หนึ่งมิตรภาพ นั้นคือ ทีมชาติเกาหลี
หนึ่งบาดแผล นั้นคือ ทีมชาติญี่ปุ่น
.......ก่อนที่ผมได้ชมเกมส์วันสุดท้ายของวอลเล่บอลชิงแชมส์เอเชีย สำหรับผมแล้ว ผมเชียร์ทีมชาติเกาหลีประมาณหนึ่งว่าเป็นชาติของตัวเอง เพราะจากข่าวและภาพต่างๆที่เราได้รับรู้ ทำให้ผมเชียร์เกาหลีนัดชิงที่ 3 กับ จีน อย่างออกหน้าออกต่าง ส่วนทีมญี่ปุ่นนั้น ผมมีอคติที่ไม่ค่อยดีนักจากอดีตที่ผ่านมา เพื่อนๆน่าจะรู้กันดี แล้วแต่ความคิดของแต่ละคนว่า มองไปทางไหน แต่สำหรับผมคิดเหมือนกับคนส่วนใหญ่ หลังจากนั้นมาผมก็มีอคติกับทีมญี่ปุ่นตลอด แต่หลังจากเกมส์นัดชิงจบลง ความคิดของผมก็เปลี่ยนไป
ทีมชาติเกาหลี
.......ผมตั้งใจตั้งแต่แรกแล้วว่าวันนี้จะต้องดูทีมชาติเกาหลีให้ได้ และผมจะเชียร์ให้สุดใจ เพื่อแสดงคำขอบคุณที่พวกเธอมอบมิตรภาพให้แก่สาวไทยตลอดมา และแสดงให้เห็นว่าประเทศไทย คือ บ้านหลังที่ 2 ของพวกเธอเหมือนกัน ตอนแรกที่เข้าไปในหัวสมองคิดว่า คนน่าจะมีประมาณ 100-200 คน แต่พอเข้าไปถึงในสนาม ภาพที่เห็นกับความคิดในหัวสมองต่างกันสิ้นเชิง จำนวนคนในสนามนั้นพูดได้เต็มปากเลยว่าเกือบเต็มความจุของสนาม ยอมรับเลยว่าตกใจมากไม่คิดว่าคนจะเยอะขนาดนี้ แต่ในหัวสมองยังคิดอยู่ว่าจะมีคนเชียร์ร่วมกับเราหรือเปล่า หรือว่าแค่มานั่งเพื่อฆ่าเวลารอดูคู่ไทยเฉยๆ แต่อย่างไรก็ตามเราไม่สน เราจะเชียร์ของเราไม่แคร์ใคร เพราะที่นั่งข้างบนถัดแถวของผมมีกลุ่มคุณป้าสิบกว่าคนเว้าอีสานกันอยู่ และกลุ่มคู่รักที่กระนุ้งกระหนิ้งกันอย่างน่ารัก กับทำให้คนโสดอย่างผมอิจฉาขึ้นมาเลยที่เดียว ต่อไปนี้จะเล่าถึงเหตุการณ์ในการแข่งขันที่ทำให้ผมเงิบไปเลยที่เดียว
....... เริ่มต้นเซตที่ 1 เริ่มขึ้น คิดในใจอีกแล้ว จะมีคนสนใจเชียร์จริงหรือเปล่าหว่า ผิดคาดอีกแล้วมีกลุ่มกองเชียร์หลังสนามทีมเกาหลีอย่างสุดมันส์และเชียร์อย่างดังด้วยทำให้ผมค่อยอุ่นใจหน่อยอย่างน้อยก็มีเพื่อนเชียร์ด้วยกัน และวินาทีแห่งความเงิบก็มาถึง "ตุ้ม ต้าม กรี้ด" จีน 1- 0 กลุ่มคุณป้าข้างบนเริ่มโวยออกมา ไหมไม่ส่งให้ คิมตบ ตัวเซตไม่ได้เรื่องจริงๆ จีน 3-0 "ตุ้ม ต้าม กรี้ด" คิมตบออก แต่กลุ่มคุณป้าข้างบนประท้วงมากกว่าคิมอีก ยืนทั้งกลุ่มเลยว่าโดนมือแน่ๆ มีการโห่กรรมการอีกด้วย ไอ้กระผม "เงิบไปเรียบร้อยแล้ว" และหลังจากนั้นไปไม่ต้องพูดถึงพันธมิตรแห่งเกาหลีจึงได้เริ่มต้นขึ้น กลุ่มคู่รักก็ใช่ย่อยครับ กรี้ดกันเสียงดังกว่าผมอีก งานนี้เงิบจริงๆ เซต 1 -2 นั้นต้องบอกตรงๆว่าเกาหลีเล่นผิดพลาดกันเยอะจริงๆครับ และ คิมของเราก็เหวี่ยงอีกตามเคยแต่ก็ไม่มากนัก เหวี่ยงแม้กระทั่ง ฮันซองยี กัปตันทีม ซึ่งผมยังงงอยู่เลยว่า ในทีมเกาหลีใครเป็นกัปตันกันแน่ แต่แรงเชียร์ที่คนไทยมอบให้ทีมเกาหลีนั้นไม่เคยหมด แต่กับกระหึ่มดังขึ้นในเซตที่ 3 หรือที่ผมเรียกว่า เซต คิม ฟลาย (KIM FIY) คิมบินได้นั้นเอง หลังจากที่หน้างอคอหักมาสองเซต คราวนี้ได้บินซักที ยอมรับจริงๆว่าเสียงนั้นมีส่วนสำคัญกับเกมส์จริง มันเหมือนกับว่าไปกระตุ้นทำให้นักกีฬามีแรงฮึดสู้ขึ้นมาอีกครั้ง
.......ใครที่เถียงผมว่า เสียงเชียร์นั้นไม่สำคัญ มันอยู่ที่การวางแผน ผมขอเถียงคอเป็นเอ็นเลยว่า เสียงเชียร์นั้นเป็นที่สิ่งสำคัญจริงๆ ใครที่อยู่ในสนามเมื่อวานจะเห็นได้ชัด ว่าโค้ทเกาหลีหมดจริงๆในเซตที่ 2 แต่เซตที่ 3ผมไม่รู้จริงๆว่าโค้ทเค้าสอนหรือพูดอะไร แต่เค้าชี้มือทางกลุ่มกองเชียร์ข้างสนามและรอบสนาม แล้วก็เดินออกมาให้พวกคิมคุยกันในทีมรวมพลังกัน แล้วผลก็ออกมาอย่างที่หลายคนๆเห็นกัน โมเมนที่สำคัญในเกมส์ พอเซต3 ที่เกาหลีชนะ คิมถือกำปั้นชูขึ้นและหันหน้าไปทางกลุ่มกองเชียร์ไทย เพื่อแสดงให้เห็นว่า พวกเรากลับมาแล้วน่ะ ตัวสำรองก็แอบเต้นและดีใจพร้อมกับกองเชียร์
.......มีเซตหนึ่งที่ เบอร์ 18 ของเกาหลีลงมาเสริฟลูกอย่างเทพ แต่พอเซตต่อมา กับเสริฟออกทั้งสองครั้ง กลุ่มป้าเค้าก็แซวโค้ทกับน้องเบอร์18 อย่างฮ่าๆ น้องเบอร์18และ โค้ท ก็ยิ้มแบบขำๆแล้วลูบหัวคำนับแบบขำๆอีก ลืมบอกไปครับ ผมได้ที่นั่งฝั่งติดกับโค้ทกับตัวสำรองน่ะครับ ตอนปลายเซตที่ 5 ไม่รู้ว่ามีใครสังเกตุหรือเปล่าว่า นุสรา กัปตันกิ้ฟและอรอุมา แอบมาเชียร์ตรงทางเข้าสนามของนักกีฬา และก็ดีใจกับชัยชนะของทีมเกาหลี แต่สิ่งที่ผมประทับใจสุดก็คือ หลังจากที่ทีมเกาหลีชนะแล้ว เค้าคำนับคนทั้งสนามซึ่งเค้ารับรู้ได้ว่ากองเชียร์ชาวไทยเชียร์ทีมเค้าเหมือนกับว่าเป็นทีมชาติของตัวเอง ผมเห็นบางคนน้ำซึมเลยก็มีคนที่ชัดสุด ก็กัปตันทีมฮันซองยีนั้นแหละครับ คำนับแล้วคำนับอีก และที่สำคัญ โค้ทเกาหลีเดินมาคำนับกองเชียร์ทั้งสี่ฝั่งด้วยตัวเอง และคำนับแต่ละครั้งนานมาก สิ่งนั้นคือคำขอบคุณอย่างสุดหัวใจจากโค้ทต่างชาติคนหนึ่งที่แสดงออกมา
จากตรงนี้ผมบอกได้เลยครับว่า สำหรับคนไทยแล้ว ทีมชาติเกาหลีไม่ใช่คนอื่นคนไกลเลย สิ่งที่คุณทำมาตลอดหลายปีกับทีมชาติไทย วันนี้คุณได้เห็นแล้ว ถ้าคุณหยิบยื่นมิตรภาพให้เรา พวกเราก็หยิบยื่นมิตรภาพให้คุณเหมือนกัน และวันนี้คุณก็ได้เห็นแล้วว่า พวกเราชาวไทยก็จะเคียงข้างทีมของคุณตลอดไป เพราะคุณคือ หนึ่งมิตรภาพที่ยั่งยืนของทีมชาติไทย
ทีมชาติญี่ปุ่น
ครั้งหนึ่งเคยสร้างบาดแผลที่ลึกเข้าไปในจิตใจของคนไทย จากทีมที่เคยได้รับความรักอย่างมากมายจากคนไทย กับกลายเป็นทีมที่คนไทยชอบน้อยที่สุดในเอเชีย ผมเป็นคนหนึ่งที่ยังเจ็บปวดกับอดีตที่ผ่านกับเพื่อนเคยรักกลุ่มนี้อยู่ ถึงแม้บางคนคิดต่างจากผมไปบ้างจากเหตุการณ์ครั้งนั้น แต่ผมเชื่อว่า ความคิดของผมเหมือนกับคนไทยส่วนใหญ่ ผมคงจะไม่เล่าเหตุการณ์ในเกมส์ๆนั้นให้ฟัง เพราะผมเชื่อว่าทุกคนคงได้ดูกันไปเต็มอิ่มแล้ว บางคนอาจดูเกิน 2 รอบแน่ๆ ผมเลยข้ามมาที่เหตุการณ์สำคัญเลยล่ะกัน ตอนที่ทีมญี่ปุ่นวอร์มร่างกายอยู่ น้องผู้ชายที่นั่งข้างผมที่มากับแฟน ชี้ให้ผมดู ซาโอริ กับ มิยาชิตะ สวยหรือเปล่าพี่ โดนคนข้างๆตีหัวและกลุ่มคุณป้าฮาร์ดร็อค(ผมตั้งขึ้นมาเอง เพราะความเงิบตั้งแต่ต้น) พูดขึ้นว่า สวยแต่รูปจูบไม่หอม แล้วก็หัวหร่อกันไป ปากผมก็พูดไปว่า งั้นๆแหละน้อง แต่ในใจ"
สมคำร่ำลือจริงๆ" "ดารานางแบบชัดๆ
.......ผมลืมบอกไปอีกอย่างหนึ่งโซนที่ผมนั่งเป็นโซนของกลุ่มฮิตาชิ นั้นหมายความว่า คนที่นั่งข้างซ้ายมือทั้งกลุ่มเป็นคนญี่ปุ่น และที่สำคัญ ฟังไทยได้ด้วย เพราะกลุ่มคุณป้าฮาร์ดร็อคพูดขึ้นมาอย่างนั้นก้มหน้าเงียบเลย ง่ายๆครับคนกลุ่มนี้คงเข้าใจความหมายของกลุ่มคุณป้าที่พูดออกมาครับ และตอนที่เซตสุดท้ายของเกาหลี ที่เกาหลีชนะแล้วคนที่สนามดีใจกันอย่างออกหน้าออกตา กลุ่มนี้งงทั้งแถบครับ ว่าเกิดอะไรขึ้น ไทยเชียร์เกาหลีอย่างกับทีมชาติตัวเองแข่ง ระหว่างในเกมส์ ไทย-ญี่ปุ่น กลุ่มพวกผมที่ตั้งพันธมิตรเกาหลีตอนต้นและเปลี่ยนกลายมาเป็นพันธมิตรเชียร์ไทย เริ่มแผลงฤทธิ์จากคนปรกติเป็นคนบ้า เชียร์อย่างเป็นบ้าเป็นหลังไปกับทุกจังหวะ แต่กลุ่มญี่ปุ่นก็ใช่ย่อยออกอาการเหมือนกัน ก่อนที่จะแพ้ไปอย่างที่ทุกคนได้ดูกัน สิ่งผมประทับที่สุดคือ บรรกาศการเชียร์ของไทยครับ บอกได้เลยว่าหนึ่งเดียวในโลกจริงๆขนาดบอลเสียยังจะเฮกันได้ ยังมันส์กันได้อีก สนุกจริงๆ
.......แล้วสิ่งที่ทำให้ บาดแผลในใจผมจางหายไปนั้น ก็เริ่มต้นขึ้น ตอนจบเกมส์ ผมเห็นทีมชาติญี่ปุ่นหลายคนหลั่งน้ำตาออกมาหลายคน หนึ่งในนั้นมี มิยาชิตะ ทำให้คิดว่า คราวนี้รู้หรือยังว่าความเจ็บปวดจากความผิดหวังมันเป็นอย่างไร ตอนนั้นผมคิดอย่างนั้นจริงๆสาบานได้
.......แต่ความคิดผมก็เปลี่ยนไปจากคนแค่3-4 คน และคนเหล่านั้นไม่ใช่ใคร นั่นคือ กัปตันกิ้ฟ อรอุมา ซาราและอีกคนหนึ่งที่ผมเห็นไม่ชัด เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นผมไม่รู้ว่าคนที่ดูทีวีอยู่ได้เห็นกันหรือเปล่าน่ะครับ คือตอนที่ทีมอับดับ 1-2-3 ยืนเข้าแถวเพื่อรับรางวัลกันอยู่ ทีมไทยกับทีมเกาหลีก็คงไม่ต้องพูดถึงกัน ก็พูดคุยหยอกล้อกันถ่ายรูปเล่นกันตามประสาเพื่อนสนิทกันอย่างที่หลายคนคุ้นเคยกันกันดี ส่วนญี่ปุ่นก็ยืนเงียบๆเก้กครึ้มตามสไตล์ แต่แล้วโมเมมท์ก็เปลี่ยน เมื่อกัปตันกิ้ฟเดินเข้าไปหาซาโอริ คิดในใจงานนี้มีตบแน่ๆ (ขำๆน่ะครับ) แล้วดึงซาโอริมาถ่ายรูปด้วยกัน งานนี้ซาโอริตกใจสดุ้งหน่อยๆ แต่ลูกทีมนี้มีเงิบครับงานนี้ พอถ่ายกันซัก 2-3 รูปและคุยกันอย่างกระนุ้งกระนิ่ง คราวนี้แหละครับความวุ่นวายก็เกิดขึ้นทีมไทยยกทัพบุกญี่ปุ่นครับ แต่บุกคราวนี้บุกไปกอดคอถ่ายรูปด้วยกัน ตามด้วยอรอุมากับซาโอริ และอีกหลายคน ส่วนน้องมิยาชิตะก็ใช่ย่อยมีถ่ายหลายคนอยู่
.......แต่ที่ผมแอบเห็นและแอบสังเกตุ ผมว่ามิยาชิตะนี้ไม่ได้ชอบซาร่าของเราแล้ว...ผมว่าคลั่งไปเลยดีกว่า ตอนที่ยืนเข้าแถวอยู่ตอนแรกๆ นุสราของเรา คุยกับคิมและฮันยองฮี มิยาชิตะเล่นมองซาร่าของเราแถบไม่กระพริบตาเลย มองไปที่จุดเดียวด้วยที่สำคัญ พวกผมก็หัวเหราะกัน ฮ่ากันมากๆ
จากเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ ผมไม่รู้ว่าเพื่อนๆมีความคิดเห็นว่าอย่างไร แต่สิ่งที่กับตันกิ้ฟแสดงออกมานั้น เหมือนกับได้ทลายกำแพงกั้นกันระหว่างทีมไทยกับญี่ปุ่นลงได้ ถึงแม้ว่ามันอาจจะยังไม่หมดเลยที่เดียว มันก็เหมือนเพื่อนที่สนิทกันมานาน แต่มีเรื่องให้ผิดใจกันเลยต้องแยกห่างกันไป พอเวลาผ่านไปเรากับมาคบกันใหม่ ความรู้สึกดีๆเรายังมีให้กันอยู่ คือเรายังคบกันได้ แต่ถ้าถามว่าสามารถคุยกันอย่างสนิทใจได้มั้ย คำตอบก็ยังไม่อยู่ดี มันขึ้นอยู่กับเวลา แต่สำหรับผม บาดแผลที่อยู่ในใจได้จางหายไปแล้ว เหลือแต่รอยแผลเป็นที่รอการหายอยู่ แล้วเพื่อนๆล่ะได้จางหายไปบางแล้วหรือยัง หรือว่ายังรอเวลาอยู่ ลองคิดกันเล่นๆครับเพื่อนๆ
ขอบคุณจริงๆครับ คุณร้ายเกมรัก รักเกมร้าย ตอนที่ผมพิมส์อยู่ผมยังไม่แน่ใจเลยว่าจะมีคนเชื่อคำพูดผมหรือเปล่า เพราะผมไม่มีรูปที่จะยืนยันได้ ผมคอยแต่ว่าผมจะโชคดีหรือเปล่า ที่มีคนที่อยู่ฝั่งท้ายสนามที่ถ่ายรูปไว้ เล่นพันทิพย์ด้วยมั้ย แล้วมีโพสไว้ในกระทู้หรือเปล่า คุณคือผู้มีพระคุณสำหรับผมจริงๆครับ
ขอบคุณ คุณ A-DASH ที่นำภาพดีๆให้ชมกันครับ และขอบคุณ เพจ
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.693032674060056.1073741885.278288025534525&type=1 ที่เอื้อเฟื้อรูปทั้งหมดครับ
จากเพจ
https://www.facebook.com/ThailandVolleyball/posts/585681624801181?comment_id=5669726&offset=0&total_comments=1
ขอขอบคุณทุกท่านๆที่ติดตามอ่านกระทู้ของผม ตอนที่ผมเขียนก็ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้ขึ้นเป็นกระทู้แนะนำ มาถึงจุดนี้เกินความฝันจริงๆ ที่ผ่านมาได้อ่านกระทู้ของหลายท่านที่ขึ้นเป็นกระทู้แนะนำ แต่ไม่คิดว่าตัวเองจะมีวันนี้กลับเขาด้วย กราบขอบพระคุณด้วยใจจริงครับ
หนึ่งมิตรภาพที่ยังยืน กับ หนึ่งบาดแผลที่จางหายไป
หนึ่งบาดแผล นั้นคือ ทีมชาติญี่ปุ่น
.......ก่อนที่ผมได้ชมเกมส์วันสุดท้ายของวอลเล่บอลชิงแชมส์เอเชีย สำหรับผมแล้ว ผมเชียร์ทีมชาติเกาหลีประมาณหนึ่งว่าเป็นชาติของตัวเอง เพราะจากข่าวและภาพต่างๆที่เราได้รับรู้ ทำให้ผมเชียร์เกาหลีนัดชิงที่ 3 กับ จีน อย่างออกหน้าออกต่าง ส่วนทีมญี่ปุ่นนั้น ผมมีอคติที่ไม่ค่อยดีนักจากอดีตที่ผ่านมา เพื่อนๆน่าจะรู้กันดี แล้วแต่ความคิดของแต่ละคนว่า มองไปทางไหน แต่สำหรับผมคิดเหมือนกับคนส่วนใหญ่ หลังจากนั้นมาผมก็มีอคติกับทีมญี่ปุ่นตลอด แต่หลังจากเกมส์นัดชิงจบลง ความคิดของผมก็เปลี่ยนไป
ทีมชาติเกาหลี
.......ผมตั้งใจตั้งแต่แรกแล้วว่าวันนี้จะต้องดูทีมชาติเกาหลีให้ได้ และผมจะเชียร์ให้สุดใจ เพื่อแสดงคำขอบคุณที่พวกเธอมอบมิตรภาพให้แก่สาวไทยตลอดมา และแสดงให้เห็นว่าประเทศไทย คือ บ้านหลังที่ 2 ของพวกเธอเหมือนกัน ตอนแรกที่เข้าไปในหัวสมองคิดว่า คนน่าจะมีประมาณ 100-200 คน แต่พอเข้าไปถึงในสนาม ภาพที่เห็นกับความคิดในหัวสมองต่างกันสิ้นเชิง จำนวนคนในสนามนั้นพูดได้เต็มปากเลยว่าเกือบเต็มความจุของสนาม ยอมรับเลยว่าตกใจมากไม่คิดว่าคนจะเยอะขนาดนี้ แต่ในหัวสมองยังคิดอยู่ว่าจะมีคนเชียร์ร่วมกับเราหรือเปล่า หรือว่าแค่มานั่งเพื่อฆ่าเวลารอดูคู่ไทยเฉยๆ แต่อย่างไรก็ตามเราไม่สน เราจะเชียร์ของเราไม่แคร์ใคร เพราะที่นั่งข้างบนถัดแถวของผมมีกลุ่มคุณป้าสิบกว่าคนเว้าอีสานกันอยู่ และกลุ่มคู่รักที่กระนุ้งกระหนิ้งกันอย่างน่ารัก กับทำให้คนโสดอย่างผมอิจฉาขึ้นมาเลยที่เดียว ต่อไปนี้จะเล่าถึงเหตุการณ์ในการแข่งขันที่ทำให้ผมเงิบไปเลยที่เดียว
....... เริ่มต้นเซตที่ 1 เริ่มขึ้น คิดในใจอีกแล้ว จะมีคนสนใจเชียร์จริงหรือเปล่าหว่า ผิดคาดอีกแล้วมีกลุ่มกองเชียร์หลังสนามทีมเกาหลีอย่างสุดมันส์และเชียร์อย่างดังด้วยทำให้ผมค่อยอุ่นใจหน่อยอย่างน้อยก็มีเพื่อนเชียร์ด้วยกัน และวินาทีแห่งความเงิบก็มาถึง "ตุ้ม ต้าม กรี้ด" จีน 1- 0 กลุ่มคุณป้าข้างบนเริ่มโวยออกมา ไหมไม่ส่งให้ คิมตบ ตัวเซตไม่ได้เรื่องจริงๆ จีน 3-0 "ตุ้ม ต้าม กรี้ด" คิมตบออก แต่กลุ่มคุณป้าข้างบนประท้วงมากกว่าคิมอีก ยืนทั้งกลุ่มเลยว่าโดนมือแน่ๆ มีการโห่กรรมการอีกด้วย ไอ้กระผม "เงิบไปเรียบร้อยแล้ว" และหลังจากนั้นไปไม่ต้องพูดถึงพันธมิตรแห่งเกาหลีจึงได้เริ่มต้นขึ้น กลุ่มคู่รักก็ใช่ย่อยครับ กรี้ดกันเสียงดังกว่าผมอีก งานนี้เงิบจริงๆ เซต 1 -2 นั้นต้องบอกตรงๆว่าเกาหลีเล่นผิดพลาดกันเยอะจริงๆครับ และ คิมของเราก็เหวี่ยงอีกตามเคยแต่ก็ไม่มากนัก เหวี่ยงแม้กระทั่ง ฮันซองยี กัปตันทีม ซึ่งผมยังงงอยู่เลยว่า ในทีมเกาหลีใครเป็นกัปตันกันแน่ แต่แรงเชียร์ที่คนไทยมอบให้ทีมเกาหลีนั้นไม่เคยหมด แต่กับกระหึ่มดังขึ้นในเซตที่ 3 หรือที่ผมเรียกว่า เซต คิม ฟลาย (KIM FIY) คิมบินได้นั้นเอง หลังจากที่หน้างอคอหักมาสองเซต คราวนี้ได้บินซักที ยอมรับจริงๆว่าเสียงนั้นมีส่วนสำคัญกับเกมส์จริง มันเหมือนกับว่าไปกระตุ้นทำให้นักกีฬามีแรงฮึดสู้ขึ้นมาอีกครั้ง
.......ใครที่เถียงผมว่า เสียงเชียร์นั้นไม่สำคัญ มันอยู่ที่การวางแผน ผมขอเถียงคอเป็นเอ็นเลยว่า เสียงเชียร์นั้นเป็นที่สิ่งสำคัญจริงๆ ใครที่อยู่ในสนามเมื่อวานจะเห็นได้ชัด ว่าโค้ทเกาหลีหมดจริงๆในเซตที่ 2 แต่เซตที่ 3ผมไม่รู้จริงๆว่าโค้ทเค้าสอนหรือพูดอะไร แต่เค้าชี้มือทางกลุ่มกองเชียร์ข้างสนามและรอบสนาม แล้วก็เดินออกมาให้พวกคิมคุยกันในทีมรวมพลังกัน แล้วผลก็ออกมาอย่างที่หลายคนๆเห็นกัน โมเมนที่สำคัญในเกมส์ พอเซต3 ที่เกาหลีชนะ คิมถือกำปั้นชูขึ้นและหันหน้าไปทางกลุ่มกองเชียร์ไทย เพื่อแสดงให้เห็นว่า พวกเรากลับมาแล้วน่ะ ตัวสำรองก็แอบเต้นและดีใจพร้อมกับกองเชียร์
.......มีเซตหนึ่งที่ เบอร์ 18 ของเกาหลีลงมาเสริฟลูกอย่างเทพ แต่พอเซตต่อมา กับเสริฟออกทั้งสองครั้ง กลุ่มป้าเค้าก็แซวโค้ทกับน้องเบอร์18 อย่างฮ่าๆ น้องเบอร์18และ โค้ท ก็ยิ้มแบบขำๆแล้วลูบหัวคำนับแบบขำๆอีก ลืมบอกไปครับ ผมได้ที่นั่งฝั่งติดกับโค้ทกับตัวสำรองน่ะครับ ตอนปลายเซตที่ 5 ไม่รู้ว่ามีใครสังเกตุหรือเปล่าว่า นุสรา กัปตันกิ้ฟและอรอุมา แอบมาเชียร์ตรงทางเข้าสนามของนักกีฬา และก็ดีใจกับชัยชนะของทีมเกาหลี แต่สิ่งที่ผมประทับใจสุดก็คือ หลังจากที่ทีมเกาหลีชนะแล้ว เค้าคำนับคนทั้งสนามซึ่งเค้ารับรู้ได้ว่ากองเชียร์ชาวไทยเชียร์ทีมเค้าเหมือนกับว่าเป็นทีมชาติของตัวเอง ผมเห็นบางคนน้ำซึมเลยก็มีคนที่ชัดสุด ก็กัปตันทีมฮันซองยีนั้นแหละครับ คำนับแล้วคำนับอีก และที่สำคัญ โค้ทเกาหลีเดินมาคำนับกองเชียร์ทั้งสี่ฝั่งด้วยตัวเอง และคำนับแต่ละครั้งนานมาก สิ่งนั้นคือคำขอบคุณอย่างสุดหัวใจจากโค้ทต่างชาติคนหนึ่งที่แสดงออกมา
จากตรงนี้ผมบอกได้เลยครับว่า สำหรับคนไทยแล้ว ทีมชาติเกาหลีไม่ใช่คนอื่นคนไกลเลย สิ่งที่คุณทำมาตลอดหลายปีกับทีมชาติไทย วันนี้คุณได้เห็นแล้ว ถ้าคุณหยิบยื่นมิตรภาพให้เรา พวกเราก็หยิบยื่นมิตรภาพให้คุณเหมือนกัน และวันนี้คุณก็ได้เห็นแล้วว่า พวกเราชาวไทยก็จะเคียงข้างทีมของคุณตลอดไป เพราะคุณคือ หนึ่งมิตรภาพที่ยั่งยืนของทีมชาติไทย
ทีมชาติญี่ปุ่น
ครั้งหนึ่งเคยสร้างบาดแผลที่ลึกเข้าไปในจิตใจของคนไทย จากทีมที่เคยได้รับความรักอย่างมากมายจากคนไทย กับกลายเป็นทีมที่คนไทยชอบน้อยที่สุดในเอเชีย ผมเป็นคนหนึ่งที่ยังเจ็บปวดกับอดีตที่ผ่านกับเพื่อนเคยรักกลุ่มนี้อยู่ ถึงแม้บางคนคิดต่างจากผมไปบ้างจากเหตุการณ์ครั้งนั้น แต่ผมเชื่อว่า ความคิดของผมเหมือนกับคนไทยส่วนใหญ่ ผมคงจะไม่เล่าเหตุการณ์ในเกมส์ๆนั้นให้ฟัง เพราะผมเชื่อว่าทุกคนคงได้ดูกันไปเต็มอิ่มแล้ว บางคนอาจดูเกิน 2 รอบแน่ๆ ผมเลยข้ามมาที่เหตุการณ์สำคัญเลยล่ะกัน ตอนที่ทีมญี่ปุ่นวอร์มร่างกายอยู่ น้องผู้ชายที่นั่งข้างผมที่มากับแฟน ชี้ให้ผมดู ซาโอริ กับ มิยาชิตะ สวยหรือเปล่าพี่ โดนคนข้างๆตีหัวและกลุ่มคุณป้าฮาร์ดร็อค(ผมตั้งขึ้นมาเอง เพราะความเงิบตั้งแต่ต้น) พูดขึ้นว่า สวยแต่รูปจูบไม่หอม แล้วก็หัวหร่อกันไป ปากผมก็พูดไปว่า งั้นๆแหละน้อง แต่ในใจ"สมคำร่ำลือจริงๆ" "ดารานางแบบชัดๆ
.......ผมลืมบอกไปอีกอย่างหนึ่งโซนที่ผมนั่งเป็นโซนของกลุ่มฮิตาชิ นั้นหมายความว่า คนที่นั่งข้างซ้ายมือทั้งกลุ่มเป็นคนญี่ปุ่น และที่สำคัญ ฟังไทยได้ด้วย เพราะกลุ่มคุณป้าฮาร์ดร็อคพูดขึ้นมาอย่างนั้นก้มหน้าเงียบเลย ง่ายๆครับคนกลุ่มนี้คงเข้าใจความหมายของกลุ่มคุณป้าที่พูดออกมาครับ และตอนที่เซตสุดท้ายของเกาหลี ที่เกาหลีชนะแล้วคนที่สนามดีใจกันอย่างออกหน้าออกตา กลุ่มนี้งงทั้งแถบครับ ว่าเกิดอะไรขึ้น ไทยเชียร์เกาหลีอย่างกับทีมชาติตัวเองแข่ง ระหว่างในเกมส์ ไทย-ญี่ปุ่น กลุ่มพวกผมที่ตั้งพันธมิตรเกาหลีตอนต้นและเปลี่ยนกลายมาเป็นพันธมิตรเชียร์ไทย เริ่มแผลงฤทธิ์จากคนปรกติเป็นคนบ้า เชียร์อย่างเป็นบ้าเป็นหลังไปกับทุกจังหวะ แต่กลุ่มญี่ปุ่นก็ใช่ย่อยออกอาการเหมือนกัน ก่อนที่จะแพ้ไปอย่างที่ทุกคนได้ดูกัน สิ่งผมประทับที่สุดคือ บรรกาศการเชียร์ของไทยครับ บอกได้เลยว่าหนึ่งเดียวในโลกจริงๆขนาดบอลเสียยังจะเฮกันได้ ยังมันส์กันได้อีก สนุกจริงๆ
.......แล้วสิ่งที่ทำให้ บาดแผลในใจผมจางหายไปนั้น ก็เริ่มต้นขึ้น ตอนจบเกมส์ ผมเห็นทีมชาติญี่ปุ่นหลายคนหลั่งน้ำตาออกมาหลายคน หนึ่งในนั้นมี มิยาชิตะ ทำให้คิดว่า คราวนี้รู้หรือยังว่าความเจ็บปวดจากความผิดหวังมันเป็นอย่างไร ตอนนั้นผมคิดอย่างนั้นจริงๆสาบานได้
.......แต่ความคิดผมก็เปลี่ยนไปจากคนแค่3-4 คน และคนเหล่านั้นไม่ใช่ใคร นั่นคือ กัปตันกิ้ฟ อรอุมา ซาราและอีกคนหนึ่งที่ผมเห็นไม่ชัด เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นผมไม่รู้ว่าคนที่ดูทีวีอยู่ได้เห็นกันหรือเปล่าน่ะครับ คือตอนที่ทีมอับดับ 1-2-3 ยืนเข้าแถวเพื่อรับรางวัลกันอยู่ ทีมไทยกับทีมเกาหลีก็คงไม่ต้องพูดถึงกัน ก็พูดคุยหยอกล้อกันถ่ายรูปเล่นกันตามประสาเพื่อนสนิทกันอย่างที่หลายคนคุ้นเคยกันกันดี ส่วนญี่ปุ่นก็ยืนเงียบๆเก้กครึ้มตามสไตล์ แต่แล้วโมเมมท์ก็เปลี่ยน เมื่อกัปตันกิ้ฟเดินเข้าไปหาซาโอริ คิดในใจงานนี้มีตบแน่ๆ (ขำๆน่ะครับ) แล้วดึงซาโอริมาถ่ายรูปด้วยกัน งานนี้ซาโอริตกใจสดุ้งหน่อยๆ แต่ลูกทีมนี้มีเงิบครับงานนี้ พอถ่ายกันซัก 2-3 รูปและคุยกันอย่างกระนุ้งกระนิ่ง คราวนี้แหละครับความวุ่นวายก็เกิดขึ้นทีมไทยยกทัพบุกญี่ปุ่นครับ แต่บุกคราวนี้บุกไปกอดคอถ่ายรูปด้วยกัน ตามด้วยอรอุมากับซาโอริ และอีกหลายคน ส่วนน้องมิยาชิตะก็ใช่ย่อยมีถ่ายหลายคนอยู่
.......แต่ที่ผมแอบเห็นและแอบสังเกตุ ผมว่ามิยาชิตะนี้ไม่ได้ชอบซาร่าของเราแล้ว...ผมว่าคลั่งไปเลยดีกว่า ตอนที่ยืนเข้าแถวอยู่ตอนแรกๆ นุสราของเรา คุยกับคิมและฮันยองฮี มิยาชิตะเล่นมองซาร่าของเราแถบไม่กระพริบตาเลย มองไปที่จุดเดียวด้วยที่สำคัญ พวกผมก็หัวเหราะกัน ฮ่ากันมากๆ
จากเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ ผมไม่รู้ว่าเพื่อนๆมีความคิดเห็นว่าอย่างไร แต่สิ่งที่กับตันกิ้ฟแสดงออกมานั้น เหมือนกับได้ทลายกำแพงกั้นกันระหว่างทีมไทยกับญี่ปุ่นลงได้ ถึงแม้ว่ามันอาจจะยังไม่หมดเลยที่เดียว มันก็เหมือนเพื่อนที่สนิทกันมานาน แต่มีเรื่องให้ผิดใจกันเลยต้องแยกห่างกันไป พอเวลาผ่านไปเรากับมาคบกันใหม่ ความรู้สึกดีๆเรายังมีให้กันอยู่ คือเรายังคบกันได้ แต่ถ้าถามว่าสามารถคุยกันอย่างสนิทใจได้มั้ย คำตอบก็ยังไม่อยู่ดี มันขึ้นอยู่กับเวลา แต่สำหรับผม บาดแผลที่อยู่ในใจได้จางหายไปแล้ว เหลือแต่รอยแผลเป็นที่รอการหายอยู่ แล้วเพื่อนๆล่ะได้จางหายไปบางแล้วหรือยัง หรือว่ายังรอเวลาอยู่ ลองคิดกันเล่นๆครับเพื่อนๆ
ขอบคุณจริงๆครับ คุณร้ายเกมรัก รักเกมร้าย ตอนที่ผมพิมส์อยู่ผมยังไม่แน่ใจเลยว่าจะมีคนเชื่อคำพูดผมหรือเปล่า เพราะผมไม่มีรูปที่จะยืนยันได้ ผมคอยแต่ว่าผมจะโชคดีหรือเปล่า ที่มีคนที่อยู่ฝั่งท้ายสนามที่ถ่ายรูปไว้ เล่นพันทิพย์ด้วยมั้ย แล้วมีโพสไว้ในกระทู้หรือเปล่า คุณคือผู้มีพระคุณสำหรับผมจริงๆครับ
ขอบคุณ คุณ A-DASH ที่นำภาพดีๆให้ชมกันครับ และขอบคุณ เพจ https://www.facebook.com/media/set/?set=a.693032674060056.1073741885.278288025534525&type=1 ที่เอื้อเฟื้อรูปทั้งหมดครับ
จากเพจ https://www.facebook.com/ThailandVolleyball/posts/585681624801181?comment_id=5669726&offset=0&total_comments=1
ขอขอบคุณทุกท่านๆที่ติดตามอ่านกระทู้ของผม ตอนที่ผมเขียนก็ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้ขึ้นเป็นกระทู้แนะนำ มาถึงจุดนี้เกินความฝันจริงๆ ที่ผ่านมาได้อ่านกระทู้ของหลายท่านที่ขึ้นเป็นกระทู้แนะนำ แต่ไม่คิดว่าตัวเองจะมีวันนี้กลับเขาด้วย กราบขอบพระคุณด้วยใจจริงครับ