"อิกบริมรั้ว" ชนะทุกความเพลีย ด้วยความดีของกบ

ต้นรักริมรั้ว เพลียอย่างไร คงไม่ต้องอธิบายกันอีก
ดูไปบ่นไป แต่ก็อดไม่ได้ที่จะดู
สิ่งนึงที่แหวกความเพลียออกมา (สำหรับเรา) คือความดีของกบ

ความรักของกบ มีแต่ให้ ไม่ว่าบัวจะทำอะไร จะพูดแบบไหน จะทิ่มแทงกันซักกี่ครั้ง
กบไม่เคยโกรธ ไม่เคยประชดประชันเสียดสี ไม่เคยคิดไม่ดี มีแต่รอยยิ้มเมื่อเห็นบัว
มีแต่ความสุขที่อยู่กับบัว ทำทุกอย่างเพื่อบัว

กบเคยพูดกับแตงกวาว่า " ความรักเป็นเรื่องของคนสองคน มันจะแบบ คนนึงรัก แต่อีกคนไม่รัก ไม่ได้"
แล้วกบก็เป็นแบบนั้นจริงๆ พอรู้ว่าบัวรักคนอื่น ก็ยอมปล่อย ไม่มีเหนี่ยวรั้ง ไม่ขัดขวาง
รู้ว่าเค้าไม่รัก ก็ไม่ฝืน เห็นบัวมีความสุข ก็ยอมรับ

มันดูน้ำเน่า ดูเวอร์ (บางคนอ้วก) แต่มันก็ประทับใจเรา ความน่ารักและความดีของกบ
ทำให้เรามองตัวเอง อยากดีได้ซักครึ่งนึงของกบ

ณ จุดนี้เราก้าวข้ามทุกความเพลียแล้ว รักละครเรื่องนี้...

"อิกบริมรั้ว"
( คอสต. = ความอินส่วนตัว )