นิทานขนานโลก #3 ก้อนดิน ผืนน้ำ และต้นไม้

กระทู้สนทนา

เป็นเวลานานกว่าหลายสิบปีมาแล้ว

ที่”ต้นไม้”ยังคงยืนต้นอยู่ท่ามกลางแผ่นดินที่ยิ่งใหญ่

ลำต้นที่กล้าแกร่ง แข็งแรง สง่า



ต้นไม้เป็นดั่งศูนย์กลางของเหล่าก้อนดินทั้งหลาย

ต้นไม้จะใช้รากของต้นไม้นั้น

ยึดเหล่าก้อนดินไว้ให้แน่นเกาะติดกันมาตลอด



หากวันใดเหล่าก้อนดินเริ่มจะแห้งกราน

และแตกออกจากกัน

ผืนน้ำจะมาคอยชโลมเหล่าก้อนดิน

ให้อุ้มน้ำเพื่อที่จะสามารถเกาะกันได้ดี



…......

….

..





ผ่านมาไม่นานนี้

ก้อนดินที่เคยเกาะกันมาแน่นหนาเริ่มแห้งและแตกออกจากกันในที่สุด

“ต้นไม้”เห็นดั่งนั้นก็พยายามใช้รากของตนจับดินให้คงแน่นไว้



……..



ไม่เป็นผล



…..



ก้อนดินได้แตกออกไปจากกันจนมาก

ไม่มีทีท่าที่จะสามารถจับกันได้อีก



ถ้าจะมี

……..





ก็

จะมีเพียงแต่





ผืนน้ำนั้นเอง



เมื่อเห็นดั่งนั้น

ผืนน้ำไม่รอท่า จึงรีบชโลมก้อนดินให้เกาะตัวกัน

แต่ด้วยความที่ก้อนดินแห้งอย่างหนัก

จึงยากที่จะทำให้ก้อนดินมาเกาะรวมกันเช่นเดิม

ถึงอย่างนั้น

ผืนน้ำก็ยังคงพยายามชโลมน้ำเข้าไปอีก



ก้อนดินบางก้อนกระเด็นแตกกระจายด้วยความแรงของผืนน้ำ

ทำให้เหล่าก้อนดินเริ่มเละเทะไม่เป็นท่า

บ้างก็ยังเข้าไปจับกัน จับกับรากต้นไม้

ทางน้ำนั้นไหลไปสู่ต้นไม้

และต้นไม้ยังคงใช้รากพยายามยึดดินไว่นทุกครั้งไป



ผืนน้ำครั้งนี้ดูเหมือนทำให้เหล่าก้อนดินแตกกระจายเละเทะไปหมด



เปล่าเลย



…..





ก้อนดินที่เละเทะเหล่านั้น

บัดนี้ได้กลายเป็นตะกอนเกาะรวมกัน

เพียงแค่รอแสงแดดสาดส่องเท่านั้น





ใช่





แสงแดดเริ่มส่องมาแล้ว

แสงแดดจากพระอาทิตย์สีแดงนั้น

ช่วยให้ก้อนดินที่เละเทะเหล่านั้น

เริ่มแข็งและจับตัวกันแน่นมากยิ่งขึ้น



ใช่



และก็ดูจะมีทีท่าที่จะเกาะกันได้แน่น และแข็งแรงขึ้นว่าเมื่อก่อนหลายเท่าเลยทีเดียว





……….

…..

...





แต่อย่าลืมว่า ที่ก้อนดินเหล่านั้น ยึดรวมกันมาตลอด

ก็ด้วยรากของ “ต้นไม้”







ผมมั่นใจเหลือเกินว่า ก้อนดินเหล่านั้นจะช่วยกันยึดรากของ “ต้นไม้” ให้ยืนหยัดอยู่

เฉกเช่น ที่ต้นไม้ ได้ยึดก้อนดินไว้รวมกันทุกครั้งไป



รวมกันเป็นดินผืนเดียว



ดินผืนนี้



คือ



“ดินผืนแผ่นดินไทย”







……………………………………………………………………………….





จากผู้เขียน



อย่างแรกต้องขอขอบคุณ เพลงของ อาดี้ ( นิติพงษ์ ห่อนาค ) และเสียงเพราะๆของ พี่เบิร์ด ( ธงไชย แมคอินไตย ) อยู่สองเพลง

คือ

๑.      ต้นไม้ของพ่อ

๒.     ของขวัญจากก้อนดิน



แน่นอนเรื่อง น้ำท่วม ผมอยากจะให้มองในแง่ดีเอาไว้อย่างกับในนิทานนั้นแหละ ก็อยากจะขอเป็นกำลังใจให้กับผู้ประสบภัย เราจะต้องเกาะกัน เพราะเราคือก้อนดิน ก้อนดินแห่งแผ่นดินไทย และแน่นอน เราโชคดีที่มี “ต้นไม้”

ที่ทรงคุณค่า คอยห่วงใยเรามาตลอด ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ในหลวงของปวงประชา






ป.ล.เป็นนิทานที่น้องชายแต่งเอาไว้ครับ ว่าง ๆ เลยเอามาลงให้อ่านเล่นกัน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่