ความคิดของผมหลังจากที่ถูกบอกปัดจากผู้หญิงดีๆที่เลือกค่อนข้างเยอะ

สวัสดีครับ  ผมเป็นคนนึงที่เคยมีแฟนมาก่อนนะครับ แต่ก็เลิกไปพักนึงแล้ว
ตอนนี้ผมมีการงานที่มั่นคงระกับนึงเงินเดือนก็50000 อัพ และก็เริ่มทำความรู้จักสาวๆใหม่

คือตอนแรก ผมก็เลือกคุยกับผุ้หญิงดีๆนะครับ แนวๆคุณหนูหน้าที่การงานพอๆกัน  ไม่ได้สวยอะไรมาก จีบไปห้าหกเจ็ดคน
แต่  ทำไมมันยากก  จังว่ะ  รึเราไม่ใช่คุณชายหมอว่ะ   คือผุ้หญิงแนวที่ผมจีบก็กลางๆนะ นิสัยดี  ฒเองก็ว่าผมจีบสาวตามมาตรฐานชายไทยแล้วนะ

จนสุดท้ายผมก็ตกผลึกความคิดที่ว่า (ขอโทษสาวๆล่วงหน้าด้วยนะ  ไม่ได้ตั้งใจหยาบคาย) "hee curry รึ hee พระเกี้ยวก็ไม่ต่างกัน"

ก็คือผมเน้นจีบใครก็ได้โดยไม่ได้หวังหาแม่ของลูกแล้ว  คือขอแค่มีช่องคลอดไว้ให้ร่วมเพศได้แค่นั้นพอ  ผมโฟกัสแค่นั้นไปแล้ว คือความรุ้สึกของผมมันเหมือนกับคนที่เดินกลางทะเลทรายครับ
เห็นโอเอซิสอยุ่ไกลๆ  แต่พอเดินไปเรื่อยๆ ภาพโอเอซิสที่คิกว่าอยู่ใกล้ดันเป็นภาพมิราจที่ไกลสุดลุกหูลูกตา  คือเข้าใจความรู้สึกใช่ไหมละครับ  ผมเลยเอาวะ หวังแค่ซากสั
ตวของเหลือข้างทางจากที่เหยี่ยวมันทึ้งก็ได้ว่ะ

คือเพื่อทผมทั้งผู้หญิงผุ้ชายมันก็บอกว่าเอาใจสาวเก่ง การงานดีนะ  เป็นอะไร รึว่าฟอรมการจีบสาวตกไปหน่อย ซึ่งมันก็ไม่ใช่  ตอนนี้กลายเป็นว่าผมชักชินกับการควงสก็อยไปวันๆโดยไม่หวังมีครอบครัวแระ ง่ายๆดี  ถ้าเทียบกับสาวๆลูกคุณหนูโปรไฟล์ดีๆที่คิดเยอะ  คิดมาก เลือกเยอะนะ