ได้มีโอกาสดูคอนเสิร์ต Gun man Show ที่เพิ่งผ่านพ้นมา...ซึ่งมีการแสดงอยู่พาร์ทนึง ที่เราอยากพูดถึง
ที่ฟังจบแทบจะลุกขึ้นปรบมือพร้อมกับความรู้สึกหลายอย่างที่พรั่งพรู มากับโชว์ โชว์นี้ ..ในสิ่งที่เรามองเห็น
ผู้ชายไทย 1 คน..เครื่องดนตรีไทย 1 ชิ้น... ความสงบนิ่งบนเวที..ไร้การเคลื่อนไหวจากห้องกว้าง >>> มันเกิดอะไรขึ้น???
ทันทีที่เสียงซออู้เริ่มบรรเลงขึ้น ตามมาด้วยเสียงขับกล่อมของชายคนหนึ่ง...ความรู้สึกแรก คือ ความสงบ ไม่วุ่นวาย และเย็นฉ่ำในหัวใจตามมา
เสียงดนตรีและเสียงขับร้อง เหมือนกำลังพาเราย้อนลึกเข้าไปในจิตใต้สำนึกที่เราละทิ้งมันมานาน ว่านานมากแล้วที่เราลืมรากเหง้าแท้ๆ ของเรา
ความไพเราะและความสวยงามทางดนตรี มันกำลังบำบัด ผ่อนคลายหัวใจของเรา หลังจากที่เหน็ดเหนื่อยและว้าวุ่นมาก่อนหน้านี้
นักดนตรีและนักร้อง เหมือนร่วมมือกันร่ายมนต์ จับเราไปนั่งนิ่งๆ พักผ่อนอยู่ลานกว้างๆ ยามค่ำคืน ลมพัดเบาๆ โดยเบื้องหน้าเรามีภาพชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังนั่งร้องเพลงคร่ำครวญต่อหน้าดวงจันทร์ ด้วยอารมณ์แอบรัก อาลัยอาวรณ์ และคิดถึงคนรัก..ด้วยภาษาร้องที่สวยงาม น้ำเสียงที่ซาบซึ้งและเครื่องดนตรีไทยที่ไพเราะของคนไทย
...จะมีคืนไหนที่แสงจันทร์งามเท่าคืนวันเพ็ญ
แสงนวลฉ่ำเย็นใครเห็นต้องเป็นหลงมอง
สะท้อนลำธาร ปานสายน้ำได้เคียงครอง
แค่ได้เหลือบมอง ก็แอบอิจฉาไม่วาย
โอ้จันทร์วันเพ็ญ ไม่เห็นหรือไรว่าใครใกล้บ้า
แหงนมองแต่ฟ้า เฝ้าดูอยู่ไม่รู้หน่าย
อยากโน้มลงมา อยากคว้าไว้เคียงข้างกาย
แต่หวั่นไม่วาย ว่าจันทร์จะไร้เยื่อใย
ก็เลยฝากรักไปด้วยเพลงบทนี้
รู้ไหมคนดีพี่ไม่เคยฝากใคร
เพลงรักของพี่ มีไว้ให้เธอหนึ่งเดียวในหัวใจ
โปรดเก็บไว้ ฝากไปในเงาแสงจันทร์
โอ้จันทร์วันเพ็ญ ถ้าแม้เนื้อเย็นเห็นใจพี่หน่อย
ก็จงอย่าลอย หลบไปในหมู่เมฆนั้น
ไม่รักไม่ว่า อย่าหายหน้าให้ใจสั่น
ขอชมแค่นั้น เก็บจันทร์ไปฝันก็พอ
....ทุกคืนในฝัน ขอมีแค่จันทร์วันเพ็ญ ....
สุดท้ายนี้..ขอบคุณค่ะ..ขอบคุณมากๆ..ขอบคุณสำหรับผู้ประพันธ์เนื้อเพลงไทยๆที่สวยงาม ขอบคุณนักดนตรีไทยที่บรรเลงได้อย่างยอดเยี่ยมขอบคุณนักร้องไทยที่ถ่ายทอดได้ลึกซึ้งที่สุด..และขอบคุณทุกเหตุผลที่นำมาแสดงให้คนไทยหลายพันคนได้รับชมในครั้งนี้..อย่างน้อยก็มีคนไทยคนนึงแล้ว ที่กลับมาฉุดคิดว่าเราลืมสิ่งที่มีค่าของบรรพบุรุษมานานเท่าไหร่แล้ว
และนี้คือคำวิงวอน..อย่าหยุด อย่าท้อ ในการอนุรักษ์และนำเสนอ..ความเป็นไทยผ่านเครื่องดนตรีไทยและเสียงร้องแบบไทยๆ น่ะค่ะ
...ขอบคุณค่ะ....
ขอพื้นที่อนุรักษ์ความสวยงามทางดนตรี เพลงวันเพ็ญ+ซออู้ ใน Gun Man Show
ที่ฟังจบแทบจะลุกขึ้นปรบมือพร้อมกับความรู้สึกหลายอย่างที่พรั่งพรู มากับโชว์ โชว์นี้ ..ในสิ่งที่เรามองเห็น
ผู้ชายไทย 1 คน..เครื่องดนตรีไทย 1 ชิ้น... ความสงบนิ่งบนเวที..ไร้การเคลื่อนไหวจากห้องกว้าง >>> มันเกิดอะไรขึ้น???
ทันทีที่เสียงซออู้เริ่มบรรเลงขึ้น ตามมาด้วยเสียงขับกล่อมของชายคนหนึ่ง...ความรู้สึกแรก คือ ความสงบ ไม่วุ่นวาย และเย็นฉ่ำในหัวใจตามมา
เสียงดนตรีและเสียงขับร้อง เหมือนกำลังพาเราย้อนลึกเข้าไปในจิตใต้สำนึกที่เราละทิ้งมันมานาน ว่านานมากแล้วที่เราลืมรากเหง้าแท้ๆ ของเรา
ความไพเราะและความสวยงามทางดนตรี มันกำลังบำบัด ผ่อนคลายหัวใจของเรา หลังจากที่เหน็ดเหนื่อยและว้าวุ่นมาก่อนหน้านี้
นักดนตรีและนักร้อง เหมือนร่วมมือกันร่ายมนต์ จับเราไปนั่งนิ่งๆ พักผ่อนอยู่ลานกว้างๆ ยามค่ำคืน ลมพัดเบาๆ โดยเบื้องหน้าเรามีภาพชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังนั่งร้องเพลงคร่ำครวญต่อหน้าดวงจันทร์ ด้วยอารมณ์แอบรัก อาลัยอาวรณ์ และคิดถึงคนรัก..ด้วยภาษาร้องที่สวยงาม น้ำเสียงที่ซาบซึ้งและเครื่องดนตรีไทยที่ไพเราะของคนไทย
...จะมีคืนไหนที่แสงจันทร์งามเท่าคืนวันเพ็ญ
แสงนวลฉ่ำเย็นใครเห็นต้องเป็นหลงมอง
สะท้อนลำธาร ปานสายน้ำได้เคียงครอง
แค่ได้เหลือบมอง ก็แอบอิจฉาไม่วาย
โอ้จันทร์วันเพ็ญ ไม่เห็นหรือไรว่าใครใกล้บ้า
แหงนมองแต่ฟ้า เฝ้าดูอยู่ไม่รู้หน่าย
อยากโน้มลงมา อยากคว้าไว้เคียงข้างกาย
แต่หวั่นไม่วาย ว่าจันทร์จะไร้เยื่อใย
ก็เลยฝากรักไปด้วยเพลงบทนี้
รู้ไหมคนดีพี่ไม่เคยฝากใคร
เพลงรักของพี่ มีไว้ให้เธอหนึ่งเดียวในหัวใจ
โปรดเก็บไว้ ฝากไปในเงาแสงจันทร์
โอ้จันทร์วันเพ็ญ ถ้าแม้เนื้อเย็นเห็นใจพี่หน่อย
ก็จงอย่าลอย หลบไปในหมู่เมฆนั้น
ไม่รักไม่ว่า อย่าหายหน้าให้ใจสั่น
ขอชมแค่นั้น เก็บจันทร์ไปฝันก็พอ
....ทุกคืนในฝัน ขอมีแค่จันทร์วันเพ็ญ ....
สุดท้ายนี้..ขอบคุณค่ะ..ขอบคุณมากๆ..ขอบคุณสำหรับผู้ประพันธ์เนื้อเพลงไทยๆที่สวยงาม ขอบคุณนักดนตรีไทยที่บรรเลงได้อย่างยอดเยี่ยมขอบคุณนักร้องไทยที่ถ่ายทอดได้ลึกซึ้งที่สุด..และขอบคุณทุกเหตุผลที่นำมาแสดงให้คนไทยหลายพันคนได้รับชมในครั้งนี้..อย่างน้อยก็มีคนไทยคนนึงแล้ว ที่กลับมาฉุดคิดว่าเราลืมสิ่งที่มีค่าของบรรพบุรุษมานานเท่าไหร่แล้ว
และนี้คือคำวิงวอน..อย่าหยุด อย่าท้อ ในการอนุรักษ์และนำเสนอ..ความเป็นไทยผ่านเครื่องดนตรีไทยและเสียงร้องแบบไทยๆ น่ะค่ะ
...ขอบคุณค่ะ....