ลูกอยากเลี้ยงหมา แต่ผมไม่อยากให้เลี้ยง ผมตอบแบบนี้ถูกหรือผิดครับ

เจ้าลูกชายตัวแสบ ทุกวันเวลาไปโรงเรียนถ้าเขายังกินข้าวในรถไม่เสร็จ ผมก็จะไปจอดที่ประจำก่อนถึงโรงเรียน เพื่อรอให้เขากินเสร็จ

นั่นคือร้าน "กระดิกหาง" .....  ซึ่งนั่นทำให้เขาได้เห็นเจ้าหมาน้อยอยู่บ่อยๆ

วันนึงเจ้าลูกชายตัวแสบ(ห้าขวบ) ก็พูดขึ้นมาว่า "พ่อครับ ผมอยากเลี้ยงโอ้งๆ"  ผมก็อึ้งๆไป แต่ก็ตอบไปว่า


"ปอครับ โอ้งๆเนี่ยมันอายุสั้นนะครับ ถ้าให้ประมาณเนี่ย มันสิบขวบเทียบกับคนก็อายุ 70 เลยนะครับ (ไม่รู้เทียบถูกหรือเปล่า)

ดังนั้นถ้าปอเลี้ยงโอ้งๆ วันนึงมันจะต้องตายไปก่อนแน่ๆ แล้ววันที่มันตายปอจะเสียใจไหมครับ"

"เสียใจครับ"

"นั่นแหล่ะครับเป็นสาเหตุที่พ่อไม่อยากเลี้ยงโอ้งๆ"

"พ่อเคยเลี้ยงโอ้งๆอยู่ตัวนึง มันชื่อ Rocky พ่อรักมันมาก แต่อยู่มาวันนึงมันก็ตายไป ตอนนั้นพ่อเสียใจมาก ร้องไห้ใหญ่เลย"

"ถ้าปอคิดว่า ตัวเองรับกับความเสียใจเมื่อโอ้งๆที่ปอรักมันตายไปได้ พ่อก็จะให้เลี้ยงนะ"

ปอ.........."งั้นไม่เลี้ยงดีกว่าครับ"










ไม่รู้ว่าผมตอบลูกผมไปแบบนั้นผิดหรือเปล่า แต่ผมคิดแบบนั้นจริงๆ เวลาเข้ามาที่ห้องนี้ผมก็จะรู้สึกเช่นนั้น

ทำไมคนถึงเลี้ยงหมากันเยอะแยะ ยิ่งเห็นบางคนที่รักเหมือนลูกแท้ๆแล้ว ยิ่งคิดไปว่า วันที่มันตายไปเขาจะเป็นอย่างไร

เขาจะเสียใจแค่ไหน

เคยมีคนบอกว่า ต้องรับ 10 ข้อนี้ให้ได้ถ้าคิดจะเลี้ยงหมา

แค่เพียงข้อแรกที่ผมได้อ่านผมก็รับไม่ได้แล้ว ข้อต่อๆไปผมเลยไม่อ่านเลย

แล้วคุณล่ะครับ ....



***** tex *****