"เป็นแม่ฟูลไทม์ มีลูกคนเดียว ต้องมีพี่เลี้ยง 2 คนเลยเหรอ????"
เป็นคำถามในใจของเราที่มีต่อของเพื่อนบ้านในหมู่บ้านเดียวกับเรานี่แหละ เป็นคุณพ่อลูกอ่อนวัยเกือบ 8 เดือนที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่นานในสนามเด็กเล่นตอนที่พาลูกๆ ไปเล่นตอนเย็นๆ คุยกันไปมาก็เค้าก็เลยรู้ว่าเราเป็นคุณแม่ฟูลไทม์ เลี้ยงลูกแฝดเองเกือบ 24ชม. ตั้งแต่เกิด ไม่มีพี่เลี้ยง ไม่มีแม่บ้าน ทำเองทุกอย่างทั้งเลี้ยงลูก งานบ้าน อาหาร ซัก-รีดผ้า ดูแลสามี เลี้ยงหมา ทำสวน (คิดไปคิดมาเราบ้าพลังไปหรือเปล่า!!!) เค้าก็เลยเล่าให้เราฟังบ้างว่าที่บ้านเค้ากำลังหาพี่เลี้ยงเด็กเพิ่มอีก 1 คน แต่เดิมมีอยู่ 2 คน ช่วยเลี้ยงลูก 1 คน ช่วยซักผ้า ทำอาหาร ดูแลบ้านอีก 1 คน ตอนนี้ลาออกไป 1 คนตัวเค้าเองเลยต้องมาช่วยทำงานบ้านแทนเพราะพี่เลี้ยงเด็กจะเลี้ยงเด็กอย่างเดียวไม่ทำอย่างอื่น (เหรอคะ อันนี้อยากรู้จริงๆ เหมือนกัน)
เราก็เลยถามว่าแล้วแม่น้องเลี้ยงน้องอย่างเดียวเหรอคะ เค้าบอกว่าแต่ไหนแต่ไรแม่น้องเค้าก็ไม่เคยทำงานบ้านเลย มีแม่บ้านตลอด ก็เลยทำไม่เป็น ตอนนี้ตัวเค้าเองต้องทำงานนอกบ้านด้วย กลับมาช่วยที่บ้านด้วยไม่ค่อยไหวแล้ว จะหมดแรง ให้เราช่วยแนะนำพี่เลี้ยงเด็กให้หน่อย เราแนะให้มาถามในชานเรือน เค้าก็บอกว่าไม่เคยเล่นพันทิป ไม่ชอบ
เราก็เข้าใจนะว่าแม่มีลูกเล็กมันเหนื่อย เครียด เราก็เลยบอกว่าทำงานบ้านนี่แหละทำให้ไม่เครียด มันก็คืองานอย่างหนึ่ง พอเค้าลองไปคุยเล่นๆ กับแม่ของน้อง กลายเป็นมาหาว่าเรางก ไม่ยอมจ้างคนอื่น (อันนี้มารู้ถึงหูทีหลัง) จริงๆ เราจะจ้างพี่เลี้ยงซัก 2 คน แม่บ้าน คนสวนอีก 2 ก็ยังทำได้ แต่เราเลือกที่จะเหนื่อยกายมากกว่าเหนื่อยใจ ไม่ชอบอยู่แบบวุ่นวายค่ะ
ที่สำคัญที่เรารู้สึกดีที่สุดคือ ความภูมิใจที่ทำอะไรได้เองทุกอย่าง ยิ่งตอนนี้ลูกแฝด 3 ขวบกว่า (ยังไม่ได้ไปโรงเรียน) ได้ซึมซับจากการเห็นแม่ทำงานบ้านอยู่ทุกวัน เริ่มยื่นมือมาช่วย(ยุ่ง)ทุกวัน ไม่ว่าจะกวาดบ้าน ถูบ้าน เก็บกวาดใบไม้ รดน้ำต้นไม้ ตากผ้า ฯลฯ
บ้านไหนเป็นแบบเราบ้างอ่ะ หรือว่าเราประหลาดไปกว่าคนอื่น ขอความเห็นหน่อยนะคะ...
เป็นแม่ฟูลไทม์ มีลูกคนเดียว ต้องมีพี่เลี้ยง 2 คนเลยเหรอ????
เป็นคำถามในใจของเราที่มีต่อของเพื่อนบ้านในหมู่บ้านเดียวกับเรานี่แหละ เป็นคุณพ่อลูกอ่อนวัยเกือบ 8 เดือนที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่นานในสนามเด็กเล่นตอนที่พาลูกๆ ไปเล่นตอนเย็นๆ คุยกันไปมาก็เค้าก็เลยรู้ว่าเราเป็นคุณแม่ฟูลไทม์ เลี้ยงลูกแฝดเองเกือบ 24ชม. ตั้งแต่เกิด ไม่มีพี่เลี้ยง ไม่มีแม่บ้าน ทำเองทุกอย่างทั้งเลี้ยงลูก งานบ้าน อาหาร ซัก-รีดผ้า ดูแลสามี เลี้ยงหมา ทำสวน (คิดไปคิดมาเราบ้าพลังไปหรือเปล่า!!!) เค้าก็เลยเล่าให้เราฟังบ้างว่าที่บ้านเค้ากำลังหาพี่เลี้ยงเด็กเพิ่มอีก 1 คน แต่เดิมมีอยู่ 2 คน ช่วยเลี้ยงลูก 1 คน ช่วยซักผ้า ทำอาหาร ดูแลบ้านอีก 1 คน ตอนนี้ลาออกไป 1 คนตัวเค้าเองเลยต้องมาช่วยทำงานบ้านแทนเพราะพี่เลี้ยงเด็กจะเลี้ยงเด็กอย่างเดียวไม่ทำอย่างอื่น (เหรอคะ อันนี้อยากรู้จริงๆ เหมือนกัน)
เราก็เลยถามว่าแล้วแม่น้องเลี้ยงน้องอย่างเดียวเหรอคะ เค้าบอกว่าแต่ไหนแต่ไรแม่น้องเค้าก็ไม่เคยทำงานบ้านเลย มีแม่บ้านตลอด ก็เลยทำไม่เป็น ตอนนี้ตัวเค้าเองต้องทำงานนอกบ้านด้วย กลับมาช่วยที่บ้านด้วยไม่ค่อยไหวแล้ว จะหมดแรง ให้เราช่วยแนะนำพี่เลี้ยงเด็กให้หน่อย เราแนะให้มาถามในชานเรือน เค้าก็บอกว่าไม่เคยเล่นพันทิป ไม่ชอบ
เราก็เข้าใจนะว่าแม่มีลูกเล็กมันเหนื่อย เครียด เราก็เลยบอกว่าทำงานบ้านนี่แหละทำให้ไม่เครียด มันก็คืองานอย่างหนึ่ง พอเค้าลองไปคุยเล่นๆ กับแม่ของน้อง กลายเป็นมาหาว่าเรางก ไม่ยอมจ้างคนอื่น (อันนี้มารู้ถึงหูทีหลัง) จริงๆ เราจะจ้างพี่เลี้ยงซัก 2 คน แม่บ้าน คนสวนอีก 2 ก็ยังทำได้ แต่เราเลือกที่จะเหนื่อยกายมากกว่าเหนื่อยใจ ไม่ชอบอยู่แบบวุ่นวายค่ะ
ที่สำคัญที่เรารู้สึกดีที่สุดคือ ความภูมิใจที่ทำอะไรได้เองทุกอย่าง ยิ่งตอนนี้ลูกแฝด 3 ขวบกว่า (ยังไม่ได้ไปโรงเรียน) ได้ซึมซับจากการเห็นแม่ทำงานบ้านอยู่ทุกวัน เริ่มยื่นมือมาช่วย(ยุ่ง)ทุกวัน ไม่ว่าจะกวาดบ้าน ถูบ้าน เก็บกวาดใบไม้ รดน้ำต้นไม้ ตากผ้า ฯลฯ
บ้านไหนเป็นแบบเราบ้างอ่ะ หรือว่าเราประหลาดไปกว่าคนอื่น ขอความเห็นหน่อยนะคะ...