วิมานภุมรา...บทที่๒ ( เริ่มงานใหม่ )

สวัสดีค่ะ
ขอขอบคุณเพื่อนๆทุกท่านที่แวะเข้าไปอ่านบทก่อนหน้าที่ http://pantip.com/topic/30980727  
วันนี้เอาบทที่๒มาลงค่ะ

บทที่ 2

......เริ่มงานใหม่…..

รถยนต์โดยสารคันหรูวิ่งฝ่าสายฝนพรำข้ามจังหวัด หญิงสาวผู้นั่งข้างคนขับเผลอตัวหลับไปด้วยความเหน็ดเหนื่อย ทารกน้อยในอ้อมแขนก็หลับซบอกอบอุ่นของมารดา ทั้งคู่ไม่รู้ตัวเลยว่าตนเองกำลังตกเป็นเป้าแห่งการพินิจพิจารณาของนายจ้างรายใหม่

สองพ่อลูกผู้ว่าจ้างนั่งนิ่งจมอยู่กับความเงียบหากห้วงแห่งความคิดสับสน ผู้เป็นบุตรชาย คล้ายจะเข้าใจความคิดของบิดา ว่าการชักชวนหญิงสาวผู้มีลูกติดให้ไปทำงานด้วยที่รีสอร์ตนั้น อาจมาพร้อมกับความสงสาร นอกเหนือไปจากการที่ ที่นั่นก็กำลังต้องการคนอยู่พอดี แต่ชายหนุ่มเองก็หนักใจ ด้วยสีหน้าและแววตาของผู้เป็น’นาย’ ของบ้าน ดูเหมือนมีแววร้าวรานส่งผ่านออกมาจากหัวใจให้เขาเห็นได้อย่างปิดไม่มิด เมื่อท่านทอดสายตามองสองแม่ลูกยามเผลอตัว

บิดาของเขาเป็นนักธุรกิจที่ขึ้นชื่อเรื่องความสุขุมรอบคอบและการเก็บซ่อนความรู้สึก ภายในครอบครัวที่ดูเหมือนสมบูรณ์พร้อมพรั่ง ใครเล่าจะรู้ ว่าในหัวใจของผู้เป็นประมุขของบ้านช่างร้าวรานรันทดมายาวนานหลายปีสืบเนื่องมาจากการสูญเสียบุตรีสุดสวาทไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ
แต่มันไม่เหมือนกัน มณฑารพอาจเป็นเพียงเด็กสาวใจแตกที่ตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ อาจเป็นวัยรุ่นเหลวไหลไร้ความคิด และฝีไม้ลายมือเรื่องงานจะมีแค่ไหนก็ยังไม่ได้ถูกพิสูจน์

ชายหนุ่มหนักใจ การที่ได้พนักงานคนใหม่มาจะคุ้มค่าหรือไม่หากมันจะเป็นคล้ายการตอกย้ำให้ ‘ป๊า’ เขาต้องเศร้าเพราะนึกถึงลูกสาวอยู่ตลอดเวลา แค่วันแรกที่พบกันเขาก็เห็นบิดาออกอาการหวั่นไหวอย่างปิดไม่มิดหลายครั้ง อีกทั้งท่านยังสั่งการไปถึงทางรีสอร์ตให้เตรียมที่พักอย่างดีสำหรับสองแม่ลูก บ้านพักรับรองระดับผู้จัดการที่มีหนึ่งห้องนอนพร้อมห้องโถงกลางและครัวที่พร้อมใช้ถูกสั่งเปิดไว้รอรับ เงื่อนไขของการทำงานหรือก็ช่างน่าเป็นห่วงว่าพนักงานคนอื่นอาจคิดว่าเป็นการเลือกปฏิบัติ

บางที... ชายหนุ่มใคร่ครวญ บางทีมณฑารพไม่ควรจะผ่านการทดลองงาน หากการมาอยู่ของเธอจะทำให้ใครบางคนไม่มีความสงบทางใจ


……………………………………………………………………………………………………………………………….


มณฑารพรู้สึกตัวตื่นเมื่อเผลอหลับไปราวชั่วโมงกว่า หญิงสาวกุลีกุจอป้อนขวดน้ำให้เจ้าตัวน้อยในอ้อมกอด นายมะตูมของเธอยิ้มตาใส เสียงอ้อแอ้ไร้เดียงสาพร้อมมือน้อยๆที่เปะปะป่ายหน้าทำเอาอดใจไม่อยู่จนหญิงสาวต้องหยิบกระดาษเปียกขึ้นมาทำความสะอาดใบหน้าตัวเองก่อนจุมพิตร่างน้อยสามสี่ฟอดใหญ่ๆติดต่อกัน ไม่รู้ตัวเลยว่าคนด้านหลังลอบมองแน่วแน่

เสียงผู้สูงวัยถามไถ่ถึงความต้องการจะแวะซื้อหาของจำเป็นที่ตัวอำเภอก่อนจะเข้าไปที่รีสอร์ตหรือไม่ หากหญิงสาวปฏิเสธ ด้วยของใช้ของเธอ และนมสำหรับบุตรชายยังมีเพียงพอสำหรับสามวัน หญิงสาวตั้งใจว่าจะออกมาซื้อหาทีหลังเมื่อตกลงใจแน่นอนแล้วว่าจะทำงานให้คุณศิลา เธอคิดว่าเข้าไปดูสถานที่และบรรยากาศการทำงานก่อน อะไรๆ ก็ไม่มีความแน่นอน บางทีเธออาจต้องกระเด็นออกมาก่อน 24 ชั่วโมงก็ได้ โลกนี้ ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน หญิงสาวคิดอย่างเหนื่อยหน่าย

หากเมื่อถึงสถานที่ทำงานแห่งใหม่ มณฑารพก็ต้องประหลาดใจในความเมตตาของนายจ้างใหม่ เธอถูกพามายังห้องพัก ที่ดูดีเกินคาด คุณศิลาสั่งการให้เข้าที่พักเพื่อพักผ่อน และพบกันอีกครั้งตอนเวลาอาหารเย็นเพื่อคุยเรื่องรายละเอียดการทำงาน

หญิงสาวดูเวลาและพบว่ายังมีเวลาอีกราวสองชั่วโมงจึงเริ่มต้นสำรวจที่พักนอนคืนนี้ มันเป็นบ้านพักขนาดเล็กที่น่ารักด้วยออกแบบมาเหมือนกับส่วนของรีสอร์ตที่จัดไว้รับรองแขก สภาพสะอาดสะอ้าน ห้องน้ำ ห้องนอนมีของใช้ครบครันพร้อมเตียงขนาดควีนไซส์ ที่ห้องโถงมีโต๊ะทำงาน ชุดรับแขก และโต๊ะอาหารขนาดเล็ก ที่ครัวขนาดเล็กมีอุปกรณ์จำเป็นพร้อมเตาแก๊ส ไมโครเวฟ เครื่องกรองน้ำดื่ม และตู้เย็นที่เสียบปลั๊กไว้แล้ว

หญิงสาวตัดสินใจจัดการกับลูกชายตัวน้อยก่อน ยังไม่ทันจะจัดการกับตัวเอง ก็มีคนมาเคาะเรียก เป็นสตรีสาวใหญ่มาพร้อมกับเด็กชายวัยรุ่นคนหนึ่ง

“ นายให้เอามาให้คุณมณฑารพค่ะ”

หญิงสาวพบว่าของที่ถูกนำมาให้เธอนั้น มีกระติกน้ำร้อนและรถเข็นเด็ก แม้จะประหลาดใจกับของอย่างหลังหากเธอก็กล่าวขอบคุณบุคคลทั้งสองก่อนจะรับคำเมื่อสาวใหญ่หน้าตาใจดีเอ่ยย้ำเรื่องไปพบ ‘นาย’ และชี้แจงเรื่องสถานที่ให้ทราบ


.................................................................................................................................