ไม่ใช่ ตุ้ย ไม่ใช่ ขวัญ แต่นั่นคือ ชารีฟ-มิเชลล์ แห่ง ฟ้าจรดทราย จริงๆ

ฉากเบรคแรกที่มิเชลล์กับชารีฟต้องบอกลากัน มันดีมากๆเลย
เศร้าและอึดอัด ไปกับตัวละครทั้งสองมาก

ไม่รู้สึกเลยว่ากำลังดู ตุ้ย หรือ ขวัญ แสดง
แต่มันรู้สึกว่า กำลังดูชีวิตคู่รักคู่หนึ่งที่ฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆมาด้วยกัน จนถึงวันนี้วันที่จำเป็นจะต้องจำใจลากัน
เหมือนดูมิเชลล์และชารีฟจริงๆ ที่ปราศจากความข้องใจว่าเป็นแค่ละคร


โอ้ยยย ชั้นเวิ่นเว้ออะไรมากมายนี่
มีใครเวิ่นเว้อเหมือนกันไหม