โรงเรียนที่คุณอยู่ อยู่กันมากี่ปีแล้ว..?
โรงเรียนที่คุณอยู่ มีความลับอะไรรึเปล่า?
โรงเรียนที่คุณอยู่ มีประวัติอย่างไร ?
บรรยากาศของโรงเรียน ถ้าให้พูดถึง ก็คงนึกถึงแต่เวลาที่นั่งเรียนอย่างเบื่อหน่าย หรือบางคนอาจจะหลับอยู่หลังห้อง
บางคนอาจจะนึกถึงเพื่อนๆที่โรงเรียน ไปเรียนก็เพราะอยากไปเจอเพื่อนนี่แหละ กลับบ้านก็ไม่ค่อยอยากจะกลับ ถ้าไม่ได้ไปเที่ยวไหนต่อกับเพื่อน
ก็อาจจะนั่งเล่นที่โรงเรียนจนเย็น แล้วค่อยกลับ...
แต่เพื่อนๆเคยคิดกันไหม ว่าเวลาเรานั่งเรียนอยู่ในห้อง ในขณะที่เรากำลังเรียน หรือบางคนอาจจะหลับ บางคนอาจจะนั่งส่องกระจกเช็คความสวยของตัวเอง ในขณะเดียวกันอาจมี
ใครบางคนมองเราอยู่จากหลังห้อง หรือเวลาที่มีกิจกรรมโรงเรียนแล้วต้องอยู่ดึก บรรยากาศมันช่างวังเวง ไม่เหมือนตอนกลางวัน ที่เราต่างก็สนุกสนานกัน
ทั้งหมดที่เล่ามา จขกท.เองก็ไม่เคยพบเจอมาด้วยตัวเองหรอกค่ะ ส่วนใหญ่ก็ได้ยินครูเล่า เพื่อนเล่า บวกกับตัวเองชอบฟังเรื่องแบบนี้มากๆ ถามว่ากลัวไหม กลัวค่ะ แต่ก็ยังชอบฟัง เพราะเราคงไม่อยากเจอด้วยตัวเองแน่นอน..
ก่อนอื่นต้องขอแนะนำตัวก่อนนะคะ จขกท.ชื่อเบลค่ะ ตอนนี้ก็อยู่ชั้นม.6 โรงเรียนพระหฤทัยคอนแวนต์ เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ไม่ขอยืนยันว่าจริง 100% ไหมนะ เพราะส่วนใหญ่ก็ฟังมาจากเพื่อนๆ คุณครูทั้งนั้น เอาเป็นว่าใช้วิจารณญาณในการอ่านกันด้วยนะคะ
เรื่องแรกนี้ เป็นเรื่องที่ครูเล่าให้ฟังค่ะ ตอนเราอยู่ม.5 ครูคนนี้สอนวิทย์ ครูเล่าให้ฟังว่า เมื่อปีก่อนครูก็ได้สอนพิเศษให้กับรุ่นพี่ของเรา โดยใช้ห้องนี้เป็นห้องสอน (ต้องขอบอกไว้ตรงนี้เลยนะคะว่าห้องนี้ใครๆต่างก็ทักว่า..ดุค่ะ ปกติแล้วห้องที่ต้องอยู่ห้องนี้ไม่ใช่ห้องเรา เป็นอีกห้องหนึ่ง แต่ดันมาเปลี่ยนปีเราซะงั้น หน้าห้องก็มีแปดเหลี่ยมห้อยไว้ ในห้องก็มีพวงมาลัยเก่าแขวนไว้ด้วยค่ะ) ซึ่งตอนนั้นเป็นเวลาที่เย็นมากแล้ว ประมาณเกือบๆหกโมงเห็นจะได้ ครูก็กำลังเขียนกระดานอยู่ แล้วตอนนั้นก็รู้สึกได้ว่าหางตาของตัวเองมองเห็นอะไรบางอย่างอยู่ด้านข้าง รู้สึกขนลุกไปหมด ครูจึงหันหลังกลับไปก็ไม่พบอะไร พอดูนาฬิกาก็เห็นว่าเลยเวลามานานมากแล้ว จึงบอกให้นักเรียนเตรียมตัวกลับบ้าน(ในห้องมีนักเรียนแค่สองคน) แต่พี่สองคนนั้นฟิตจัดค่ะ อยากให้ครูอธิบายต่อเพราะตัวเองกำลังเตรียมตัวสอบ ครูเริ่มรู้สึกไม่ดี แต่ก็ต้องฝืนสอนต่อ จนสักพักก็รู้สึกได้ถึงไอเย็นที่รดต้นคอครู ตอนนั้นครูชะงักไป คิดว่าแอร์ในห้องก็ไม่ใช่เพราะว่าปิดไปตั้งแต่ห้าโมงแล้ว ก่อนจะค่อยๆหันหลังกลับมา ก็ไม่พบอะไรแต่สิ่งที่ทำให้ครูตกใจคือ
ผู้ชายชุดขาวที่ไม่มีใบหน้า กำลังก้มมองดูนักเรียนสองคนนั้นเขียนหนังสือ โดยที่สองคนนั้นไม่รู้เรื่องเลย ตอนนั้นครูบอกว่าสติแทบจะแตกแล้ว แต่ก็ต้องทำเป็นเหมือนไม่เห็นอะไร ครูค่อยๆเก็บของแล้วบอกให้นักเรียนปิดไฟ ปิดพัดลมให้เรียบร้อยก่อนอกจากห้องด้วย ครูต้องรีบกลับบ้าน แล้วครูก็ออกไปเลย ปล่อยให้พี่สองคนนั้นนั่งงง
ปล.มีอีกนะคะ แต่อยากดูฟีดแบกก่อน เพื่อนๆร่วมกันแชร์ได้นะ เราชอบอ่าน
เพื่อนๆทุกคนคะ ไหนๆอีกไม่นานเราก็จะจบม.6กันละ....มาแชร์ประสบการณ์ขนหัวลุกกันเถอะ
โรงเรียนที่คุณอยู่ มีความลับอะไรรึเปล่า?
โรงเรียนที่คุณอยู่ มีประวัติอย่างไร ?
บรรยากาศของโรงเรียน ถ้าให้พูดถึง ก็คงนึกถึงแต่เวลาที่นั่งเรียนอย่างเบื่อหน่าย หรือบางคนอาจจะหลับอยู่หลังห้อง
บางคนอาจจะนึกถึงเพื่อนๆที่โรงเรียน ไปเรียนก็เพราะอยากไปเจอเพื่อนนี่แหละ กลับบ้านก็ไม่ค่อยอยากจะกลับ ถ้าไม่ได้ไปเที่ยวไหนต่อกับเพื่อน
ก็อาจจะนั่งเล่นที่โรงเรียนจนเย็น แล้วค่อยกลับ...
แต่เพื่อนๆเคยคิดกันไหม ว่าเวลาเรานั่งเรียนอยู่ในห้อง ในขณะที่เรากำลังเรียน หรือบางคนอาจจะหลับ บางคนอาจจะนั่งส่องกระจกเช็คความสวยของตัวเอง ในขณะเดียวกันอาจมีใครบางคนมองเราอยู่จากหลังห้อง หรือเวลาที่มีกิจกรรมโรงเรียนแล้วต้องอยู่ดึก บรรยากาศมันช่างวังเวง ไม่เหมือนตอนกลางวัน ที่เราต่างก็สนุกสนานกัน
ทั้งหมดที่เล่ามา จขกท.เองก็ไม่เคยพบเจอมาด้วยตัวเองหรอกค่ะ ส่วนใหญ่ก็ได้ยินครูเล่า เพื่อนเล่า บวกกับตัวเองชอบฟังเรื่องแบบนี้มากๆ ถามว่ากลัวไหม กลัวค่ะ แต่ก็ยังชอบฟัง เพราะเราคงไม่อยากเจอด้วยตัวเองแน่นอน..
ก่อนอื่นต้องขอแนะนำตัวก่อนนะคะ จขกท.ชื่อเบลค่ะ ตอนนี้ก็อยู่ชั้นม.6 โรงเรียนพระหฤทัยคอนแวนต์ เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ไม่ขอยืนยันว่าจริง 100% ไหมนะ เพราะส่วนใหญ่ก็ฟังมาจากเพื่อนๆ คุณครูทั้งนั้น เอาเป็นว่าใช้วิจารณญาณในการอ่านกันด้วยนะคะ
เรื่องแรกนี้ เป็นเรื่องที่ครูเล่าให้ฟังค่ะ ตอนเราอยู่ม.5 ครูคนนี้สอนวิทย์ ครูเล่าให้ฟังว่า เมื่อปีก่อนครูก็ได้สอนพิเศษให้กับรุ่นพี่ของเรา โดยใช้ห้องนี้เป็นห้องสอน (ต้องขอบอกไว้ตรงนี้เลยนะคะว่าห้องนี้ใครๆต่างก็ทักว่า..ดุค่ะ ปกติแล้วห้องที่ต้องอยู่ห้องนี้ไม่ใช่ห้องเรา เป็นอีกห้องหนึ่ง แต่ดันมาเปลี่ยนปีเราซะงั้น หน้าห้องก็มีแปดเหลี่ยมห้อยไว้ ในห้องก็มีพวงมาลัยเก่าแขวนไว้ด้วยค่ะ) ซึ่งตอนนั้นเป็นเวลาที่เย็นมากแล้ว ประมาณเกือบๆหกโมงเห็นจะได้ ครูก็กำลังเขียนกระดานอยู่ แล้วตอนนั้นก็รู้สึกได้ว่าหางตาของตัวเองมองเห็นอะไรบางอย่างอยู่ด้านข้าง รู้สึกขนลุกไปหมด ครูจึงหันหลังกลับไปก็ไม่พบอะไร พอดูนาฬิกาก็เห็นว่าเลยเวลามานานมากแล้ว จึงบอกให้นักเรียนเตรียมตัวกลับบ้าน(ในห้องมีนักเรียนแค่สองคน) แต่พี่สองคนนั้นฟิตจัดค่ะ อยากให้ครูอธิบายต่อเพราะตัวเองกำลังเตรียมตัวสอบ ครูเริ่มรู้สึกไม่ดี แต่ก็ต้องฝืนสอนต่อ จนสักพักก็รู้สึกได้ถึงไอเย็นที่รดต้นคอครู ตอนนั้นครูชะงักไป คิดว่าแอร์ในห้องก็ไม่ใช่เพราะว่าปิดไปตั้งแต่ห้าโมงแล้ว ก่อนจะค่อยๆหันหลังกลับมา ก็ไม่พบอะไรแต่สิ่งที่ทำให้ครูตกใจคือ ผู้ชายชุดขาวที่ไม่มีใบหน้า กำลังก้มมองดูนักเรียนสองคนนั้นเขียนหนังสือ โดยที่สองคนนั้นไม่รู้เรื่องเลย ตอนนั้นครูบอกว่าสติแทบจะแตกแล้ว แต่ก็ต้องทำเป็นเหมือนไม่เห็นอะไร ครูค่อยๆเก็บของแล้วบอกให้นักเรียนปิดไฟ ปิดพัดลมให้เรียบร้อยก่อนอกจากห้องด้วย ครูต้องรีบกลับบ้าน แล้วครูก็ออกไปเลย ปล่อยให้พี่สองคนนั้นนั่งงง
ปล.มีอีกนะคะ แต่อยากดูฟีดแบกก่อน เพื่อนๆร่วมกันแชร์ได้นะ เราชอบอ่าน