เมื่อวานก่อนเราไป college fair กับลูกสาวมา ยังไม่ทันกลับถึงบ้านญาติพี่น้องก็โทรถามให้วุ่น เลือกที่ไหน อะไร ยังไง คะเเนนสอบได้เท่าไหร่ อยากไปเรียนกวดวิชาไหม (เเนะนำมาเรียบร้อย) มีเส้นสาย สนใจไหม โน่นนี่นั่นอีกมากมาย ผู้หวังดีนี่บางครั้งก็ทำเอาเราเครียดได้เหมือนกันจริงๆนะคะ
ญาติพี่น้องเราเป็นโรคติดต่อร้ายเเรงชนิดนึงที่เป็นเหมือนๆกันนั่นก็คือ เค้าจะเชื่อเหมือนๆกันว่า เด็กเก่งต้องเรียนเเพทย์ เเละความรู้สึกมันก็บอกเราว่า เค้าหวังที่จะให้ลูกสาวเราเรียนเเพทย์ (หลานคนเเรกในรุ่นของเค้า) เเละหวังเอากันเอาไว้เรียบร้อยเเล้วว่า เค้าจะต้องเข้าเรียนต่อที่ไหน
สนทนากันมาถึงตรงนี้เเล้วลูกสาวเราทำหน้าเศร้านิดนึง การที่มีคนมาคาดหวังกับเค้าไว้มากๆเเบบนี้มันทำให้เค้าเกิดอาการ "กลัวว่าจะทำไม่ได้อย่างที่คนอื่นหวัง"
ลูกสาวเราสนใจฟิสิกส์ เค้าอยากเป็นนักวิทยาศาสตร์ เเค่คิดก็โดนค้านเเล้วค่ะ นักวิทยาศาสตร์จะได้เงินสักเท่าไหร่เชียว ทำไมไม่เรียนนั่น ทำไมไม่เรียนนี่ เเบบนี้จะดีกว่าไหม เเบบนั้นจะดีกว่าไหม
เรากำลังจะบอกว่า การที่ผู้ใหญ่จะคาดหวังว่าลูกหลานจะต้องเป็นยังไงนั้นไม่ผิดค่ะ เเต่ต้องรู้จักเเสดงออก ได้โปรดอย่าทำให้เด็กมีความรู้สึกกดดันเเละกลัวว่าตัวเองจะทำไม่ได้ (เราซึ่งเป็นเเม่ เห็นเค้าเเสดงออกเเบบนั้นก็เศร้าใจเเทนเเล้ว)
คืนนั้นเค้าเข้ามานวดให้เราเเล้วคุยกันอยู่นานสองนาน ลูกสาวบอกว่า เค้ายังไงก็ได้ เรียนอะไรก็เหมือนกัน เพราะยังไม่ค่อยเเน่ใจตัวเองสักเท่าไหร่เหมือนกันว่าจริงๆเเล้วอยากจะเป็นอะไรกันเเน่ (ที่คิดว่าอยากเป็นนักวิทยาศาสตร์ เพราะชอบวิชาฟิสิกส์มากที่สุด สนุกกับมันทุกครั้งที่เรียนอะไรที่เกี่ยวกับฟิสิกส์ เค้าจะอยู่กับมันได้ทั้งวันโดยไม่เบื่อ)
เราสนับสนุนลูกเเละพร้อมที่จะส่งเสริมความฝันของเค้า เเต่ถึงเเม้ว่าเราจะไม่พูดหรือเเสดงท่าทางอะไรออกมาให้ลูกเห็น ลึกๆเเล้วเราอดไม่ได้ที่จะคิดว่า หรือว่าเราจะผิดไปที่ไปส่งเสริมเค้าเเบบนั้น หรือว่าเราน่าจะดูค่าตอบเเทนให้เค้าด้วย ไม่ใช่สักเเต่จะเรียนที่ใจชอบ
คำพูดของคนอื่นนี่บางครั้งก็ทำให้เราเเอบเขวได้เหมือนกันเน๊อะ ทำงานเพื่อเงิน กับทำงานเพราะใจรัก ซึ่งอาจจะไม่ได้เงินสักเท่าไหร่ เป็นคุณจะเลือกอะไร?? คุณอยากให้ลูกทำงานที่เค้ารัก หรือให้เค้าทำงานที่ค่าตอบเเทน หรือเพื่อเกียรติยศเเละหน้าตา เเบบไหนกันเเน่คะ ที่เเม่อย่างเราควรจะเเนะนำลูก??
เเบ่งปันความคิดเห็นกันค่ะ
พ่อเเม่ทุกท่าน "อยากให้ลูกทำงานที่ใจเค้ารัก หรือที่ค่าตอบเเทนคะ?"
ญาติพี่น้องเราเป็นโรคติดต่อร้ายเเรงชนิดนึงที่เป็นเหมือนๆกันนั่นก็คือ เค้าจะเชื่อเหมือนๆกันว่า เด็กเก่งต้องเรียนเเพทย์ เเละความรู้สึกมันก็บอกเราว่า เค้าหวังที่จะให้ลูกสาวเราเรียนเเพทย์ (หลานคนเเรกในรุ่นของเค้า) เเละหวังเอากันเอาไว้เรียบร้อยเเล้วว่า เค้าจะต้องเข้าเรียนต่อที่ไหน
สนทนากันมาถึงตรงนี้เเล้วลูกสาวเราทำหน้าเศร้านิดนึง การที่มีคนมาคาดหวังกับเค้าไว้มากๆเเบบนี้มันทำให้เค้าเกิดอาการ "กลัวว่าจะทำไม่ได้อย่างที่คนอื่นหวัง"
ลูกสาวเราสนใจฟิสิกส์ เค้าอยากเป็นนักวิทยาศาสตร์ เเค่คิดก็โดนค้านเเล้วค่ะ นักวิทยาศาสตร์จะได้เงินสักเท่าไหร่เชียว ทำไมไม่เรียนนั่น ทำไมไม่เรียนนี่ เเบบนี้จะดีกว่าไหม เเบบนั้นจะดีกว่าไหม
เรากำลังจะบอกว่า การที่ผู้ใหญ่จะคาดหวังว่าลูกหลานจะต้องเป็นยังไงนั้นไม่ผิดค่ะ เเต่ต้องรู้จักเเสดงออก ได้โปรดอย่าทำให้เด็กมีความรู้สึกกดดันเเละกลัวว่าตัวเองจะทำไม่ได้ (เราซึ่งเป็นเเม่ เห็นเค้าเเสดงออกเเบบนั้นก็เศร้าใจเเทนเเล้ว)
คืนนั้นเค้าเข้ามานวดให้เราเเล้วคุยกันอยู่นานสองนาน ลูกสาวบอกว่า เค้ายังไงก็ได้ เรียนอะไรก็เหมือนกัน เพราะยังไม่ค่อยเเน่ใจตัวเองสักเท่าไหร่เหมือนกันว่าจริงๆเเล้วอยากจะเป็นอะไรกันเเน่ (ที่คิดว่าอยากเป็นนักวิทยาศาสตร์ เพราะชอบวิชาฟิสิกส์มากที่สุด สนุกกับมันทุกครั้งที่เรียนอะไรที่เกี่ยวกับฟิสิกส์ เค้าจะอยู่กับมันได้ทั้งวันโดยไม่เบื่อ)
เราสนับสนุนลูกเเละพร้อมที่จะส่งเสริมความฝันของเค้า เเต่ถึงเเม้ว่าเราจะไม่พูดหรือเเสดงท่าทางอะไรออกมาให้ลูกเห็น ลึกๆเเล้วเราอดไม่ได้ที่จะคิดว่า หรือว่าเราจะผิดไปที่ไปส่งเสริมเค้าเเบบนั้น หรือว่าเราน่าจะดูค่าตอบเเทนให้เค้าด้วย ไม่ใช่สักเเต่จะเรียนที่ใจชอบ
คำพูดของคนอื่นนี่บางครั้งก็ทำให้เราเเอบเขวได้เหมือนกันเน๊อะ ทำงานเพื่อเงิน กับทำงานเพราะใจรัก ซึ่งอาจจะไม่ได้เงินสักเท่าไหร่ เป็นคุณจะเลือกอะไร?? คุณอยากให้ลูกทำงานที่เค้ารัก หรือให้เค้าทำงานที่ค่าตอบเเทน หรือเพื่อเกียรติยศเเละหน้าตา เเบบไหนกันเเน่คะ ที่เเม่อย่างเราควรจะเเนะนำลูก??
เเบ่งปันความคิดเห็นกันค่ะ