ถามจริงๆเถอะครับ พวกที่ชอบพูดถึงแต่คนอื่น ชอบนินทาคนอื่นหรือแอบดูพฤติกรรมของคนอื่นเนี่ยไม่เหนื่อยบ้างหรอ?

ผมเป็นคนอยู่ในวงล้อมของวัยทำงานรุ่นคุณป้า  ที่ทำงานมีทั้งเด็กและผู้ใหญ่ปะปนกัน

ส่วนใหญ่แล้วเวลาทำงานไม่ค่อยยอมพูดกันตรงๆพูดกันแบบกั๊กๆหรือพูดแล้วไม่เข้าใจกันก็ไม่รู้สินะ
แล้วจะชอบเถียงกันแบบไม่เข้าใจนั่นแหละ

ไม่รู้คุยงานกันยังไง
เถียงกันไม่จบสิ้นคุยกันแต่เรื่องซ้ำๆไม่มีบทสรุปและไม่ยอมเดินหน้า
แล้วก็จะมาระบายๆมาบ่นๆกันทีหลังอยู่เสมอๆสุดท้ายคนที่ฟังคือผม - -*
เรื่องที่คุยกันมีทั้งนินทาคนโน้นทีคนนี้ที มีทั้งระบายเรื่องไม่เป็นเรื่อง รวมถึงบ่นเรื่องคนอื่นซะส่วนใหญ่ปนกันมั่วไปหมด
แค่เห็นหน้าพวกคุณป้าๆก็ว่าเครียดแล้ว
ยังจะมาทำบรรยากาศเสียอีกทำไมไม่รู้.. -*-

เวลาเราทำงานหรือไปของานและได้รับคำสั่งอะไรมาก็จะทำตามนั้นก่อน
ถ้าไม่เวิร์คหรือมันผิดพลาดจะบอกให้แก้เพราะว่าัมันผิดจริงๆ
ส่วนใหญ่คนที่บอกงานมักชอบกั๊กแล้วบอกงานมั่วซั่วหรือบอกไม่หมด (อาจโดนแกล้งหรือไม่ก็มั่วจริงๆ)
พวกเค้าคิดว่าเราไม่รู้เรื่องอยู่เสมอ
แต่หารู้ไม่ว่า เราอ่านงานเก่าและศึกษามาหมดแล้วเพียงแค่คุณบอกเราว่าควรจะต้องทำตอนไหนอะไรยังไงเท่านั้นเอง

อยากจะรู้เหมือนกันว่าเหนื่อยมั้ยเนี่ยยยย
แค่ผมเดินผ่านเวลาีที่พวกเค้าคุยกันเรื่องของคนอื่นพร้อมทั้งสีหน้าท่าทางแล้วยังเหนื่อยเลย (จริงๆตัวเองไม่ได้เหนื่อยอะไรนะ )