ไม้หลุดฝั่ง

กระทู้สนทนา

เมื่อยังเล็กเด็กน้อยคอยซุกแม่
มีรักแท้คุ้มชีวิตลิขิตฝัน
แม่ปั้นปลูกลูกยืนได้ใช้ชีวัน
โลกแข่งขันแม่เคียงข้างไม่ร้างรา

พอเติบใหญ่วัยทำงานมุ่งมั่นนัก
มีความรักความฝันที่สรรหา
ความสำเร็จทุกกระบวนล้วนเข้ามา
ทั้งเงินตราอีกตำแหน่งแรงเกินพอ

มีเป้าหมายก่ายกองมองข้างหน้า
ลืมไปว่าเวลาผ่านเนิ่นนานหนอ
ความชราโรยร่วงแม่ห่วงรอ
ไม่อยากถ่อแรงล้ามารบกวน

ทั้งโรคภัยไข้เจ็บเหน็บชีวิต
ทีละนิดใกล้ฝั่งดังลมหวน
ไม้หลุดฝั่งตามกระแสสิ่งแปรปรวน
ล่วงไหลล้วนเลยลับไม่กลับมา

วันที่นึกขึ้นได้ไม่มีแม่
คงเหลือแต่ถ่านเถ้าเท่านั้นหนา
จะครวญคร่ำใจละเหี่ยเสียเวลา
แม่โรยราหายลับไม่กลับคืน