ทำไมคนเราจะอยากขาว อยากผอม กันขนาดนั้น ...
นี่สงสัยจริงๆเลยนะ ...
เข้าใจว่าผู้หญิงต้องอยากสวยเป็นธรรมดา แต่ไอ้ถึงขั้นจะไปกินอาหารเสริมมันแบบทุกยี่ห้อ ไม่บันยะบันยัง ขอให้ได้ขาวก็พอ นี่มันก็ยังไงอยู่นะ
ไม่กลัวอะไรกันบ้างเลยเหรอ ยิ่งเห็นเค้ามาแฉๆกันออกสื่อขนาดนี้ ไอ้แบบครีมถังสีๆนี่ ยังจะกล้ากิน กล้าซื้อกันอยู่อีกเหรอ
เราเป็นคนผิวคล้ำ แต่ไม่เคยมีความคิดว่าอยากขาวเลย อยากผิวดี แต่ไม่ได้อยากขาว ตอนเด็กเจอล้อว่าน้องดำ น้องถ่านตลอด
ขนาดพ่อเรายังแซวลูกตัวเองเลย บอกไปเห็นตอนแรกคิดว่าเค้าพาเด็กมาส่งผิด ตัวดำมาก ตอนสมัยเรียนมัธยมก็เจอแซวตลอด
น้องดำๆ เพื่อนที่สนิทๆกันในกลุ่ม เรียก ไอ้เีขียว เรียก ไอ้ดำ บ้าง เราโค-ตะระ เฉยๆเลย ไม่เคยคิดว่าเป็นปมด้อยสักนิด
(หรือเป็นพวก หน้าด้าน ไม่แน่ใจ = =)
คือเป็นคนผิวคล้ำ แต่ก็อยากให้มันเนียนๆหน่อย แบบเนี้ย ..
(รูปคนอื่นนะคะ ไม่ใช่รูปเรา) อยากได้แบบนี้เลย ช็อคโกแลต น่ากิน พยายามอยู่นะเนี่ย ..
แต่เราผอม จริงๆก็ไม่ถึงขั้นผอมด้วยซ้ำ ขาแอบล่ำ แอบก้นใหญ่นิดนึง หน้ารูปไข่แต่หน้าบวม อัพรูปลงเฟสทีไร เพื่อนไม่แซวเรื่องหน้าบวม ก็ต้องแซวเรื่องขาใหญ่
แต่ก็แค่นั้น เราไม่เห็นแคร์เลย คุณค่าของเรามันวัดกันแค่ที่หน้าตาหรือไง?
ขาเราล่ำจริง (คือจะไม่ค่อยเหมือนขาผู้หญิงเท่าไหร่) แต่ได้ขาแม่มาเลย ไปดูขาแม่กับขาเราแล้วเหมือนกันเด๊ะ เลยรู้สึกมาตลอดว่า เออ นี่ขาแม่เราอ่ะ ภูมิใจมาก ส่วนผิวเราคล้ำเหมือนพ่อ พ่อเราผิวดำแดง เราก็เป็นน้องดำ ก็ถูกแล้ว .. ไม่เห็นต้องเสียใจอะไรเลย
แต่เด็กผู้หญิงอ่ะนะ พอโตมาหน่อย มันก็เริ่มไม่ค่อยคล้ำแบบตอนเด็กๆแล้ว แต่เราไม่ได้กิน ไม่ไ่ด้บำรุงอะไรเลย เพราะไม่ค่อยสนใจเรื่องสวยๆงามๆเท่าไหร่ คือบ้านเรามีแต่พี่ผู้ชาย เลยออกแนวแมนๆด้วยแหละ ตอนนี้เรา 25 เมื่อประมาณ ปีที่แล้ว รู้จักรุ่นพี่คนนึงเป็นพยาบาลอยู่คลีนิคศัลยกรรม เราไปนอนบ้านเค้า พออาบน้ำเสร็จปุ๊ป เราก็นอนเลย พี่เขาตะลึงมาก
บอก "แกไม่ทาคง ทาครีมก่อนนอนอะไรเลยเหรอ"
เราก็บอกว่า ไม่เป็นไรค่ะ ปกติไม่ค่อยได้ทาอะไรอยู่แล้ว สักพักพี่เขาปรี่เข้ามาเลย รื้อตู้ หยิบครีมให้เอามาใช้ บอกว่า ไม่ไ่ด้นะ แกต้องทา อย่างพี่เนี่ย มารู้ตัวช้า ไม่ได้บำรุงอะไรเลย ตอนนี้แก่แล้ว หน้าเหี่ยวต้องมาดูแล เสียเงินมากกว่าเดิมอีก ผู้หญิงเนี่ย ถ้าเกิน 25 ไป หน้าแกจะลำบากแล้ว ริ้วรอยจะถามหา มันไม่ได้ดูสดใสแบบแกเด็กๆแล้วนะ รู้ตัวตอนนี้ต้องรีบดูแลเลย บลาๆๆๆๆๆ ฯลฯ
เราก็ขำนะ เออ คงจริงแหละ พี่เค้าก็หวังดี แต่เราก็เหมือนเดิม ไม่ค่อยได้ใช้ ทุกวันนี้ มีครีมอยู่กระปุกเดียว กานิเยร์ ใช้นานมาก กว่าจะหมด จะว่าขี้เกียจก็คงใช่ แต่ไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องภายนอกเท่าไหร่เลย
คือ เราคิดเสมออ่ะ ว่าสเน่ห์ผู้หญิงจริงๆมันต้องอยู่ที่นิสัยสิ มันต้องอยู่ที่กิริยา มารยาท ท่าทาง วิธีคิด ความสามารถ อะไรแบบนี้สิ
(แต่ไอ้ที่พูดมานี่ เราก็ไม่ได้มีแบบที่ดีๆเลยนะ)
เราไม่เถียงว่าคนสวยได้เปรียบหลายอย่าง คนสวยมีภาษีดีกว่าคนไม่สวย และคนสวยได้โอกาสมากกว่า เราก็อยากสวยนะ แต่ไม่อยากเสี่ยงกินอะไรมั่วซั่ว ไม่อยากศัลยกรรม ขอสวยแบบพยายามสวยไปเรื่อยๆดีกว่า (ต่อให้ไม่รู้วันไหนจะได้สวยสักทีก็เถอะ)
ก็เคยมีพวกผู้ชายมาพูดนะ แบบว่า "นี่ถ้าน้องขาวกกว่านี้สักนิดนะ พี่จะจีบแล้ว" "นี่ถ้าน้องเป็นผู้หญิงกว่านี้สักนิดนะ พี่จะจีบเลย"
พอได้ยินแบบนี้เลยรำคาณมาก คือ พี่คะ ถ้าพี่ไม่ชอบไอ้ที่เป็นๆอยู่นี่ ก็ไม่ต้องพูดมันออกมาให้เปลืองน้ำลายหรอกค่ะ
หนูคงไม่เปลี่ยนตัวเองเพราะว่าพี่บอกหรอกค่ะ มันไม่ได้สำคัญกับชีวิตหนูขนาดนั้น
แต่คือ เราอยากจะพูดว่า ไม่สวยไม่ได้แปลว่าถูกทอดทิ้งเสมอไปนะ เราไม่ได้สวยอะไร แต่เราคิดว่า แค่นี้โอเคแล้ว ทุกวันนี้ ไม่มีใครล้อเรื่องผิวเลย ตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย เพราะเรามั่นใจในความเป็นตัวเองมาก เราอยากแต่งอะไรก็แต่ง อยากใส่อะไรก็ใส่ เป็นเรื่องของความมั่นใจจริงๆ
"และสาวๆที่คิดแบบนี้จึงมักยังโสด"
พวกผู้ชายคงคิดแบบนี้ และจะบอกว่า มีคุณผู้ชายเตือนมาหลายท่านแล้วเหมือนกันค่ะ ส่วนใหญ่เป็นพวกพี่ๆ มักจะบอกว่า ผู้ชายไม่ชอบผู้หญิงแบบนี้หรอกนะ "รู้มาก-ห้าวเกิน"
อิฉันรู้ตัวดี แต่จะให้อิฉันจะเปลี่ยนไปอัพหน้า ทำสวย ตัวขาว เพื่อให้มีคู่ครอง หรือ มีแฟน นั้น...มันไม่ใช่จริงๆค่ะ ...
ไม่ได้ว่าผู้หญิงที่ทำศัลยกรรม หรือ แม้แต่กินอาหารเสริมนะคะ แค่สงสัยเฉยๆว่า เราจะอยากขาว อยากสวยกันมากขนาดไม่สนใจที่มา หรือวิธีการกันเชียวเหรอ เคยมีแว้บนึงที่เราอยากสวยมากๆ แบบว่าอยากเปลี่ยนลุคไปเลย ตอนไปเจอคลิป หญิงแย้ ที่มีพี่ติ๊ก เจษฯมาขับรถให้ เรารู้สึกตะลึงไปเลยตอนนั้น เห้ย ความสวยช่วยได้จริงๆนะ คือ สวยแล้วเปลี่ยนชีวิตจริงๆ (มโนไปว่า ถ้าตัวเองสวยแล้ว คงมีโอกาสได้รู้จักพี่ติ๊กบ้าง ฝันที่เป็นจริงงงงงง)
แต่ก็แค่นั้นนะ วูบวาบ แต่ไม่ได้คิดเ็ป็นจริงเป็นจัง
ดีใจกับคนสวยที่ชีวิตเปลี่ยนทุกคนด้วยนะคะ
คนไม่สวยจะสู้ชีวิตต่อไป ... ฮูเร่~
ขอพระคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้ หากมีถ้อยคำใดที่ทำให้ไม่พอใจ ขออภัยมา ณ ทีนี้ อิฉันไมไ่ด้มีเจตนาจะติเตียนใครทั้งสิ้น
สวัสดีค่ะ
ตั้งแต่เจอดราม่าครีมถัง มาจนถึง ดราม่าคุณแม่ดาราขายของ เลยรู้สึกว่า ...
นี่สงสัยจริงๆเลยนะ ...
เข้าใจว่าผู้หญิงต้องอยากสวยเป็นธรรมดา แต่ไอ้ถึงขั้นจะไปกินอาหารเสริมมันแบบทุกยี่ห้อ ไม่บันยะบันยัง ขอให้ได้ขาวก็พอ นี่มันก็ยังไงอยู่นะ
ไม่กลัวอะไรกันบ้างเลยเหรอ ยิ่งเห็นเค้ามาแฉๆกันออกสื่อขนาดนี้ ไอ้แบบครีมถังสีๆนี่ ยังจะกล้ากิน กล้าซื้อกันอยู่อีกเหรอ
เราเป็นคนผิวคล้ำ แต่ไม่เคยมีความคิดว่าอยากขาวเลย อยากผิวดี แต่ไม่ได้อยากขาว ตอนเด็กเจอล้อว่าน้องดำ น้องถ่านตลอด
ขนาดพ่อเรายังแซวลูกตัวเองเลย บอกไปเห็นตอนแรกคิดว่าเค้าพาเด็กมาส่งผิด ตัวดำมาก ตอนสมัยเรียนมัธยมก็เจอแซวตลอด
น้องดำๆ เพื่อนที่สนิทๆกันในกลุ่ม เรียก ไอ้เีขียว เรียก ไอ้ดำ บ้าง เราโค-ตะระ เฉยๆเลย ไม่เคยคิดว่าเป็นปมด้อยสักนิด
(หรือเป็นพวก หน้าด้าน ไม่แน่ใจ = =)
คือเป็นคนผิวคล้ำ แต่ก็อยากให้มันเนียนๆหน่อย แบบเนี้ย ..
(รูปคนอื่นนะคะ ไม่ใช่รูปเรา) อยากได้แบบนี้เลย ช็อคโกแลต น่ากิน พยายามอยู่นะเนี่ย ..
แต่เราผอม จริงๆก็ไม่ถึงขั้นผอมด้วยซ้ำ ขาแอบล่ำ แอบก้นใหญ่นิดนึง หน้ารูปไข่แต่หน้าบวม อัพรูปลงเฟสทีไร เพื่อนไม่แซวเรื่องหน้าบวม ก็ต้องแซวเรื่องขาใหญ่
แต่ก็แค่นั้น เราไม่เห็นแคร์เลย คุณค่าของเรามันวัดกันแค่ที่หน้าตาหรือไง?
ขาเราล่ำจริง (คือจะไม่ค่อยเหมือนขาผู้หญิงเท่าไหร่) แต่ได้ขาแม่มาเลย ไปดูขาแม่กับขาเราแล้วเหมือนกันเด๊ะ เลยรู้สึกมาตลอดว่า เออ นี่ขาแม่เราอ่ะ ภูมิใจมาก ส่วนผิวเราคล้ำเหมือนพ่อ พ่อเราผิวดำแดง เราก็เป็นน้องดำ ก็ถูกแล้ว .. ไม่เห็นต้องเสียใจอะไรเลย
แต่เด็กผู้หญิงอ่ะนะ พอโตมาหน่อย มันก็เริ่มไม่ค่อยคล้ำแบบตอนเด็กๆแล้ว แต่เราไม่ได้กิน ไม่ไ่ด้บำรุงอะไรเลย เพราะไม่ค่อยสนใจเรื่องสวยๆงามๆเท่าไหร่ คือบ้านเรามีแต่พี่ผู้ชาย เลยออกแนวแมนๆด้วยแหละ ตอนนี้เรา 25 เมื่อประมาณ ปีที่แล้ว รู้จักรุ่นพี่คนนึงเป็นพยาบาลอยู่คลีนิคศัลยกรรม เราไปนอนบ้านเค้า พออาบน้ำเสร็จปุ๊ป เราก็นอนเลย พี่เขาตะลึงมาก
บอก "แกไม่ทาคง ทาครีมก่อนนอนอะไรเลยเหรอ"
เราก็บอกว่า ไม่เป็นไรค่ะ ปกติไม่ค่อยได้ทาอะไรอยู่แล้ว สักพักพี่เขาปรี่เข้ามาเลย รื้อตู้ หยิบครีมให้เอามาใช้ บอกว่า ไม่ไ่ด้นะ แกต้องทา อย่างพี่เนี่ย มารู้ตัวช้า ไม่ได้บำรุงอะไรเลย ตอนนี้แก่แล้ว หน้าเหี่ยวต้องมาดูแล เสียเงินมากกว่าเดิมอีก ผู้หญิงเนี่ย ถ้าเกิน 25 ไป หน้าแกจะลำบากแล้ว ริ้วรอยจะถามหา มันไม่ได้ดูสดใสแบบแกเด็กๆแล้วนะ รู้ตัวตอนนี้ต้องรีบดูแลเลย บลาๆๆๆๆๆ ฯลฯ
เราก็ขำนะ เออ คงจริงแหละ พี่เค้าก็หวังดี แต่เราก็เหมือนเดิม ไม่ค่อยได้ใช้ ทุกวันนี้ มีครีมอยู่กระปุกเดียว กานิเยร์ ใช้นานมาก กว่าจะหมด จะว่าขี้เกียจก็คงใช่ แต่ไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องภายนอกเท่าไหร่เลย
คือ เราคิดเสมออ่ะ ว่าสเน่ห์ผู้หญิงจริงๆมันต้องอยู่ที่นิสัยสิ มันต้องอยู่ที่กิริยา มารยาท ท่าทาง วิธีคิด ความสามารถ อะไรแบบนี้สิ
(แต่ไอ้ที่พูดมานี่ เราก็ไม่ได้มีแบบที่ดีๆเลยนะ)
เราไม่เถียงว่าคนสวยได้เปรียบหลายอย่าง คนสวยมีภาษีดีกว่าคนไม่สวย และคนสวยได้โอกาสมากกว่า เราก็อยากสวยนะ แต่ไม่อยากเสี่ยงกินอะไรมั่วซั่ว ไม่อยากศัลยกรรม ขอสวยแบบพยายามสวยไปเรื่อยๆดีกว่า (ต่อให้ไม่รู้วันไหนจะได้สวยสักทีก็เถอะ)
ก็เคยมีพวกผู้ชายมาพูดนะ แบบว่า "นี่ถ้าน้องขาวกกว่านี้สักนิดนะ พี่จะจีบแล้ว" "นี่ถ้าน้องเป็นผู้หญิงกว่านี้สักนิดนะ พี่จะจีบเลย"
พอได้ยินแบบนี้เลยรำคาณมาก คือ พี่คะ ถ้าพี่ไม่ชอบไอ้ที่เป็นๆอยู่นี่ ก็ไม่ต้องพูดมันออกมาให้เปลืองน้ำลายหรอกค่ะ
หนูคงไม่เปลี่ยนตัวเองเพราะว่าพี่บอกหรอกค่ะ มันไม่ได้สำคัญกับชีวิตหนูขนาดนั้น
แต่คือ เราอยากจะพูดว่า ไม่สวยไม่ได้แปลว่าถูกทอดทิ้งเสมอไปนะ เราไม่ได้สวยอะไร แต่เราคิดว่า แค่นี้โอเคแล้ว ทุกวันนี้ ไม่มีใครล้อเรื่องผิวเลย ตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย เพราะเรามั่นใจในความเป็นตัวเองมาก เราอยากแต่งอะไรก็แต่ง อยากใส่อะไรก็ใส่ เป็นเรื่องของความมั่นใจจริงๆ
"และสาวๆที่คิดแบบนี้จึงมักยังโสด"
พวกผู้ชายคงคิดแบบนี้ และจะบอกว่า มีคุณผู้ชายเตือนมาหลายท่านแล้วเหมือนกันค่ะ ส่วนใหญ่เป็นพวกพี่ๆ มักจะบอกว่า ผู้ชายไม่ชอบผู้หญิงแบบนี้หรอกนะ "รู้มาก-ห้าวเกิน"
อิฉันรู้ตัวดี แต่จะให้อิฉันจะเปลี่ยนไปอัพหน้า ทำสวย ตัวขาว เพื่อให้มีคู่ครอง หรือ มีแฟน นั้น...มันไม่ใช่จริงๆค่ะ ...
ไม่ได้ว่าผู้หญิงที่ทำศัลยกรรม หรือ แม้แต่กินอาหารเสริมนะคะ แค่สงสัยเฉยๆว่า เราจะอยากขาว อยากสวยกันมากขนาดไม่สนใจที่มา หรือวิธีการกันเชียวเหรอ เคยมีแว้บนึงที่เราอยากสวยมากๆ แบบว่าอยากเปลี่ยนลุคไปเลย ตอนไปเจอคลิป หญิงแย้ ที่มีพี่ติ๊ก เจษฯมาขับรถให้ เรารู้สึกตะลึงไปเลยตอนนั้น เห้ย ความสวยช่วยได้จริงๆนะ คือ สวยแล้วเปลี่ยนชีวิตจริงๆ (มโนไปว่า ถ้าตัวเองสวยแล้ว คงมีโอกาสได้รู้จักพี่ติ๊กบ้าง ฝันที่เป็นจริงงงงงง)
แต่ก็แค่นั้นนะ วูบวาบ แต่ไม่ได้คิดเ็ป็นจริงเป็นจัง
ดีใจกับคนสวยที่ชีวิตเปลี่ยนทุกคนด้วยนะคะ
คนไม่สวยจะสู้ชีวิตต่อไป ... ฮูเร่~
ขอพระคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้ หากมีถ้อยคำใดที่ทำให้ไม่พอใจ ขออภัยมา ณ ทีนี้ อิฉันไมไ่ด้มีเจตนาจะติเตียนใครทั้งสิ้น
สวัสดีค่ะ