เมื่อวันก่อนเราไปเดินซื้อของที่ห้าง C ใหญ่ ปรกติเราเดินห้างฯนี้ประจำ คือปรกติเราจะใส่กระเป๋าเงินไว้ที่กระเป๋ากางเกง แต่วันที่เกิดเหตุเราใส่กางเกงสกินนี่ มันเลยค่อนข้างแนบกับตัวกระเป๋าเงินเลยยัดไม่ได้ก็ถือเอา มือถือเราก็คล้องคออยู่ แต่พอดีมีสายพี่จากต่างประเทศเข้ามา อารมณ์ประมาณว่า ถอดซองหนัง ออกกับกระเป๋าเงินเรา วางตรงหน้านั่นแหละ วางบนตู้แช่ อาหารฟรีสช์อะไรซักอย่าง ทีนี้ก็คุยธุระกับพี่ไป ไม่รู้ว่าทุกคนเป็นไหม เวลาคุยมือถือ จะเดินไปเรื่อย เราเองก็เหมือนกัน เดินคุยไปเรื่อย รถเข็นก็เข็นนะ มือถือที่คุยนี่ก็คล้องคออยู่ แต่พอวางสายจากพี่ปุ๊บ

มีความรู้สึกว่าทำไมตัวกรู มันโล่งๆ เมื่อกี๊มือยังไม่ว่างอยู่เลย อะไรในมือมันหายไปฟระ พอคิดได้แทบสิ้นสติอ่ะ กระเป๋าเงิน ...ตายห่า(น)แล้ว มือเย็นเหงื่อออกเลย รีบเดินย้อนกลับไปที่เดิม ที่ตู้แช่ตู้นั้น แต่...ไม่เจอแล้ว หาา หายยย เหรอ อยากจะร้องไห้ตรงนั้น แต่ มีน้าสาวคนนึงเดินมาบอก หากระเป๋าเงินอยู่รึเปล่า เราตอบว่าใช่ๆ น้าบอกมีคนเก็บไปแล้ว ห๊ะ.. ใครอ่ะน้าเก็บไป แล้วไปทางไหน เราถามพร้อมกับส่ายตามองไปทั่วๆ เผื่อจะได้วิ่งไปเอามันคืนมา น้าสาวบอก พนักงานห้างฯเขาเก็บไว้ให้

แต่แฟนน้า คือคุณลุงเป็นคนเจอ แล้วน้าก็บอกว่าเหมือนจะเห็นเรา คือเจ้าของกระเป๋า เดินคุยโทรศัพท์ไปทางนี้ เราก็รีบเลย รีบเดินตามหาเลย จาเจอคุณลุง กับพนักงานห้างฯพอดี น้าสาวบอกคนนี้ คือเรา เป็นเจ้าของกระเป๋าเงินอ่ะ เรางี้พูดอะไรไม่ถูกเลย ดีใจสุดๆ ยกมือไหว้ คุณน้า คุณลุงกับ พนักงานห้างฯเลยอ่ะ พร้อมกับคำว่า ขอบคุณอยู่หลายครั้ง เราไม่ได้ดูเงินในกระเป๋าด้วยนะ ดีใจมากกว่า สารพัดบัตรเราอยู่ในนี้หมดเลย ถ้าต้องไปแจ้งความหาย อายัตินู่นนี่คงยากแน่สำหรับเรา
เราแค่ขอบคุณแบบนี้นี่ สมควรแล้วใช่ไหม กระเป๋าเงินหายกับเราเป็นอะไรที่ เราระวังมาก เพราะเคยโดนวิ่งราวกระเป๋ามาแล้ว แต่ก็เกิดขึ้นกับเราอีก เราเลยกลายเป็นคนมีนิสัยไม่พกเงินสดเยอะอ่ะ ถ้าไม่มีพี่ หรือน้องอยู่ เราก็จะเป็นแบบนี้ คือวันนั้นเรามีเรื่องให้คิดเยอะด้วยหล่ะ สมองเหมือนจะเบลอๆ ยังนะยังไม่จบ ได้กระเป๋าเงินคืน เราก็ไปจ่ายซื้อของ แต่พอตอนจ่ายเงิน เอาอีก คือจิตเราคงหลุดอ่ะ หยิบเงินเกินไป จนพนักงานแคชเชียร์ต้อง คืนแบ๊งค์ ร้อยมาให้เราใบนึง


พนักงานบอก ให้เกินมาค่ะ ดูดิ่ เราเลยบอกขอบคุณมากนะ วันนั้นเราพูดขอบคุณเยอะมากอ่ะ เลยคิดว่าโลกบูดๆเบี้ยวๆแบบนี้ ก็ยังน่าอยู่ ถึงแม้มันจะอยู่ยากขึ้นทุกวันก็ตาม ขอบคุณพนักงานห้างฯ Cใหญ่ กับ แคชเชียร์ คุณน้า กับคุณลุง มา ณ ที่นี้ด้วย ไม่คิดว่าจะมีคนพวกนี้อยู่ในสังคมนี้ อยากให้มีอยู่มากๆ สังคมมันจะได้น่าอยู่มากขึ้นในยุคนี้
ไม่คิดว่าจะมีคนแบบนี้อยู่บนโลก(บูดๆเบี้ยวๆ) ด้วย ขอบคุณด้วยใจ..
เราแค่ขอบคุณแบบนี้นี่ สมควรแล้วใช่ไหม กระเป๋าเงินหายกับเราเป็นอะไรที่ เราระวังมาก เพราะเคยโดนวิ่งราวกระเป๋ามาแล้ว แต่ก็เกิดขึ้นกับเราอีก เราเลยกลายเป็นคนมีนิสัยไม่พกเงินสดเยอะอ่ะ ถ้าไม่มีพี่ หรือน้องอยู่ เราก็จะเป็นแบบนี้ คือวันนั้นเรามีเรื่องให้คิดเยอะด้วยหล่ะ สมองเหมือนจะเบลอๆ ยังนะยังไม่จบ ได้กระเป๋าเงินคืน เราก็ไปจ่ายซื้อของ แต่พอตอนจ่ายเงิน เอาอีก คือจิตเราคงหลุดอ่ะ หยิบเงินเกินไป จนพนักงานแคชเชียร์ต้อง คืนแบ๊งค์ ร้อยมาให้เราใบนึง