สวัสดีคะ สมาชิกห้องบลู ผู้รักการท่องเที่ยวทุกคน นี่เป็นรีวิวแรกของ จขกท เป็นคนที่เขียนเล่าเรื่องไม่สนุก เรียบเรียงสำนวนไม่เป็น
การถ่ายภาพแสนจะห่วย ไม่คิดว่าจะมารีวิวหลังจากทริป รูปที่ถ่ายส่วนใหญ่ ไม่เน้นเหมือนรีวิวให้ความรู้ เหมือนกระทู้อื่นๆ เพราะถ่ายแต่รูปตัวเองซะส่วนใหญ่ มีอุปสรรคคือเมมโมรี่การ์ดหายที่สนามบิน ดาเวา ฟิลิปปินส์ ภาพเลยไม่ไม่ครบถ้วน การเดินทาง เริ่มจาก   
ปาย เกาะพงัน ภูเก็ต เวียงจันทร์ วังเวียง หลวงพระบาง สี่พันดอน พนมเปญ เสียมเรียบ ไทย  เชียงใหม่ ภูเก็ต เกาะพีพี กระบี่ หัวหิน ดานัง ฮอยอัน เว้ เกาะแคทบา ฮาลองเบ ฮานอย ซาปา ฮานอยอีกครั้ง ไทย ฟิลิปินส์ ซีบู ดามาเก็ต เกาะอับโป เกาะกูบาราส อิโลอิโล กะติกลัน เกาะโบรากาย พาลาวัน ดาเวา มะนิลา ไทย สไหงโกลก โกตาบารู เกาะเพอเฮนเทียน ปีนัง จอร์สทาว สะเดา หาดใหญ่ ภูเก็ต กทม
ทำไมจขกท ต้องกลับมาไทยบ่อยครั้ง เพราะว่าจขกท มีเรียนภาคสมทบ บางครั้งขาดเรียนไม่ได้จริงๆ บางครั้ง ไม่มีเรียนติดๆกันหลายอาทิตย์    หากผิดพลาดประการใด ขออภัย ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

มาเริ่มกันเลยคะ จขกท อยากไปเที่ยวประเทศลาวมาก นั่งฝันนอนฝัน ซื้อหนังสือมาอ่าน อ่านรีวิวในเวปต่างๆ แต่หาโอกาศไปไม่ได้สักที และแล้ววันนั้นก็มาถึงวันที่เบื่อสุดขีดของชีวิต เพื่อนจขกท มาจากปารีส  จขกท ได้รับข่าวว่า He จะมาแพคแบคเอเชีย 7 เดือน จขกท ไม่รีรอ ให้ญาติไปส่งที่รถทัวร์เพื่อไปซื้อตั๋วไปเชียงใหม่ ปรากฏว่าตั๋วเต็มพี่เขาเลยแนะนำให้ซื้อพิษณุโลก แล้วไปลง บขส ที่นั้น ประมาณตี2 จะหารถเชียงใหม่ได้ ในใจตอนนั้นก็กลัวนะ ไปเคยไป แต่ยังไงมาแล้วอะ ญาติที่ก็กลับไปแล้ว เอาก็เอา ซื้อไปลงพิษณุโลก ต่อรถไปเชียงใหม่ ตี 2
ไปถึงเชียงใหม่ 6 โมงเช้า นั่งรอเพื่อน แต่เพื่อนเกิดอุบัติเหตุ ล้มรถมอไซค์ ที่ดอยอินทนนท์ จขกท ก็รอจน 11โมงเช้า จนเพื่อนมา วินาทีแรกที่เจอกัน เพื่อนจขกท ใส่กางเกงยีนส์สีขาว โชกไปด้วยสีแดง มันคือเลือดค่ะ แบบว่า ทำแผลมาแล้วแต่ยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้า เท้าความกลับไป เพื่อนคนนี้รู้จักกันฟูลมูล เกาะพงันหลายปีแล้ว เราเลยนัดกันไปเที่ยวฟูลมูลอีก จุดประสงค์คือแค่ฟูลมูล แต่ไหงกลายเป็นหลายประเทศ
ต่อๆ เราเจอกันแล้วก็ทักทายกันแบบชาวตะวันตกคือ การสวมกอด เพื่อนคนนี้อายุน้อยกว่า จขกท 2ปี แต่รูปร่าง มหึมา เป็นชาวฝรั่งเศส ทางแม่มีเชื่อสาวอิสราเอล พ่อเป็นฝรั่งเศสหัวทอง เลยมีหน้าตาแบบผสมผสาน ผม และนัยตาสีน้ำตาลอ่อน หลังจากนั้น เราเดินไปซื้อตั๋วรถตู้ไป ปาย ราคาประมาณ 150 บาท ใช้เวลาจากเชียงให่ไปปาย ค่อนข้างนาน ระยะทางไม่ไกล แต่ถนนคดเคี้ยว ระหว่างทางก็แวะซื้อ สตอเบอรี่ และทานข้าว ในที่สุดเราก็ถึงปาย เกือบเย็นของวันนั้น พอรถจอด จะมีซาเล้งพ่วง มาแนะนำ ห้องพักต่างๆ เราก็ตกลงไปดูห้องพัก ขอดูแบบ ดรอม แตะว่าดรอมเต็ม เลยจะไปหาที่อื่น ทางเกสเฮ้าก็จะไปส่งนะ เขาบริการดีมาก เขาเลยแนะนำให้อีกห้องนึง เพราะเขาไม่รู้ นึกว่าเราเป็นแฟนกัน เราเลยเข้าไปดู บวกกับราแค่แสนจะล่อใจ 300 บาท ห้องดีมาก มีสองเตียง เลยตตัดสินใจนอนด้วยกันในห้องเดียว จขกท นอนเตียงใหญ่ เพื่อนนอเตียงเล็ก แรกๆก็มีอาการอึดอัดด้วยกันทั้งคู่ เวลาจะอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ก็ผลัดกันออกไปข้างนอกคนนึง และหลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า จขกท นั่งดูเขาทำแผล ไม่อยากช่วย ดูเฉยๆก็พอ ไม่อยากทำตัวอ่อนหวานให้มาก กลัวเขาหาว่าอ่อย เลยทำตัวแบบเพื่อนชาย หยิบไรให้ได้ก้หยิบ หลังจากทำธุระเสร็จเรียบร้อย เราก้ออกไปเดินถนนคนเดิน ปาย มีของขายน่าๆรักๆ ถนนขายฝัน ขายไอเดีย น่ารักดีคะ

หลังจากเดินกันเสร็จที่ถนนคนเดิน กลับมาที่พัก คุยกับเพื่อนที่พักที่เดียวกัน มาจากหลายที่ อเมริกา ออสเตรเลีย เยอรมัน เพื่อนๆส่วนใหญ่เป็นวัยรุ่น หรือ เพิ่งจะจบการศึกษา มาท่องเที่ยวก่อนกลับไปทำงาน คืนนั้นเราก็ได้ออกไปเที่ยวสถานบันเทิงในปาง เต้นรำกัน แต่เราสองคนไม่ดื่ม เต้นอย่างเดียว
และกลับมานอน คืนแรกก็ผ่านไปได้ด้วยดี
ตื่นเช้ามาก็เช่ารถไปท่องเที่ยว กางแผนที่แล้วก็ขับไปที่ ต่างๆ น้ำตก สะพานสงครามโลก และแวะขโมย มละกอข้างทางมา 1 ลูกไม่หวานเลยอิอิ
นอนที่ปาย 2 คืนคะ และแล้วก็เดินทางต่อไปเกาะพงัน
ประทับใจ ปาย มากคะ บรรยากาศดี ผู้จัดการที่ห้องพักดูแลดีมาก ให้ข้อมูล คุยเป็นกันเอง ให้ใช้ห้องครัว
เดินทางกันต่อคะ นี่แค่ปายนะ ยังมีอีกยาว จะริวิวไหวมั้ยเนี๊ยะ
เดินทางจาก ปาย ไปเชียงใหม่ด้วยรถตู้แบบเดิม ไปถึงเชียงใหม่ ซื้อรถทัวร์ กทม ด้วยราคา 600+ ขึ้นรถ ตั้งแต่หัวค่ำ ถึงกทม เช้าตรู่ของอีกวัน
แล้วเรามีเวลาในกทมวันนึง เราจะทำไงกันละทีนี้ หอบกระเป๋าและสัมภาระทั้งหมด ขึ้นรถตู้จาก หมอชิต ไปสายใต้ ด้วยตั๋วราคา 35 บาท ไม่ยอมขึ้นแท๊กซี่ เพราะกลัวแพง เราไปสายใต้กันตอนเช้า ไปซื้อตั๋วไปเกาะพงัน แต่มันไม่ง่าย เพราะขนาดไปตอนเช้า ตั๋วยังเต็ม ต้องไปอ้อนวอนของบริษัท ขสมก จึงได้มาสองที่ แบบไม่ได้นั่งด้วยกัน แถมรถไม่ได้สะดวกสบาย แต่ก็ยอมด้วยความที่อยากไป
เอาละได้ตั๋วแล้ว เรายังมีเวลาจนถึง 1 ทุ่ม กว่ารถจะออก เราจะทำยังไงกันละคะ วันนั้นเป็นวันเสาร์ เราเลยไปเดิน สวนจตุจักรคะ 1 วันเต็มๆในจตุจักร
เดินกันทั้งวัน ทั้งร้อนทั้งเหนื่อย แล้วก็กลับมาสายใต้ตัวสภาพเหนียวเหนอะ เหงื่อชุ่ม แต่ไม่ได้อาบน้ำหรอก เพราะประหยัดเงิน ไม่ยอมเปิดห้องพัก เราไปล้างเนื้อล้างตัว แล้วก็ขึ้นรถไปสุราษฎร์ธานีเลยค่าาาา