เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ปัจจุบันยัง งง ไม่หาย ต้องขอเล่าก่อนว่าในกลุ่มเพื่อนๆสาวๆของเรามีสนิทกัน 6 คน 3 คนแรกเขาสนิทกันมาก่อนตั้งแต่เรียนมัธยม อีก 3 อีกมาเจอกันเมื่อเรียนมหาลัย ดิฉันเป็นกลุ่มหลังที่มาเจอกัน จากวันนี้ถึงวันนี้ คบกันมาเกือบ 10 ปี หลังจากเรียนจบก็มาทำงานใกล้ๆกันอีก ดิฉันกับเพื่อนก็มาเช่าหออยู่ด้วยกัน ก่อนค่อยๆแยกกันไปอยู่
สุดท้ายเหลือดิฉันกับเพื่อนอีกคน ขอเรียกว่าเธอว่า รุ้ง พ่อแม่ของรุ้งค่อยข้างไว้ใจดิฉันมาก เพราะวันๆทำแต่งาน แฟนก็ไม่มี จึงเห็นว่าดิฉันน่าจะดีกว่าเพื่อนคนอื่นของรุ้ง
จนกระทั่งรุ้งมีแฟนซึ่งก็คือเพื่อนของเพื่อนกันนี่แหละ ผู้ชายก็เป็นคนดี เรียนจบ มีงานทำ เป็นผู้ชายที่น่าคบคนนึงเลย แต่ตอนนั้นรุ้งยังไม่ได้บอกทางบ้าน สองคนนี้คบกันเกือบๆปีรุ้งเลยบอกให้พ่อกับแม่รู้ ทางบ้านไม่ค่อยพอใจแต่ไม่ได้ขัดขวาง
จนเมื่อปีที่แล้วรุ้งมีปัญหากับที่ทำงานเลยลาออกแล้วกลับไปช่วยงานทางบ้าน จังหวัดที่ทำงานเดิมกับบ้านรุ้งอยู่ห่างกันไม่มากนะค่ะ แค่ 45 นาทีเท่านั้น เมื่อรุ้งกลับไปอยู่บ้านก็เหมือนตัดขาดกับโลกภายนอกไปเลย แทบไม่ได้เจอเพื่อน ทุกครั้งที่เพื่อนๆในกลุ่มนัดเจอพบปะกัน รุ้งเป็นคนแรกที่มาไม่ได้ แรกๆดิฉันก็เข้าใจ จนหลังๆเกือบปีนึงแล้วที่ไม่เจอกันเลย มันไม่มีสักวันเลยเหรอที่จะว่างมาหากันได้ทั้งๆที่ไม่ได้อยู่ไกลกันเลย เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาเพื่อนๆในกลุ่มจึงตกลงกันว่าถ้ารุ้งมาหาไม่ได้ เราก็จะไปหารุ้งเอง
วันนั้นจึงชวนแฟนรุ้งและน้องอีกคนซึ่งสนิทกันสมัยเรียนไปด้วย น้องคนนี้เป็นเกย์ที่ออกจะสาวนิดนึง ครอบครัวรุ้งเป็นจีนที่หัวโบราณมากๆ ซึ่งไม่ชอบตุ๊ดเกย์ แต่น้องมันก็โอเค เข้าใจและไม่คิดมาก ดิฉันไม่รู้ตัวว่าวันนั้นทั้งวันถูกมองด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปแล้ว
กลับจากบ้านรุ้งทุกคนงงมากคือรู้สึกเหมือนเจ้าของบ้านไม่ยินดีต้อนรับ ไม่ชอบที่ไปหารุ้งแถมพาแฟนรุ้งไปด้วยและอีกอย่างไม่ชอบตุ๊ด รุ้งได้เล่าให้ฟังทีหลังอย่างอึดอัดใจว่า พ่อกับแม่ไปดูดวงมา หมอดูบอกว่าแฟนที่คบอยู่ไม่ใช่เนื้อคู่ เพื่อนในกลุ่มก็ด้วย ให้เลิกคบให้หมดทุกคน พ่อรุ้งเอ่ยชื่อเพื่อนทุกคนเลยค่ะ รวมดิฉันด้วย กลัวจะพาไปทางเสื่อมเสีย รุ้งเล่าว่าได้แย้งพ่อแม่ไปแล้ว ถ้าเลิกคบเพื่อนกลุ่มนี้ รุ้งไม่มีเพื่อนเลย ทุกวันนี้ไม่มีสังคมด้วยซ้ำ
คำตอบที่ดิฉันอึ้งกว่าก็คือ พ่อกับแม่รุ้งบอกว่า เพื่อนนะไม่ต้องมีก็ได้ อยู่บ้านทำงานเยอะๆเก็บเงินเดี๋ยวเดียวก็รวย พอรวยแล้วเพื่อนก็เข้ามาหาเอง
ไม่น่าเชื่อว่ามีผู้ใหญ่อย่างนี้ด้วย สงสารเพื่อนค่ะ ร้องไห้เรื่องนี้ทุกวัน พวกเราเองก็เสียใจกันทุกคน
เมื่อพ่อแม่ของเพื่อนสนิทบอกให้เลิกคบกับคุณ
สุดท้ายเหลือดิฉันกับเพื่อนอีกคน ขอเรียกว่าเธอว่า รุ้ง พ่อแม่ของรุ้งค่อยข้างไว้ใจดิฉันมาก เพราะวันๆทำแต่งาน แฟนก็ไม่มี จึงเห็นว่าดิฉันน่าจะดีกว่าเพื่อนคนอื่นของรุ้ง
จนกระทั่งรุ้งมีแฟนซึ่งก็คือเพื่อนของเพื่อนกันนี่แหละ ผู้ชายก็เป็นคนดี เรียนจบ มีงานทำ เป็นผู้ชายที่น่าคบคนนึงเลย แต่ตอนนั้นรุ้งยังไม่ได้บอกทางบ้าน สองคนนี้คบกันเกือบๆปีรุ้งเลยบอกให้พ่อกับแม่รู้ ทางบ้านไม่ค่อยพอใจแต่ไม่ได้ขัดขวาง
จนเมื่อปีที่แล้วรุ้งมีปัญหากับที่ทำงานเลยลาออกแล้วกลับไปช่วยงานทางบ้าน จังหวัดที่ทำงานเดิมกับบ้านรุ้งอยู่ห่างกันไม่มากนะค่ะ แค่ 45 นาทีเท่านั้น เมื่อรุ้งกลับไปอยู่บ้านก็เหมือนตัดขาดกับโลกภายนอกไปเลย แทบไม่ได้เจอเพื่อน ทุกครั้งที่เพื่อนๆในกลุ่มนัดเจอพบปะกัน รุ้งเป็นคนแรกที่มาไม่ได้ แรกๆดิฉันก็เข้าใจ จนหลังๆเกือบปีนึงแล้วที่ไม่เจอกันเลย มันไม่มีสักวันเลยเหรอที่จะว่างมาหากันได้ทั้งๆที่ไม่ได้อยู่ไกลกันเลย เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาเพื่อนๆในกลุ่มจึงตกลงกันว่าถ้ารุ้งมาหาไม่ได้ เราก็จะไปหารุ้งเอง
วันนั้นจึงชวนแฟนรุ้งและน้องอีกคนซึ่งสนิทกันสมัยเรียนไปด้วย น้องคนนี้เป็นเกย์ที่ออกจะสาวนิดนึง ครอบครัวรุ้งเป็นจีนที่หัวโบราณมากๆ ซึ่งไม่ชอบตุ๊ดเกย์ แต่น้องมันก็โอเค เข้าใจและไม่คิดมาก ดิฉันไม่รู้ตัวว่าวันนั้นทั้งวันถูกมองด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปแล้ว
กลับจากบ้านรุ้งทุกคนงงมากคือรู้สึกเหมือนเจ้าของบ้านไม่ยินดีต้อนรับ ไม่ชอบที่ไปหารุ้งแถมพาแฟนรุ้งไปด้วยและอีกอย่างไม่ชอบตุ๊ด รุ้งได้เล่าให้ฟังทีหลังอย่างอึดอัดใจว่า พ่อกับแม่ไปดูดวงมา หมอดูบอกว่าแฟนที่คบอยู่ไม่ใช่เนื้อคู่ เพื่อนในกลุ่มก็ด้วย ให้เลิกคบให้หมดทุกคน พ่อรุ้งเอ่ยชื่อเพื่อนทุกคนเลยค่ะ รวมดิฉันด้วย กลัวจะพาไปทางเสื่อมเสีย รุ้งเล่าว่าได้แย้งพ่อแม่ไปแล้ว ถ้าเลิกคบเพื่อนกลุ่มนี้ รุ้งไม่มีเพื่อนเลย ทุกวันนี้ไม่มีสังคมด้วยซ้ำ
คำตอบที่ดิฉันอึ้งกว่าก็คือ พ่อกับแม่รุ้งบอกว่า เพื่อนนะไม่ต้องมีก็ได้ อยู่บ้านทำงานเยอะๆเก็บเงินเดี๋ยวเดียวก็รวย พอรวยแล้วเพื่อนก็เข้ามาหาเอง
ไม่น่าเชื่อว่ามีผู้ใหญ่อย่างนี้ด้วย สงสารเพื่อนค่ะ ร้องไห้เรื่องนี้ทุกวัน พวกเราเองก็เสียใจกันทุกคน