ส่วนตัวกำลังอยู่ในช่วงเริ่มต้นของชีวิต เลยลองสมัครบริษัทนี้ดู (ก็ไม่คิดว่าจะเรียกหรอก) พอเรียกไปสัมภาษณ์ก็ลองไปดู ยอมรับว่าตำแหน่งที่แจ้งมาตอนแรกก็ไม่ใช่แนวเท่าไร แต่ด้วยความที่อยากรู้ลึกๆถึงด้านเนื้องาน ก็ลองไปสัมภาษณ์ ไปคุยดูเผื่อมีอะไรที่น่าสนใจ (มันก็ไม่ใช่แค่บริษัทประเมินเรา แต่เราก็ต้องประเมินบริษัทด้วยใช่ไหมคะ?) สรุปฟังไปฟังมา เราก็แอบรู้สึกว่า...ทำไมงานมันดูน่าเบื่อ จุกจิก แบบนี้...เรารู้สึกว่า...เราอยากสนุกกับการทำงานนะ อยากทำอะไรที่มันได้ลุย ได้มุ่งมั่นตั้งใจกับมันเต็มที่...ยอมรับว่าประสบการณ์ทำงานยังอ่อนด้อย อาจจะคิดตื้นๆในเรื่องของชีวิตการทำงาน...
คนรอบข้างเราตั้งคำถามกับเราว่า เราอยากมีชีวิตแบบไหน? ดิ้นรนไปตลอดชีวิตเหรอ? บริษัทนี้เข้าได้ก็อยู่ยาววว ชิว~ แล้วงานตำแหน่งนี้มันอาจจะเหมาะกับเราก็ได้นะ...ไม่เคยลองทำจะรู้ได้ยังไงว่าไม่ใช่ ตำแหน่งนี้มันเป็นจุดที่จะได้อะไรหลายอย่างโดยเฉพาะในเรื่องของ connection ซึ่งมันน่าจะดีในระยะยาว สวัสดิการที่ได้ก็ดีมาก ไม่ได้ครอบคลุมแค่ตัวเองแต่เลยไปถึงพ่อแม่ เป็นบริษัทที่บางคนขนขวายจะเข้าไปให้ได้ บางคนรอเรียกเป็นปีก็ยอม...แล้วทำไมถึงลังเล?
เราบอกตรงๆว่าหลักๆเลยคือเรื่องของเนื้องาน ผู้ใหญ่หลายคนที่เราคุยด้วยขำๆใส่เราบอกว่า ทำไมไม่ปรับตัวให้สนุกกับสิ่งที่มี? โอกาส...ไม่ได้ลอยมาถึงมือได้บ่อยๆ ลองเข้าไปทำดู ไม่ชอบก็ออกมา...มันก็ไม่สายนี่นา (สัญญา 1 ปีก่อนเลื่อนเป็นพนักงงานประจำ - อยู่ในสัญญาที่เซ็น) แต่เราเหมือนรู้ตัวเองว่ามันไม่ใช่...เฮ้ออออ~
ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำอย่างไรคะ? เราคิดเรื่องนี้จนหัวจะแตกแล้ว...บริษัทก็พูดเรื่องไปตรวจร่างกายคร่าวๆ ข้อเสนอต่างๆ แต่เขาก็ยังรอเรา confirm -_-" รู้นะว่า...เหมือนเรื่องมาก แต่เราก็แบบ...อยากจะหาที่อื่นจัง มันจะไม่มีสักที่ที่เราสนุกกับงานได้เลยเหรอ? เราก็อยากจะลองหลายๆอย่างในชีวิตบ้าง...แต่ก็เข้าใจที่ว่าโอกาสไม่ได้มีมาหาเราได้บ่อยๆ...มันเหมือนสองจิตสองใจ หรือสุดท้าย...เราต้องกลายเป็นพนักงานบริษัทที่ทำงานไปเรื่อยๆ แกนๆ ใช้ชีวิตแบบเฉื่อยชาไปตลอดจริงๆ? ชีวิตเราจะเป็นแบบนั้นจริงเหรอ?
พี่ๆที่มีประสบการณ์การทำงานมายาวนาน...ช่วยให้คำแนะนำด้วยค่ะ เราอยากได้มุมมองที่หลากหลาย เพื่อปรับความคิดในหลายๆด้านค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
[ปรึกษา] ถ้าคุณได้งานในบริษัทที่ดีมาก (บางคนอยู่ยาวจนปลดเกษียณ) แต่เนื้องานไม่ใช่สำหรับคุณเลย คุณจะทำไหมคะ?
คนรอบข้างเราตั้งคำถามกับเราว่า เราอยากมีชีวิตแบบไหน? ดิ้นรนไปตลอดชีวิตเหรอ? บริษัทนี้เข้าได้ก็อยู่ยาววว ชิว~ แล้วงานตำแหน่งนี้มันอาจจะเหมาะกับเราก็ได้นะ...ไม่เคยลองทำจะรู้ได้ยังไงว่าไม่ใช่ ตำแหน่งนี้มันเป็นจุดที่จะได้อะไรหลายอย่างโดยเฉพาะในเรื่องของ connection ซึ่งมันน่าจะดีในระยะยาว สวัสดิการที่ได้ก็ดีมาก ไม่ได้ครอบคลุมแค่ตัวเองแต่เลยไปถึงพ่อแม่ เป็นบริษัทที่บางคนขนขวายจะเข้าไปให้ได้ บางคนรอเรียกเป็นปีก็ยอม...แล้วทำไมถึงลังเล?
เราบอกตรงๆว่าหลักๆเลยคือเรื่องของเนื้องาน ผู้ใหญ่หลายคนที่เราคุยด้วยขำๆใส่เราบอกว่า ทำไมไม่ปรับตัวให้สนุกกับสิ่งที่มี? โอกาส...ไม่ได้ลอยมาถึงมือได้บ่อยๆ ลองเข้าไปทำดู ไม่ชอบก็ออกมา...มันก็ไม่สายนี่นา (สัญญา 1 ปีก่อนเลื่อนเป็นพนักงงานประจำ - อยู่ในสัญญาที่เซ็น) แต่เราเหมือนรู้ตัวเองว่ามันไม่ใช่...เฮ้ออออ~
ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำอย่างไรคะ? เราคิดเรื่องนี้จนหัวจะแตกแล้ว...บริษัทก็พูดเรื่องไปตรวจร่างกายคร่าวๆ ข้อเสนอต่างๆ แต่เขาก็ยังรอเรา confirm -_-" รู้นะว่า...เหมือนเรื่องมาก แต่เราก็แบบ...อยากจะหาที่อื่นจัง มันจะไม่มีสักที่ที่เราสนุกกับงานได้เลยเหรอ? เราก็อยากจะลองหลายๆอย่างในชีวิตบ้าง...แต่ก็เข้าใจที่ว่าโอกาสไม่ได้มีมาหาเราได้บ่อยๆ...มันเหมือนสองจิตสองใจ หรือสุดท้าย...เราต้องกลายเป็นพนักงานบริษัทที่ทำงานไปเรื่อยๆ แกนๆ ใช้ชีวิตแบบเฉื่อยชาไปตลอดจริงๆ? ชีวิตเราจะเป็นแบบนั้นจริงเหรอ?
พี่ๆที่มีประสบการณ์การทำงานมายาวนาน...ช่วยให้คำแนะนำด้วยค่ะ เราอยากได้มุมมองที่หลากหลาย เพื่อปรับความคิดในหลายๆด้านค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ