สำเนียงส่อภาษา กริยาส่อสกุล

กำเนิดก่อพ่อแม่ดูแลสอน
ตั้งแต่นอนแบเบาะอย่างเหมาะสม
รู้จักวางตัวงามตามสังคม
คนนิยมสมค่าว่าผู้ดี

กิริยาภาษาพารู้เช่น
แสดงเด่นเห็นชาติประกาศศรี
ทั้งวาจา ส่อ สะ-ถุน สกุลมี
สมควรที่ระวัง..พลั้ง..กลาย พาล

มียศฐายิ่งควรยั้ง ดังหัวโขน
ครอบอยู่บนหนักอึ้งพึงคิดอ่าน
ภาพเทวัญคลุมกาย ใจยักษ์มาร
สำแดงการพลันเน้น เห็นตัวตน

ทำถ่อย เถื่อน เหมือนสัตว์ร้าย อาศัยป่า
หลงพารา เหลิงคิด จิตสับสน
สวมหมวกหรู นั่งโอ่ โก้แท่นบน
มิอาจพ้น ตนจริง สิ่งแฝงใน

สันดานดิบ สำแดง แม้แปลงร่าง
อยู่ท่ามกลาง สถาน อันยิ่งใหญ่
อาละวาด คลุ้มคลั่ง ประดังใจ
พาสิ้นไร้ ศักดิ์ส่ง  ถึงวงศ์ตระกูล




** ขอบคุณภาพประกอบ จากอินเทอร์เน็ต ค่ะ**

แก้ไข ให้ผ่านคำห้าม ของพันทิปค่ะ