จากประสบการณ์จริงๆ ณ วันนี้เวลา 18.30 ณ รถไฟฟ้าแห่งหนึ่ง
หลังจากเลิกงาน เดินมากับเพื่อนอีกสองคนรวมตัวเราเป็นสามคนเพื่อมาขึ้นรถไฟฟ้าสถานีใจกลางเมืองเพื่อกลับบ้าน
เพื่อนหยุดชะงักและกระซิบข้างหูให้ฟัง
เจอหญิงออฟฟิศ ส่วนตัวคิดว่าน่าจะนะ ดูจากการแต่งตัวและป้ายชื่อพนักงานห้อยคอ สามคนกำลังเดินขึ้นบันไดเลื่อน
สวยมากที่สำคัญกว่านั้นกระโปรงสั้นมากถึงมากที่สุดและมากพอๆกับนักร้องลูกทุ่งคนหนึ่งที่ดังเอามาก
เท่านั้นไม่พอ
มันยังบานด้วย ไอ้ตัวเราไม่เท่าไหร่เพราะคิดว่าคงมีกางเกงด้านในหรือไม่ก็เป็นกระโปรงที่มีกางเกงในตัว ไม่รู้ว่าเรียกอะไร
หญิงคนแรก เสื้อขาว กระโปรงน้ำเงินบานสุดๆสั้นมากๆ
หญิงคนที่สอง เสื้อขาวเหมือนกัน กระโปรงดำบานพอประมาณสั้นมากๆเหมือนกัน
หญิงคนที่สาม เสื้อสีฟ้าๆอ่อนๆบางๆ เห็นชั้นในด้านใน คนนี้ไม่ได้สังเกตุกระโปรงว่าลักษณะอย่างไรแต่สั้นเหมือนกันและบาน
จากนั้นเธอทั้งสามก็ขึ้นบันไดเลื่อนจากใต้ดินขึ้นมา
โอ้โห
เห็นหมดเลย พวกเธอทั้งสามไม่มีกางเกงข้างในเลยนี่
มันเป็นกางเกงในเลยนี้
ผมและเพื่อนๆอยู่ห่างจากพวกเธอประมาณ 10 ขั้น
เท่านั้นไม่พอ
พอขึ้นไปถึงตรงบันไดเลื่อนอีกด้านบนเพื่อขึ้นรถไฟฟ้าบนดิน
เจอผู้ชายคนหนึ่ง
เดินแทรกกลุ่มผมและเพื่อนๆแซงขึ้นไป คิดว่าคงรีบ
แต่ไม่ใช่
ผู้ชายคนนั้น เดินไปหยุดหลังสาวออฟฟิศทั้งสาม แล้วล้วงสมาร์ทโฟนออกมา ทำเหมือนว่าวางกระเป๋าไว้ตรงบันไดแล้วก้มหาของ
แต่ที่จริงในมือถือสมาร์ทโฟนอยู่ ตอนนั้น ผมและเพื่อนคิดเลยว่า แอบถ่ายแน่
ผมและเพื่อนเลยทำใจดีสู้เสือ เดินขึ้นไปแล้วแทรกตัวตรงผู้ชายคนนั้น
บอกตรงๆเลย เห็นผู้ชายคนนั้น มือถืออยู่ในโหมดวิดีโอและกำลังบันทึกอยู่
ผู้ชายคนนั้น พอเห็นพวกผม กลับเอามือถือมาทำเป็นว่าโทร
ให้ตายเถอะ ผมรู้เลย เพราะถ้าโทรอยู่ มือถือแนบหน้ายังไงไฟหน้าจอก็ต้องดับแต่นี่ไฟหน้าจอยังบันทึกวิดีโอไปเรื่อยๆ
พอถึงด้านบนสถานีรถไฟฟ้าบนดิน
ผมซึ่งหน้าด้านสุดในเพื่อนทั้งสามคน
เดินไปสะกิดผู้หญิงออฟฟิศนั้น
แล้วบอกว่า
คุณครับ มีคนแอบถ่ายใต้กระโปรงครับ
สังเกตุสีหน้าผู้หญิงตอนนั้น เฉยมาก
แล้วตอบกลับเรามาว่า
จริงหรอค่ะ ช่างมันค่ะ ถ่ายไปก็เอาไปไม่ได้อยู่ดี
แล้วหันไปหาเพื่อนๆเธอแล้วพากันหัวเราะ
แล้วเดินจากเราไปแล้วหันมามองเราและเพื่อนๆแบบเหยียดๆแล้วพากันหัวเราะกับเพื่อนๆเธอต่อ
ผมนี่ หน้าชาเลย ไม่น่าไปยุ่งเลย ขอบคุณเราสักคำก็ไม่มี ถ้าผู้หญิงสามคนนนั้นเอาเรื่อง เราและเพื่อนพร้อมที่จะมีเรื่องกันแล้วเย็นนี้
แต่เจอแบบนี้
บอกตรงๆเลย ถ้าเราเจออะไรแบบนี้อีก จะไม่ไปบอกอีกแล้ว กลัวว่าจะโดนคำตอบแบบนี้อีก
ฝากถึงคุณผู้หญิงทุกท่านด้วยนะครับ
ตรงสถานีใต้ดินสถานีกลางใจเมืองที่มีบันไดเลื่อนเชื่อมขึ้นรถไฟฟ้าบนดิน
บันไดเลื่อนมันชันมากนะครับ
เวลาพวกท่านอยู่ขั้นสูงๆแล้วคนที่อยู่ด้านล่างกว่าท่านไป
เวลาเงยไป มันเห็นเต็มๆเลยนะครับ
ฝากดูแลตัวเองกันด้วยนะครับ มีกระเป๋าหรือแฟ้มอะไร ก็เอามาปิดไว้นะครับ ถ้าพวกท่านใส่สั้นๆ
กันไว้ดีกว่าแก้นะครับ
แต่ถ้าพวกท่านมั่นใจแบบพวกผู้หญิงที่ผมเจอ ผมขออภัยครับ ถ้ากะทู้นี้ทำให้พวกท่านรำคาญ
จากนี้ไป
ถ้าผมเห็นแบบนี้อีก ผมคงทำได้เพียงแค่มองแล้วครับ คงกลัวที่จะไปยุ่งไปเลยครับ
ขอบคุณครับ
ดูแลรักษาเนื้อตัวดีๆกันด้วยนะครับคุณผู้หญิงที่ใส่กระโปรงสั้นๆบานๆและไม่ได้เซฟนะครับ
ขอบคุณครับ
พอแล้ว จะไม่ยุ่งเรื่องใครอีกแล้ว
หลังจากเลิกงาน เดินมากับเพื่อนอีกสองคนรวมตัวเราเป็นสามคนเพื่อมาขึ้นรถไฟฟ้าสถานีใจกลางเมืองเพื่อกลับบ้าน
เพื่อนหยุดชะงักและกระซิบข้างหูให้ฟัง
เจอหญิงออฟฟิศ ส่วนตัวคิดว่าน่าจะนะ ดูจากการแต่งตัวและป้ายชื่อพนักงานห้อยคอ สามคนกำลังเดินขึ้นบันไดเลื่อน
สวยมากที่สำคัญกว่านั้นกระโปรงสั้นมากถึงมากที่สุดและมากพอๆกับนักร้องลูกทุ่งคนหนึ่งที่ดังเอามาก
เท่านั้นไม่พอ
มันยังบานด้วย ไอ้ตัวเราไม่เท่าไหร่เพราะคิดว่าคงมีกางเกงด้านในหรือไม่ก็เป็นกระโปรงที่มีกางเกงในตัว ไม่รู้ว่าเรียกอะไร
หญิงคนแรก เสื้อขาว กระโปรงน้ำเงินบานสุดๆสั้นมากๆ
หญิงคนที่สอง เสื้อขาวเหมือนกัน กระโปรงดำบานพอประมาณสั้นมากๆเหมือนกัน
หญิงคนที่สาม เสื้อสีฟ้าๆอ่อนๆบางๆ เห็นชั้นในด้านใน คนนี้ไม่ได้สังเกตุกระโปรงว่าลักษณะอย่างไรแต่สั้นเหมือนกันและบาน
จากนั้นเธอทั้งสามก็ขึ้นบันไดเลื่อนจากใต้ดินขึ้นมา
โอ้โห
เห็นหมดเลย พวกเธอทั้งสามไม่มีกางเกงข้างในเลยนี่
มันเป็นกางเกงในเลยนี้
ผมและเพื่อนๆอยู่ห่างจากพวกเธอประมาณ 10 ขั้น
เท่านั้นไม่พอ
พอขึ้นไปถึงตรงบันไดเลื่อนอีกด้านบนเพื่อขึ้นรถไฟฟ้าบนดิน
เจอผู้ชายคนหนึ่ง
เดินแทรกกลุ่มผมและเพื่อนๆแซงขึ้นไป คิดว่าคงรีบ
แต่ไม่ใช่
ผู้ชายคนนั้น เดินไปหยุดหลังสาวออฟฟิศทั้งสาม แล้วล้วงสมาร์ทโฟนออกมา ทำเหมือนว่าวางกระเป๋าไว้ตรงบันไดแล้วก้มหาของ
แต่ที่จริงในมือถือสมาร์ทโฟนอยู่ ตอนนั้น ผมและเพื่อนคิดเลยว่า แอบถ่ายแน่
ผมและเพื่อนเลยทำใจดีสู้เสือ เดินขึ้นไปแล้วแทรกตัวตรงผู้ชายคนนั้น
บอกตรงๆเลย เห็นผู้ชายคนนั้น มือถืออยู่ในโหมดวิดีโอและกำลังบันทึกอยู่
ผู้ชายคนนั้น พอเห็นพวกผม กลับเอามือถือมาทำเป็นว่าโทร
ให้ตายเถอะ ผมรู้เลย เพราะถ้าโทรอยู่ มือถือแนบหน้ายังไงไฟหน้าจอก็ต้องดับแต่นี่ไฟหน้าจอยังบันทึกวิดีโอไปเรื่อยๆ
พอถึงด้านบนสถานีรถไฟฟ้าบนดิน
ผมซึ่งหน้าด้านสุดในเพื่อนทั้งสามคน
เดินไปสะกิดผู้หญิงออฟฟิศนั้น
แล้วบอกว่า
คุณครับ มีคนแอบถ่ายใต้กระโปรงครับ
สังเกตุสีหน้าผู้หญิงตอนนั้น เฉยมาก
แล้วตอบกลับเรามาว่า
จริงหรอค่ะ ช่างมันค่ะ ถ่ายไปก็เอาไปไม่ได้อยู่ดี
แล้วหันไปหาเพื่อนๆเธอแล้วพากันหัวเราะ
แล้วเดินจากเราไปแล้วหันมามองเราและเพื่อนๆแบบเหยียดๆแล้วพากันหัวเราะกับเพื่อนๆเธอต่อ
ผมนี่ หน้าชาเลย ไม่น่าไปยุ่งเลย ขอบคุณเราสักคำก็ไม่มี ถ้าผู้หญิงสามคนนนั้นเอาเรื่อง เราและเพื่อนพร้อมที่จะมีเรื่องกันแล้วเย็นนี้
แต่เจอแบบนี้
บอกตรงๆเลย ถ้าเราเจออะไรแบบนี้อีก จะไม่ไปบอกอีกแล้ว กลัวว่าจะโดนคำตอบแบบนี้อีก
ฝากถึงคุณผู้หญิงทุกท่านด้วยนะครับ
ตรงสถานีใต้ดินสถานีกลางใจเมืองที่มีบันไดเลื่อนเชื่อมขึ้นรถไฟฟ้าบนดิน
บันไดเลื่อนมันชันมากนะครับ
เวลาพวกท่านอยู่ขั้นสูงๆแล้วคนที่อยู่ด้านล่างกว่าท่านไป
เวลาเงยไป มันเห็นเต็มๆเลยนะครับ
ฝากดูแลตัวเองกันด้วยนะครับ มีกระเป๋าหรือแฟ้มอะไร ก็เอามาปิดไว้นะครับ ถ้าพวกท่านใส่สั้นๆ
กันไว้ดีกว่าแก้นะครับ
แต่ถ้าพวกท่านมั่นใจแบบพวกผู้หญิงที่ผมเจอ ผมขออภัยครับ ถ้ากะทู้นี้ทำให้พวกท่านรำคาญ
จากนี้ไป
ถ้าผมเห็นแบบนี้อีก ผมคงทำได้เพียงแค่มองแล้วครับ คงกลัวที่จะไปยุ่งไปเลยครับ
ขอบคุณครับ
ดูแลรักษาเนื้อตัวดีๆกันด้วยนะครับคุณผู้หญิงที่ใส่กระโปรงสั้นๆบานๆและไม่ได้เซฟนะครับ
ขอบคุณครับ