สำหรับเราคุณครูภาษาไทยที่อยู่ในใจเราเสมอคือคุณครูชั้น ป.1
คุณครูให้เราฝึกคัดลายมือ อ่านทำนองเสนาะ ขับเสภา ท่องอาขยาน
ฝึกทักษะการเขียนให้เรา ฝึกพูดต่อหน้าสาธารณะชน
ณ ตอนนั้นเด็กน้อยคนนี้ก็ทำไปตามที่ครูคอยสอนโดยไม่รู้ตัวว่า
สิ่งที่ครูสอนมันได้หล่อหลอมรวมอยู่ในตัวเรา ตอนอยู่ประถม มัธยม
พอมีการแข่งขันทักษะด้านภาษาไทย เราก็มักจะได้เป็นตัวแทนเสมอ
ครูทำให้เรารู้สึกรัก และไม่รู้สึกว่า การอ่านทำนองเสนาะ ขับเสภา ท่องอาขยานเป็นเรื่องที่เชย
แม้ตอนนี้มาอยู่มหาลัย ไม่ค่อยมีโอกาสได้ทักษะเหล่านี้
แต่สิ่งเหล่านี้ยังคงอยู่กับเราค่ะ เรามีลายมือที่สวย
การท่องอาขยาน ขับเสภา อ่านทำนองเสนาะ ทำให้เราร้องเพลงได้ดี
ต้องขอบคุณ คุณครูเป็นอย่างมากที่คอยพร่ำสอนเด็กคนนี้มา
แล้วทุกคนมียังจำคุณครูภาษาไทยตอนประถมได้มั้ยคะ ??
ยังจำคุณครูภาษาไทยสมัยประถมกันได้มั้ย?
คุณครูให้เราฝึกคัดลายมือ อ่านทำนองเสนาะ ขับเสภา ท่องอาขยาน
ฝึกทักษะการเขียนให้เรา ฝึกพูดต่อหน้าสาธารณะชน
ณ ตอนนั้นเด็กน้อยคนนี้ก็ทำไปตามที่ครูคอยสอนโดยไม่รู้ตัวว่า
สิ่งที่ครูสอนมันได้หล่อหลอมรวมอยู่ในตัวเรา ตอนอยู่ประถม มัธยม
พอมีการแข่งขันทักษะด้านภาษาไทย เราก็มักจะได้เป็นตัวแทนเสมอ
ครูทำให้เรารู้สึกรัก และไม่รู้สึกว่า การอ่านทำนองเสนาะ ขับเสภา ท่องอาขยานเป็นเรื่องที่เชย
แม้ตอนนี้มาอยู่มหาลัย ไม่ค่อยมีโอกาสได้ทักษะเหล่านี้
แต่สิ่งเหล่านี้ยังคงอยู่กับเราค่ะ เรามีลายมือที่สวย
การท่องอาขยาน ขับเสภา อ่านทำนองเสนาะ ทำให้เราร้องเพลงได้ดี
ต้องขอบคุณ คุณครูเป็นอย่างมากที่คอยพร่ำสอนเด็กคนนี้มา
แล้วทุกคนมียังจำคุณครูภาษาไทยตอนประถมได้มั้ยคะ ??