หลังจากดูฟ้าจรดทรายเพลินๆมา 8 ตอน ทำให้เกิดอาการฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า อะไรกันนี่ กับละครเรื่องหนึ่ง เหมือนกับตัวเองเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์ต่างๆในระหว่างการดำเนินเรื่อง และ รับรู้อารมณ์ มีความรู้สึกร่วมไปกับตัวละครแบบไม่รู้ตัว เลยลองมานั่งพิจารณาตัวเองว่า ไม่เคยเป็นเยี่ยงนี้มาก่อน...แล้วทุกท่านเป็นเช่นเรารึไม่...
1. เมื่อพระนางเจอกัน...ใจมันเต้นแรงมาก...ผ้าสะบัด แล้วท่านหันกลับมาด้วยสายตาจ้องมองแบบไม่วางตา...ใครเป็นบ้าง เราจ้องตาท่าน
ชารีฟตลอด moment slow motion นั้น ไม่รู้ตัว...เลย
2. เมื่อท่านราชองค์รักษ์หลับตาพริ้ม และหันมาป๊ะหน้ามิเชลล์ ใจคนดูอย่างเราเต้นรัวระส่ำ ท่านเหยียดแขนให้หล่อนหนุน และ ใช้มือโอบ รู้หรือไม่ ลุ้นแทบตาย ว่า ท่านจะทำอะไร เพราะในนวนิยายมิได้บรรยายอากัปกิริยาในช่วงนี้ไว้ ชารีฟ ใช้สายตามองมิเซลล์ เราก็มองตาท่าน....อย่างเคลิบเคลิ้ม แบบลืมตัว
3. ที่ริมน้ำ สาวน้อยอาบน้ำ ในชุดกระโจมอก เมื่อต้องเผชิญหน้ากับหนุ่มใหญ่ ตาชวนฝัน แบบ แนบเนื้อ...ได้ยินเสียงหัวใจตัวเองหรือเปล่า พาลหลงไปว่า เป็นเราซะอีกที่ยืนเผชิญหน้ากับท่าน..
4. ณ โอเอซิส ที่พำนัก ชีคอัสมัน....หัวใจคนดูอย่างข้าพเจ้า ระส่ำ ระสายไม่หยุดหย่อน กับ วิธีการเกี้ยวพาราสีของท่านราชองค์รักษ์ อยากให้ท่านใช้เสียงแหบพร่า กระซิบข้างหู เหมือนที่ท่านทำกับ ตาฟา การจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัว...ไม่นะ อาการแบบนี้ มันฟินแลนด์...จนแทบจะกระอัก...ใครเป็นบ้าง
5. กระโจมน้อย คู่เคียง รักจุกอก เชื่อได้ว่ากว่าท่านจะรักกันได้มันยากลำบาก เชื่อได้ว่าท่านจะมีความรักที่ก่อเกิดชีวิตใหม่ และ เราผู้ดู รู้สึกยินดีว่าอย่างน้อยท่านราชองค์รักษ์ก็สมหวังในรักนี้....ดีใจทั้งน้ำตาผู้ชม...ปนอิจฉา
5. น้ำตาแห่งความรักและสิ้นหวังที่ร่วงลงมาดั่งสายนทีเมื่อมิเชลล์ ถามว่า "อีกนานไม๊คะกว่า เราจะตาย"...ท่านชารีฟร้องไห้ ...ไม่นะ...เพราะว่าเราก็ปาดน้ำตาตัวเองที่ก่อนหน้านั้นที่ไหลแหมะแหมะมาตลอดทางแล้ว ใจจะขาดตามมม....สะอื้นเชียวหล่ะ
6. หนทางอีกยาวไกล พลัดพราก แล้วก็พลัดพราก...แง๊...ริมธารหวานจนสุดติ่ง ฉากอะไรเนี่ย...ฉากรัก แต่คนดูน้ำตาหยดแหมะพร้อมมิเชลล์ ทำไมมันเศร้าซึ้งขนาดนี้.... เสียงแหบพร่าของท่านอีกแล้ว...น้ำตาลูกผู้ชาย...กว่าจะได้เจอ...สุดเอื้อมเพียงสัมผัสลมหายใจ...ทรมาน คนดูมว๊าก
7. กว่าจะได้แต่ง....ขัดแย้งและยืดเยื้อ...อันนี้เศร้าล่วงหน้า และไม่อยากให้ละครมันจบเลย คงคิดถึงชารีฟ มิเชลล์ และ ทุกคนที่ร่วมกันสร้างปรากฏการณ์ ติ่งกระโจม แห่ง พันทิป 2556
ปล.ลืมบอกไปว่า ทุกครั้งที่เห็นริมฝีปากท่าน ชารีฟ...ใจสั่นเพราะคนอาไร๊...ปากสวยได้รูป..น่า...จุมพิต...จะขัดใจก็หนวดยาวๆนี่หล่ะ...ฮึ่ม
รักฟ้าจรดทราย รักพลพรรค ติ่งกระโจมทุกท่าน...ฮิลฟาราจะกลับมาปกติในอีกไม่ช้านี้...ขอให้ทุกท่านอยู่ในความสงบ...โปรดฟังอีกครั้ง.....
เมื่อคุณดูฟ้าจรดทราย คุณรู้สึกเช่นนี้เหมือนกันหรือเปล่า...
1. เมื่อพระนางเจอกัน...ใจมันเต้นแรงมาก...ผ้าสะบัด แล้วท่านหันกลับมาด้วยสายตาจ้องมองแบบไม่วางตา...ใครเป็นบ้าง เราจ้องตาท่าน
ชารีฟตลอด moment slow motion นั้น ไม่รู้ตัว...เลย
2. เมื่อท่านราชองค์รักษ์หลับตาพริ้ม และหันมาป๊ะหน้ามิเชลล์ ใจคนดูอย่างเราเต้นรัวระส่ำ ท่านเหยียดแขนให้หล่อนหนุน และ ใช้มือโอบ รู้หรือไม่ ลุ้นแทบตาย ว่า ท่านจะทำอะไร เพราะในนวนิยายมิได้บรรยายอากัปกิริยาในช่วงนี้ไว้ ชารีฟ ใช้สายตามองมิเซลล์ เราก็มองตาท่าน....อย่างเคลิบเคลิ้ม แบบลืมตัว
3. ที่ริมน้ำ สาวน้อยอาบน้ำ ในชุดกระโจมอก เมื่อต้องเผชิญหน้ากับหนุ่มใหญ่ ตาชวนฝัน แบบ แนบเนื้อ...ได้ยินเสียงหัวใจตัวเองหรือเปล่า พาลหลงไปว่า เป็นเราซะอีกที่ยืนเผชิญหน้ากับท่าน..
4. ณ โอเอซิส ที่พำนัก ชีคอัสมัน....หัวใจคนดูอย่างข้าพเจ้า ระส่ำ ระสายไม่หยุดหย่อน กับ วิธีการเกี้ยวพาราสีของท่านราชองค์รักษ์ อยากให้ท่านใช้เสียงแหบพร่า กระซิบข้างหู เหมือนที่ท่านทำกับ ตาฟา การจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัว...ไม่นะ อาการแบบนี้ มันฟินแลนด์...จนแทบจะกระอัก...ใครเป็นบ้าง
5. กระโจมน้อย คู่เคียง รักจุกอก เชื่อได้ว่ากว่าท่านจะรักกันได้มันยากลำบาก เชื่อได้ว่าท่านจะมีความรักที่ก่อเกิดชีวิตใหม่ และ เราผู้ดู รู้สึกยินดีว่าอย่างน้อยท่านราชองค์รักษ์ก็สมหวังในรักนี้....ดีใจทั้งน้ำตาผู้ชม...ปนอิจฉา
5. น้ำตาแห่งความรักและสิ้นหวังที่ร่วงลงมาดั่งสายนทีเมื่อมิเชลล์ ถามว่า "อีกนานไม๊คะกว่า เราจะตาย"...ท่านชารีฟร้องไห้ ...ไม่นะ...เพราะว่าเราก็ปาดน้ำตาตัวเองที่ก่อนหน้านั้นที่ไหลแหมะแหมะมาตลอดทางแล้ว ใจจะขาดตามมม....สะอื้นเชียวหล่ะ
6. หนทางอีกยาวไกล พลัดพราก แล้วก็พลัดพราก...แง๊...ริมธารหวานจนสุดติ่ง ฉากอะไรเนี่ย...ฉากรัก แต่คนดูน้ำตาหยดแหมะพร้อมมิเชลล์ ทำไมมันเศร้าซึ้งขนาดนี้.... เสียงแหบพร่าของท่านอีกแล้ว...น้ำตาลูกผู้ชาย...กว่าจะได้เจอ...สุดเอื้อมเพียงสัมผัสลมหายใจ...ทรมาน คนดูมว๊าก
7. กว่าจะได้แต่ง....ขัดแย้งและยืดเยื้อ...อันนี้เศร้าล่วงหน้า และไม่อยากให้ละครมันจบเลย คงคิดถึงชารีฟ มิเชลล์ และ ทุกคนที่ร่วมกันสร้างปรากฏการณ์ ติ่งกระโจม แห่ง พันทิป 2556
ปล.ลืมบอกไปว่า ทุกครั้งที่เห็นริมฝีปากท่าน ชารีฟ...ใจสั่นเพราะคนอาไร๊...ปากสวยได้รูป..น่า...จุมพิต...จะขัดใจก็หนวดยาวๆนี่หล่ะ...ฮึ่ม
รักฟ้าจรดทราย รักพลพรรค ติ่งกระโจมทุกท่าน...ฮิลฟาราจะกลับมาปกติในอีกไม่ช้านี้...ขอให้ทุกท่านอยู่ในความสงบ...โปรดฟังอีกครั้ง.....