สืบเนื่องจากไปอ่านกระทู้นึงจากห้องก้นครัวมา เรื่องพ่อแม่พาเด็กไปทานข้าว
แล้วเด็กซนจนตัวเจ้าของเรื่องรู้สึกไม่พอใจ เลยคืดถึงเรื่องตัวเองได้ สมัยที่ยัง
ไม่มีอมยิ้มพันทิปและยังไม่ได้ตั้งครรภ์ เลยอยากจะมาแชร์และวิงวอนจากใจเลย
เรื่องเกิดประมาณ4-5เดือนที่ผ่านมา ตัวเรา สามี น้องสาวสามี น้องเขย และ หลาน
วัย3ขวบ 1 คน วัย1เดือน1คน ได้ไปทานสุกี้ที่Mk กัน วันนั้นคนเยอะพอสมควร
เพราะสิ้นเดือนและเป็นวันศุกร์ ส่วนใหญ่ก็มากันเป็นครอบครัวค่ะ ตัวเราได้โต๊ะใหญ่
ที่ตัวเก้าอี้เป็นที่นั่งยาวๆ นั่งหันหลังชนกัน นึกภาพออกนะคะ ก็ทานไปปกติค่ะ ทีนี้
พอหลานวัย3ขวบ เริ่มอิ่ม แกก็ยืนค่ะ ยืนคุยกะแม่เขา สักพักก็มีเด็กโตกว่าน่าจะวัยประถมจากอีกฝั่งลุก
ยืนแล้วเล่นด้วยกัน ทางเราก็ไม่ได้ห้ามนะค่ะ เพราะเด็กฝั่งเราไม่ได้วุ่นวาย วิ่งไปมา
หรือเสียงดัง เล่นกันไปสักพักเด็กฝั่งตรงข้ามเดินมาโต๊ะเราค่ะ มามุดใต้โต๊ะแทรกกลาง
ระหว่างเรากะหลานสาว เราก็คิดในใจอะไรเนี้ย คือตอนนั้นทานลำบากแล้วค่ะ เพราะเบียดกันสี่คน
เราเลย ถามกึ่งๆไล่อะหละค่ะ
เรา : สาวน้อย มาเล่นโต๊ะคนอื่นพ่อแม่ไม่ตามหาเหรอ กลับโต๊ะดีกว่าไหมเอ่ย เดี้ยวพ่อแม่ดุเอานะ
เด็กมองหน้าเรา หัวเราะคิกคักคนเดียว ลุกพรวดขึ้นขึ้นบนที่นั่ง จังหวะที่ยืนโดนศอกเรา
ไปโดนน้ำจิ้มหกอีก (ตอนนี้เริ่มไม่พอใจละ)
เรา : น้องค่ะ พี่ว่าน้องกลับไปเล่นฝั่งนู้นเหมือนเดินดีกว่านะ เนี้ยเห็นไหมเขาทานข้าวกันอยู่ น้องมาเบียดพี่ทานไม่ได้(พูดเสียงดังขึ้น เพื่อให้พ่อแม่ที่นั่งหันหลังชนเราได้ยินและรู้ว่าลูกหล่อนมาวุ่นวายนะ) ทีนี้เด็กหน้าหงิกละคะ มองหน้าเราแบบจ้องเลย
เด็ก : แล้วเธอมายุ่งอะไรละ เรามาเล่นกะน้องไม่ได้มาเล่นกะเธอ เธอก็กินของเธอไปสิ เธอจะบอกให้เรากลับทำไม น้องยังไม่บอกเลย
อะหื้ม เด็กเวร คือตอนนั้นไม่พอใจในคำพูดของเด็กคนนี้แล้ว ฉันกะเธอนี้คนละรุ่นเลยนะ ใครสั่งใครสอนเนี้ย
เราเลยหันหลังชะโงกตัวไปสะกิดครอบครัวเด็กคนนั้นค่ะ
เรา : พี่ค่ะ เด็กคนนี้ลูกพี่หรือเปล่าค่ะ
แม่เด็ก : อุ๊ย ตายแล้ว ไปอยู่ฝั่งนั้นตั้งแต่ตอนไหนเนี้ย มานี้ลูกอย่าไปกวนเขา(พูดไปยิ้มไป)
ตัวเด็กไม่ไปหรอกค่ะ ก็ดื้อเถียงแม่ ไม่พอใจแม่ โวยวาย งี่เง่า อยู่ในโต๊ะของเรา ยังนั่งแทรกกลางอยู่นะคะ
เราเห็นว่าแม่เด็กไม่มีความคิดที่จะเอาลูกตัวเองกลับไปจริงจังแน่นอน เพราะเอาแต่นั่งบอก บอกไปกินไป ดุไปกินไป
มีความสุขค่ะ เราก็สุดจะทนละ ตอนนั้นหมดละสมบัติผู้ดี ตรุกินไม่ได้เว้ย!!! ไม่ใช่พี่เลี้ยงเด็กหรือที่ฝากเด็กนะ
เรา : โทษนะคะ ช่วยมาเอาลูกคุณกลับไปด้วยค่ะ โต๊ะเรายังทานข้าวไม่เสร็จ แล้วลูกคุณมาแทรกกลางแบบเนี้ย
ตัวเรากะทานกันลำบาก แล้วคุณไม่เกรงใจมั้งเหรอค่ะ ลูกมากวนคนอื่นมาแทรกคนอื่นแบบนี้อะ สอนน้องใหม่ด้วยนะคะ อีกอย่างนึงสำคัญมากเลย คุณไม่ได้สอนเหรอค่ะว่าเคยพูดมีหางเสียงกะผู้ใหญ่ ลูกคุณเรียกเราเธอๆ ฉันๆ เรานะ
ไม่คิดอะไรหรอกค่ะ แต่คนอื่นเขาอาจจะคิดว่าที่บ้านไม่อบรมก็ได้นะคะ
ตัวแม่เด็กหน้าซีดทันทีเลยค่ะ จากที่ยิ้มๆไม่ยิ้มแล้ว ดุลูกเสียงดังขึ้นไม่รู้ประชดหรือเปล่าให้กลับโต๊ะ คิดว่าจะไปง่ายๆเหรอค่ะ สุดท้ายต้องมาลากกันไป เด็กทั้งกริ้ดทั้งหยิกแม่เขาทีเดียว และที่สำคัญไม่มีแม้คำขอโทษค่ะ
จบเรื่องราวของเรา
ป.ล ทุกวันนี้มานั่งคิดเราพูดแรงไปเปล่าวะ แต่โต๊ะเราบอกดีแล้ว เพราะเขาก็อึดอัด น้องเขาวุ่นวายมาก
อีกทั้งยังกวนเด็กอ่อนในมือน้องสาวแฟนอีก
แท็กปัญหาสังคม - คิดว่าหลายๆท่านน่าจะเจอ
ชวนคุย ใครเคยเจอเด็กแสบๆ ที่ชอบวุ่นวายตามสถามที่ส่วนรวมบ้างไหมค่ะ มาเล่าให้ฟังหน่อย
แล้วเด็กซนจนตัวเจ้าของเรื่องรู้สึกไม่พอใจ เลยคืดถึงเรื่องตัวเองได้ สมัยที่ยัง
ไม่มีอมยิ้มพันทิปและยังไม่ได้ตั้งครรภ์ เลยอยากจะมาแชร์และวิงวอนจากใจเลย
เรื่องเกิดประมาณ4-5เดือนที่ผ่านมา ตัวเรา สามี น้องสาวสามี น้องเขย และ หลาน
วัย3ขวบ 1 คน วัย1เดือน1คน ได้ไปทานสุกี้ที่Mk กัน วันนั้นคนเยอะพอสมควร
เพราะสิ้นเดือนและเป็นวันศุกร์ ส่วนใหญ่ก็มากันเป็นครอบครัวค่ะ ตัวเราได้โต๊ะใหญ่
ที่ตัวเก้าอี้เป็นที่นั่งยาวๆ นั่งหันหลังชนกัน นึกภาพออกนะคะ ก็ทานไปปกติค่ะ ทีนี้
พอหลานวัย3ขวบ เริ่มอิ่ม แกก็ยืนค่ะ ยืนคุยกะแม่เขา สักพักก็มีเด็กโตกว่าน่าจะวัยประถมจากอีกฝั่งลุก
ยืนแล้วเล่นด้วยกัน ทางเราก็ไม่ได้ห้ามนะค่ะ เพราะเด็กฝั่งเราไม่ได้วุ่นวาย วิ่งไปมา
หรือเสียงดัง เล่นกันไปสักพักเด็กฝั่งตรงข้ามเดินมาโต๊ะเราค่ะ มามุดใต้โต๊ะแทรกกลาง
ระหว่างเรากะหลานสาว เราก็คิดในใจอะไรเนี้ย คือตอนนั้นทานลำบากแล้วค่ะ เพราะเบียดกันสี่คน
เราเลย ถามกึ่งๆไล่อะหละค่ะ
เรา : สาวน้อย มาเล่นโต๊ะคนอื่นพ่อแม่ไม่ตามหาเหรอ กลับโต๊ะดีกว่าไหมเอ่ย เดี้ยวพ่อแม่ดุเอานะ
เด็กมองหน้าเรา หัวเราะคิกคักคนเดียว ลุกพรวดขึ้นขึ้นบนที่นั่ง จังหวะที่ยืนโดนศอกเรา
ไปโดนน้ำจิ้มหกอีก (ตอนนี้เริ่มไม่พอใจละ)
เรา : น้องค่ะ พี่ว่าน้องกลับไปเล่นฝั่งนู้นเหมือนเดินดีกว่านะ เนี้ยเห็นไหมเขาทานข้าวกันอยู่ น้องมาเบียดพี่ทานไม่ได้(พูดเสียงดังขึ้น เพื่อให้พ่อแม่ที่นั่งหันหลังชนเราได้ยินและรู้ว่าลูกหล่อนมาวุ่นวายนะ) ทีนี้เด็กหน้าหงิกละคะ มองหน้าเราแบบจ้องเลย
เด็ก : แล้วเธอมายุ่งอะไรละ เรามาเล่นกะน้องไม่ได้มาเล่นกะเธอ เธอก็กินของเธอไปสิ เธอจะบอกให้เรากลับทำไม น้องยังไม่บอกเลย
อะหื้ม เด็กเวร คือตอนนั้นไม่พอใจในคำพูดของเด็กคนนี้แล้ว ฉันกะเธอนี้คนละรุ่นเลยนะ ใครสั่งใครสอนเนี้ย
เราเลยหันหลังชะโงกตัวไปสะกิดครอบครัวเด็กคนนั้นค่ะ
เรา : พี่ค่ะ เด็กคนนี้ลูกพี่หรือเปล่าค่ะ
แม่เด็ก : อุ๊ย ตายแล้ว ไปอยู่ฝั่งนั้นตั้งแต่ตอนไหนเนี้ย มานี้ลูกอย่าไปกวนเขา(พูดไปยิ้มไป)
ตัวเด็กไม่ไปหรอกค่ะ ก็ดื้อเถียงแม่ ไม่พอใจแม่ โวยวาย งี่เง่า อยู่ในโต๊ะของเรา ยังนั่งแทรกกลางอยู่นะคะ
เราเห็นว่าแม่เด็กไม่มีความคิดที่จะเอาลูกตัวเองกลับไปจริงจังแน่นอน เพราะเอาแต่นั่งบอก บอกไปกินไป ดุไปกินไป
มีความสุขค่ะ เราก็สุดจะทนละ ตอนนั้นหมดละสมบัติผู้ดี ตรุกินไม่ได้เว้ย!!! ไม่ใช่พี่เลี้ยงเด็กหรือที่ฝากเด็กนะ
เรา : โทษนะคะ ช่วยมาเอาลูกคุณกลับไปด้วยค่ะ โต๊ะเรายังทานข้าวไม่เสร็จ แล้วลูกคุณมาแทรกกลางแบบเนี้ย
ตัวเรากะทานกันลำบาก แล้วคุณไม่เกรงใจมั้งเหรอค่ะ ลูกมากวนคนอื่นมาแทรกคนอื่นแบบนี้อะ สอนน้องใหม่ด้วยนะคะ อีกอย่างนึงสำคัญมากเลย คุณไม่ได้สอนเหรอค่ะว่าเคยพูดมีหางเสียงกะผู้ใหญ่ ลูกคุณเรียกเราเธอๆ ฉันๆ เรานะ
ไม่คิดอะไรหรอกค่ะ แต่คนอื่นเขาอาจจะคิดว่าที่บ้านไม่อบรมก็ได้นะคะ
ตัวแม่เด็กหน้าซีดทันทีเลยค่ะ จากที่ยิ้มๆไม่ยิ้มแล้ว ดุลูกเสียงดังขึ้นไม่รู้ประชดหรือเปล่าให้กลับโต๊ะ คิดว่าจะไปง่ายๆเหรอค่ะ สุดท้ายต้องมาลากกันไป เด็กทั้งกริ้ดทั้งหยิกแม่เขาทีเดียว และที่สำคัญไม่มีแม้คำขอโทษค่ะ
จบเรื่องราวของเรา
ป.ล ทุกวันนี้มานั่งคิดเราพูดแรงไปเปล่าวะ แต่โต๊ะเราบอกดีแล้ว เพราะเขาก็อึดอัด น้องเขาวุ่นวายมาก
อีกทั้งยังกวนเด็กอ่อนในมือน้องสาวแฟนอีก
แท็กปัญหาสังคม - คิดว่าหลายๆท่านน่าจะเจอ