ความเดิมตอนที่แล้ว
http://pantip.com/topic/30912200
ต้องขออภัยที่กลับมาช้า
เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ต่อกันเลยค่ะ สำหรับวันที่ 2 และ 3
Day 2 : อันกุก(ย่านที่พัก) / หมู่บ้านวัฒนธรรมบุกชน / อินซาดง / ตลาดมยองดง
ตื่นเช้ามาเดินเล่นแถวๆย่านที่พัก เดินผ่านปั๊มน้ำมัน ถ่ายรูปมาสักหน่อย เบนซินแพงสุด ลิตรละประมาณ ~70 บาท (ราคาปีที่แล้วนะคะ)
เดินผ่านเขตโรงเรียน เด็กๆกำลังเดินไปโรงเรียนค่ะ
มีร้านอาหารไทยด้วย
ตรงนี้เป็นศาล หรือ สภาอะไรสักอย่าง มีคุณลุงถือป้ายประท้วงอะไรก็ไม่รู้อยู่คนนึง เห็นยืนอยู่นานมาก ไปกลับผ่านมารอบนึงแล้วก็ยังเห็นยืนที่เดิม
เดินมาถึงหมู่บ้านวัฒนธรรมบุกชน ค่าเข้าฟรีค่ะ เป็นสถานที่เที่ยวเล็กๆ ภายในมีศูนย์ Information บริการนักท่องเที่ยว ด้วย วันนี้คนไม่เยอะเท่าไหร่ ข้างในไม่ค่อยมีอะไรค่ะ เอาไว้ศึกษาบ้านแบบสมัยเก่าของคนเกาหลี
เซ็น Guest Book สักหน่อย
ภาพนี้คุณลุงกำลังทำความสะอาดไห ไม่รู้ว่าดองอะไรไว้ข้างใน
เดินผ่านมาเรื่อยๆ จะเป็นย่านบริษัท อันนี้เป็นบริษัทฮยอนแด Hyundai หรือที่คนไทยหรือชาติอื่นๆเรียกกันว่าฮุนไดค่ะ ช่วงพักเที่ยงคนทำงานออกมาหาร้านกินกัน
อันนี้ขายปลาหมึกสดแบบในหนัง แค่คิดก็สยองแล้ว
ว่าแล้วเราก็หิวด้วย เลยต้องไปหาอะไรกิน
เดินแบบมั่วมาก ไม่รู้จักร้านไหนอร่อย ไม่อร่อยทั้งนั้น เข้าไปแล้วก็สั่งๆ ที่เหมือนไข่เจียวคือพิซซ่าเกาหลี
อันนี้เป็นแกงรสชาดคล้ายๆ มัสมั่นบ้านเรา
จะให้ดู Before-After เกลี้ยงค่ะ
ตอนเรียกคุณลุงคิดตังค์ แกชวนคุยถามว่ามาจากไหน เราบอกไทยแลนด์ แกบอก อ๋อ ไต้หวันเหรอ? คนเกาหลีส่วนใหญ่พูดไทยแลนด์ชอบเข้าใจเป็นไต้หวันตลอด เลยต้องบอกว่า แทกุก ถึงจะเข้าใจ
จากนั้นก็แวะจิบกาแฟร้านเล็กๆหัวมุมถนน
ช่วงเย็นมาเดินเล่นที่มยองดงค่ะ อากาศเย็นสะใจมาก ด้วยความติ่ง เป้าหมายแรก วิ่งเข้าหาร้าน SPAO ขอถ่ายมาเยอะหน่อย เสื้อผ้าก็ราคาใช้ได้ค่อนไปทางแพง แต่ซื้อกลับมาก็คงไม่ค่อยได้ใส่ ก็เลยเข้าไปดูเฉยๆ
ร้านนี้ใครมาเที่ยว ขอแนะนำ ขายมันทอด (ไม่รู้เรียกอะไร) ทานตอนอากาศหนาวๆ อร่อยดีค่ะ อิ่มด้วย
Day 3 : ยงพยอง สกีรีสอร์ท / ตลาดมยองดง
ความจริง ยงพยองรีสอร์ต ไม่มีอยู่ในโปรแกรมเที่ยว ตอนแรกจะไปซอรัคซาน แต่ได้ข่าวมาว่า ใบไม้ร่วงเกือบหมดแล้ว เลยเปลี่ยนแผนกระทันหัน บวกกับหาข้อมูลในเน็ต บอกว่าที่รีสอร์ตมีหิมะตกแล้ว เมื่อคืนก่อนหน้า ก็เลยตัดสินใจไป เผื่อจะได้บรรยากาศสองฤดูในทริปเดียว
ก่อนออกเดินทาง หาอะไรรองท้องสักหน่อย จากการสอบถามข้อมูลวิธีการไปสกีรีสอร์ต จากเจ้าหน้าที่โรงแรม ได้ความแค่ว่า ไปจองตั๋วรถบัส ลงที่ เฮว็งเก แล้วรอรถชัตเติลบัสจากสกีรีสอร์ทมารับ
ว่าแล้วก็ มุ่งหน้าไปจองตั๋วที่สถานีรถบัส ทงโซล (Dong Seoul Bus Terminal Station) ซื้อตั๋วไป เฮว็งเก (Hweng-gye) ราคาคนละประมาณ 400 บาท
คนน้อยมากเนื่องจากเป็นวันธรรมดาและยังไม่ใช่ High Season นั่งรถประมาณ 2-3 ชั่วโมงก็ถึงที่หมาย
11.00 โมงแล้ว ลงรถมาแบบ งงๆ กับชีวิต จากนี้จะไปยังไงต่อ ขึ้นชัตเติลบัสที่ไหน ไม่รู้ทั้งสิ้น อันนี้คือสภาพเมืองในต่างจังหวัดของเกาหลีค่ะ ต่างกับโซลลิบลับ ก่อนจะไปต่อ ต้องหาอะไรรองท้อง กินอีกแล้วค่ะพี่น้อง
กินเสร็จแล้วก็ถามทางไปรอรถชัตเติลบัสของรีสอร์ทจากอาจุมม่า ซึ่งแกก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี
นั่งรถบัสไปอีกประมาณครึ่งชั่วโมงได้ ในที่สุดก็ถึงค่ะ
ยงพยอง สกีรีสอร์ท สรุปแล้วไม่ได้เล่นสกีค่ะ ไปเจอหิมะเฉยๆ
แวะจิบกาแฟชิลๆ
มีเรื่องมาให้ตื่นเต้นอีกแล้วค่ะ นั่นก็คือคำถามที่ว่า แล้วทีนี้จะกลับยังไง คือที่นั่นคนร้างมาก ส่วนใหญ่เอารถส่วนตัวมากัน เราเลยเข้าไปยืนรอดูลาดเลา แถวจุดที่รอรถบัส มีรถคันนึงจอดอยู่ พร้อมกับดูเวลา 15:00 น. รถจะออกไป เฮว็งเก ตอนนั้น 14.50 น. พระเจ้า ไม่มีคนเลยสักคน วี่แววคนขับก็ไม่มี วันนี้ฉันจะได้กลับโซลไหมเนี่ย ในใจคิดว่า วันนี้คนน้อยเขาคงไม่มีรถรับส่งรึเปล่า เริ่มกังวล แต่พอ 14.59 ปุ๊ป คนขับไม่รู้เดินออกมาจากซอกไหน พร้อมกับคนที่จะเดินทางกลับเป็นพรวน ขึ้นรถกันอย่างไว ไอ้เรายืนงงๆอยู่ก็ตามเขาขึ้นไป นาฬิกาบนรถบอกเวลา 15:00 น. เป๊ะ รถออกทันทีค่ะ สุดยอดจริงๆ
ลงมาถึง เฮว็งเก ก็กลับเข้าไปซื้อตั๋วขากลับที่สถานีรถบัสเล็กๆ เดินทางกลับโซลโดยสวัสดิภาพ
ตอนดึกๆออกมาเดินเล่นมยองดงต่อคนเดียวค่ะ เนื่องจากมีออเดอร์ด่วนจากเมืองไทย
มาติ่งอีกครั้งที่ร้าน Everysing
แวะกินต็อกปกกี ร้านอาจุมม่าหน้าโหด (หน้าป้าแกโหดจริงนะ แต่คนเยอะมาก ขายเหมือนไม่เต็มใจขายสักเท่าไหร่)
ขนมปังสอดไส้ครีม ขายในรถใต้ดิน
อันนี้แถมให้ดู มุมดาร์ก ใจกลางมยองดง ฮิๆ
จบแล้วค่ะสำหรับพาร์ท 2 ไว้ว่างๆจะมาต่ออีกนะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาชมค่ะ
[CR] แบกเป้เดินเที่ยวเกาหลี ชิลๆ ฤดูใบไม้เปลี่ยนสี Colorful Autumn in Korea #2
ต้องขออภัยที่กลับมาช้า
เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ต่อกันเลยค่ะ สำหรับวันที่ 2 และ 3
Day 2 : อันกุก(ย่านที่พัก) / หมู่บ้านวัฒนธรรมบุกชน / อินซาดง / ตลาดมยองดง
ตื่นเช้ามาเดินเล่นแถวๆย่านที่พัก เดินผ่านปั๊มน้ำมัน ถ่ายรูปมาสักหน่อย เบนซินแพงสุด ลิตรละประมาณ ~70 บาท (ราคาปีที่แล้วนะคะ)
เดินผ่านเขตโรงเรียน เด็กๆกำลังเดินไปโรงเรียนค่ะ
มีร้านอาหารไทยด้วย
ตรงนี้เป็นศาล หรือ สภาอะไรสักอย่าง มีคุณลุงถือป้ายประท้วงอะไรก็ไม่รู้อยู่คนนึง เห็นยืนอยู่นานมาก ไปกลับผ่านมารอบนึงแล้วก็ยังเห็นยืนที่เดิม
เดินมาถึงหมู่บ้านวัฒนธรรมบุกชน ค่าเข้าฟรีค่ะ เป็นสถานที่เที่ยวเล็กๆ ภายในมีศูนย์ Information บริการนักท่องเที่ยว ด้วย วันนี้คนไม่เยอะเท่าไหร่ ข้างในไม่ค่อยมีอะไรค่ะ เอาไว้ศึกษาบ้านแบบสมัยเก่าของคนเกาหลี
เซ็น Guest Book สักหน่อย
ภาพนี้คุณลุงกำลังทำความสะอาดไห ไม่รู้ว่าดองอะไรไว้ข้างใน
เดินผ่านมาเรื่อยๆ จะเป็นย่านบริษัท อันนี้เป็นบริษัทฮยอนแด Hyundai หรือที่คนไทยหรือชาติอื่นๆเรียกกันว่าฮุนไดค่ะ ช่วงพักเที่ยงคนทำงานออกมาหาร้านกินกัน
อันนี้ขายปลาหมึกสดแบบในหนัง แค่คิดก็สยองแล้ว
ว่าแล้วเราก็หิวด้วย เลยต้องไปหาอะไรกิน
เดินแบบมั่วมาก ไม่รู้จักร้านไหนอร่อย ไม่อร่อยทั้งนั้น เข้าไปแล้วก็สั่งๆ ที่เหมือนไข่เจียวคือพิซซ่าเกาหลี
อันนี้เป็นแกงรสชาดคล้ายๆ มัสมั่นบ้านเรา
จะให้ดู Before-After เกลี้ยงค่ะ
ตอนเรียกคุณลุงคิดตังค์ แกชวนคุยถามว่ามาจากไหน เราบอกไทยแลนด์ แกบอก อ๋อ ไต้หวันเหรอ? คนเกาหลีส่วนใหญ่พูดไทยแลนด์ชอบเข้าใจเป็นไต้หวันตลอด เลยต้องบอกว่า แทกุก ถึงจะเข้าใจ
จากนั้นก็แวะจิบกาแฟร้านเล็กๆหัวมุมถนน
ช่วงเย็นมาเดินเล่นที่มยองดงค่ะ อากาศเย็นสะใจมาก ด้วยความติ่ง เป้าหมายแรก วิ่งเข้าหาร้าน SPAO ขอถ่ายมาเยอะหน่อย เสื้อผ้าก็ราคาใช้ได้ค่อนไปทางแพง แต่ซื้อกลับมาก็คงไม่ค่อยได้ใส่ ก็เลยเข้าไปดูเฉยๆ
ร้านนี้ใครมาเที่ยว ขอแนะนำ ขายมันทอด (ไม่รู้เรียกอะไร) ทานตอนอากาศหนาวๆ อร่อยดีค่ะ อิ่มด้วย
Day 3 : ยงพยอง สกีรีสอร์ท / ตลาดมยองดง
ความจริง ยงพยองรีสอร์ต ไม่มีอยู่ในโปรแกรมเที่ยว ตอนแรกจะไปซอรัคซาน แต่ได้ข่าวมาว่า ใบไม้ร่วงเกือบหมดแล้ว เลยเปลี่ยนแผนกระทันหัน บวกกับหาข้อมูลในเน็ต บอกว่าที่รีสอร์ตมีหิมะตกแล้ว เมื่อคืนก่อนหน้า ก็เลยตัดสินใจไป เผื่อจะได้บรรยากาศสองฤดูในทริปเดียว
ก่อนออกเดินทาง หาอะไรรองท้องสักหน่อย จากการสอบถามข้อมูลวิธีการไปสกีรีสอร์ต จากเจ้าหน้าที่โรงแรม ได้ความแค่ว่า ไปจองตั๋วรถบัส ลงที่ เฮว็งเก แล้วรอรถชัตเติลบัสจากสกีรีสอร์ทมารับ
ว่าแล้วก็ มุ่งหน้าไปจองตั๋วที่สถานีรถบัส ทงโซล (Dong Seoul Bus Terminal Station) ซื้อตั๋วไป เฮว็งเก (Hweng-gye) ราคาคนละประมาณ 400 บาท
คนน้อยมากเนื่องจากเป็นวันธรรมดาและยังไม่ใช่ High Season นั่งรถประมาณ 2-3 ชั่วโมงก็ถึงที่หมาย
11.00 โมงแล้ว ลงรถมาแบบ งงๆ กับชีวิต จากนี้จะไปยังไงต่อ ขึ้นชัตเติลบัสที่ไหน ไม่รู้ทั้งสิ้น อันนี้คือสภาพเมืองในต่างจังหวัดของเกาหลีค่ะ ต่างกับโซลลิบลับ ก่อนจะไปต่อ ต้องหาอะไรรองท้อง กินอีกแล้วค่ะพี่น้อง
กินเสร็จแล้วก็ถามทางไปรอรถชัตเติลบัสของรีสอร์ทจากอาจุมม่า ซึ่งแกก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี
นั่งรถบัสไปอีกประมาณครึ่งชั่วโมงได้ ในที่สุดก็ถึงค่ะ
ยงพยอง สกีรีสอร์ท สรุปแล้วไม่ได้เล่นสกีค่ะ ไปเจอหิมะเฉยๆ
แวะจิบกาแฟชิลๆ
มีเรื่องมาให้ตื่นเต้นอีกแล้วค่ะ นั่นก็คือคำถามที่ว่า แล้วทีนี้จะกลับยังไง คือที่นั่นคนร้างมาก ส่วนใหญ่เอารถส่วนตัวมากัน เราเลยเข้าไปยืนรอดูลาดเลา แถวจุดที่รอรถบัส มีรถคันนึงจอดอยู่ พร้อมกับดูเวลา 15:00 น. รถจะออกไป เฮว็งเก ตอนนั้น 14.50 น. พระเจ้า ไม่มีคนเลยสักคน วี่แววคนขับก็ไม่มี วันนี้ฉันจะได้กลับโซลไหมเนี่ย ในใจคิดว่า วันนี้คนน้อยเขาคงไม่มีรถรับส่งรึเปล่า เริ่มกังวล แต่พอ 14.59 ปุ๊ป คนขับไม่รู้เดินออกมาจากซอกไหน พร้อมกับคนที่จะเดินทางกลับเป็นพรวน ขึ้นรถกันอย่างไว ไอ้เรายืนงงๆอยู่ก็ตามเขาขึ้นไป นาฬิกาบนรถบอกเวลา 15:00 น. เป๊ะ รถออกทันทีค่ะ สุดยอดจริงๆ
ลงมาถึง เฮว็งเก ก็กลับเข้าไปซื้อตั๋วขากลับที่สถานีรถบัสเล็กๆ เดินทางกลับโซลโดยสวัสดิภาพ
ตอนดึกๆออกมาเดินเล่นมยองดงต่อคนเดียวค่ะ เนื่องจากมีออเดอร์ด่วนจากเมืองไทย
มาติ่งอีกครั้งที่ร้าน Everysing
แวะกินต็อกปกกี ร้านอาจุมม่าหน้าโหด (หน้าป้าแกโหดจริงนะ แต่คนเยอะมาก ขายเหมือนไม่เต็มใจขายสักเท่าไหร่)
ขนมปังสอดไส้ครีม ขายในรถใต้ดิน
อันนี้แถมให้ดู มุมดาร์ก ใจกลางมยองดง ฮิๆ
จบแล้วค่ะสำหรับพาร์ท 2 ไว้ว่างๆจะมาต่ออีกนะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาชมค่ะ