กระทู้ระบาย/เมื่อสิ่งเรากลัวว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรามันกำลังจะเกิดขึ้นกับน้องสาวที่เรารักมากที่สุด

ขอเรียนให้ทุกคนทราบก่อนนะคะว่าเอาลอคอินเพื่อนมาใช้ เราเครียดมากไม่รู้จะปรึกษาใครขอคำแนะนำและกำลังใจหน่อยนะคะ
ขอเริ่มตั้งแต่ปมในชีวิตตัวเองก่อนนะคะ เมื่อเราอยู่ป1แม่ของเราก็เสียทำให้ต้องย้ายจากบ้านยายมาอยู่กับย่าพร้อมน้องสาวอีกสองคน นั้นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เรามีปมในใจเรา เมื่อมาอยู่ที่บ้านย่าจากที่ไม่เคยต้องโดนด่าโดนตีเราก็เริ่มโดน เมื่อมาอยู่ได้ไม่นานลุงเราก็เริ่มลวมลามเราทั้งๆที่เราอายุเพียงแค่8ขวบ เราโดนลวมลามต่างๆนานาแต่เราไม่เคยกล้าบอกใคร ทุกๆคืนที่นอนจนถึงทุกวันนี้มันตามติดเราเหมือนฝันร้าย ทั้งการโดนตีโดนใช้งานต่างๆเหมือนคนรับใช้ต้องตื่นแต่ตี5มาหุงข้าว ทั้งๆที่เพื่อนในวัยแบบเรายังทำไม่ได้ เหมือนปมในใจ เฝ้าแต่คิดถึงแม่ว่าทำไมต้องทิ้งเราไป เรามักจะแอบเอาโทรศัพย่าโทรไปร้องให้กับพ่อเราเสมอว่าเราอยากไปจากที่นี่ แต่ก็ไม่สำเร็จ ทุกๆวันเราจะต้องเจอกับการโดนคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นลุงแท้ๆลวนลามทุกวัน การโดนตบตีจากย่า ชีวิตเราเหมือนละครน้ำเน่าเรื่องนึง เมื่อเราจบป6ได้มาอยู่กับพ่อ ความลามกของลุงก็ไม่หมดความซวยก็ต้องมาตกที่น้องของเรา
     เดี๋ยวเรามาเล่าต่อนะคะกลัวมันยาวไปแล้วจะอ่านไม่ถนัดอะคะ เราอาจจะพิมพ์งงๆอ่านแล้วเข้าใจยากเราขออภัยด้วยนะคะ เราพิมพ์จากโทรศัพท์คะ