เราเป็นคนที่ซื้อรถเมื่อปีที่แล้วเพราะแคมเปญ "รถคันแรก"
แต่ที่ซื้อไม่ใช่เพราะอยากได้เงินแสน แต่เพราะอยากได้ความสะดวกบ้าง
อายุเริ่มเยอะแล้ว จะไปยืนเกร็งหน้าท้อง ราวดอฟบนรถเมล์ มันไม่ค่อยไหว (ถ้าขึ้นรถเมล์แล้วเราเจอป้าๆลุงๆ เราลุกให้นั่งทุกครั้ง เรายังไม่ไหวเลยแล้วผู้สูงอายุล่ะ)
ขึ้นรถตู้.. ก็วิบากรรมเยอะจริงๆ แย่งรถกัน โดนวินทิ้ง บางทีจากสีลมรอรถเป็นชั่วโมง (ค่ำๆรถขาด) รถเหรอก็เก่าซะยังกับผ่านสงครามเวียดนามมา
-----
ถึงแม้จะมีรถเองมาเกือบปี แต่ "เราก็ยังขับรถไม่เป็นค่ะ " คือไปสอบมามีใบขับขี่มานอนกอดแล้ว แต่รถมันแรง น้องสาวผู้ผ่อนรถก็ไม่มั่นใจให้ขับ( เราดาวค่ะ)
และมีข้อตกลงว่าจะขับรถไปทำงานเพราะที่ทำงานอยู่ใกล้กันไปกลับด้วยกัน จากรามอินทรากม 8 ไป สีลม-สาทร มันดูจะคุ้ม ค่าน้ำมันเดือนละ 4000 ค่าทางด่วนไปกลับวันละ 170 บาท(วันนี้ค่าทางด่วนก็เพิ่งขึ้น เอ่ากินขนมให้น้อยลงละกันเนอะ)
วันนี้เรามีนัดผ่าตัดที่รพแถวสะพานควายค่ะ หมอนัด 9.00-9.30
เราออกจากบ้าน 7.00 ไปขึ้นรถที่ กม.8
รถเมล์ฟรีมา "โอ๊ยย ร้อนน ไม่ขึ้น"
ปอ.มา "โอ๊ยย ไม่มีที่นั่ง แถมช้า ไม่ขึ้น"
แทกซี่มา "โอ๊ย เบื่อฟังการเมือง กลัวเจอแทกซี่ในตำนาน มันจะขึ้นราคา ไม่ขึ้น"
รถตู้ดีกว่า เย็น สบายตูด ขึ้นด่วนและถูก
เดินไปคิวรถตู้กม.9- อนุเสาวรีย์ 3 ด่วน
แช่แฟ่บบ!!! นี่มันอัลไล ??
รอขึ้นรถตู้หรือกูอยู่หน้ารอยั่นพารากัลฮอล รอดูเดี่ยว18
คนรออยู่2ล้าน4
สรุปมา7.10 น ได้ขึ้นรถตอน8.02
รมต กระทรวงคมนาคมคะ รัฐบานคะ ทำเหอะรถไฟฟ้าอะ สงสารคนส่วนมาก น้ำมันก็แพง ทางด่วนก็ขึ้น รถก็ติด คนขับรถก็ส้นทีน ใช้รถสาธาระนะ เจอแบบนี้ทุกวันเพลีย นี่แค่วันเดียวครั้งเดียว รอ50-60นาที นี่รอตั้งแต่ผิวแดง จนฝีหนูแตก แผลหนูแห้ง
นี่มันปัญหาชีวิต สุขภาพจิตสังคมเลยนะคะ ถ้าต้องขึ้นแบบนี้ทุกวันเราลงถอดใจ
สรุปวันนี้ เราไปถึงอนุเสาวรีย์ประมาณ 9 โมงนิดๆ รีบต่อรถเมล์ไป รพ เกือบไม่ทันแหน่ะ
ปล
ระหว่างรอ เห็นภาพนี้แล้วก็รู้วสึกว่าน่ารักดีค่ะ
ความสุขเล็กๆเดียวของวันนี้คือ น้องนักศึกษาชายที่ต่อหลังเรา น่ารักมากกก ขาวๆ สูงๆ ใส่แว่น มานั่งหน้ากับเรา โอ๊ยยยย ป้าอยากแกล้งหลับแล้วแอบซบ
มนุษย์เงินเดือน กับ รถตู้
แต่ที่ซื้อไม่ใช่เพราะอยากได้เงินแสน แต่เพราะอยากได้ความสะดวกบ้าง
อายุเริ่มเยอะแล้ว จะไปยืนเกร็งหน้าท้อง ราวดอฟบนรถเมล์ มันไม่ค่อยไหว (ถ้าขึ้นรถเมล์แล้วเราเจอป้าๆลุงๆ เราลุกให้นั่งทุกครั้ง เรายังไม่ไหวเลยแล้วผู้สูงอายุล่ะ)
ขึ้นรถตู้.. ก็วิบากรรมเยอะจริงๆ แย่งรถกัน โดนวินทิ้ง บางทีจากสีลมรอรถเป็นชั่วโมง (ค่ำๆรถขาด) รถเหรอก็เก่าซะยังกับผ่านสงครามเวียดนามมา
-----
ถึงแม้จะมีรถเองมาเกือบปี แต่ "เราก็ยังขับรถไม่เป็นค่ะ " คือไปสอบมามีใบขับขี่มานอนกอดแล้ว แต่รถมันแรง น้องสาวผู้ผ่อนรถก็ไม่มั่นใจให้ขับ( เราดาวค่ะ)
และมีข้อตกลงว่าจะขับรถไปทำงานเพราะที่ทำงานอยู่ใกล้กันไปกลับด้วยกัน จากรามอินทรากม 8 ไป สีลม-สาทร มันดูจะคุ้ม ค่าน้ำมันเดือนละ 4000 ค่าทางด่วนไปกลับวันละ 170 บาท(วันนี้ค่าทางด่วนก็เพิ่งขึ้น เอ่ากินขนมให้น้อยลงละกันเนอะ)
วันนี้เรามีนัดผ่าตัดที่รพแถวสะพานควายค่ะ หมอนัด 9.00-9.30
เราออกจากบ้าน 7.00 ไปขึ้นรถที่ กม.8
รถเมล์ฟรีมา "โอ๊ยย ร้อนน ไม่ขึ้น"
ปอ.มา "โอ๊ยย ไม่มีที่นั่ง แถมช้า ไม่ขึ้น"
แทกซี่มา "โอ๊ย เบื่อฟังการเมือง กลัวเจอแทกซี่ในตำนาน มันจะขึ้นราคา ไม่ขึ้น"
รถตู้ดีกว่า เย็น สบายตูด ขึ้นด่วนและถูก
เดินไปคิวรถตู้กม.9- อนุเสาวรีย์ 3 ด่วน
แช่แฟ่บบ!!! นี่มันอัลไล ??
รอขึ้นรถตู้หรือกูอยู่หน้ารอยั่นพารากัลฮอล รอดูเดี่ยว18
คนรออยู่2ล้าน4
สรุปมา7.10 น ได้ขึ้นรถตอน8.02
รมต กระทรวงคมนาคมคะ รัฐบานคะ ทำเหอะรถไฟฟ้าอะ สงสารคนส่วนมาก น้ำมันก็แพง ทางด่วนก็ขึ้น รถก็ติด คนขับรถก็ส้นทีน ใช้รถสาธาระนะ เจอแบบนี้ทุกวันเพลีย นี่แค่วันเดียวครั้งเดียว รอ50-60นาที นี่รอตั้งแต่ผิวแดง จนฝีหนูแตก แผลหนูแห้ง
นี่มันปัญหาชีวิต สุขภาพจิตสังคมเลยนะคะ ถ้าต้องขึ้นแบบนี้ทุกวันเราลงถอดใจ
สรุปวันนี้ เราไปถึงอนุเสาวรีย์ประมาณ 9 โมงนิดๆ รีบต่อรถเมล์ไป รพ เกือบไม่ทันแหน่ะ
ปล
ระหว่างรอ เห็นภาพนี้แล้วก็รู้วสึกว่าน่ารักดีค่ะ
ความสุขเล็กๆเดียวของวันนี้คือ น้องนักศึกษาชายที่ต่อหลังเรา น่ารักมากกก ขาวๆ สูงๆ ใส่แว่น มานั่งหน้ากับเรา โอ๊ยยยย ป้าอยากแกล้งหลับแล้วแอบซบ