#ผมจะพูดเเบบนี้นะครับ โดยที่ไม่เอา ศาสนา ใดๆมาเกี่ยวข้อง เพราะผมเชื่อว่า ทุกๆศาสนาสอน คน ให้เป็นคนดีในแบบความเชื่อของตน.
ผมต้องเกริ่นนำอย่างนี้ก่อนนะครับ. ผมไม่ได้มีความรู้เรื่องการบ้านการเมืองอย่างลึกซึ้ง อะไรรู้ก็คือรู้ ไม่สีเสื้อ อะไรเห็นว่าดีว่าชอบผมเข้าข้าง ได้ทั้ง2พรรค. แต่ขอพูดตามความรู้สึกนึกคิด แบบชาวบ้านตาดำๆคนนึง
เป็นคนไทย เพียงคนนึง ที่ ตั้งใจ อดทนพากเพียร เรียนจน จบ และ ทำมาหากินแบบสุจริต รับเงินเดือน ตามอัตราขั้นต่ำ
และที่สำคัญ ผมเสียเงินภาษีให้ รัฐบาล ทุกปี และหวังเป็นอย่างยิ่งครับว่า ถ้าในวันหนึ่ง ลูก หลาน ผมเกิดมา บนประเทศไทย ลูก หลาน ของผม จะได้มีการศึกษาที่ดี มีการพัฒนา และคุณภาพ มีโรงเรียนดีๆ หลักสูตรที่ดี ครูที่มีประสิทธิภาพ มีความสะดวกสบายในการดำรงชีวิตอยู่ในสังคม และที่สำคัญควร จะได้รับวัฒนธรรมไทย ความภาคภูมิใจต่างๆที่ บรรพบุรุษ บรรพชน ที่เคยสร้างไว้ให้ และสืบทอดต่อไป
แล้วทำไมหล่ะครับ !? ทำไม เงินที่ผมเสียไป ถึงไม่ได้หมดไปกับการพัฒนาประเทศ แต่ไปมลายหายไปกับเรื่องอะไรก็ไม่ทราบ. ใช้หนี้ประเทศส่วนหนึ่ง กินกันเป็นทอดๆ ส่วนหนึ่ง. เหลือมาซ่อม แซ่มถนนหนทาง ยังไม่ได้ทั่วประเทศเลย ยังต้องมาเลี้ยงแขกบ้านแขกเมืองผู้ทรงเกียรติอีกกี่หมื่น กี่แสนคน?
ความจริงแล้วผมคอยดูมานาน แล้ว ไม่เฉพาะกลุ่ม โรฮิงยา แต่พวกศูนย์ อพยพ ติดชายแดน อะไรนั่นอีก
แต่ที่ผมมาเจาะจง กลุ่มคนโรฮิงยา เพราะจะได้ยกตัวอย่าง วีรกรรม ได้ถูกซึ่งคงไม่ต้อง หยิบยกมาพูด คนส่วนใหญ่คงน่าจะรู้ดี ว่าสร้างความเดือดร้อนขนาดไหน
ผ่านมากี่เดือน แล้วครับ ข้อยุติคือ ให้อยู่ต่อไปก่อนแบบนั้นหรือ!?
หมดงบไปเท่าไหร่แล้วครับ. !? ถ้าจะเอาไปซื้อ นาฬิกามาแขว้นไว้ดูเล่น หรือ มอไซค์กันกระสุนคันละ400,000 แล้วคิดว่าอย่างน้อยมันมีประโยชน์ ผมไม่เคย คัดค้าน ไม่เคยเอารัฐบาลมานินทา
แต่ตอนนี้ผมน้อยใจครับ และน้อยใจแทนคนไทยอีกหลายๆคน ที่ทำงานห้ามรุ่งห้ามค่ำ ตามต่างจังหวัด บางคน ยังไม่ได้ถึง300เลยก็มี
แต่คนที่นั่งๆนอนๆ หายใจทิ้งไปวันๆ แถมมีเงินไหลลงกระเป๋า แบบแค่กระดิกนิ้วนิ้วเงินก็มา. จะว่าผมอิจฉาก็ได้ครับ
แต่ก่อนผมรู้สึกว่าผมเป็นคนไทย เป็นเจ้าของประเทศ แต่ตอนนี้ไม่ได้ต่างอะไรไปจาก พลเมืองชั้น2 ที่ทำหน้าที่ เป็นเฟืองเล็กๆ ทำงาน หมุนเวียนเศรษกิจร่วมกับเฟืองตัวอื่นๆ
แต่คนที่ไม่ได้ออกเเรงช่วยอะไรเลย กลับ ปรีเปรม ในที่พักดีๆ อาหาร3มื้อ ผมรู้สึกเหมือนผมเป็น ทาส ใครก็ไม่รู้ ที่ไม่ แม้แต่จะพูดภาษาเดียวกับผม
อ่านมาถึงตรงไหน ต้องบอกเลยว่า จิตใจผม คงคับแคบไม่ได้ขนาดนี้ ถ้าแขกบ้านแขกเมือง ไม่สร้าง วีรกรรม หรือ กระทำตัวน่ารังเกียจ
เพราะคนพวกนี้ ไม่แม้แต่จะช่วยเหลือตัวเอง คุณเคยเห็นขอทานมั๊ยครับ? นั่งตากแดด ต่างลม เดินเร่ขายดอกไม้ไปเรื่อย ยังดูมีการลงทุนมากกว่า
แต่พวกนี้ลงทุนด้วยอะไรครับ ความน่าสงสารหรอ?
ไม่แม้แต่จะดิ้นรน.
.
สมมุมตินะครับ เหมือนมีคนจรจัดคนนึงที่คุณไม่รู้จัก ไม่ไว้ใจ หวาดกลัว. เดินเข้ามาในบ้านคุณ แบบไม่ขออนุญาติ แล้วด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ ทำให้คุณต้องยอมให้เค้าอยู่บ้านคุณ แล้วแขกของคุณคนนี้ ไม่มีความเกรงใจเจ้าของบ้าน เรียกร้องอภิสิทธิ์ เสมือนเป็นสมาชิกหรือเจ้าของบ้านเสียเอง คุณยังจะมาอ้างคนไทยใจดีอีกมั๊ยครับ
เอาหล่ะครับหากมันจะฟังดูโหดร้ายเกิดไป สำหรับ พวกนางฟ้า เทวดา
สมมุติผมยอมให้ ใครก็ไม่รู้ (โรฮิงยา) อยู่บ้านผมต่อไปได้
โดยที่เค้า จะนั่งๆนอนๆอยู่เฉย ให้ผมออกไปทำหน้าที่เฟือง หาเงิน ซื้ออาหารมาประเคน3 เวลา รอล้างจาน เช็ดตูด อาบน้ำให้ มันยุติธรรมมั๊ยครับ?
ถ้าวันนึงผมมีลูก ผมจะไว้ใจบ้านตัวเองได้อีกมั๊ยว่ามันปลอดภัยกับครอบครัวผมจริงๆ.
ต่อไป วัฒนธรรม สังคม ถ้าแขกคนนี้ยังอยู่ในบ้าน ยังไง วัฒนธรรมมันก็ต้องซึมมาผสมกันอยู่ดี
แล้วถ้าวันดีคืนดี หาเมียเข้าบ้าน. ผมต้องเลี้ยงเมียเค้า. พอมีลูก ก็ต้องเลี้ยงลูกเค้าด้วย และก็คงจะมีไม่รู้จักจบจักสิ้น !
อีกไม่กี่ปีข้างหน้า เมืองไทยจะเป็นอย่างไหร่ครับ. บ้านผมจะเป็นอย่างไร?
คนอาศัยมีสิทธิ์ มีเสียงเท่าเจ้าบ้าน.
คนต่างด้าวถือสัญชาติเทียบเท่าคนไทย ?
แขกผู้ทรงเกียรติ อยู่ดีกินดี มีหลักแหล่งพำนัก
แต่คุณเห็นเด็กไทยอีก หลายหมื่น หลายแสนคนมั๊ยครับ? ที่ดิ้นรนทุกวิถีทางให้ตัวเองได้เรียน. แต่ก็ไม่มีหวัง ไม่มีโอกาส
คุณเห็นมั๊ยครับ? คนที่อยู่ตามอบแผ่นที่ ที่ต่อสู้กันมาเป็นสิบๆปี เพื่อให้ได้เป็นคนไทย รู้ รัก ชาติ ศาสน์ กษัตริย์ แต่ ไม่เห็นว่าพวกเค้ามีตัวตน(น่าน้อยใจมั๊ย?)
คุณเห็นคนไทยอีก ล้านคนมั๊ย ที่ไม่มีที่อยู่ ร่อนเร่ไปเรื่อย ไม่มีอาหารดีๆกิน
หากว่าเงินเหลือ ได้โปรดช่วยพวกเค้า ให้มีชีวิตความเป็นอยู่ ให้ดีขึ้น
ก่อนที่จะเอาเงินไป ช่วย คนอื่น กรุณาดูความเป็นอยู่ของคนในครอบครัวตัวเองก่อน
อย่าเห็นขี้ดีกว่าไส้ อย่าช่วยเหลือคนอื่นเอาหน้า จนทำให้บ้านตัวเอง ร้อนเป็นไฟ
ผมคนนึง ไม่อ้าแขนรับ พวกหนีคดีมาไว้ในบ้าน. ไม่มีวันที่ผมจะเลี้ยงคนอื่นดีกว่าลูกในไส้
ยิ่งมาอยู่แบบชุบมือเปิบ. ขี้เกียจ สร้างความเดือดร้อน
ไม่รู้จักทำมาหากิน. ไม่มีความเกรงใจ
ไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อของเจ้าของบ้าน.
ไม่รู้จักแม้แต่ชื่อ พระประมุขของประเทศนี้
ผมจะไม่เลี้ยงไว้ทำเสี้ยน ให้ทิ่มมือผมเล่นอยู่แบบนี้หรอกครับ!!
ถ้าคนไทยพร้อมใจกันเรียกร้องให้ คนโรฮิงยา ออกนอกประเทศ
ผมต้องเกริ่นนำอย่างนี้ก่อนนะครับ. ผมไม่ได้มีความรู้เรื่องการบ้านการเมืองอย่างลึกซึ้ง อะไรรู้ก็คือรู้ ไม่สีเสื้อ อะไรเห็นว่าดีว่าชอบผมเข้าข้าง ได้ทั้ง2พรรค. แต่ขอพูดตามความรู้สึกนึกคิด แบบชาวบ้านตาดำๆคนนึง
เป็นคนไทย เพียงคนนึง ที่ ตั้งใจ อดทนพากเพียร เรียนจน จบ และ ทำมาหากินแบบสุจริต รับเงินเดือน ตามอัตราขั้นต่ำ
และที่สำคัญ ผมเสียเงินภาษีให้ รัฐบาล ทุกปี และหวังเป็นอย่างยิ่งครับว่า ถ้าในวันหนึ่ง ลูก หลาน ผมเกิดมา บนประเทศไทย ลูก หลาน ของผม จะได้มีการศึกษาที่ดี มีการพัฒนา และคุณภาพ มีโรงเรียนดีๆ หลักสูตรที่ดี ครูที่มีประสิทธิภาพ มีความสะดวกสบายในการดำรงชีวิตอยู่ในสังคม และที่สำคัญควร จะได้รับวัฒนธรรมไทย ความภาคภูมิใจต่างๆที่ บรรพบุรุษ บรรพชน ที่เคยสร้างไว้ให้ และสืบทอดต่อไป
แล้วทำไมหล่ะครับ !? ทำไม เงินที่ผมเสียไป ถึงไม่ได้หมดไปกับการพัฒนาประเทศ แต่ไปมลายหายไปกับเรื่องอะไรก็ไม่ทราบ. ใช้หนี้ประเทศส่วนหนึ่ง กินกันเป็นทอดๆ ส่วนหนึ่ง. เหลือมาซ่อม แซ่มถนนหนทาง ยังไม่ได้ทั่วประเทศเลย ยังต้องมาเลี้ยงแขกบ้านแขกเมืองผู้ทรงเกียรติอีกกี่หมื่น กี่แสนคน?
ความจริงแล้วผมคอยดูมานาน แล้ว ไม่เฉพาะกลุ่ม โรฮิงยา แต่พวกศูนย์ อพยพ ติดชายแดน อะไรนั่นอีก
แต่ที่ผมมาเจาะจง กลุ่มคนโรฮิงยา เพราะจะได้ยกตัวอย่าง วีรกรรม ได้ถูกซึ่งคงไม่ต้อง หยิบยกมาพูด คนส่วนใหญ่คงน่าจะรู้ดี ว่าสร้างความเดือดร้อนขนาดไหน
ผ่านมากี่เดือน แล้วครับ ข้อยุติคือ ให้อยู่ต่อไปก่อนแบบนั้นหรือ!?
หมดงบไปเท่าไหร่แล้วครับ. !? ถ้าจะเอาไปซื้อ นาฬิกามาแขว้นไว้ดูเล่น หรือ มอไซค์กันกระสุนคันละ400,000 แล้วคิดว่าอย่างน้อยมันมีประโยชน์ ผมไม่เคย คัดค้าน ไม่เคยเอารัฐบาลมานินทา
แต่ตอนนี้ผมน้อยใจครับ และน้อยใจแทนคนไทยอีกหลายๆคน ที่ทำงานห้ามรุ่งห้ามค่ำ ตามต่างจังหวัด บางคน ยังไม่ได้ถึง300เลยก็มี
แต่คนที่นั่งๆนอนๆ หายใจทิ้งไปวันๆ แถมมีเงินไหลลงกระเป๋า แบบแค่กระดิกนิ้วนิ้วเงินก็มา. จะว่าผมอิจฉาก็ได้ครับ
แต่ก่อนผมรู้สึกว่าผมเป็นคนไทย เป็นเจ้าของประเทศ แต่ตอนนี้ไม่ได้ต่างอะไรไปจาก พลเมืองชั้น2 ที่ทำหน้าที่ เป็นเฟืองเล็กๆ ทำงาน หมุนเวียนเศรษกิจร่วมกับเฟืองตัวอื่นๆ
แต่คนที่ไม่ได้ออกเเรงช่วยอะไรเลย กลับ ปรีเปรม ในที่พักดีๆ อาหาร3มื้อ ผมรู้สึกเหมือนผมเป็น ทาส ใครก็ไม่รู้ ที่ไม่ แม้แต่จะพูดภาษาเดียวกับผม
อ่านมาถึงตรงไหน ต้องบอกเลยว่า จิตใจผม คงคับแคบไม่ได้ขนาดนี้ ถ้าแขกบ้านแขกเมือง ไม่สร้าง วีรกรรม หรือ กระทำตัวน่ารังเกียจ
เพราะคนพวกนี้ ไม่แม้แต่จะช่วยเหลือตัวเอง คุณเคยเห็นขอทานมั๊ยครับ? นั่งตากแดด ต่างลม เดินเร่ขายดอกไม้ไปเรื่อย ยังดูมีการลงทุนมากกว่า
แต่พวกนี้ลงทุนด้วยอะไรครับ ความน่าสงสารหรอ?
ไม่แม้แต่จะดิ้นรน.
.
สมมุมตินะครับ เหมือนมีคนจรจัดคนนึงที่คุณไม่รู้จัก ไม่ไว้ใจ หวาดกลัว. เดินเข้ามาในบ้านคุณ แบบไม่ขออนุญาติ แล้วด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ ทำให้คุณต้องยอมให้เค้าอยู่บ้านคุณ แล้วแขกของคุณคนนี้ ไม่มีความเกรงใจเจ้าของบ้าน เรียกร้องอภิสิทธิ์ เสมือนเป็นสมาชิกหรือเจ้าของบ้านเสียเอง คุณยังจะมาอ้างคนไทยใจดีอีกมั๊ยครับ
เอาหล่ะครับหากมันจะฟังดูโหดร้ายเกิดไป สำหรับ พวกนางฟ้า เทวดา
สมมุติผมยอมให้ ใครก็ไม่รู้ (โรฮิงยา) อยู่บ้านผมต่อไปได้
โดยที่เค้า จะนั่งๆนอนๆอยู่เฉย ให้ผมออกไปทำหน้าที่เฟือง หาเงิน ซื้ออาหารมาประเคน3 เวลา รอล้างจาน เช็ดตูด อาบน้ำให้ มันยุติธรรมมั๊ยครับ?
ถ้าวันนึงผมมีลูก ผมจะไว้ใจบ้านตัวเองได้อีกมั๊ยว่ามันปลอดภัยกับครอบครัวผมจริงๆ.
ต่อไป วัฒนธรรม สังคม ถ้าแขกคนนี้ยังอยู่ในบ้าน ยังไง วัฒนธรรมมันก็ต้องซึมมาผสมกันอยู่ดี
แล้วถ้าวันดีคืนดี หาเมียเข้าบ้าน. ผมต้องเลี้ยงเมียเค้า. พอมีลูก ก็ต้องเลี้ยงลูกเค้าด้วย และก็คงจะมีไม่รู้จักจบจักสิ้น !
อีกไม่กี่ปีข้างหน้า เมืองไทยจะเป็นอย่างไหร่ครับ. บ้านผมจะเป็นอย่างไร?
คนอาศัยมีสิทธิ์ มีเสียงเท่าเจ้าบ้าน.
คนต่างด้าวถือสัญชาติเทียบเท่าคนไทย ?
แขกผู้ทรงเกียรติ อยู่ดีกินดี มีหลักแหล่งพำนัก
แต่คุณเห็นเด็กไทยอีก หลายหมื่น หลายแสนคนมั๊ยครับ? ที่ดิ้นรนทุกวิถีทางให้ตัวเองได้เรียน. แต่ก็ไม่มีหวัง ไม่มีโอกาส
คุณเห็นมั๊ยครับ? คนที่อยู่ตามอบแผ่นที่ ที่ต่อสู้กันมาเป็นสิบๆปี เพื่อให้ได้เป็นคนไทย รู้ รัก ชาติ ศาสน์ กษัตริย์ แต่ ไม่เห็นว่าพวกเค้ามีตัวตน(น่าน้อยใจมั๊ย?)
คุณเห็นคนไทยอีก ล้านคนมั๊ย ที่ไม่มีที่อยู่ ร่อนเร่ไปเรื่อย ไม่มีอาหารดีๆกิน
หากว่าเงินเหลือ ได้โปรดช่วยพวกเค้า ให้มีชีวิตความเป็นอยู่ ให้ดีขึ้น
ก่อนที่จะเอาเงินไป ช่วย คนอื่น กรุณาดูความเป็นอยู่ของคนในครอบครัวตัวเองก่อน
อย่าเห็นขี้ดีกว่าไส้ อย่าช่วยเหลือคนอื่นเอาหน้า จนทำให้บ้านตัวเอง ร้อนเป็นไฟ
ผมคนนึง ไม่อ้าแขนรับ พวกหนีคดีมาไว้ในบ้าน. ไม่มีวันที่ผมจะเลี้ยงคนอื่นดีกว่าลูกในไส้
ยิ่งมาอยู่แบบชุบมือเปิบ. ขี้เกียจ สร้างความเดือดร้อน
ไม่รู้จักทำมาหากิน. ไม่มีความเกรงใจ
ไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อของเจ้าของบ้าน.
ไม่รู้จักแม้แต่ชื่อ พระประมุขของประเทศนี้
ผมจะไม่เลี้ยงไว้ทำเสี้ยน ให้ทิ่มมือผมเล่นอยู่แบบนี้หรอกครับ!!