ทุกวันนี้ทำงานหนัก เกินกำลังที่คนๆ หนึ่งควรจะทำ ตำแหน่งคือผู้บริหารระดับผู้จัดการแผนก
แต่ทุกวันนี้ยังต้องทำงานตั้งแต่หน้างาน แทบทุกจุดในโรงงานที่แผนกต้องเกี่ยวข้องจนถึงบริหารงานในแผนกและงานอื่นๆ ที่หัวหน้ามอบหมาย
ทรัพยากร เครื่องมือต่างๆ มีจำกัด ปีหน้าก็ถูกตัด budget ทั้งเครื่องมือและคน
ตั้งแต่ปีที่แล้วจนถึงวันนี้กลับบ้านก่อนหกโมงเย็นนับครั้งได้จนถือว่าปกติไปแล้ว
ครอบครัวไม่ต้องพูดถึงแทบไม่ได้พาไปไหนเลยในช่วงที่ผ่านมา ร่างกายก็แย่
ที่ทำอยู่เพราะสนุกกับงาน ไม่ได้หมายความว่าเงินเดือนเยอะนะ ออกจะน้อยด้วยซ้ำ
ได้กำลังใจมาจากตัวเองและครอบคร้วล้วนๆ
แทบไม่เคยได้รับการสนับสนุน ทั้งเพิ่มคน ลดภาระงาน เพิ่มเงิน หรือสร้าง motivate ต่างๆ จากผู้บริหารระดับสูง(หัวหน้า)เลย
ลูกน้องเรา เราก็พยายามสร้างความหวัง โอกาสเรียนรู้ และกำลังใจให้เค้าด้วยตัวเอง (กลัวน้องๆ ลาออก)
หลายครั้งต้องสู้หลายยกกว่าได้โอกาสนั้นมาให้น้องๆ
แต่ไม่เคยได้จากองค์กรและผู้บริหารระดับสูง(หัวหน้า) หยิบยืนให้ก่อนเลย มีแต่ complaint มากกว่า
เราควรมองหาโอกาสใหม่ๆ บางดีมั้ย
เอางั้ยดี
แต่ทุกวันนี้ยังต้องทำงานตั้งแต่หน้างาน แทบทุกจุดในโรงงานที่แผนกต้องเกี่ยวข้องจนถึงบริหารงานในแผนกและงานอื่นๆ ที่หัวหน้ามอบหมาย
ทรัพยากร เครื่องมือต่างๆ มีจำกัด ปีหน้าก็ถูกตัด budget ทั้งเครื่องมือและคน
ตั้งแต่ปีที่แล้วจนถึงวันนี้กลับบ้านก่อนหกโมงเย็นนับครั้งได้จนถือว่าปกติไปแล้ว
ครอบครัวไม่ต้องพูดถึงแทบไม่ได้พาไปไหนเลยในช่วงที่ผ่านมา ร่างกายก็แย่
ที่ทำอยู่เพราะสนุกกับงาน ไม่ได้หมายความว่าเงินเดือนเยอะนะ ออกจะน้อยด้วยซ้ำ
ได้กำลังใจมาจากตัวเองและครอบคร้วล้วนๆ
แทบไม่เคยได้รับการสนับสนุน ทั้งเพิ่มคน ลดภาระงาน เพิ่มเงิน หรือสร้าง motivate ต่างๆ จากผู้บริหารระดับสูง(หัวหน้า)เลย
ลูกน้องเรา เราก็พยายามสร้างความหวัง โอกาสเรียนรู้ และกำลังใจให้เค้าด้วยตัวเอง (กลัวน้องๆ ลาออก)
หลายครั้งต้องสู้หลายยกกว่าได้โอกาสนั้นมาให้น้องๆ
แต่ไม่เคยได้จากองค์กรและผู้บริหารระดับสูง(หัวหน้า) หยิบยืนให้ก่อนเลย มีแต่ complaint มากกว่า
เราควรมองหาโอกาสใหม่ๆ บางดีมั้ย