ฆาตรกรต่อเนื่อง (ห้อง สีขาว กลิ่นคาวและ ความตาย)
หลังจากจัดการกับศพเรียบร้อยนายแพทย์หนุ่มขับรถไปส่งหญิงสาวยังอพาร์ตเม้นท์ของเธอ เธอเดินลงจากรถด้วยอาการเมอลอย เธอคิดอยู่ตลอดเวลา ว่าสิ่งที่เธอทำนั้นถูกแล้วใช่ไหม น้ำตาเธอเริ่มคลอ เธอพยายามลืมเรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอในอดีต เธอพยายามที่จะลืมมัน แต่ภาพความทรงจำเก่าๆไม่เคยลบเลือนหายไป แต่มันกับชัดเจนมากกว่าเดิมเธอจำได้ทุกขั้นตอนที่มันทำกับเธอ นี่หรือคือสิ่งที่เธอได้รับจากผู้ชายเลวๆคนนึง ที่ข่มขืนได้แม้กระทั่งเด็กตัวเล็กไร้เดียงสา โดยที่กฎหมายไม่ได้ให้ความเป็นธรรมกับเธอเลย คนอย่างพวกมันสมควรตาย เธอทั้งยิ้มและหัวเราะทั้งน้ำตา ในเวลานี้เธอเหมือนคนบ้า สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้วจากเธอก็เผลอหลับไปด้วยอาการเหนื่อยล้า..
เช้าวันใหม่แสงแดดระยิบระยับสะท้อนกับกระจกทำให้เธอสะดุ้งตื่น เธอเหลือบมองดูนาฬิกา นาฬิกาบ่งบอกว่าเป็นเวลา 15 : 00 น. แล้วเธอรีบไปอาบน้ำแต่งตัว เพราะวันนี้เป็นเสาร์เธอมีนัดปาร์ตี้กับเพื่อนๆสาวสวยทั้งหลายที่ผับย่านเอกมัย วันนี้เธอสวยเป็นพิเศษเธอใส่ชุดสีขาวเปิดหลังโชว์ความเซ็กซี่เล็กน้อย และทาปากสีแดงฉูดฉาดเพื่อให้ตัดกับชุดสีขาว "ให้เธอเจอใครที่ดีกว่าฉัน รักของเรานั้นเป็นไปไม่ได้" (เสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น) เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับ ฮัลโหลค่ะ เสียงต้นทางพูดกับเธอว่า พี่ถึงหน้าอพาร์ทเม้นท์แล้วนะ หญิงสาวตอบสั้นๆ "ค่ะ" เธอรีบหยิบร้องเท้าส้นสูงสีแดงแจ๊ส แล้วรีบเดินออกจากห้องเพื่อมาขึ้นรถ นายแพทย์หนุ่มขับรถไปส่งเธอที่ผับย่านเอกมัย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเธอก็ถึงยังผับที่นัดกับเพื่อนๆสาวของเธอ เธอเปิดประตูรถแล้วก้าวลงช้าๆด้วยความระมัดระวัง สายตาชายหนุ่มทั้งหลายหันมามองเธอและส่งยิ้มให้เธอพร้อมกัน วันนี้เธอสวยมากจนเป็นที่ต้องตาต้องใจของชายหนุ่มทั้งหลาย เธอรีบเดินไปยังโต๊ะที่เพื่อนสาวสุดแซ่บทั้งหลายของเธอกำลังเม้าท์กันอย่างเมามันส์ วันนี้หญิงสาวสนุกมากนานๆทีกว่าเพื่อนสาวทั้งหลายของเธอจะรวมตัวกันครบ หลังจากเธอดื่มกินกับเพื่อนได้ซักพัก เสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น "ให้เธอเจอใครที่ดีกว่าฉัน รักของเรานั้นเป็นไปไม่ได้" นายแพทย์หนุ่มโทรมาบอกกับเธอว่ามารับไม่ได้เนื่องจากมีเคสผ่าตัดด่วน เธอจึงต้องขึ้นแท๊กซี่กับห้องเอง หลังผับปิด เธอโบกแท๊กซี่สีเขียวเหลืองเพื่อกับอพาร์ทเม้น เธอขึ้นแท๊กซี่กลับไปยังห้องของเธอแต่เธอช่างโชคร้ายเจอแท๊กซี่ เลวๆ มันขับรถออกนอกเส้นทาง เธอเรียกคนขับรถ พี่แท๊กซี่ค่ะ นี่มันไม่ใช่เส้นทางที่จะไปนะคะ เธอพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ วันนี้คงเป็นวันโชคร้ายของเธอจริงๆซินะ มือถือของเธอแบตหมด เธอเริ่มใจไม่ดี แท๊กซี่พาเธอไปยัง ตึกแถวชานเมืองเป็นตึกเก่าๆ เธอพยายามหาทางหนีเอาตัวรอด น้ำตาเริ่มไหล เธอหวาดกลัว เธอไม่รู้ว่าแท็กซี่จะพาเธอไปไหนทำอะไรเธอคิดไปต่างๆนาๆ น้ำตาไหลอาบสองแก้ม เธอพูดกับแท๊กซี่ พี่ค่ะพี่พาหนูมาที่นี่ทำไม? เธอถาม แท๊กซี่ พลางน้ำตาไหลเสียงสั่นเครือ "แท๊กซี่" น้องคิดว่าผู้หญิงกับผู้ชายทำอะไรกันล่ะ ?แท๊กซี่ตอบ จากนั้นแท๊กซี่ใช้ปืนจี้เธอไปยังตึกเก่าๆที่อยู่ตรงหน้า ภายนอกดูรกร้าง แท๊กซี่พาเธอไปยังห้องที่อยู่ชั้นสอง เป็นห้องสีขาวโล่งๆ ภายในเปิดไฟสลั่วๆ มันบังคับให้เธอถอดเสื้อออก เธอร้องไห้พร้อมยกมือไหว้มัน แต่ซึ่งไร้ความปราณี มันตบเข้าที่หน้าเธออย่างแรงจนขึ้นเป็นรอยห้านิ้วอย่างเด่นชัด เธอต้องยอมถอดเสื้อผ้าออก ทันใดนั้นเองเหตุการณ์เก่าก็ปรากฎขึ้นในสมองของเธอ ขณะนี้จากหญิงสาวที่เรียบร้อยแปรเปลี่ยนเป็นหญิงสาวที่อารมณ์รุนแรง ก้าวร้าว เธอผลักคนขับแท๊กซี่อย่างแรงจนปืนของมันกระเด็ดออกจากมือ จากนั้นหญิงสาวกับคนขับแท๊กซี่ก็เยื้อแย่งปืนกัน ทันทีที่เยื้อแย่งกันอยู่นานทำให้ปืนลั่นโดนมือคนขับแท๊กซี่ เมื่อแท๊กซี่บาดเจ็บก็เป็นโชคของเธอแล้ว หญิงสาวหยิบปืนขึ้นมาพร้อมยิงไปที่ขาทั้งสองข้างของคนขับแท๊กซี่อย่างละนัด หญิงสาวหัวเราะด้วยความสะใจ เธอพูดกับแท็กซี่ว่า "พี่แท๊กซี่" ค่ะ วันนี้ช่างเป็นวันโชคร้ายของพี่จัง จากนั้นเธอก็ค่อยๆแสยะยิ้มให้กับแท๊กซี่ ตอนนี้พิษจากบาดแผลทั้งสองข้างส่งผลให้คนขับแท๊กซี่เจ็บปวดเป็นอย่างมาก ไม่มีแต่เรียวแรงที่จะคลานหนี "หญิงสาว" เธอค่อยๆเดินไปยังกระเป๋าของเธอพร้อมกับหยิบมีดผ่าตัดอันเล็กๆขึ้นมา เธอใช้ปืนยิงไปยังแขนทั้งสองข้างของเขาอีกครั้ง หญิงสาวเดินเข้าไปหาคนขับแท๊กซี่พร้อมกระซิบข้างๆหู เบาๆ คุณจะตายอย่างทรามานที่สุดคุณไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะค่ะ พร้อมใช้มีดกรีดเบาเบาบนใบหน้าของคนขับแท๊กซี่ เธอใช้ลิ้นเลียเลือดบนใบหน้าของคนขับแท๊กซี่ช้าๆพร้อมกับพูดว่า หวานดีจัง!! พร้อมทั้งหัวเราะเบาๆอยู่ในลำคอ เธอถามคนขับแท๊กซี่ว่าจะเริ่มจากตัดตรงชิ้นส่วนไหนก่อนดี น๊าาาาาาาาา เธอลากเสียงเบาอย่างน่าขนลุก ตอนนี้คนขับแท๊กซี่เสียเลือดอย่างมาก จนตัวของเขาซีดอย่างเห็นได้ชัด เธอค่อยแกะเสื้อผ้าของคนขับแท๊กซี่ออกจากนั้นใช้มีดลากเบาๆตั้งแต่หน้าอกลงมาจนเกือบถึงตรงนั้น. "ฉัน" จะทำยังไงกับตรงส่วนนี้ดีนะ?! ยังไม่ทันที่คนขับแท๊กซี่จะตอบเธอก็ค่อยๆใช้มีดตัดตรงอวัยวะเพศ คนขับแท๊กซี่ดิ้นไปมาด้วยความเจ็บปวดและไม่มีแรงพอที่จะขัดขืนหญิงสาว "หญิงสาวพูด" คนขับแท๊กซี่เลวๆแบบแกต้องเจอแบบนี้แหละ!! 555 เธอสะใจเป็นที่สุด และจากนั้นเธอก็ถามแท๊กซี่อีกว่าเอาชิ้นส่วนไหนออกอีกดีนะ หญิงสาวชำเลืองมองไปยังหน้าคนขับแท๊กซี่ จากนั่นเธอก็ใช้มีดกรีดตั้งแต่มุมปากลงไปจนถึงข้างแก้มทั้งสองข้าง "หญิงสาวพูด" คุณยิ้มซิ ฉันบอกให้คุณยิ้ม คนขับแท๊กซี่น้ำตาไหลรินอาบสองแก้ม (ถ้าไม่ยิ้มกูจะควักลูกตาเดี๋ยวนี้) หญิงสาวพูด เธอเริ่มหยาบคายและพูดจารุนแรงขึ้นราวกับว่ามันไม่ใช่ตัวเธอ จากนั่นเธอก็ใช้มีดแทงลงไปยังลูกตาของคนขับแท๊กซี่ทั้งสองข้าง มันช่างรุนแรงและโหดร้ายเป็นที่สุด เธอใช้มีกรีดและควักหัวใจของคนขับแท๊กซี่ออกมา จากนั้นเธอก็ใช้มีแทงลงไปยังหัวใจอย่างไม่ยังมืออย่างบ้าคลัง คนขับแท๊กซี่ตายอย่างน่าสยดสยอง หญิงสาวใช้เลือดเขียนบนกำแพง ห้องสีขาว กลิ่นคาวและความตาย .. อ่านต่อตอนหน้านะจ่ะ
Credit : ด้วงดินอินดี้
ฆาตรกรต่อเนื่อง (ห้อง สีขาว กลิ่นคาวและ ความตาย)
หลังจากจัดการกับศพเรียบร้อยนายแพทย์หนุ่มขับรถไปส่งหญิงสาวยังอพาร์ตเม้นท์ของเธอ เธอเดินลงจากรถด้วยอาการเมอลอย เธอคิดอยู่ตลอดเวลา ว่าสิ่งที่เธอทำนั้นถูกแล้วใช่ไหม น้ำตาเธอเริ่มคลอ เธอพยายามลืมเรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอในอดีต เธอพยายามที่จะลืมมัน แต่ภาพความทรงจำเก่าๆไม่เคยลบเลือนหายไป แต่มันกับชัดเจนมากกว่าเดิมเธอจำได้ทุกขั้นตอนที่มันทำกับเธอ นี่หรือคือสิ่งที่เธอได้รับจากผู้ชายเลวๆคนนึง ที่ข่มขืนได้แม้กระทั่งเด็กตัวเล็กไร้เดียงสา โดยที่กฎหมายไม่ได้ให้ความเป็นธรรมกับเธอเลย คนอย่างพวกมันสมควรตาย เธอทั้งยิ้มและหัวเราะทั้งน้ำตา ในเวลานี้เธอเหมือนคนบ้า สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้วจากเธอก็เผลอหลับไปด้วยอาการเหนื่อยล้า..
เช้าวันใหม่แสงแดดระยิบระยับสะท้อนกับกระจกทำให้เธอสะดุ้งตื่น เธอเหลือบมองดูนาฬิกา นาฬิกาบ่งบอกว่าเป็นเวลา 15 : 00 น. แล้วเธอรีบไปอาบน้ำแต่งตัว เพราะวันนี้เป็นเสาร์เธอมีนัดปาร์ตี้กับเพื่อนๆสาวสวยทั้งหลายที่ผับย่านเอกมัย วันนี้เธอสวยเป็นพิเศษเธอใส่ชุดสีขาวเปิดหลังโชว์ความเซ็กซี่เล็กน้อย และทาปากสีแดงฉูดฉาดเพื่อให้ตัดกับชุดสีขาว "ให้เธอเจอใครที่ดีกว่าฉัน รักของเรานั้นเป็นไปไม่ได้" (เสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น) เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับ ฮัลโหลค่ะ เสียงต้นทางพูดกับเธอว่า พี่ถึงหน้าอพาร์ทเม้นท์แล้วนะ หญิงสาวตอบสั้นๆ "ค่ะ" เธอรีบหยิบร้องเท้าส้นสูงสีแดงแจ๊ส แล้วรีบเดินออกจากห้องเพื่อมาขึ้นรถ นายแพทย์หนุ่มขับรถไปส่งเธอที่ผับย่านเอกมัย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเธอก็ถึงยังผับที่นัดกับเพื่อนๆสาวของเธอ เธอเปิดประตูรถแล้วก้าวลงช้าๆด้วยความระมัดระวัง สายตาชายหนุ่มทั้งหลายหันมามองเธอและส่งยิ้มให้เธอพร้อมกัน วันนี้เธอสวยมากจนเป็นที่ต้องตาต้องใจของชายหนุ่มทั้งหลาย เธอรีบเดินไปยังโต๊ะที่เพื่อนสาวสุดแซ่บทั้งหลายของเธอกำลังเม้าท์กันอย่างเมามันส์ วันนี้หญิงสาวสนุกมากนานๆทีกว่าเพื่อนสาวทั้งหลายของเธอจะรวมตัวกันครบ หลังจากเธอดื่มกินกับเพื่อนได้ซักพัก เสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น "ให้เธอเจอใครที่ดีกว่าฉัน รักของเรานั้นเป็นไปไม่ได้" นายแพทย์หนุ่มโทรมาบอกกับเธอว่ามารับไม่ได้เนื่องจากมีเคสผ่าตัดด่วน เธอจึงต้องขึ้นแท๊กซี่กับห้องเอง หลังผับปิด เธอโบกแท๊กซี่สีเขียวเหลืองเพื่อกับอพาร์ทเม้น เธอขึ้นแท๊กซี่กลับไปยังห้องของเธอแต่เธอช่างโชคร้ายเจอแท๊กซี่ เลวๆ มันขับรถออกนอกเส้นทาง เธอเรียกคนขับรถ พี่แท๊กซี่ค่ะ นี่มันไม่ใช่เส้นทางที่จะไปนะคะ เธอพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ วันนี้คงเป็นวันโชคร้ายของเธอจริงๆซินะ มือถือของเธอแบตหมด เธอเริ่มใจไม่ดี แท๊กซี่พาเธอไปยัง ตึกแถวชานเมืองเป็นตึกเก่าๆ เธอพยายามหาทางหนีเอาตัวรอด น้ำตาเริ่มไหล เธอหวาดกลัว เธอไม่รู้ว่าแท็กซี่จะพาเธอไปไหนทำอะไรเธอคิดไปต่างๆนาๆ น้ำตาไหลอาบสองแก้ม เธอพูดกับแท๊กซี่ พี่ค่ะพี่พาหนูมาที่นี่ทำไม? เธอถาม แท๊กซี่ พลางน้ำตาไหลเสียงสั่นเครือ "แท๊กซี่" น้องคิดว่าผู้หญิงกับผู้ชายทำอะไรกันล่ะ ?แท๊กซี่ตอบ จากนั้นแท๊กซี่ใช้ปืนจี้เธอไปยังตึกเก่าๆที่อยู่ตรงหน้า ภายนอกดูรกร้าง แท๊กซี่พาเธอไปยังห้องที่อยู่ชั้นสอง เป็นห้องสีขาวโล่งๆ ภายในเปิดไฟสลั่วๆ มันบังคับให้เธอถอดเสื้อออก เธอร้องไห้พร้อมยกมือไหว้มัน แต่ซึ่งไร้ความปราณี มันตบเข้าที่หน้าเธออย่างแรงจนขึ้นเป็นรอยห้านิ้วอย่างเด่นชัด เธอต้องยอมถอดเสื้อผ้าออก ทันใดนั้นเองเหตุการณ์เก่าก็ปรากฎขึ้นในสมองของเธอ ขณะนี้จากหญิงสาวที่เรียบร้อยแปรเปลี่ยนเป็นหญิงสาวที่อารมณ์รุนแรง ก้าวร้าว เธอผลักคนขับแท๊กซี่อย่างแรงจนปืนของมันกระเด็ดออกจากมือ จากนั้นหญิงสาวกับคนขับแท๊กซี่ก็เยื้อแย่งปืนกัน ทันทีที่เยื้อแย่งกันอยู่นานทำให้ปืนลั่นโดนมือคนขับแท๊กซี่ เมื่อแท๊กซี่บาดเจ็บก็เป็นโชคของเธอแล้ว หญิงสาวหยิบปืนขึ้นมาพร้อมยิงไปที่ขาทั้งสองข้างของคนขับแท๊กซี่อย่างละนัด หญิงสาวหัวเราะด้วยความสะใจ เธอพูดกับแท็กซี่ว่า "พี่แท๊กซี่" ค่ะ วันนี้ช่างเป็นวันโชคร้ายของพี่จัง จากนั้นเธอก็ค่อยๆแสยะยิ้มให้กับแท๊กซี่ ตอนนี้พิษจากบาดแผลทั้งสองข้างส่งผลให้คนขับแท๊กซี่เจ็บปวดเป็นอย่างมาก ไม่มีแต่เรียวแรงที่จะคลานหนี "หญิงสาว" เธอค่อยๆเดินไปยังกระเป๋าของเธอพร้อมกับหยิบมีดผ่าตัดอันเล็กๆขึ้นมา เธอใช้ปืนยิงไปยังแขนทั้งสองข้างของเขาอีกครั้ง หญิงสาวเดินเข้าไปหาคนขับแท๊กซี่พร้อมกระซิบข้างๆหู เบาๆ คุณจะตายอย่างทรามานที่สุดคุณไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะค่ะ พร้อมใช้มีดกรีดเบาเบาบนใบหน้าของคนขับแท๊กซี่ เธอใช้ลิ้นเลียเลือดบนใบหน้าของคนขับแท๊กซี่ช้าๆพร้อมกับพูดว่า หวานดีจัง!! พร้อมทั้งหัวเราะเบาๆอยู่ในลำคอ เธอถามคนขับแท๊กซี่ว่าจะเริ่มจากตัดตรงชิ้นส่วนไหนก่อนดี น๊าาาาาาาาา เธอลากเสียงเบาอย่างน่าขนลุก ตอนนี้คนขับแท๊กซี่เสียเลือดอย่างมาก จนตัวของเขาซีดอย่างเห็นได้ชัด เธอค่อยแกะเสื้อผ้าของคนขับแท๊กซี่ออกจากนั้นใช้มีดลากเบาๆตั้งแต่หน้าอกลงมาจนเกือบถึงตรงนั้น. "ฉัน" จะทำยังไงกับตรงส่วนนี้ดีนะ?! ยังไม่ทันที่คนขับแท๊กซี่จะตอบเธอก็ค่อยๆใช้มีดตัดตรงอวัยวะเพศ คนขับแท๊กซี่ดิ้นไปมาด้วยความเจ็บปวดและไม่มีแรงพอที่จะขัดขืนหญิงสาว "หญิงสาวพูด" คนขับแท๊กซี่เลวๆแบบแกต้องเจอแบบนี้แหละ!! 555 เธอสะใจเป็นที่สุด และจากนั้นเธอก็ถามแท๊กซี่อีกว่าเอาชิ้นส่วนไหนออกอีกดีนะ หญิงสาวชำเลืองมองไปยังหน้าคนขับแท๊กซี่ จากนั่นเธอก็ใช้มีดกรีดตั้งแต่มุมปากลงไปจนถึงข้างแก้มทั้งสองข้าง "หญิงสาวพูด" คุณยิ้มซิ ฉันบอกให้คุณยิ้ม คนขับแท๊กซี่น้ำตาไหลรินอาบสองแก้ม (ถ้าไม่ยิ้มกูจะควักลูกตาเดี๋ยวนี้) หญิงสาวพูด เธอเริ่มหยาบคายและพูดจารุนแรงขึ้นราวกับว่ามันไม่ใช่ตัวเธอ จากนั่นเธอก็ใช้มีดแทงลงไปยังลูกตาของคนขับแท๊กซี่ทั้งสองข้าง มันช่างรุนแรงและโหดร้ายเป็นที่สุด เธอใช้มีกรีดและควักหัวใจของคนขับแท๊กซี่ออกมา จากนั้นเธอก็ใช้มีแทงลงไปยังหัวใจอย่างไม่ยังมืออย่างบ้าคลัง คนขับแท๊กซี่ตายอย่างน่าสยดสยอง หญิงสาวใช้เลือดเขียนบนกำแพง ห้องสีขาว กลิ่นคาวและความตาย .. อ่านต่อตอนหน้านะจ่ะ
Credit : ด้วงดินอินดี้