คือว่า...เมื่อ2ปีก่อนช่วงที่ผมกำลังเรียนอยู่ม.4 ผมเจอพี่ม.6คนนึง หน้าตาก็ งั้นๆแหละ แต่ไม่รุ้ทำไมมันโดนใจผมยิ่งนัก ผมก็ไปตีสนิท ขอเบอร์ไปตามนั้นย์ แต่เธอชอบทอม!! ผมก็ยังสู้ต่อไปคับ ยังคุยกันทุกวันถึงแม้จะไม่ได้เป็นแฟนกัน และแล้ว วันแห่งการจากลาก็มาถึง วันที่เธอจบม.6 ผมตั้งใจจะบอกรักเธอให้ได้ แต่ความกล้ามันหายไปหมดเมื่อได้รุ้ว่าเธอเพิ่งคบกันทอมที่เรียนห้องเดียวกับผม

เหลือเพียงแต่คำอวยพรขอให้โชคดี และแล้วทั้ง2ก็ไปเรียน กทม.ด้วยกัน ผมใช้เวลาทำใจอยู่5วัน ผมลืมเธอได้ -...- แต่ไม่ว่าผมจะไปจีบผุ้หญิงคนไหน พอได้ยินชื่อเธอคนนั้น ทำให้ผมเลิกคิดที่จะจีบทันใด และเมื่อผมจะจบม.5 วันนั้นก็มาถึง ผมได้รับคำเชิญชวนจากญาติให้ไปเที่ยวกทม. ผมตัดสินใจลงกทม.ไป เพื่อตามหาเธอคนนั้น ผมหาเบาะแสทุกๆอย่าง จดจำทุกๆรูปที่เธอถ่าย เพื่อหาสถานที่ ที่เธออยู่ ผมตั้งใจจะบอกเธอให้ได้ ความรุ้สึกของผมที่ค้างไว้เมื่อปีที่แล้ว........บ่องตงว่าหาไม่เจอ ก็กทม.ใหญ่ขนาดนั้น ผมเลยล้มเลิกความคิดแล้วกลับมาอยู่บ้านดีกว่า เพราะวัยรุ่นเสเพลอย่างผม คงอยู่กทม.ไม่ได้ถ้าไม่มีเพื่อนๆ และเมื่อผมกลับมาอยู่บ้านได้ไม่นาน เธอคนนั้น แอดเพื่อนมาในFB เธอมากดไลค์โพสของผม รูปของผม ช่วงนั้นผมก็เลยอัพสเตตัสบ่อยมาก เพื่อรอให้คนๆเดียวมากดไลค์ และเธอกดไลค์ถี่มาก ผมก็เลยลองทักไปดู ปรากฏว่าเธอ กลับพะเยาแล้ว กลับมาเกือบเดือนแล้ว(อ้าวกำ ตูตามหาตั้งนาน เจือกกลับมาบ้านแล้ว) แต่เผอิญว่าผมมีแฟนอยู่แล้ว ผมรุ้สึกหวั่นไหวกับแฟนตัวเองมาก ต้องเตือนตัวเองตลอดว่าเราจะทิ้งเค้าไม่ได้ แต่ผมก็ยังคุยกับเธอคนนั้นในเฟส แฟนผมก็ไม่ได้ติดใจอะไร เพราะเธอไม่เคยรู้หรือไม่ได้สนใจไม่รุ้ จากนั้นผมก็เลิกกับแฟน และผมก็รุ้หัวใจตัวเอง ผมเลิกกับแฟนแบบไม่เสียใจซักนิด เรายังเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิม แล้วผมก็ไปคุยกับเธอคนนั้น ความสัมพันธ์เราดีขึ้นเรื่อยๆ ดีจนเธอบอกว่า ถ้าเลิกกับแฟนจะมาคบกับผม ผมดีใจมาก ผมได้แต่ภาวนาให้เลิกกันเร็วๆ แต่พอคิดไปคิดมา ผมไม่อยากให้เค้าเลิกกัน ผมกลัวเธอจะเสียใจ ผมไม่อยากเห็นเธอร้องไห้ จากนั้นผมก็ทำใจและตั้งใจจะเริ่มต้นความรักใหม่กับใครซักคน แล้วก็ไปเจอผุ้หญิงคนนึงในผับ แล้วก็ขอเบอร์ไปตามระเบียบ รุ่งเช้า ผมโทรหาเธอ คุยกันได้5ชม.
และแล้ว การแจ้งเตือนในเฟสของคนๆนึงก็ดังขึ้นมา บ่งบอกถึงสถานะโสดของเธอคนนั้น ผมเลยแปลกใจจึงโทรไปถาม ปรากฏว่าเค้าเลิกกันจิงๆ ผุ้หญิงที่ผมของเบอร์ในผับหายไปจากหัวใจและหัวสมองของผมทันที แต่หลังจากนั้น ประมาณ5วัน ผมก็สืบมาได้ว่า เธอ ไปคบกับผุ้ชายที่เรียนที่เดียวกัน ผมช๊อคมาก ช๊อคจิงๆ ช๊อคทำไรไม่ถูก ตีฮอนไม่ได้ ยิงsfไม่เป็น เล่นเฟสกดแต่f5ย้ำๆ ผมเหมือนคนไร้ความสามารถแบบนี้อยู่ 3วัน ผมจึงได้รุ้ว่า ไม่มีทางใดที่จะทำให้ผมลืมเธอได้ ในเมื่อผมลืมไม่ได้ ผมจึงตัดสินใจจำ จำทุกๆอย่างของเธอไว้ ตอนนี้ผมสามารถพูดคำว่ารักได้อย่างเต็มปาก ผมไม่มีวันทำให้เธอรักผมได้ แต่เธอไม่มีวันทำให้ผมหยุดรักเธอได้ ตอนนี้เธอมีความสุขกับแฟนคนใหม่ ผมแอบไปสืบมา ผุ้ชายคนนั้นก็ไม่ได้แย่อะไร อาจจะดีกว่าผมด้วยซ้ำ ถึงแม้เธอจะไม่ได้เป็นของผม แต่หัวใจของผม ให้เธอไปหมดแล้ว ความรักมันช่างเล่นตลกกับเราจิงๆ
.
.
.
แล้วมันจะผิดไหม?? ถ้าเราจะรักเค้า ทั้งๆที่เค้าก็มีแฟนที่รักกันดีอยุ่แล้ว
แอบรักแฟนอื่น ผิดไหมคับ ??
และแล้ว การแจ้งเตือนในเฟสของคนๆนึงก็ดังขึ้นมา บ่งบอกถึงสถานะโสดของเธอคนนั้น ผมเลยแปลกใจจึงโทรไปถาม ปรากฏว่าเค้าเลิกกันจิงๆ ผุ้หญิงที่ผมของเบอร์ในผับหายไปจากหัวใจและหัวสมองของผมทันที แต่หลังจากนั้น ประมาณ5วัน ผมก็สืบมาได้ว่า เธอ ไปคบกับผุ้ชายที่เรียนที่เดียวกัน ผมช๊อคมาก ช๊อคจิงๆ ช๊อคทำไรไม่ถูก ตีฮอนไม่ได้ ยิงsfไม่เป็น เล่นเฟสกดแต่f5ย้ำๆ ผมเหมือนคนไร้ความสามารถแบบนี้อยู่ 3วัน ผมจึงได้รุ้ว่า ไม่มีทางใดที่จะทำให้ผมลืมเธอได้ ในเมื่อผมลืมไม่ได้ ผมจึงตัดสินใจจำ จำทุกๆอย่างของเธอไว้ ตอนนี้ผมสามารถพูดคำว่ารักได้อย่างเต็มปาก ผมไม่มีวันทำให้เธอรักผมได้ แต่เธอไม่มีวันทำให้ผมหยุดรักเธอได้ ตอนนี้เธอมีความสุขกับแฟนคนใหม่ ผมแอบไปสืบมา ผุ้ชายคนนั้นก็ไม่ได้แย่อะไร อาจจะดีกว่าผมด้วยซ้ำ ถึงแม้เธอจะไม่ได้เป็นของผม แต่หัวใจของผม ให้เธอไปหมดแล้ว ความรักมันช่างเล่นตลกกับเราจิงๆ
.
.
.
แล้วมันจะผิดไหม?? ถ้าเราจะรักเค้า ทั้งๆที่เค้าก็มีแฟนที่รักกันดีอยุ่แล้ว