สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 7
จอมมึน หมอเคยบอกว่าเราอยู่ได้ไม่น่าจะเกิน 25
ตอนนี้เลยมาแล้ว เรายังหัวเราะได้อยู่
โรคร้าย รักษาได้ด้วยกำลังใจนะ
ทุกวันนี้เราขยันหาหมอทุกเดือน เดือนละ 3-4 ครั้งตามอาการที่ป่วย
แล้วก็กินยาตามหมอสั่ง ตรวจใหญ่ทุกปีตามนัด
ที่สำคัญ ยิ้มและหัวเราะเยอะๆ
เอาใจช่วย
ตอนนี้เลยมาแล้ว เรายังหัวเราะได้อยู่
โรคร้าย รักษาได้ด้วยกำลังใจนะ
ทุกวันนี้เราขยันหาหมอทุกเดือน เดือนละ 3-4 ครั้งตามอาการที่ป่วย
แล้วก็กินยาตามหมอสั่ง ตรวจใหญ่ทุกปีตามนัด
ที่สำคัญ ยิ้มและหัวเราะเยอะๆ
เอาใจช่วย
เด็กหญิงดี้ด้า ถูกใจ, โลกสวยเพราะมุมสูง ถูกใจ, Size Mini ซะที่ไหน ซึ้ง, แมวซึมเซา ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 980647 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 974251 ซึ้ง, Screen Space ซึ้ง, พุ่มไม้ใบหญ้า ซึ้ง, line of trees ซึ้ง, jazzzero ถูกใจรวมถึงอีก 7 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
▼ กำลังโหลดข้อมูล... ▼
แสดงความคิดเห็น
คุณสามารถแสดงความคิดเห็นกับกระทู้นี้ได้ด้วยการเข้าสู่ระบบ
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
หาเพื่อน
ปัญหาชีวิต
~อาทิตย์นี้เอาแต่ร้องไห้ ไม่รู้จะแก้ยังไงดี~
จขกท : งวดนี้เป็นไงค่ะหมอ ยิ้ม ๆ (ทำใจก่อนถามแล้วแหละ)
หมอ : ญาติมาด้วยมั้ยวันนี้
จขกท : จะเป็นยังไงก็บอกเถอะค่ะหมอ ตัวหนูนี่แหละเ็ป็นคนไข้ หนูย่อมต้องรู้ เข็มแข็งพอ ตัดสินใจเองได้ พร้อมรับฟัง
หมอ : หมอก็อธิบาย ๆ ๆ เยอะแยะเต็มไปหมด ซึ่งเกี่ยวกับการรักษานั่นแหละ ว่าทำไม เพราะอะไร ถึงอย่างนั้นอย่างโน้นอย่างนี้ไม่ได้
จขกท : อยู่ได้กี่เดือน กี่ปีค่ะหมอ ตอนที่ตัดสินใจถามจริง ๆ ทำเป็นเก่ง ปากดีไปงั้นแหละ แบบไงล่ะเคยมั้ยต่อหน้าคนอื่นทำเป็นเก่ง แต่จริงข้างในย่ำแย่
หมอ : ..... เค้าก็ตอบตรงตามตรงแหละ
จขกท : เดินยิ้มสวยออกไป สติไม่ต้องพูดถึงในตอนนั้น ถึงแม้ในความเป็นจริงเราทำใจมาระยะนึงแล้ว...แต่พอเจอของจริงต่อให้เข็มแข็งยังไงสุดท้ายก็ย่ำแย่ มันหลอกตัวเองไม่ได้
ตั้งแต่กลับมาบ้าน นอกจากภาระหน้าที่การงานที่ต้องรับผิดชอบทำแล้ว เวลาว่างก็ดันคิดถึงแต่คำพูดหมอ...วกวนอยู่แบบนี้...สุดท้ายทำอะไรไม่ได้ นอกจากร้องไห้....ไหนจะงานที่ต้องรับผิดชอบคนเดียว ก็หนักหนาอยู่แล้ว จะร้องไห้ต่อหน้าลูกน้องก็ไม่ได้ ต้องทำเป็นเข็มแข็งเป็นผู้นำ ไหนจะปัญหาต่าง ๆ ที่ต้องคอยแก้ ไหนจะเรี่ยวแรงที่มันเริ่มไม่ค่อยไหว ไหนจะที่บ้านที่บอกที่พูดไม่ได้ เพราะบอกไปก็มีแต่ทางนั้นจะทรุด ผลร้ายน่าจะมากกว่าดี ต้องแอ๊ปตลอดเวลาที่เค้าโทรมาหา สไกมา (ขอโทษที่หลอกไม่ได้ตั้งใจ) เฮ้อ...
พยายามจะบอกตัวเองนะว่า...ช่างแม่.เถอะ หมอบอกแค่ไหนแค่นั้น ทำให้มันดีที่สุด...ในวันที่ยังทำได้ ได้แค่นั้นแค่นั้น...เดี๋ยวก็ผ่านไป...เดี๋ยวก็ผ่านได้...ว่างั้นป่ะ ถามเอง ตอบเอง ฮ่าๆๆ
ป.ล.ขอบคุณสำหรับพื้นที่เล็ก ๆ ที่มีไว้ให้ระบาย ขอบคุณมิตรภาพดี ๆ ๆ ขอบคุณหลายคนที่พยายามสร้างเสียงหัวเราะ มาชวนคุย หรือบางครั้งก็แถมจะมาเป็นกระโถนให้ระบาย ขอบคุณ ^_^