ช่วยบอกทีว่าเราควรทำตัวยังไง

คือเราเป็นคนคิดมากแบบนิดหน่อยก็คิด ชอบน้อยใจ อย่างเขาไม่มีเวลาให้ไม่สนใจก็น้อยใจ พอน้อยใจตอนคุยกันก็กลายเป็นเราคุยกับเขาไม่ดี ก็เลยทะเลาะกัน พอหายทะเลาะเราก็บอกว่าเราคิดอะไรอยู่เขาก็ขอโทษ เป็นแบบนี้ตลอดๆ พออยู่ด้วยกันอะมีความสุขมากแฟนก็บอกนะว่ามีความสุขมาก แต่พอห่างกันเหมือนเขาไม่สนใจเราก็เลยน้อยใจ เราก็บอกแล้วว่าทำไมไม่มีเวลาให้เลยเขาก็บอกไม่ว่าง เรียนกับทำงานส่งอาจารย์ก็เหนื่อยแล้ว เราก็เข้าใจอ่ะค่ะแต่ที่เราขอแบบแค่นิดหน่อยเอง ไม่ได้ไปกวนเวลาเรียนเขาเลย อย่างที่เราขอก็คือ ตอนเข้าเรียนโทรบอกหน่อยนะ ตอนเลิกเรียนงี้ เขาก็จะคุยแปปๆแค่ไม่กี่นาทีก็วาง เราก็น้อยใจนะไม่อยากคุยกับเราบ้างหรือไง ตอนนี้เราซิ่วมาไม่มีใครเลย เราก็เลยยิ่งคิดถึงแฟน อย่างตอนเย็นเราอยากไปหาเขาตอนกินข้าว ซึ่งเขาก็กินประจำอยู่แล้วเราแค่อยากเจอเอง เราไม่ได้ขอให้เขามาหาเลย แต่ทำไมเรารู้สึกว่าเป็นฝ่ายตามตลอด วันนี้เลิกกี่โมงเหรอ ไปหาได้มั้ยอยากเจออ่ะ ( แต่ไม่ทุกวันอะค่ะ ) เขาไม่เคยพูดเลยว่า วันนี้เลิกเร็วน้าคิดถึงจัง มาหาหน่อยสิ ไรงี้ จนเมื่อวานเขาบอกว่าว่างไม่มีเรียน บอกจะทำงานอยู่หอเพื่อน แต่พอจริงๆเราโทรไปถามบอกนั่งดูหนังกับเพื่อนอยู่ ( คือเขาชอบไปทำงานหอเพื่อนนอนหอเพื่อนติดเพื่อนค่ะ ) เราก็เลยโมโหเวลาว่างจะให้เราไม่ได้บ้างหรือไง เอาแต่อยู่กับเพื่อนเราเลยพูดจาแบบน้ำเสียงไม่ดี แต่คือคุยกันไว้ว่าจะไปหาตอนเย็นแล้วเราบอกประมาณห้าโมงนะ ตอนนั้นสี่โมงครึ่งเนี่ยค่ะที่เราโทรไปหาเขาก็บอกรีบมาทำไม เรายิ่งโมโหใหญ่ พอเจอกันก็เลยไม่ดี เขาก็ง้อเรา แต่เราติดเมินอ่ะค่ะแบบเวลาโมโหอยู่จะเงียบ แฟนก็พูดเรื่องนี้ว่าไม่ชอบให้เมิน ก็เข้าใจแต่มันเป็นอารมณ์ไม่อยากเป็นเหมือนกัน จนสุดท้ายเขาก็เลยบอกเลิกเราเพราะ เขาบอกว่าเวลาคุยแล้วอึดอัด เครียด เขาชอบผู้หญิงจู้จี้นะ แต่กับเราเค้ารู้สึกมันแปลกๆเครียดตลอด ก็เราน้อยใจนี่ แต่เราก็งงนะก็ไม่ได้บ่อยขนาดนั้นสักหน่อย เราเสียใจมากๆพอเขาเห็นเราร้องไห้ก็เลยบอกคบต่อแล้วกัน แล้วหลังจากนั้นเขาก็พูดจาแบบเหมือนไม่แคร์เลย เขาบอกนี่แหละตัวเขาแต่ที่ผ่านมาคือเขาไม่พูด เขาทนคิดว่ามันจะดีขึ้น สุดท้ายมันก็สุดทางแล้ว เขาบอกว่ามันเป็นสันดารอ่ะติดเพื่อน คือเขาเปลี่ยนไปมากเราช็อคเลย จากเคยพูดถามอะไรตอบดีๆกลายเป็นตอบห้วนๆไม่รู้ เขาบอกเราสเปคที่สุดบอกโชคดีมากไม่คิดว่าจะจีบติดเขาไม่บอกเลิกใครก่อนหรอกขนาดแฟนเก่าเขาไปมีคนใหม่เขาก็ไม่บอก แต่เขากับมาบอกเรา เราก็เสียใจนะที่ทำตัวแย่ๆแบบประชดติดเมิน เราไม่นึกเลยว่าวันนี้มันจะเกิดเราได้แต่คิดว่าไม่น่าทำแบบนั้นเลย เป็นเพราะเราคิดมากทุกอย่างเลยพังเขาเลยเปลี่ยนไป เราพยายามฝืนแล้ว แต่ก็เป็นแบบเดิม พยายามจะเข้าใจว่าเขาไม่มีเวลา แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่า จะไม่ว่าง24ชม. เลยหรือไง คือตอนนี้เรารู้สึกว่าเราติดแฟนมากๆเลยค่ะก็เลยคิดถึงมากๆจนทะเลาะกัน ตอนนี้ไม่รู้ว่าควรจะปล่อยเขาไปให้เจอคนที่เข้ากว่าเราดีไหม อีกใจก็ทนไม่ไหวถ้าไม่มีเขา เราเครียดมากเสียใจมากๆเราควรจะทำยังไงดีคะ ตอนนี้ไม่มีอารมทำไรเลยค่ะขนาดเราชอบเล่นเกมเราก็เบื่อ หาไรให้ตัวเองยุ่งแล้วก็คิดถึงเขาตลอดT T  ( อย่าซ้ำเราเลยน้า ขอบคุณมากๆค่ะ )
- ถ้าจะบอกให้เราหาเพือน เราก็ไปหาเพื่อนนะ แต่บางทีเพื่อนก็ติดกิจกรรมถึงเย็นเลยบางทีก็รีบกลับบ้าน แล้วตอนเวลาอยู่กับเพื่อนบางทีก็ชอบคิดเรื่องแฟนด้วยค่ะไม่รู้จะปลงยังไงดี