“การเกษตร” อีกหนึ่งหนทางสู่การลาออกจากงานประจำ!!!

เขียนเรื่องหนักๆมาหลายกระทู้ต่อเนื่อง ... กระทู้เลยของหลีกห่างจากเรื่องราวหนักหัว
หลีกหนีจาก หน้าที่การงานหรือกิจการที่แสนงงงวยและยุ่งเหยิง ขยับออกมาสักนิด
กลับมาสู่วิถีดั้งเดิม วิถีชีวิตการเกษตร ....



วันอาทิตย์เป็นวันที่หลายๆคนรอคอยอย่างใจจดใจจ่อหวังที่จะให้มันมาถึงเร็วๆรวมทั้งผม
เพราะวันอาทิตย์ที่ผ่านมานี้ผมมีนัดกับพี่ชายที่บ้านในสวน ... เพื่อที่จะปฏิบัติภารกิจพิเศษ

ปฏิบัติภารกิจพิเศษที่ว่าคือ ... “ทำสวนเตย” ... ปลูกต้นเตย

ถางหญ้าเตรียมแปลง ขุดหลุม(เป็นแนวตรงมากกกก) ลงมือปลูก ต่อปั๊มตะบันน้ำ ...
แต่เผอิญว่าผมเข้าบ้านสายไปหน่อยเลยช่วยพี่แกได้ไม่มาก  555+
  


ตะบันน้ำ ... ปั้มน้ำพลังธรรมชาติ สุดยอดสิ่งประดิษฐ์ที่ถูกใช้ในสวนเตยรักษ์โลกแห่งนี้



ทุกวันนี้จากหลายๆเหตุปัจจัยที่ทำให้ลูกหลานเกษตรกรจำนวนมากที่หันหลังให้กับอาชีพนี้
แต่ก็มีลูกหลานเกษตรกรจำนวนหนึ่งที่ “ถวิลหาอยากกลับบ้าน”
หลีกหนีจากความวกวน วุ่นวาย และ ยุ่งเหยิงของสังคมเมือง
กลับไปสู่อ้อมอกที่คุ้นชินที่เรียกว่าบ้าน กลับมาสู่สังคมชนบท ทำไร่ทำสวน
พี่ชายผมเป็นหนึ่งในลูกหลานเกษตรกรที่อยากกลับบ้าน

พี่ชายผมวางแผนที่จะออกจากงานประจำกลับมาอยู่บ้านมาทำการเกษตรเป็นอาชีพ
แต่แกไม่ได้มุ่งหวังสู่ความร่ำรวย แกมุ่งหวังอยู่ช่วยงานและดูแลบุพการี
และทำการเกษตรเพื่อให้พอเลี้ยงตัวแบบพอเพียงไม่ขัดสน
คนในภาพนี้คือเหตุผลหลักที่ทำให้พี่ผมอยากกลับไปอยู่บ้าน ... ตาใหญ่ คุณพ่อของพี่ชายผม
คุณตาท่านอายุ 65 ปีแล้ว แต่ก็ยังเข้าไร่ทำสวนอยู่ ... แต่เรี่ยวแรงก็ลดลงไปมากตามกาลเวลา

วันนี้คุณตาเข้า “สวนแฟง” แต่เช้าตรู่เลยทีเดียว



ทุกวันนี้พี่ผมยังคงทำงานประจำอยู่ทุกจันทร์ถึงศุกร์แต่วันเสาร์อาทิตย์กลับบ้านมาทำไร่ทำสวน
เพื่อสร้างรายได้ ทำเป็นรายได้เสริม และ มุ่งมั่นพยายามพัฒนาไปสู่รายได้หลักต่อไป
จากการวางแผนและดำเนินการเรื่องการออกจากงานประจำมาต่อเนื่องหลายปี
ตอนนี้นอกจากงานประจำที่ทำอยู่แล้ว พี่ผมมีช่องทางทำเงินหลายช่องทาง
ในรูปของดอกเบี้ย เงินปันผล และ บ้านเช่าที่จะมีเงินไหลเข้ามาทุกเดือนๆ
และเมื่อรายได้เสริมนี้เหล่านี้มากเพียงพอ ... เมื่อนั้นก็คงจะต้องถึงวันที่ต้อง ... อำลา

อำลางานประจำ ... เพื่อกลับบ้าน ... กลับไปอยู่กับครอบครัวใหญ่ๆ ...
ทำเกษตรแบบพอเพียง ... และอีกไม่นาน ... ก็คงต้องถึงเวลาของผมบ้าง ...
อีกไม่นาน ... อีกไม่นาน … อีกไม่นาน … นาน ... นาน ... เฮ้ย!!! ต้องอีกไม่นานสิ!!! 555+


…[^_^]…