คือ ให้เป็นคะแนนลำบาก ... แต่ผมว่า เป็นการ์ตูนยุคหลัง ๆ (ประมาณ ๆ เดียวกับสเก็ตดันมั้ง) ที่ขึ้นมาสนุกมันส์พอฟัดพอเหวี่ยงกับรุ่นพี่ 3 บิ๊กใหญ่ นารุโตะ บลีช วันพีช เลยครับ
เห็นลายเส้นตอนแรกในมังกะก็แปลกใจ คืองงว่าเป็นการ์ตูนยุคเก่าที่ผมไม่เคยอ่านรึเปล่า เพราะลายเส้นมันออกแนวยุคเก่า ตัวเอกกล้าม ๆ สไตล์ยุคหมัดเทพเจ้าดาวเหนือเลย ก็นับว่าแปลกดีครับ ไม่ค่อยเห็นการ์ตูนลายเส้นแนวนี้สมัยนี้มากแล้ว
ตอนหลัง ๆ นี่ยิ่งอ่านก็ยิ่งมันส์ครับ บางตอนแค่ล่าอาหารอย่างเดียว ก็ทั้งยาก ทั้งท้าทาย อ่านแล้วลุ้นตามพอสมควร (ถ้าไม่นับไอ้เมนูที่งี่เง่าหน่อยนะ) ไอ้ที่เด่น ๆ ทำให้เรื่องนี้สนุก มันส์และน่าติดตาม ก็ไอ้ตรงเรื่อง "ความ'เว่อร์ในแบบ(ที่พยายามจะ)สมจริง" นี่ล่ะ คือ มันก็มีความเว่อร์กันเกร่ออยู่นะ แต่ในขณะเดียวกันก็สอดแทรกคำอธิบาย(บทบรรยาย)ทางทฤษฎีจริง ๆ + เนื้อหาเชิงสารคดีชีวิตสัตว์โลก มาตลอด ทำให้มันมองว่า ความเว่อร์มันก็พอมีที่มานะ แล้วก็มีได้จริงในโลกนั้น ๆ ด้วย อีกอย่างคือช็อตที่มีพล็อตหักมุม ตัดบทไปที่อื่นดื้อ ๆ แล้วค่อยโยงกลับมาเกี่ยวกันทีหลัง ตรงนี้ก็เป็นสเน่ห์และทำให้เรื่องมันดูไม่น่าเบื่อ (ตรงนี้ผมชอบนะ มันมีกลิ่นอายคล้าย ๆ HunterXHunter ดี)
ปล. ประเด็นเรื่อง Y นั้น จริง ๆ ผมว่า ถ้าคนเขียนมันเขียนให้มีตัวละคร ญ. ฝั่งแก๊งค์เพื่อนพระเอกมาบ้างซัก 2-3 คน หรือ ให้พระเอกมันมีใจให้รินจังบ้างไรงี้ ความ Y ก็จะลดลงบ้างนะ อันนี้ เห็นมันก็ขลุกอยู่กะโคมัตสึอยู่นั่น แล้วก็มีทำหน้าแดงใส่กันไปมาอีก -*-