ฆาตกรต่อเนื่อง (อะไหล่หมุษย์) ต่อ
เธอค่อยๆบรรจงเลาะเนื้อออกทีละนิดทีละนิดอย่างใจเย็น ราวกับว่าเธอกำลังแล่หมูยังไงยังงั้น.. (ความเดิมตอนที่แล้ว)
เธอสะแยะยิ้มกับชายอย่างเหยือกเย็นในขณะที่เวลานี้ชายหนุ่มผู้ชั่วช้าอยุ่ในสภาพสลบไสลเพราะทดความเจ็บปวดไม่ไหว
ผู้หญิงสาวไม่อยากให้เขาตายเร็วเกินไป เนื่องด้วยเธอมีความรู้เบื้องต้นทางกายวิภาคเพราะเธอเคยเป็นผู้ช่วยพยาบาลในห้องผ่าตัด ณ โรงพยาบาลชื่อดังแห่งหนึ่ง และมันไม่ยากเลยที่เธอจะมีเครื่องมือแพทย์เพราะเธอรู้จักและสนิทสนมกับแพทย์และพยาบาลเป็นอย่างดี เธอจึงสั่งซื้อได้ไม่อยาก หลังจากเธอเลาะเนื้อจนถึงซี่โครงแล้วเธอค่อยๆใช้ คีมตัดกระดูกแบบโค้ง ค่อยๆบรรจงตัดกระดูกออกอย่างเบามือถ้าพลาดไปเพียงนิด หัวใจ ของเขาอาจจะหยุดเต้นซึ่งมันไม่สนุกเลยที่จะปล่อยให้เขาตายเร็วจนเกินไป หลังจากหญิงสาวบรรจงตัดกระดูกซี่โครงออกจนหมดแล้ว เธอมองเห็นหัวใจของชายหนุ่มเต้น ตุ๊บๆ อย่างช้าและเห็นการระบบการทำงานของหัวใจ ที่สูบฉีดเลือดไปยังส่วนต่าง เธอหัวเราะชอบใจราวกับว่าเธอกำลังอยู่ในสวนสนุกก็มิปราน ตอนนี้เธอสังเกตเห็นตัวชายหนุ่มเริ่ม ซีดเนื่องจากเขาเสียเลือดมาก ด้วยความที่กลัวว่าชายหนุ่มจะเกิดอาการช๊อคจนเสียชีวิตเธอรีบไปค้นกระเป๋าหาบัตรประชาชนเพื่อจะดูกรุ๊ปเลือด และหญิงสาวก็เจอ ชายหนุ่มมีเลือดเป็นเลือดกรุ๊ปเอ เธอรีบนั่งแท๊กซี่ไปที่โรงพยาบาลเพื่อหาเพื่อนของเธอ เพื่อขอซื้อเลือด คุณไม่ต้องใจแปลกที่โรงพยาบาลจะขายเลือดให้หญิงสาวเพราะโรงพยาบาลที่นี้ขายชิ้นส่วนอะไหล่มนุษย์ ซึ่งมันผิดกฎหมายสำหรับคนรวยที่ต้องการอะไหล่มนุษย์และคนจนที่ต้องการนำเงินมาเลี้ยงชีพตัวเองจึงยอมแลก เพราะมันคุ้มค่าที่จะเสีย เมื่อหญิงสาวได้สิ่งที่เธอต้องการแล้วจีงรีบกลับไปยังอพาร์ทเม้นท์ของเธอ จากนั้นเธอได้รีบให้น้ำเกลือชายหนุ่มพร้อมทั้งให้เลือดเขาในทันที .. หลังจากนั้นเธอได้ใช้เข็มเย็บโค้ง หัวกลม เบอร์ 2 ทำการเย็บแผลที่ลำคอให้ชายหนุ่ม โชคดีที่แผลไม่ลึกมากจนถึงหลอดลม ไม่งั้นล่ะก็ชายหนุ่มคงเสียชีวิตในทันที ไม่รู้ว่าเป็นโชคดีหรือโชคร้ายของเขากันแน่ที่ยังมีชีวิตอยู่ หลังจากนั้น 3 ชั่วโมงผ่านไปชายหนุ่มเริ่มรู้สึกตัว และลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ สีหน้าและอาการของเขาไม่สู้ดีนัก ชายหนุ่มพยายามร้องขออ้อนวอนหญิงสาวต่างๆนาๆ แต่ดูเหมือนว่า จะไม่เป็นผลเลย หญิงสาวนั่งมองหน้าชายหนุ่ม พร้อมพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงนิ่มนวล จากนั้นเธอก็เริ่มเล่าเรื่องราวชีวิตของเธอให้ชายหนุ่มฟัง คุณคงไม่แปลกใจใช่ไหม? ที่ฉันจะเกลียดการกระทำของคุณ หญิงสาวถามและหัวเราะแบบบ้าคลั่ง เหมือนกับว่าเธอบ้าไปใช่หรือว่าเธออาจจะบ้าไปแล้วจริงๆ ชายหนุ่มรู้สึกเจ็บปวดและทรมานกับแผลที่หน้าอก บทสนทนาระหว่างชายหนุ่มกับหญิงสาว
หญิงสาว : คุณคงคิดว่าฉันโรคจิตใช่ไหม? แต่เปล่าเลย ความจริงแล้วฉันเป็นคนมีเหตุผลนะ ฉันไม่ได้โรคจิต แต่ทั้งนี้มันเป็นเพราะการกระทำของคุณนั่นแหละ เธอหัวเราะอย่างเหยือกเย็น
ชายหนุ่ม : .... (เขากำลังคิดหาวิธีเอาตัวรอด)
หญิงสาว : ฉันรู้ว่าคุณกำลังคิดหาทางหนีอยู่แต่ฉันว่าคุณหยุดคิดเถอะ เพราะฉันไม่มีทางให้คุณหนีรอดไปได้หรอก
เช้าวันต่อมานายแพทย์คนหนึ่งได้มาเคาะประตูห้องของหญิงสาว เธอเปิดประตูพร้อมยิ้มรับ นายแพทย์คนนี้คือเพื่อนสนิทของเธอเอง และเขารู้ประวัติของเธออย่างดีว่าเธอจะเจอกับเหตุการณ์ร้ายๆและผ่านอะไรมาบ้าง นายแพทย์คนนี้เป็นเพื่อนเล่นของหญิงสาวตั้งแต่เด็กๆ และสนิทกันมาก เขาเข้าใจเธอ เพราะเขาหลงรักเธออย่างหมดหัวใจแต่ เพียงเพราะเขาไม่กล้าพูดกลัวว่าจะเสียคำว่าเพื่อนไป.. เขาเข้าใจเธอถ้าชายหนุ่มคนนี้ไม่ทำเลวๆกับเธอก่อน เขาคงไม่ต้องเจอกับอะไรที่น่าสยดสยองแบบนี้หรอก นายแพทย์หนุ่มได้แต่ถอนหายใจ บัดนี้แล้วซินะถึงเวลาที่ต้องชำแหละเขาทั้งเป็น นายแพทย์หนุ่มเตรียมถังไนโตรเจนเหลว ที่อุณหภูมิ -196 องศาเซลเซียสเพื่อที่จะเก็บชิ้นส่วนอวัยวะต่างๆ นายแพทย์หนุ่มทำได้เพียงฉีดยาสลบให้เขาเพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องทรมานกับการเจ็บปวด สิ่งที่นายแพทย์หนุ่มคนนี้ต้องการ คือ หัวใจ, ตับ, ไต, ปอด, ตับอ่อน, เพราะมีคนป่วยจำนวนไม่น้อยที่ต้องการอะไหล่มนุษย์อย่างใจจดใจจ่อ พร้อมจะทุ่มเงินจ่ายอย่างไม่อั้น นายแพทย์หนุ่มกระซิบข้างหูเขาเบาๆ คุณจะไม่ตายฟรีผมจะให้คุณตายอย่างเป็นประโยชน์ที่สุด นายแพทย์หนุ่มหยิบมีดผ่าตัดขึ้นมาพร้อมบรรจงกรีดลงเบาๆบนตัวชายหนุ่มอย่างชำนานการ เขาค่อยๆใช้มีดเลาะเนื้อเพื่อแยกเส้นส่วนประสาทต่างและใช้คีมถ่างแผลออก และใช้กรรไกรตัดเส้นประสาทออกทีละส่วนก่อนจะหยิบหัวใจของเขาใส่ลงในถังไนโตรเจนเหลวที่เตรียมมา จากนั้นก็ค่อยๆตามด้วย ตับไต ปอด และตับอ่อน บัดนี้ชายหนุ่มได้หลับไปอย่างไม่มีทางตื่นอีกเลย ตอนนี้เสร็จภาระกิจของนายแพทย์หนุ่มแล้ว ที่เหลือก็แค่ชำแหละส่วนต่างๆ แยกเป็นส่วนให้สะดวกต่อการขนย้ายหญิงสาวค่อยสับแขนขาและช่วงลำตัวออกเป็นชิ้นเล็กบรรจุลงในถุงดำ และนำถุงดำใส่กระเป๋าเดินทางใบใหญ่ที่เตรียมไว้ นายแพทย์หนุ่มช่วยหญิงสาวนำกระเป๋าไปยังรถ พร้อมที่จะเผาทำลาย หลักฐานต่างๆ ได้อย่างแนบเนียน นายแพทย์หนุ่ม ขับรถไปยังสถานที่เผาทำลายขยะ แห่งหนึ่งซึ่งไม่มีใครสงสัยอะไรแน่นอน เพราะทั้งสองสนิทกับคนทำลายขยะเป็นอย่างดี ลุงอายุประมาณ 50 กว่าๆเดินมาสวัสดีนายแพทย์หนุ่มด้วยหน้าตายิ้มแย้ม ย้อนกับไปเมื่อ 2 ปีที่แล้วนายแพทย์หนุ่มคนนี่ได้ช่วยลุงคนนี้จากการโดนรถชน แล้วหนี รักษาแกจนหาย แกเป็นคนจนไม่มีเงินรักษานายแพทย์หนุ่มออกเงินและช่วยรักษาแกจนหายเป็นปกติ นี่เป็นบุญคุณครั้งยิ่งใหญ่ที่แกไม่เคยลืมและพร้อมจะช่วยนายแพทย์หนุ่มทุกๆเรื่องที่แกจะช่วยได้ เรื่องนี้จึงเป็นความลับแน่นอน...
credit : ด้วงดิน อินดี้ (
https://www.facebook.com/yingmongying)
ฆาตกรต่อเนื่อง (อะไหล่หมุษย์) ต่อ
เธอค่อยๆบรรจงเลาะเนื้อออกทีละนิดทีละนิดอย่างใจเย็น ราวกับว่าเธอกำลังแล่หมูยังไงยังงั้น.. (ความเดิมตอนที่แล้ว)
เธอสะแยะยิ้มกับชายอย่างเหยือกเย็นในขณะที่เวลานี้ชายหนุ่มผู้ชั่วช้าอยุ่ในสภาพสลบไสลเพราะทดความเจ็บปวดไม่ไหว
ผู้หญิงสาวไม่อยากให้เขาตายเร็วเกินไป เนื่องด้วยเธอมีความรู้เบื้องต้นทางกายวิภาคเพราะเธอเคยเป็นผู้ช่วยพยาบาลในห้องผ่าตัด ณ โรงพยาบาลชื่อดังแห่งหนึ่ง และมันไม่ยากเลยที่เธอจะมีเครื่องมือแพทย์เพราะเธอรู้จักและสนิทสนมกับแพทย์และพยาบาลเป็นอย่างดี เธอจึงสั่งซื้อได้ไม่อยาก หลังจากเธอเลาะเนื้อจนถึงซี่โครงแล้วเธอค่อยๆใช้ คีมตัดกระดูกแบบโค้ง ค่อยๆบรรจงตัดกระดูกออกอย่างเบามือถ้าพลาดไปเพียงนิด หัวใจ ของเขาอาจจะหยุดเต้นซึ่งมันไม่สนุกเลยที่จะปล่อยให้เขาตายเร็วจนเกินไป หลังจากหญิงสาวบรรจงตัดกระดูกซี่โครงออกจนหมดแล้ว เธอมองเห็นหัวใจของชายหนุ่มเต้น ตุ๊บๆ อย่างช้าและเห็นการระบบการทำงานของหัวใจ ที่สูบฉีดเลือดไปยังส่วนต่าง เธอหัวเราะชอบใจราวกับว่าเธอกำลังอยู่ในสวนสนุกก็มิปราน ตอนนี้เธอสังเกตเห็นตัวชายหนุ่มเริ่ม ซีดเนื่องจากเขาเสียเลือดมาก ด้วยความที่กลัวว่าชายหนุ่มจะเกิดอาการช๊อคจนเสียชีวิตเธอรีบไปค้นกระเป๋าหาบัตรประชาชนเพื่อจะดูกรุ๊ปเลือด และหญิงสาวก็เจอ ชายหนุ่มมีเลือดเป็นเลือดกรุ๊ปเอ เธอรีบนั่งแท๊กซี่ไปที่โรงพยาบาลเพื่อหาเพื่อนของเธอ เพื่อขอซื้อเลือด คุณไม่ต้องใจแปลกที่โรงพยาบาลจะขายเลือดให้หญิงสาวเพราะโรงพยาบาลที่นี้ขายชิ้นส่วนอะไหล่มนุษย์ ซึ่งมันผิดกฎหมายสำหรับคนรวยที่ต้องการอะไหล่มนุษย์และคนจนที่ต้องการนำเงินมาเลี้ยงชีพตัวเองจึงยอมแลก เพราะมันคุ้มค่าที่จะเสีย เมื่อหญิงสาวได้สิ่งที่เธอต้องการแล้วจีงรีบกลับไปยังอพาร์ทเม้นท์ของเธอ จากนั้นเธอได้รีบให้น้ำเกลือชายหนุ่มพร้อมทั้งให้เลือดเขาในทันที .. หลังจากนั้นเธอได้ใช้เข็มเย็บโค้ง หัวกลม เบอร์ 2 ทำการเย็บแผลที่ลำคอให้ชายหนุ่ม โชคดีที่แผลไม่ลึกมากจนถึงหลอดลม ไม่งั้นล่ะก็ชายหนุ่มคงเสียชีวิตในทันที ไม่รู้ว่าเป็นโชคดีหรือโชคร้ายของเขากันแน่ที่ยังมีชีวิตอยู่ หลังจากนั้น 3 ชั่วโมงผ่านไปชายหนุ่มเริ่มรู้สึกตัว และลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ สีหน้าและอาการของเขาไม่สู้ดีนัก ชายหนุ่มพยายามร้องขออ้อนวอนหญิงสาวต่างๆนาๆ แต่ดูเหมือนว่า จะไม่เป็นผลเลย หญิงสาวนั่งมองหน้าชายหนุ่ม พร้อมพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงนิ่มนวล จากนั้นเธอก็เริ่มเล่าเรื่องราวชีวิตของเธอให้ชายหนุ่มฟัง คุณคงไม่แปลกใจใช่ไหม? ที่ฉันจะเกลียดการกระทำของคุณ หญิงสาวถามและหัวเราะแบบบ้าคลั่ง เหมือนกับว่าเธอบ้าไปใช่หรือว่าเธออาจจะบ้าไปแล้วจริงๆ ชายหนุ่มรู้สึกเจ็บปวดและทรมานกับแผลที่หน้าอก บทสนทนาระหว่างชายหนุ่มกับหญิงสาว
หญิงสาว : คุณคงคิดว่าฉันโรคจิตใช่ไหม? แต่เปล่าเลย ความจริงแล้วฉันเป็นคนมีเหตุผลนะ ฉันไม่ได้โรคจิต แต่ทั้งนี้มันเป็นเพราะการกระทำของคุณนั่นแหละ เธอหัวเราะอย่างเหยือกเย็น
ชายหนุ่ม : .... (เขากำลังคิดหาวิธีเอาตัวรอด)
หญิงสาว : ฉันรู้ว่าคุณกำลังคิดหาทางหนีอยู่แต่ฉันว่าคุณหยุดคิดเถอะ เพราะฉันไม่มีทางให้คุณหนีรอดไปได้หรอก
เช้าวันต่อมานายแพทย์คนหนึ่งได้มาเคาะประตูห้องของหญิงสาว เธอเปิดประตูพร้อมยิ้มรับ นายแพทย์คนนี้คือเพื่อนสนิทของเธอเอง และเขารู้ประวัติของเธออย่างดีว่าเธอจะเจอกับเหตุการณ์ร้ายๆและผ่านอะไรมาบ้าง นายแพทย์คนนี้เป็นเพื่อนเล่นของหญิงสาวตั้งแต่เด็กๆ และสนิทกันมาก เขาเข้าใจเธอ เพราะเขาหลงรักเธออย่างหมดหัวใจแต่ เพียงเพราะเขาไม่กล้าพูดกลัวว่าจะเสียคำว่าเพื่อนไป.. เขาเข้าใจเธอถ้าชายหนุ่มคนนี้ไม่ทำเลวๆกับเธอก่อน เขาคงไม่ต้องเจอกับอะไรที่น่าสยดสยองแบบนี้หรอก นายแพทย์หนุ่มได้แต่ถอนหายใจ บัดนี้แล้วซินะถึงเวลาที่ต้องชำแหละเขาทั้งเป็น นายแพทย์หนุ่มเตรียมถังไนโตรเจนเหลว ที่อุณหภูมิ -196 องศาเซลเซียสเพื่อที่จะเก็บชิ้นส่วนอวัยวะต่างๆ นายแพทย์หนุ่มทำได้เพียงฉีดยาสลบให้เขาเพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องทรมานกับการเจ็บปวด สิ่งที่นายแพทย์หนุ่มคนนี้ต้องการ คือ หัวใจ, ตับ, ไต, ปอด, ตับอ่อน, เพราะมีคนป่วยจำนวนไม่น้อยที่ต้องการอะไหล่มนุษย์อย่างใจจดใจจ่อ พร้อมจะทุ่มเงินจ่ายอย่างไม่อั้น นายแพทย์หนุ่มกระซิบข้างหูเขาเบาๆ คุณจะไม่ตายฟรีผมจะให้คุณตายอย่างเป็นประโยชน์ที่สุด นายแพทย์หนุ่มหยิบมีดผ่าตัดขึ้นมาพร้อมบรรจงกรีดลงเบาๆบนตัวชายหนุ่มอย่างชำนานการ เขาค่อยๆใช้มีดเลาะเนื้อเพื่อแยกเส้นส่วนประสาทต่างและใช้คีมถ่างแผลออก และใช้กรรไกรตัดเส้นประสาทออกทีละส่วนก่อนจะหยิบหัวใจของเขาใส่ลงในถังไนโตรเจนเหลวที่เตรียมมา จากนั้นก็ค่อยๆตามด้วย ตับไต ปอด และตับอ่อน บัดนี้ชายหนุ่มได้หลับไปอย่างไม่มีทางตื่นอีกเลย ตอนนี้เสร็จภาระกิจของนายแพทย์หนุ่มแล้ว ที่เหลือก็แค่ชำแหละส่วนต่างๆ แยกเป็นส่วนให้สะดวกต่อการขนย้ายหญิงสาวค่อยสับแขนขาและช่วงลำตัวออกเป็นชิ้นเล็กบรรจุลงในถุงดำ และนำถุงดำใส่กระเป๋าเดินทางใบใหญ่ที่เตรียมไว้ นายแพทย์หนุ่มช่วยหญิงสาวนำกระเป๋าไปยังรถ พร้อมที่จะเผาทำลาย หลักฐานต่างๆ ได้อย่างแนบเนียน นายแพทย์หนุ่ม ขับรถไปยังสถานที่เผาทำลายขยะ แห่งหนึ่งซึ่งไม่มีใครสงสัยอะไรแน่นอน เพราะทั้งสองสนิทกับคนทำลายขยะเป็นอย่างดี ลุงอายุประมาณ 50 กว่าๆเดินมาสวัสดีนายแพทย์หนุ่มด้วยหน้าตายิ้มแย้ม ย้อนกับไปเมื่อ 2 ปีที่แล้วนายแพทย์หนุ่มคนนี่ได้ช่วยลุงคนนี้จากการโดนรถชน แล้วหนี รักษาแกจนหาย แกเป็นคนจนไม่มีเงินรักษานายแพทย์หนุ่มออกเงินและช่วยรักษาแกจนหายเป็นปกติ นี่เป็นบุญคุณครั้งยิ่งใหญ่ที่แกไม่เคยลืมและพร้อมจะช่วยนายแพทย์หนุ่มทุกๆเรื่องที่แกจะช่วยได้ เรื่องนี้จึงเป็นความลับแน่นอน...
credit : ด้วงดิน อินดี้ (https://www.facebook.com/yingmongying)