ยามเด็กเเม่พ่อคอยป้อนให้ โตหน่อยผู้หลักผู้ใหญ่ก็ป้อนให้ มีหน้าที่อ้าปากงับๆๆๆ กับอำนาจที่ใด้มาจากการปรุงเสริฟมาจากพันธมิตร ความอร่อยกับอำนาจ ลิ้มรสชาดจนลืม ตอบเเทน ลิ้ม คนปรุง อาหารจานอร่อยในฐานะผู้กุมอำนาจ บริหารประเทศ จ่ายค่าจ้างด้วยโซ่ตรวน มัดใว้เจ็บนี้มีเอาคืน
อำนาจก็เหมือนอาหารจานอร่อย คนทำไม่ได้กิน คนกินไม่เคยทำนาทีนี้ พันธมิตรคงตอบได้ดีที่สุด โซ่ตรวนที่ติดขามาจนนาทีนี้ ฟังชัดๆในบันทึกหนังหมา มาจากยุคอภิสิทธิ์เป็นนายก บุญคุณต้องทดเเทนความเเค้นต้องชำระ สี่ปียังไม่สาย ไม่ใข่พันธมิตรเพิ่งคิดได้ เเต่นิ่งรอเอาคืน ดอกเบี้ยสูงต้นสูง ทบต้นทบดอก ประชาธิปัตย์ หงายเงิบลืมชดใช้
ความคับเเคบในจิตใจ ลืมซื้อใจเพื่อน กระหยิ่มยิ้มย่องใจ สุเทพ เนวิน คือเทพเสริฟอำนาจให้ คงลืมไป พันธมิตรเสียเลือดเสียเนื้อ ลากชิ้นปลามันประเคนให้ท่านๆๆๆพรรคประชาธิปัตย์ได้อิ่มหมีพีมัน 2ปีกว่าๆบนเก้าอี้เเห่งอำนาจ ลืมเพื่อนพันธมิตรไป อาจชะล่าใจตัวเองเป็นคนพาคนมาเติมเนื้อเเท้คือตนลงทุน ต้นทุนประชาธิปัตย์อาจมี เเต่ฝีมือปรุงคือพันธมิตร เเปลกันตรงๆ สนธิกับพวก ช่วยกันทำกับข้าว เพราะประชาธิปัตย์ทำกับข้าวไม่เป็น
พรรคคุณหนู เด็กนอก ไม่เคยทำมาหากิน เกมส์ข้างถนน อาจกะมิดกระเมี้ยน ภาพคุณชาย จะมาคาดผ้าที่หัวร่วมกู้ชาติ(ใครไม่รู้) หนูทำไม่ได้ งานไม่ถนัด ถนัดสร้างภาพ ผู้สูงศักดิ์ ผู้สูงส่ง ผู้มีความรู้ ผู้มีอันจะกิน ผู้ดี ผู้ไม่เคยทำงาน จับตะหลิว จับกระทะทำไม่เป็น เกิดมาก็มีคนป้อน โตมาก็มีคนวางงานไห้ เเค่เดินทำตัวหล่อ พูดจาให้ไพเราะ จีบปากจีบคอ ชูคอในสังคม สมราคา ดีเเต่พูด(ปู๊ดๆ)
ซวยซ้ำซวยซ้อน เด็กในคาถากำลังจะตีจาก ความวัวไม่ทันจะหาย ความควายๆก็เข้ามาเเทรก เเถลงการพันธมิตรเหมือดาบที่เเทงจากด้านหลังทะลุถึงหัวใจ ถ้าบอกว่ากรรมมันมีจริง พรรคประชาธิปัตย์ คุณต้องชดใช้ วิญญาณผู้สูญเสีย คงดลบัลดาลใจให้เหล่ามิตรร่วมรบ กลับหลังหันเดินจากไปอย่างสง่างาม เสียงตบมือดังกึกก้อง พันธมิตรเดินลงอย่างสวยงาม ทิ้งใว้เพียงผู้ทรยศต่อมิตร ยืนเควงด้วยมึนงง
โทรศัพท์สายคงไหม้ไปหลายสาย ความพยายามครั้งสุดท้าย (นึกถึงโนสอุดม) ม่ายนะ ม่ายนะ มันไม่จริงช่ายหมายอะ เหมือนโดนทิ้งบนมอเตอร์เวย์ ตอนตีสอง เปลี่ยวๆ เหงาๆ กลัวๆ คดีความก็เดินหน้า ธาริต ยมทูตกำลังจะมาเอาวิญญาณ ไปส่งศาลไคลฟง เครื่องประหารหัวสุนัขจ่ออยู่ที่คอ รอๆๆๆ เช้าไปศาล เช้าไปศาล คดีคนตายหลายสิบศพ บวกลบคดีพยายามฆ่าอีกกองพะเนิน ชีวิตนี้ มีไปสองที่ บ้านกับศาล
จะเก็บอารมณ์อย่างไรต่อหน้าสื่อก็ทำไปเถอะ เเต่อยู่ต่อหน้าลูกเมียอาเฮียทั้งสองต้องเเสดง อย่างไร จงจำใว้นั่นคือความรู้สึกเดียวกับผู้สูญเสียดิ้นๆเเละก็พยายามดิ้น เชือกปมยิ่งรัดเเน่น คดีขยับเข้ามาเรื่อยๆ ไปศาล กลับบ้าน เช้าไปศาล เย็นกลับบ้าน นาทีนี้ คือนรกในใจกว่าจะถึงวันลงฑัณ ช่างยากเย็นสุดๆหัวใจ หนาวซินะ ฟันธงกันตรงนี้ เกมส์ใกล้จบ เสื้อผ้าเก็บให้ครบ สัญชาติยังอยู่ครบ งานนี้ โกยยยยยยยยยเถอะมาร์ค
เมื่อประชาธิปัตย์.....ทำกับข้าวไม่เป็น
อำนาจก็เหมือนอาหารจานอร่อย คนทำไม่ได้กิน คนกินไม่เคยทำนาทีนี้ พันธมิตรคงตอบได้ดีที่สุด โซ่ตรวนที่ติดขามาจนนาทีนี้ ฟังชัดๆในบันทึกหนังหมา มาจากยุคอภิสิทธิ์เป็นนายก บุญคุณต้องทดเเทนความเเค้นต้องชำระ สี่ปียังไม่สาย ไม่ใข่พันธมิตรเพิ่งคิดได้ เเต่นิ่งรอเอาคืน ดอกเบี้ยสูงต้นสูง ทบต้นทบดอก ประชาธิปัตย์ หงายเงิบลืมชดใช้
ความคับเเคบในจิตใจ ลืมซื้อใจเพื่อน กระหยิ่มยิ้มย่องใจ สุเทพ เนวิน คือเทพเสริฟอำนาจให้ คงลืมไป พันธมิตรเสียเลือดเสียเนื้อ ลากชิ้นปลามันประเคนให้ท่านๆๆๆพรรคประชาธิปัตย์ได้อิ่มหมีพีมัน 2ปีกว่าๆบนเก้าอี้เเห่งอำนาจ ลืมเพื่อนพันธมิตรไป อาจชะล่าใจตัวเองเป็นคนพาคนมาเติมเนื้อเเท้คือตนลงทุน ต้นทุนประชาธิปัตย์อาจมี เเต่ฝีมือปรุงคือพันธมิตร เเปลกันตรงๆ สนธิกับพวก ช่วยกันทำกับข้าว เพราะประชาธิปัตย์ทำกับข้าวไม่เป็น
พรรคคุณหนู เด็กนอก ไม่เคยทำมาหากิน เกมส์ข้างถนน อาจกะมิดกระเมี้ยน ภาพคุณชาย จะมาคาดผ้าที่หัวร่วมกู้ชาติ(ใครไม่รู้) หนูทำไม่ได้ งานไม่ถนัด ถนัดสร้างภาพ ผู้สูงศักดิ์ ผู้สูงส่ง ผู้มีความรู้ ผู้มีอันจะกิน ผู้ดี ผู้ไม่เคยทำงาน จับตะหลิว จับกระทะทำไม่เป็น เกิดมาก็มีคนป้อน โตมาก็มีคนวางงานไห้ เเค่เดินทำตัวหล่อ พูดจาให้ไพเราะ จีบปากจีบคอ ชูคอในสังคม สมราคา ดีเเต่พูด(ปู๊ดๆ)
ซวยซ้ำซวยซ้อน เด็กในคาถากำลังจะตีจาก ความวัวไม่ทันจะหาย ความควายๆก็เข้ามาเเทรก เเถลงการพันธมิตรเหมือดาบที่เเทงจากด้านหลังทะลุถึงหัวใจ ถ้าบอกว่ากรรมมันมีจริง พรรคประชาธิปัตย์ คุณต้องชดใช้ วิญญาณผู้สูญเสีย คงดลบัลดาลใจให้เหล่ามิตรร่วมรบ กลับหลังหันเดินจากไปอย่างสง่างาม เสียงตบมือดังกึกก้อง พันธมิตรเดินลงอย่างสวยงาม ทิ้งใว้เพียงผู้ทรยศต่อมิตร ยืนเควงด้วยมึนงง
โทรศัพท์สายคงไหม้ไปหลายสาย ความพยายามครั้งสุดท้าย (นึกถึงโนสอุดม) ม่ายนะ ม่ายนะ มันไม่จริงช่ายหมายอะ เหมือนโดนทิ้งบนมอเตอร์เวย์ ตอนตีสอง เปลี่ยวๆ เหงาๆ กลัวๆ คดีความก็เดินหน้า ธาริต ยมทูตกำลังจะมาเอาวิญญาณ ไปส่งศาลไคลฟง เครื่องประหารหัวสุนัขจ่ออยู่ที่คอ รอๆๆๆ เช้าไปศาล เช้าไปศาล คดีคนตายหลายสิบศพ บวกลบคดีพยายามฆ่าอีกกองพะเนิน ชีวิตนี้ มีไปสองที่ บ้านกับศาล
จะเก็บอารมณ์อย่างไรต่อหน้าสื่อก็ทำไปเถอะ เเต่อยู่ต่อหน้าลูกเมียอาเฮียทั้งสองต้องเเสดง อย่างไร จงจำใว้นั่นคือความรู้สึกเดียวกับผู้สูญเสียดิ้นๆเเละก็พยายามดิ้น เชือกปมยิ่งรัดเเน่น คดีขยับเข้ามาเรื่อยๆ ไปศาล กลับบ้าน เช้าไปศาล เย็นกลับบ้าน นาทีนี้ คือนรกในใจกว่าจะถึงวันลงฑัณ ช่างยากเย็นสุดๆหัวใจ หนาวซินะ ฟันธงกันตรงนี้ เกมส์ใกล้จบ เสื้อผ้าเก็บให้ครบ สัญชาติยังอยู่ครบ งานนี้ โกยยยยยยยยยเถอะมาร์ค