ตอนนี้เรียนมหาวิทยาลัยปีสุดท้ายแล้วครับ...เรียนค่อนข้างหนักกกก(แต่ยังว่างเข้ามาอ่านกระทู้ประจำ).... แล้วลักษณะงานหลังจบก็คาดว่าจะหนักกว่าตอนเรียน (เป็นงานที่ดูแลคนอื่น แต่อาจจะไม่ค่อยเหลือเวลาดูแลตัวเอง+คนที่ตัวเองรักเท่าไหร่555 ...เคยลองคิดไปว่าถ้าโชคดีหาแฟนได้ ชีวิตจะเป็นยังไงนะ...เวลาไม่ค่อยมี เงิน(หลังจบ)ไม่มากแต่พออยุ่ได้ ไม่โรแมนติก??? แต่ตลก+มองโลกในแง่ดี ยิ่งช่วงนี้อ่านเจอกระทู้สินสอด กระทู้รถที่ขับ ...เราคงหาให้ไม่ได้มากขนาดนั้น (แต่ไม่น่าน้อยจนรับไม่ได้แน่นอน+ฟังความเห็นส่วนใหญ่ของคนที่เข้าไปตอบกระทู้ค่อยโล่งใจขึ้นมาหน่อย)...นั่งคุยกับเพื่อนเราบอกว่ากะว่าอายุซัก28-29ค่อยหาแฟน แร้ว31-32ก็แต่งเรย....เพื่อนตอบว่าได้ไงเกิดคบแล้วมันไม่ใช่ก็ต้องเลิกอยู่ดี ...ในมุมมองเราแค่อยากเจอคนที่ใช่ซักคนก็พอแร้วไม่อยากเปลี่ยนคน แค่คิดจาชอบก็ยังพยายามหาข้อมูลเบื้องต้นว่าเธอเป็นคนยังไง สไตล์การใช้ชีวิตเป็นแบบไหน แร้วก็เนื่องจากมัวแต่เล็งๆๆๆ ไม่เริ่มซะทีเค้าก็เรยมีแฟนกันไปหมดแร้ววว ...แค่อยากระบาย+หาเพื่อนว่ามีคนเป็นแบบเรามั่งมั้ย +อยากฟังประสบการจากคนอื่นบ้าง

))
เคยมีความรู้สึกเหมือนจะอยากมีแฟน...แต่กลัวโน่นกลัวนี่เต็มไปหมดกันมั่งมั้ยยย