แต่ก่อน สมัยที่เรียนมหาวิทยาลัยผมใช้ DSLR ตัวใหญ่ๆ อย่าง Nikon D70 ครับ ซึ่งก็ถ่ายรูปหมดไปหลายหมื่นใบเหมือนกัน จนหลังๆ ด้วยขนาดด้วยน้ำหนักของกล้อง ทำให้ไม่ได้อยากแบกออกไปไหนแล้ว ก็ใช้ iPhone ถ่ายเป็นหลักมาตลอดครับ

จนเมื่อ flickr แจกพื้นที่ให้อัพโหลดภาพไปเกือบบนนั้นได้ 1 TB ผมก็เอาภาพทั้งหมดในชีวิตอัพโหลดขึ้นไปเก็บ แล้วก็พบว่าภาพจาก D70 ที่ถ่ายมาหลายปีแล้ว รายละเอียดยังดีอยู่เลย ถึงจะเป็นภาพแค่ 6 ล้านพิกเซลก็เถอะ แต่การไล่สีกินขาดกล้องตัวเล็กรุ่นน้องที่ออกมาหลังจากนั้นหลายปี ประกอบกับเร็วๆ นี้ผมกำลังจะแต่งงาน ก็คงได้มีโอกาสเที่ยวมากขึ้น เลยได้เวลาออกตามหากล้องดีๆ ตัวใหม่แล้ว

ตัวเหลือที่คัดมามีเยอะมากครับ ไล่มาตั้งแต่ OM-D, X-E1, NEX6 แต่สุดท้ายก็พิจารณาตัวเองว่า ที่เราไม่ค่อยได้ใช้ D70 แล้วก็เพราะมันหนัก มันพกยากใช่ไหม แล้วที่ถ่ายรูปมาหลายปี มุมที่ชอบถ่ายที่สุดก็คือมุมกว้างนิ ซื้อเลนส์เทเลมาก็แทบจะดอง เอาออกมาใช้น้อยมาก จึงจบที่ Ricoh GR ครับ เพราะตอบโจทย์หลักๆ ได้หมด ตอนนี้ผมก็ได้กล้องคุณภาพดี ที่สามารถติดกระเป๋าออกไปได้ทุกวันแล้ว (แถมงบไม่บาน เพราะไม่มีเลนส์ให้เปลี่ยน 555)



ประสบการณ์การใช้ GR นั้นเป็นประสบการณ์ที่แปลกอย่างหนึ่งครับ เราสามารถถือกล้องเล็กๆ เบาๆ เข้าไปถ่ายเนียนๆ ในสถานที่ต่างๆ ได้โดยที่คนไม่ได้ตกใจอะไร ก็คงนึกว่าเป็นกล้องคอมแพกธรรมดาๆ เพราะหน้าตามันโลว์โปรไฟล์สุดๆ แต่การควบคุมมันนี่มาเหนือมาก ควบคุมได้ดั่งใจยิ่งกว่ากล้องไหนๆ ที่เคยใช้มา เข้าถึงเมนูการปรับแต่งต่างๆ ได้เร็วมาก แถมเซ็ตการทำงานที่ใช้บ่อยให้อยู่ในปุ่มต่างๆ ได้อีก ชอบมากจุดนี้


อีแมวอโศก





ถ้าจะนับเรื่องที่ไม่ชอบตอนนี้ก็คงมีเรื่องเดียว คือประสิทธิภาพการหาโฟกัสอัตโนมัติมันยังไม่ดีเท่าไหร่ ก็เข้าใจว่าเป็นการหาโฟกัสแบบจับความเปรียบต่าง ก็ต้องใช้แสงมากหน่อย แต่ไฟช่วยโฟกัสก็ช่วยได้เสมอ





รูปสีข้างบนนี้ใช้แอพ VSCO Cam ของไอโฟนแต่งนะครับ ส่วนขาวดำจริงๆ ที่ออกจากกล้องก็แจ่มมากมาย



ก็คิดว่าเจ้า GR คงจะเป็นเพื่อนร่วมเดินทางไปได้อีกนาน ^ ^