ช่วยวิเคราะห์แฟนดิฉันที แบบนี้เค้าเรียกว่าเยอะและอารมณ์รุนแรงมั้ย?

เราว่าประเด็นจุดอารมณ์มันมาจากคุณนั่นล่ะ
เป็นเราก็ไม่พอใจ เรื่องปริมาณหมั่นโถวสั่งเอง ยังจะย้ำว่าซื้อมาน้อยไปหลายครั้ง
-- ไม่น่าซื้อมาชุดเดียวเลย(เอ้า! ก็ถามแล้ว บอกเอง)
-- ชุดเดียวไม่น่าอิ่ม (จะรู้ไหม ระดับความหิวคุณแค่ไหน)
-- น่าจะซื้อสังขยาแยกมาตุนกินนะ (อืมมมม เหรอออ...)

นึกสภาพแฟนคุณนะ อยู่ห้าง เห็นวา่คุณใกล้เลิกงาน
--จะแวะมารับคุณกลับบ้าน
-- อุตส่าห์โทรมาถาม อยากกินไร จะหาซื้อมาฝาก
-- ออกห้าง ขับมารับคุณ
-- ขับกลับไปส่งคุณ

เจอคำพูดแบบคุณอีก อืมมม...ขอบใจชั้นสักคำยังไม่มี(หรือไม่ได้บอก เราก็ขอโทษด้วย) แถมพูดขอโทษก็พูดส่ง ๆ ไป จริงอย่างเค้าว่าแหละ คุณไม่ได้แคร์ความรู้สึกเค้าเลย เข้าใจว่าเค้าน้อยใจมาก

หลังจากนั้นก็เป็นเรื่องของอารมณ์กันละ ลากยาวกันไป...

แฟนคุณก็ผิดนะ เสียงดัง ใช้กำลัง
ไม่รู้เพราะสุดทนเพราะโดนก่อกวนอารมณ์ หรือเป็นนิสัยลึก ๆ ก็ไม่รู้สิ


สรุป ถ้า ไม่ปรับกัน เอาแต่ เออ ก็ชั้นเป็นของชั้นแบบนี้ เนี่ย ตัวตนที่แท้จริงของชั้น ต้องรับชั้นให้ได้  จบแหงม ๆ

จบดี จบไม่ดี ก็ไม่รู้ล่ะ

ใจเย็นหน่อยนะ เห็นคุณค่าและชื่มชมในน้ำใจที่หยิบยื่นให้กัน
พูดกันด้วยปิยวาจา รักษาน้ำใจกันหน่อยนะคุณ


แวะมาเติม - มันไม่ใช่เรื่องหมั่นโถว แบบที่แฟนคุณบอกนั่นล่ะ ถูกของเค้าแล้ว

ก่อนตอบคำถามของคุณ  อิชั้นอยากแชร์อะไรบางอย่างก่อน

คุณเคยได้ยินคำว่า  นพลักษณ์ มั้ยคะ   ถ้าไม่เคย  แนะนำให้ลองไปอ่านดู  คุณจะรู้ว่าแฟนคุณเป็นคนแบบไหน

ขอพูดย่อๆเลยนะคะ   แฟนคุณเป็นพวกที่มีอารมณ์อ่อนไหวค่ะ ค่อนข้างเป็นศิลปิน  มีความคิดสร้างสรรค์บรรเจิด

แต่อาจจะมีบางครั้งที่อารมณ์วูบวาบรุรแรง  อย่างที่เรียกว่าติสท์แดรกน่ะค่ะ  (เราเป็นคนแบบนี้เหมือนกัน  เลยพอเข้าใจ)

เวลาตั้งใจทำอะไรให้ใคร  ต้องการแค่คำชื่นชมเท่านั้น  ถ้าจะติเกี่ยวกับสิ่งที่เค้าทำให้สดๆร้อน  ก็เตรียมตัววูบได้เลย  

ดังนั้น  จะขอตอบตามมุมมองคนที่ติสท์แดรกสุดขีดเหมือนๆแฟนคุณละกันนะคะ

1. เราผิดและควรขอโทษจริงมั้ย?
---  คุณผิดค่ะ  ผิดตรงที่ไปติติง  ในสิ่งที่เค้าตั้งใจซื้อเสาะหามาให้ตามคำสั่ง/ขอร้องของคุณ     ในเมื่อคุณปากพล่อยไปแล้วควรจะรีบขอโทษ  ไม่ใช่มาแอบงุงิว่า  แค่หมั่นโถวเอง  ไม่เห็นน่าโกรธเลย   หมั่นโถวเป็นวัตถุค่ะ  แต่สิ่งที่คุณทำให้มันเสียหายคือความตั้งใจและบรรยากาศ

2. เรื่องที่ทะเลาะกัน คุนคิดว่ามันเรื่องไม่เป็นเรื่องมั้ย?
---  ในสายตาของคนบางประเภท  มันคือเรื่องไม่เป็นเรื่อง   แต่ในสายตาของแฟนคุณ(หรือเราที่มองอยู่ตอนนี้) มันสะท้อนอะไรบางอย่างในใจคุณค่ะ   คุณมองว่าแฟนคือคนที่ต้องคอยสนองความต้องการแบบไม่มีขีดจำกัดของคุณ  ซื้อมาให้ 1   ดันบ่นอยากได้ 2  แล้วไอ้  1 ที่ซื้อมานี่มันไม่ความหมายเหรอ(วะ) โอ้ยแอบของขึ้น

3. แฟนเราถือว่าเป็นผู้ชายเรื่องมากรึเปล่า มีใครเคยเจอแบบเราบ้าง?
---  เราเป็นคนเรื่องมากค่ะ  บอกกันตรงๆ   ช่วยละเอียดอ่อนและทนุถนอมจิตใจกันหน่อย   เพราะรักคุณนะ  จะให้บุกน้ำลุยไฟไปหาอะไรมาถวายให้ ทำได้ทั้งนั้น   ขอแค่คำของคุณหวานๆ  ยิ้มน่ารักๆ  พอ   ไม่ใช่คำว่า  ไอ้ที่ไปหามาให้นี่มันไม่พอ

4. เป็นคุณจะแก้ปัญหาเวลาทะเลาะยังไง ??
---   เงียบ     ไว้ให้ลงก่อน ค่อยมาคุยเรื่องนี้กันใหม่    ถ้าจะขอโทษ  ก็ขอโทษสั้นๆ  ไม่ต้องมาอธิบายแบบโบ้ยว่า  แค่หมั่นโถวเองนะ


--------- เพิ่มเติมข้อความ---------------

กลับขึ้นไปอ่านอีกรอบ  -- คุณเป็นคนที่ไม่แยแสแฟนคุณจริงๆ  อย่างที่เค้าบอกมานั่นแหละค่ะ  ปากคุณบอกขอโทษ  แต่ใจคุณไม่ได้ขอโทษ เพราะคุณไม่ได้รู้สึกว่าคุณผิดอะไรเลย   คุณแค่พูดขอโทษ  เพื่อให้เงียบๆกันไป   แต่ที่แฟนคุณไม่จบเพราะเค้ายังไม่ด้รู้สึกว่า  คุณได้ขอโทษจริงๆ  หรือรู้สึกผิดจริงๆ  ที่พูดจาพล่อยๆไม่ถนอมน้ำใจเค้า

ตอนตอบคำถามทีแรก  ไม่ได้คิดจะออกความเห็นเรื่องเลิกกัน  หรือคบกันต่ออะไรหรอกนะคะ   แต่พอไปอ่านดีๆอีกที  และใช้ความเป็นคนเซนส์สิทีฟเข้าจับ    เราขอเสนอความคิดว่า  ถ้าเป็นไปได้ก็เลิกกันเถอะค่ะ  มันต้องมีกรณีแบบนี้เกิดขึ้นอีกแน่นอน   แฟนคุณไม่ได้จับคำพูดของคุณแค่คำๆ  แต่เค้าใช้ความรู้สึกรับรู้จากสิ่งที่คุณทำ   ถ้าคุณอ่อนโยน  และแคร์เค้าจากใจ  เค้าก็รับรู้และจะซาบซึ้งอย่างจริงจัง   แต่ถ้าคุณแสดงออกว่าคุณรำคาญ เบื่อหนาย  แต่กลบเกลื่อนเป็นอย่างอื่น  เค้าก็รู้เหมือนกัน    คนสนุกสนานฉาบฉวยแบบคุณ  นานๆไปก็ทำร้ายจิตใจเค้า  พอๆกับที่คนคิดเยอะ  ย้ำคิดเจ้าแค้นแบบเค้า  นานๆไปก็ยิ่งเจ็บปวดซ้ำๆจากคำพูดไม่คิดของคุณน่ะแหละ

เล่าให้ฟังนะคะ อาจจะไม่ถูกใจเจ้าของกระทู้ในยามอยู่ในอารมณ์แบบนี้ แต่อาจจะมีประโยชน์บ้าง มีคนรู้จักคนนึง เค้าจะมีลักษณะการพูดที่เหมือนตำหนิคนอยู่ตลอดเวลาค่ะ เป็นเรื่องเล็ก ๆ แบบนี้แหละค่ะ แต่เป็นนิสัยถาวร ประมาณว่าทำอะไรให้ นอกจากไม่ขอบใจแล้ว จะมีอะไรทำนองคล้าย ๆ ตำหนิกลาย ๆ แถมมาด้วย พอโดนบ่อย ๆ ก็เลยต้องเฟดตัวเองออกมา เพราะมันเสียความรู้สึกจริง ๆ ค่ะ

ยกตัวอย่างเช่น ซื้อขนมไปฝาก ไม่มีคำขอบใจเลย รับไปแกะใส่ปาก แล้วพูดออกมาว่า ไม่เห็นจะอร่อยเลย พูดด้วยน้ำเสียงเรื่อย ๆ ธรรดา ๆ นี่แหละค่ะ คือมันอาจจะไม่อร่อยจริง ๆ แต่บางทีมันมีคำพูดที่นุ่มนวลกว่านี้น ดูเหมือนเป็นเรื่องเล็กมากนะคะ แต่คนซื้อนี่อึ้งกิมกี่มาก บางทีฝากซื้อของ ถ้าลืมหรือซื้อมาไม่ตรงกับที่ฝาก จะโดนคำพูดเบา ๆ ให้เข้าหูประหนึ่งว่าเราผิด หรือบางทีขอความช่วยเหลืออะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ ถ้าเกิดเราไม่สะดวกทำให้เวลานั้น คือไม่ได้ปฏิเสธนะคะ แต่แค่ให้รอก่อน ก็จะเป็นเหมือนกัน เน้นว่าพูดด้วยน้ำเสียงปกติธรรมดานะคะ แต่คนฟังฟังแล้วมันเสียความรู้สึกจริง ๆ ค่ะ

แต่ก็ไม่เห็นด้วยที่แฟนคุณจะโมโหขนาดนั้น มันเกินกว่าเหตุไป ถ้าฝ่ายชายมีแนวโน้มในการทำร้ายร่างกาย คุณควรพิจารณาค่ะว่าจะคบต่อหรือเปล่า ส่วนตัวแล้วไม่ชอบผู้ชายที่ใช้ความรุนแรงนะคะ ไม่ต้องถึงขนาดตบตีหรอก น่าจะลองปรับตัวกันทั้งสองฝ่ายนะคะ คุณเองก็คงต้องปรับเรื่องคำพูดคำจา บางครั้งการรู้ว่าเมื่อไหร่ควรหยุด เมื่อไหร่ควรขอโทษ จะทำให้สถานการณ์มันไม่เลวร้ายจนเกินไปค่ะ และขอโทษที่จะพูดตรง ๆ ว่า คุณกับแฟน เยอะทั้งคู่ค่ะ

เราไม่ชอบคนที่เวลาทะเลาะกันแล้วลงไม้ลงมืออะค่ะ

เกลียดมาก