สงสัยว่าทำไมฟิลิปปินส์ถึงมีคนไปเที่ยวน้อยกว่ามาเลเซีย หรือ สิงคโปร์คะ

เขาโปรโมตครับ แต่ไม่ประสบความสำเร็จ ที่บ้านเราเขาเองก็ไปบ่อย แต่บูธง่อยๆ เพราะ...ผมอยู่เนี่ยจะปีละ ตอบให้เลยว่า...ใครจะมาทำไรก็คงต้องคิดหน่อย เพราะคิดว่าคงไม่มีอะไรที่ดีไปกว่าเราหรือประเทศในอาเซียนเลย ขนาดมาเลย์ที่ว่าบ้านๆ ยังดูว่าสวยกว่า เลย ห้างก็ระดับฟิวเจอร์พาร์ก แต่โปรโมตยังกะพารากอน โบถส์ที่ลงตามรีวิวว่าเริ่ด เก่าแก โอ้ยสาธุคุณ ไม่รู้ว่าจะอนุรักษ์ของเก่า (เก็บ) หรือไง ทาสีใหม่บ้างก็ได้ เก่าเว่อร์ ป้อมปราการอะไรนั่น ป้อมพระอาทิตย์ก็พอ ไม่ได้ทรงคุณค่าจนขนาดจะต้องเป็น the Must ให้มาดู รถเมล์รถไฟอะไรก็ไม่น่าขึ้นหรอกครับถ้าไม่เจน  ย่านมากาติก็เปรียบพวกสีลม สาธร เย็นอากาศ อาคาร ตึก คอนโดสวยงาม สร้างโซนแบบเมืองนอกคล้ายๆ โซนในอเมริกาเลยซึ่งปลอดภัยไร้กังวล แต่เดินออกมาสักมุมถนนไม่กี่ก้าวก็จะเจอย่านบางกะปิ ส่วนกรีนฮิลล์ยังกะตะวันนาพลาซ่า ห้างอื่นๆ ก็เบสิคครับไม่มีอะไรโดดเด่น ประเทศรอบเราแบบลาวไปยังได้ฟีลที่ปลอดภัยและคุ้นเคยกว่า..มีแต่พวกเกาหลีแหละครับมาเรียนเพราะถูก เอาเงินมาถลุง สร้างอาณาจักรคนรวยครับ ส่วนพวกอินโด มาเลย์ จีน ไทย มาทำงานทังนั้น ถ้าไม่ได้รายได้เยอะๆ คงมิกล้ามาทำมาหากินที่นี่... ขนาดผู้ชายญี่ปุ่นถามมันยังบอกว่า โหยอันตราย ถ้าไม่มาเป็นแกงค์คงไม่กล้า แสดงว่าอาจจะมีประเด็น ส่วนฮ่องกงคงจบกันไปแล้วเพราะไปจี้ปล้นยิงตัวประกันตายทั้งรถปีก่อนๆ คงไม่กล้าหรือมีใจจะมาเที่ยวอัก ตั๋วที่ขายเข้าบ้านส่วนมากเอาใจแรงงานตัวเองทั้งนั้น เป็นเจ้าบ้านซะเยอะที่ใช้บริการเพราะไปกลับจากการทำงานที่ต่างประเทศ

ธรรมชาติสวยไหม ก็สวยนะ เพราะยัง Pure มากกว่าเรา แต่เขาไม่รู้จักสร้างความโดดเด่น  เช่น ซีบู ปาลาวัน โบราไก...ไปภูเก็ต พังงา เปะหลีก็เทียบเคียงได้ อีกอย่างตัวแปรก็คือเงิน หรือ พอเสียเงินมาแล้ว อาจจะคิดเอาว่า อืม...สวยก็ได้ฟะ! แต่ใครชอบความท้าทาย มาแล้วก็อาจชอบครับ เพราะคนเขาใจดีจริง ธรรมชาติยังดิบอยู่เยอะ คนเลวที่ไหนก็มีครับ เช่น คนไทยปล้นต่างขาติ ไทยปล้นไทยกันเอง ไม่ต่างกันในเชิงลึก ...แต่อย่าหวังว่าดูเป็นป่าๆ คนจะน้อยๆ จะสงบนะครับ เดี๋ยวนี้เขาพัฒนาแล้ว ทัวร์ จีน เกาหลีตรึม ที่พักอะไรบนเกาะหาดดังๆ ก็วุ่นวายพอๆกับเรา คงต้องถ่อไปเกาะ ในป่าลึกๆ อาจจะได้ฟีลแปลกๆ

แต่ถ้าถามว่าปลอดภัยไหม ผมว่าเราต้องเซฟตัวเองครับ เราหน้าคล้ายเขาก็จริงเขาเลยอาจจะไม่สนใจ แต่เราเองก็ต้องระวัง ปรกติสัก 1 ทุ่มในรอบตัวเมือง คนก็กลับเข้าบ้านกันแล้ว หรือไม่ก็สุ่มอยู่ตามห้าง แต่ก็เป็นที่สุมของคนมีเงินหรือต่างชาติเสียเป็นส่วนใหญ่ เพราะคนเขาเองประหยัดและระวังตัวเองครับ แต่ถ้าคนไม่ซวยยังไงก็ไม่โดนครับ ขอทานหรือจรจัดมีอยู่ในเมืองเยอะกว่าเรามาก แต่เขาก็ไม่ปล้นสุ่ม 4 สุ่ม 5 นะครับต้องเปลี่ยวจริงไรจริง เพราะเขาไม่ค่อยกล้าเพราะหากถูกตำรวจจับได้จะโดนซ้อมแทนจับปรับครับ (อันนี้คนเขาเล่ามาเพราะแค่ปล้นจี้ ส่งเข้าคุกก็คงเสียเวลาและสถานที่) ส่วนของที่โดนปล้นไปอาจจะไม่คืนเพราะเราไม่เซฟตัวเอง (อ่าว 555) ปรกตอเอง ผมเดินกลับที่พัก 4-5 ทุ่มทุกคืน นั่งจิปนีย์ รถไฟ ดึกๆ ตี 1-2 ยังแรดมาเดิน 7/11 เลย แต่ถามว่ากลัวไหม ก็กลัวโดนปล้นครับ แต่ถ้ามันจะเอาจริงก็สู้นะครับ วิ่งก่อนเพราะเรารู้ทาง -*-...แต่ถ้ามาหลายคน เมริงเอาไปเลย เพราะกลัวโดนแทง ดังนั้นคนที่นี่เองจึงไม่ค่อยสะดวกพกเงินสดครับ แต่จะพก ATM ให้มันเอาไปกดผิดถูกแทนส่วน นักท่องเที่ยวที่โดดเด่นก็ต้องระวัง เพราะเราไม่รู้ว่าใครจะคิดอย่างไรกับเรา เข้าใจเอาว่าเป็นเพราะคนที่นี่ยังเซฟตัวเอง ไม่ค่อยใช้ของหรูหราในที่สาธารณะ (ยกเว้นห้างหรือโซนหรูๆ) ผมเองก็พยายามทำตัวปรกติ บางทีก็ลองใช้มือถือหรือไอพอดบนรถไฟ ซึ่งสังเกตคนก็มองนะครับ คงไม่ได้มองอารมณ์แบบอิจฉ)าหรือทำตัวเวอร์ แต่คงมองว่า เมริงระวังบ้างก็ดี 555

แตใจจริง ผมไม่ได้กับรู้สึกแย่กับประเทศเขาขนาดนั้นนะ ฟังดูแล้วอาจจะพูดเหมือนด่า หรือหลอกด่า -*- แต่ถ้าเปรียบกับประเทศอื่น เช่น มาเลย์ ลาว หรือ เขมร ผมว่าผมเดินเขมรยังสบายใจกว่า แต่ปรกติก็ยอมรับว่าผมเองชินมากกว่าที่จะประทับใจเพราะต้องใช้เวลาในการทำความเข้าใจ (เหมือนเราเดินผ่านเข้าคลองเตยทุกวัน ถ้าเราไม่โดนปล้น ก็คงมองว่าไม่อันตรายหรือเกลียด) มีบางกลุ่มจัดให้ฟิลิปปินส์อยู่ในระดับเดียวกับพวกเมกาใต้จริงๆ ซึ่งอาจจะเป็นเพราะปัญหาการแบ่งแยกดินแดนบ่อยๆ หรือปัญหาอาชกรรมที่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ประกอบกับประเทศเขาเองก็อนุมัติให้ทุกสถานที่มีพี่ยามถือปืนตุมตึกและสามารถยิงตอบโต้ได้ทันที นั่นอาจจะเป็นเหตุผลที่เราและคนต่างชาติระแวง แต่พอเปิดอาเซียนผมว่าอะไรๆ คงจะดีขึ้น แต่เรื่องปัยหาคนยากจนคงไม่ดีไปกว่านี้ เพราะประเทศเขาล้มเจ็บกว่าเรามาก ไม่ชอบคุมกำเนิด เลี้ยงตามมีตามกรรม แถมยังมีนักการเมืองเอื้อประโยชน์ให้กับความเจริญในบางจุด บ่อน้ำมันนี่อาจจะขายหรือสัมปาทานให้เมกาไปหมดแล้ว...ผมเดินๆ สังเกตเห็นว่ามีแหล่งแอดอัดในเมืองเยอะมากทั้งๆ ที่ไม่ควรจะมีถ้าเทียบกับความเจริญของตึกรามบ้านช่อง (ที่เขาว่ากันว่า ปินส์เคยเจริญล้ำหน้าเราไปเมื่อ 10 กว่าปีก่อนที่เราจะมีรถไฟฟ้า ซึ่งไปค้นๆ จะเห็นบทความเก่าๆเลยว่า มะนิลา VS กทม - พัทยาจริงไรจริง) เสียดายของดีที่มีอยู่กับตัว แต่ก็ว่ากันไม่ได้ เขาเองก็พยายามแล้ว อันที่จริงพวกคนอเมริกาเองก็ชอบมาปินส์มากๆ แต่ก็ยังอยู่ในระดับที่ไม่เยอะถ้าเทียบกับประเทศรอบๆ เขา ผมอยากให้คนเขาสนใจบ้านตัวเองมากกว่านี้ ไม่ใช่สมองไหลแล้วก็มาย่ำยีดูถูกบ้านตัวเอง หรือบางทีทำไปก็ไม่สุด หรือไม่ก็เป็นเพราะภัยพิบัติมันเข้ามาถล่มทุกปี ทำให้การโปรโมตที่ท่องเที่ยวถูกเรื่องพวกนี้กลบฝังซะจนมิด เรียกว่าเป็นเพชรในตม ไม่ขุดก็ไม่เจอ ท้อใจแทนครับ ผมยังคิดว่า ถ้าอยู่นานๆ มาก อยากจะหาโอกาสไปทำงานในหน่วยงานท่องเที่ยวเขา อึดอัดแทน 55