๏ พรหมลิขิต ขีดเขี่ย ให้ม๊ากเดิน ๏

เหี่ยวหดหมดสิ้นท่า
ยอมคล้ายหมาก็กล้าทำ
เมื่อหมดปัญญานำ
จึงคลานหาทุรชน

หมดท่าจะก่อม็อบ
จึงต้องหมอบกราบเดนคน
ยอมหนาหน้าด้านทน
ในตัวตนคนไร้อาย

หมดสิ้นใช้ลิ้นปลุก
หมดแล้วมุกทุกท่าชาย
ทางหมาพารอดกาย
ม๊ากจึงจองร่ำร้องขอ

แป๊ะลิ้มยิ้มระริก
หางกระดิกพลิกตัวรอ
ได้ทีเตรียมขี่คอ
กดหัวหมาให้สาใจ

รอลุ้นใจระทึก
พาลผนึกร่วมก่อภัย
วันรุ่งพรุ่งนี้ไทย
เป็นอย่างไรให้คอยชม

............................................................................

พรหมลิขิตขีดเขี่ยให้เฮียเดิน
เฮียก็เดินในหนทางอย่างแสบสัน
ทั้งเฮียลิ้มและเฮียม๊ากหากร่วมกัน
สารขันธ์ก็บันลัยให้คอยดู

............................................................................