คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 19
(ยาวครับ ข้ามไปได้ถ้าขี้เกียจอ่าน)
จะตอบคำถามนี้ได้ ก่อนอื่นต้องเข้าใจก่อนนะครับ ว่า "ความน่ารัก" คืออะไร?
นักวิทยาศาสตร์กลุ่มหนึ่งเชื่อว่า ความน่ารัก เป็นกลไกซึ่งฝังอยู่ในสิ่งมีชีวิตที่มีสัญชาตญาตการเลี้ยงดูลูก (นั่นหมายความว่า สุนัขหรือแมว ก็รู้สึกถึงความน่ารักได้ เพืยงแต่อาจอยู่ในรูปแบบที่ต่างจากเรา) โดยหน้าที่หลักของความน่ารักก็คือ การปกป้องสัตว์ที่ยังอยู่ในขั้นทารกให้ได้รับการเลี้ยงดูจากพ่อแม่ และลดอัตราการถูกทำร้ายจากสัตว์สมาชิกอื่นๆ ในฝูง พูดง่ายๆ ก็คือเป็นกลไกการป้องกันตัวเองของทารกซึ่งยังช่วยตัวเองไม่ได้ ให้สมาชิกที่โตกว่าเข้ามาช่วยเหลือด้วยความเสน่หา
มาถึงตรงนี้อาจมีคำถามว่า อ้าวงั้น ตัวที่น่ารักมากกว่ามีสิทธิรอดชีวิตมากกว่าเหรอ?
คำตอบคือ โดยสัญชาตญาณแล้ว ใช่ครับ เนื่องจากสัตว์ที่มีความน่ารัก(ในสายตาของสัตว์ชนิดนั้นๆ นะครับ ไม่ใช่สายตาของมนุษย์อย่างเดียว) ก็เป็นการแสดงถึงความสมบูรณ์ของร่างกายซึ่งพร้อมจะมีชีวิตต่อไป ในขณะที่ตัวที่ไม่น่ารักนั้น ส่วนใหญ่จะเป็นเพราะป่วยหรือมีโรคทางพันธุกรรม ซึ่งมีโอกาสมากที่จะถูกคัดทิ้งตามกฏการคัดเลือกตามธรรมชาติ (ทั้งนี้พูดในกรณีสัญชาตญาณทั้งนั้นนะครับ ไม่พูดถึงการไม่ยอมทิ้งลูกด้วยข้อกำหนดทางศีลธรรม ซึ่งมีเพียงมนุษย์เท่านั้นที่มีข้อกำหนดนี้เพิ่มเข้ามา)
เพราะฉะนั้น เมื่อพูดถึงความน่ารัก เรามักจะอิงเอาเด็กทารกขึ้นมาเป็นเกณฑ์ เนื่องจากเป็นเกณฑ์ที่สามารถอธิบายโดยยอมรับกันได้โดยทั่วไปว่า เด็กทารกนั้นน่ารัก (ตามสัญชาตญาณ)
ทีนี้มาดูกายวิภาคที่แสดงความน่ารักของทารกกันบ้าง
1. สัดส่วนหัวที่ใหญ่เมื่อเทียบกับตัว
2. สัดส่วนดวงตาที่ใหญ่เมื่อเทียบกับหน้า
3. สัดส่วนจมูกและปากที่เล็กเมื่อเทียบกับหน้า
4. สัดส่วนลูกนัยน์ตาดำที่เต็มดวงตาเมื่อเทียบสัดส่วนตาขาว
*โดยส่วนตัวแล้วเชื่อว่า ข้อ 4 มีผลมากที่สุด ไม่งั้นคอนแทคเลนส์บิ๊กอายคงไม่ขายดีขนาดนี้ (ฮา)

จะเห็นว่าสัดส่วนพวกนี้ เมื่อทารกเจริญเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ มันจะหายไปโดยอัตโนมัติ (นั่นเป็นเหตุผลว่า ทำไมเราไม่มองผู้ใหญ่ว่าน่ารักแล้ว)
กลับมาที่หัวเรื่องกระทู้นะครับ
การที่เรามองการ์ตูนญี่ปุ่นว่าน่ารัก เพราะตัวการ์ตูนเหล่านั้น ยังคงสัดส่วนเหล่านี้ไว้อย่างชัดเจน



พูดง่ายๆ ก็คือเอาสัดส่วนเด็กมาใส่ในผู้ใหญ่เพื่อกระตุ้นให้เรามองตัวละครเหล่านี้ในรูปลักษณ์ของเด็กนั่นเอง
อนึ่ง จะเห็นได้ว่าสัดส่วนทารกที่กล่าวไว้ในขั้นต้นนั้น มีแต่ส่วนหัวเป็นหลัก นั่นก็หมายความว่า แม้ตัวละครนั้นจะมีรูปร่างเป็นผู้ใหญ่ แต่ถ้ายังคงสัดส่วนหัว ตา จมูก และปาก อย่างที่บอกไว้ ก็จะสามารถกระตุ้นความน่ารักได้ นั่นเป็นสาเหตุว่าทำไม ตัวละครบางตัว แม้มีร่างกายที่เซ็กซี่เป็นผู้ใหญ่ แต่เรายังรับรู้ถึงความน่ารักได้อยู่


ซึ่งมีนักวาดจำนวนไม่น้อยเอาสองสิ่งนี้มาผสมกัน (ความเซ็กซี่ของร่างกายผู้ใหญ่ และสัดส่วนหัวและหน้าแบบเด็ก) ทำให้ดึงดูดใจคนดูได้มากขึ้นไปอีกนั่นเอง
จะตอบคำถามนี้ได้ ก่อนอื่นต้องเข้าใจก่อนนะครับ ว่า "ความน่ารัก" คืออะไร?
นักวิทยาศาสตร์กลุ่มหนึ่งเชื่อว่า ความน่ารัก เป็นกลไกซึ่งฝังอยู่ในสิ่งมีชีวิตที่มีสัญชาตญาตการเลี้ยงดูลูก (นั่นหมายความว่า สุนัขหรือแมว ก็รู้สึกถึงความน่ารักได้ เพืยงแต่อาจอยู่ในรูปแบบที่ต่างจากเรา) โดยหน้าที่หลักของความน่ารักก็คือ การปกป้องสัตว์ที่ยังอยู่ในขั้นทารกให้ได้รับการเลี้ยงดูจากพ่อแม่ และลดอัตราการถูกทำร้ายจากสัตว์สมาชิกอื่นๆ ในฝูง พูดง่ายๆ ก็คือเป็นกลไกการป้องกันตัวเองของทารกซึ่งยังช่วยตัวเองไม่ได้ ให้สมาชิกที่โตกว่าเข้ามาช่วยเหลือด้วยความเสน่หา
มาถึงตรงนี้อาจมีคำถามว่า อ้าวงั้น ตัวที่น่ารักมากกว่ามีสิทธิรอดชีวิตมากกว่าเหรอ?
คำตอบคือ โดยสัญชาตญาณแล้ว ใช่ครับ เนื่องจากสัตว์ที่มีความน่ารัก(ในสายตาของสัตว์ชนิดนั้นๆ นะครับ ไม่ใช่สายตาของมนุษย์อย่างเดียว) ก็เป็นการแสดงถึงความสมบูรณ์ของร่างกายซึ่งพร้อมจะมีชีวิตต่อไป ในขณะที่ตัวที่ไม่น่ารักนั้น ส่วนใหญ่จะเป็นเพราะป่วยหรือมีโรคทางพันธุกรรม ซึ่งมีโอกาสมากที่จะถูกคัดทิ้งตามกฏการคัดเลือกตามธรรมชาติ (ทั้งนี้พูดในกรณีสัญชาตญาณทั้งนั้นนะครับ ไม่พูดถึงการไม่ยอมทิ้งลูกด้วยข้อกำหนดทางศีลธรรม ซึ่งมีเพียงมนุษย์เท่านั้นที่มีข้อกำหนดนี้เพิ่มเข้ามา)
เพราะฉะนั้น เมื่อพูดถึงความน่ารัก เรามักจะอิงเอาเด็กทารกขึ้นมาเป็นเกณฑ์ เนื่องจากเป็นเกณฑ์ที่สามารถอธิบายโดยยอมรับกันได้โดยทั่วไปว่า เด็กทารกนั้นน่ารัก (ตามสัญชาตญาณ)
ทีนี้มาดูกายวิภาคที่แสดงความน่ารักของทารกกันบ้าง
1. สัดส่วนหัวที่ใหญ่เมื่อเทียบกับตัว
2. สัดส่วนดวงตาที่ใหญ่เมื่อเทียบกับหน้า
3. สัดส่วนจมูกและปากที่เล็กเมื่อเทียบกับหน้า
4. สัดส่วนลูกนัยน์ตาดำที่เต็มดวงตาเมื่อเทียบสัดส่วนตาขาว
*โดยส่วนตัวแล้วเชื่อว่า ข้อ 4 มีผลมากที่สุด ไม่งั้นคอนแทคเลนส์บิ๊กอายคงไม่ขายดีขนาดนี้ (ฮา)

จะเห็นว่าสัดส่วนพวกนี้ เมื่อทารกเจริญเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ มันจะหายไปโดยอัตโนมัติ (นั่นเป็นเหตุผลว่า ทำไมเราไม่มองผู้ใหญ่ว่าน่ารักแล้ว)
กลับมาที่หัวเรื่องกระทู้นะครับ
การที่เรามองการ์ตูนญี่ปุ่นว่าน่ารัก เพราะตัวการ์ตูนเหล่านั้น ยังคงสัดส่วนเหล่านี้ไว้อย่างชัดเจน



พูดง่ายๆ ก็คือเอาสัดส่วนเด็กมาใส่ในผู้ใหญ่เพื่อกระตุ้นให้เรามองตัวละครเหล่านี้ในรูปลักษณ์ของเด็กนั่นเอง
อนึ่ง จะเห็นได้ว่าสัดส่วนทารกที่กล่าวไว้ในขั้นต้นนั้น มีแต่ส่วนหัวเป็นหลัก นั่นก็หมายความว่า แม้ตัวละครนั้นจะมีรูปร่างเป็นผู้ใหญ่ แต่ถ้ายังคงสัดส่วนหัว ตา จมูก และปาก อย่างที่บอกไว้ ก็จะสามารถกระตุ้นความน่ารักได้ นั่นเป็นสาเหตุว่าทำไม ตัวละครบางตัว แม้มีร่างกายที่เซ็กซี่เป็นผู้ใหญ่ แต่เรายังรับรู้ถึงความน่ารักได้อยู่


ซึ่งมีนักวาดจำนวนไม่น้อยเอาสองสิ่งนี้มาผสมกัน (ความเซ็กซี่ของร่างกายผู้ใหญ่ และสัดส่วนหัวและหน้าแบบเด็ก) ทำให้ดึงดูดใจคนดูได้มากขึ้นไปอีกนั่นเอง
แสดงความคิดเห็น
เพราะอะไรตัวละคร Anime ญี่ปุ่นถึงดูสวย น่ารัก ทั้งที่ต่างจากมนุษย์จริง ๆ มาก
ว่าอะไรทำให้ตัวละครใน Anime ญี่ปุ่นดูสวยหรือน่ารักได้ ที่เน้นญี่ปุ่นเพราะหน้าตาของตัวละครมักจะแตกต่างจากมนุษย์จริงมาก
เช่นตาโตมากในบางเรื่อง เข้าขั้นผิดปกติ ถ้ามีมนุษย์จริง ๆ ตาโตขนาดนั้น น่าจะถูกมองเป็นมนุษย์ต่างดาว
จมูกและปากเล็ก ไม่ตรงกับสัดส่วนใด ๆ ในมนุษย์เลย เรื่องรูปร่างนี่ผมไม่สงสัยเท่าไหร่ แต่เรื่องหน้าตานี่แปลกใจ
และเรื่องความสวยหรือน่ารักแบบนี้เป็นกับทุกคนหรือเปล่า หรือ เป็นเฉพาะบางกลุ่ม (เช่นผม)
มันเกิดจากการเลี้ยงดูด้วยหรือเปล่า เช่นเราดูการ์ตูนตั้งแต่เด็ก ๆ และซึมซับว่า ภาพแบบนี้คือสวย คือน่ารัก
เท่าที่นึกออก มันต้องมีความเกี่ยวข้องกับรูปหน้าของสัตว์แน่ ๆ เช่นแมว หมา พวกนี้ตาจะใหญ่เป็นพิเศษ และเมื่อ
มองตัวละครใน Anime จากด้านข้าง ช่วงปากตั้งแต่จมูกมักจะยื่น ๆ คล้ายแมว
พอจะมีคำอธิบายดี ๆ มั้ยครับ