หัวกระทู้ เต็มๆ คือ -- ศึกษา พระสูตรสำนวนแปลใด (โดยผู้แปลใดนั้น) จึงชื่อว่า ไม่ประมาท ... เป็นเหตุให้ เกิด สัมมาทิฏฐิ ไม่เป็นสัสตตทิฏฐิทุกๆ แบบ (รวมทั้งแบบ ปรมัตถ์ ๔ มีจริง (ที่ ไม่ได้ตรัสไว้ พระเถระครั้งปฐมสังคายนาจึง ไม่ได้ อมแล้วบ้วน คือ สังคีติ + มุขปาฐะ ดังปรากฎใน พระไตรปิฎก 45 เล่ม คือ พระสูตร พระวินับ)
หัวข้อสนทนา
สำนวนแปลใด + ยกตัวอย่างด้วย ----- ตามที่ท่านเห็นว่า "น่าจะแปลได้ ตรงตาม พุทธปัญญา (เราเก็งความจริงกัน)"
ตัวอย่าง
พระสูตร ที่ ๕ โลกกามคุณวรรค สฬายตนสังยุตต์ สฬา สํ ๑๘/๑๒๘/๑๗๘
^^^^^
พระบาลีอักษรไทย ผมลอกมา (นานแล้ว ผิด ตก ยก เว้น) ดังนี้
อธฺโฌสาย ติฏฺฐโต ตํ นิสฺสตํ วิญญาณํ โหติ ตทุปาทานํ ฯ สอุปาทาโน เทวานมินฺ ภิกขุ โน ปรินิพพายติ ฯ
ตรงคำที่ผมขีดเส้นงใต้
สำนวนแปลใดนั้น ที่ท่าน อ่าน พินิจแล้ว (ไม่ได้เกี่ยวกับ ผมเรียนจบบาลีไวยากรณ์ ฯ มาจากนั่นนี่ นะครับ)
ท่าน เห็นว่า
(๑) สำนวนแปลนั้น (โดยผู้แปลใด ยกไว้ เพราะเน้นที่ อรรถแห่งธรรม ตามภาษาไทยที่แปลนั้น) น่าจะตรงกับ "พุทธปัญญา ที่รู้แจ้งแทงตลอดซึ่ง ธรรมที่ตรัสนั้น ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา อมแล้วบ้วนไว้)
ประเด็นสนทนา -------- ชัดเจนนะครับ ------
(๑) สำนวนแปลนั้น (โดยผู้แปลใด ยกไว้ เพราะเน้นที่ อรรถแห่งธรรม ตามภาษาไทยที่แปลนั้น)
น่าจะตรงกับ "พุทธปัญญา ที่รู้แจ้งแทงตลอดซึ่ง ธรรมที่ตรัสนั้น ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา อมแล้วบ้วนไว้)
ศึกษา พระสูตรสำนวนแปลใด (โดยผู้แปลใดนั้น) จึงชื่อว่า ไม่ประมาท ...
หัวข้อสนทนา
สำนวนแปลใด + ยกตัวอย่างด้วย ----- ตามที่ท่านเห็นว่า "น่าจะแปลได้ ตรงตาม พุทธปัญญา (เราเก็งความจริงกัน)"
ตัวอย่าง
พระสูตร ที่ ๕ โลกกามคุณวรรค สฬายตนสังยุตต์ สฬา สํ ๑๘/๑๒๘/๑๗๘
^^^^^
พระบาลีอักษรไทย ผมลอกมา (นานแล้ว ผิด ตก ยก เว้น) ดังนี้
อธฺโฌสาย ติฏฺฐโต ตํ นิสฺสตํ วิญญาณํ โหติ ตทุปาทานํ ฯ สอุปาทาโน เทวานมินฺ ภิกขุ โน ปรินิพพายติ ฯ
ตรงคำที่ผมขีดเส้นงใต้
สำนวนแปลใดนั้น ที่ท่าน อ่าน พินิจแล้ว (ไม่ได้เกี่ยวกับ ผมเรียนจบบาลีไวยากรณ์ ฯ มาจากนั่นนี่ นะครับ)
ท่าน เห็นว่า
(๑) สำนวนแปลนั้น (โดยผู้แปลใด ยกไว้ เพราะเน้นที่ อรรถแห่งธรรม ตามภาษาไทยที่แปลนั้น) น่าจะตรงกับ "พุทธปัญญา ที่รู้แจ้งแทงตลอดซึ่ง ธรรมที่ตรัสนั้น ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา อมแล้วบ้วนไว้)
ประเด็นสนทนา -------- ชัดเจนนะครับ ------
(๑) สำนวนแปลนั้น (โดยผู้แปลใด ยกไว้ เพราะเน้นที่ อรรถแห่งธรรม ตามภาษาไทยที่แปลนั้น)
น่าจะตรงกับ "พุทธปัญญา ที่รู้แจ้งแทงตลอดซึ่ง ธรรมที่ตรัสนั้น ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา อมแล้วบ้วนไว้)