มันเป็นอย่างชื่อกระทู้จริงๆค่ะ
เรื่องมันผ่านมานานเป็นเดือนแล้วแต่เรายังไม่ลืมเลย
วันนั้นเรานั่งเล่นคอมอยู่แล้วเปิดทีวีทิ้วไว้ มีข่าวนึงขึ้นมา
เป็นข่าวพ่อแม่ลูกนั่งรถมอเตอร์ไซด์จะออกไปทำธุระ แล้วดูดีๆก็มีโจรใต้ขับรถเข้ามายิงพ่อกับแม่ตายต่อหน้าลูก
ซึ่งลูกก็อายุน้อยมาก 4 ขวบเองค่ะ พอเราได้ฟังข่าวนี้แล้วเรารู้สึดสลด หดหู่มากค่ะ เราสงสารเด็กมากๆ สงสารแบบไม่รู้จะยังไงแล้ว
มันเป็นอะไรที่โหดร้ายมากและมันฝังอยู่ในหัวเราตลอด หลังจากนั้นทุกครั้งที่เราทำอะไรอยู่ เวลาที่เรามีความสุข ข่าวนี้มันจะแว้บเข้ามาในหัวตลอดเลยค่ะ เวลาเราทำอะไรแล้วรู้สึกดี มีความสุข เราจะนึกถึงเด็กคนนี้ รู้สึกสงสารชะตาชีวิตของเค้ามาก ตอนนี้ก็อยากรู้ว่าเค้าจะเป็นยังไง เค้าจะเข้มแข็งมั้ย และพอคิดถึงคนอื่นๆในโลกนี้ที่โดนคนอื่นทำร้าย โดยไม่มีเหตุผล เรารู้สึกว่าโลกนี้มันโหดร้ายมากเกินไปแล้วค่ะ
มันเป็นกรรมหรอคะ ที่เค้าจะต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ช่วยอธิบายให้เข้าใจทีค่ะ
เรารู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องอะไรของเราเลย ทำไมเราถึงจะต้องเอามันมาเป็นทุกข์ แต่เราลืมไม่ได้ค่ะ เราสงสารมากจนเราทุกข์ และเราไม่รู้จะทำยังไง
เราไม่ได้อยากเรียกร้องความสนใจใดๆ แต่มันเป็นเรื่องจริงค่ะ เราอยากระบายออกมาเผื่อจะทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง
ขอบคุณมากค่ะ
ดูข่าวแล้วเครียดมากจนไม่มีความสุขเลยค่ะ
เรื่องมันผ่านมานานเป็นเดือนแล้วแต่เรายังไม่ลืมเลย
วันนั้นเรานั่งเล่นคอมอยู่แล้วเปิดทีวีทิ้วไว้ มีข่าวนึงขึ้นมา
เป็นข่าวพ่อแม่ลูกนั่งรถมอเตอร์ไซด์จะออกไปทำธุระ แล้วดูดีๆก็มีโจรใต้ขับรถเข้ามายิงพ่อกับแม่ตายต่อหน้าลูก
ซึ่งลูกก็อายุน้อยมาก 4 ขวบเองค่ะ พอเราได้ฟังข่าวนี้แล้วเรารู้สึดสลด หดหู่มากค่ะ เราสงสารเด็กมากๆ สงสารแบบไม่รู้จะยังไงแล้ว
มันเป็นอะไรที่โหดร้ายมากและมันฝังอยู่ในหัวเราตลอด หลังจากนั้นทุกครั้งที่เราทำอะไรอยู่ เวลาที่เรามีความสุข ข่าวนี้มันจะแว้บเข้ามาในหัวตลอดเลยค่ะ เวลาเราทำอะไรแล้วรู้สึกดี มีความสุข เราจะนึกถึงเด็กคนนี้ รู้สึกสงสารชะตาชีวิตของเค้ามาก ตอนนี้ก็อยากรู้ว่าเค้าจะเป็นยังไง เค้าจะเข้มแข็งมั้ย และพอคิดถึงคนอื่นๆในโลกนี้ที่โดนคนอื่นทำร้าย โดยไม่มีเหตุผล เรารู้สึกว่าโลกนี้มันโหดร้ายมากเกินไปแล้วค่ะ
มันเป็นกรรมหรอคะ ที่เค้าจะต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ช่วยอธิบายให้เข้าใจทีค่ะ
เรารู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องอะไรของเราเลย ทำไมเราถึงจะต้องเอามันมาเป็นทุกข์ แต่เราลืมไม่ได้ค่ะ เราสงสารมากจนเราทุกข์ และเราไม่รู้จะทำยังไง
เราไม่ได้อยากเรียกร้องความสนใจใดๆ แต่มันเป็นเรื่องจริงค่ะ เราอยากระบายออกมาเผื่อจะทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง
ขอบคุณมากค่ะ