ผมใช้ชีวิตอยู่ กทม ผมผ่อนรถให้แฟนขับมาปีกว่าละ อยู่คนละที่ ทำงานคนละที่(ยังไม่แต่งงาน) แฟนใช้เงินเก่งมาก หักค่าใช้จ่ายหลัก แฟนเหลือเงินใช้เพียวๆต่อเดือน 9000บ. ไม่พอใช้ขอเรา ก็ให้ทุกครั้ง อยากได้อะไรเราก็ซื้อให้อยากให้เค้ามีความสุข เค้าลำบากเรายื่นมือช่วยตลอดช่วงนั้นพอมีรายได้อื่นอยู่บ้าง ซื้อทองให้ใส่ มีของดีๆใช้กระเป๋ามือถือ4s กินอาหารห้างแพงๆอย่างน้อยอาทิตย์ละ1ครั้ง ใช้ของดีๆ หรูๆหน่อยเค้าจะมีความสุขมาก ....แต่ช่วงหลังมาเราเปลี่ยนที่ำงานใหม่รายได้มันแย่ลง เงินที่เหลือจากการผ่อนรถ ค่าห้อง ค่าโทรศัพท์ ค่าสหกรณ์ เหลือประมาณ 3400 บ.ต่อเดือน
มาอยู่วันนึงทะเลาะกันเรื่องมือถือผมแบตเสื่อม มันก็ติดต่อไม่ได้ ทั้งที่วันนั้นไปส่งเค้าทำงานชั้น4 เราก็เอางานไปนั่งทำรอชั้นล่าง ที่โล่งมีต้นไม้นิดหน่อยเดินหาหน่อย20กว่าก้าวก็เจอแล้ว เค้าก็วีนโมโหใหญ่ ว่าทำไมไม่ซื้อโทรศัพท์ใหม่ เราก็ตอบไปว่าเงินไม่มีเด๋วมีค่อยซื้อ เงินไม่มี ไม่มีอยู่นั้นแหละ เอาไปทำอะไรหมด เราก็อธิบายค่าใช้จ่ายเราเยอะ ค่าผ่อนรถ ค่าห้อง ค่าโทรศัพท์ ค่าสหกรณ์ เหลือค่าใช้จ่าย สามพันกว่าบาทเอง แฟนก็ขึ้นเสียงมาเลยว่า "เธอทวงบุณคุณหรอ รถเด๋วผ่อนเองก็ได้" ทะเลาะกันใหญ่หาว่าเราทวงบุญคุณ ก็เคียร์กันไป
พออีกหลายวันต่อมา เห็นเพื่อน คนอื่นเที่ยวกันเยอะ (ก่อนหน้านั้นก็เคยไปเที่ยว2-3ครั้ง)ก็ชวนเราขับรถไปเที่ยว ตจว. ไอ้เราก็การเงินแย่ด้วย ก็บอกไปว่าเด๋วเราจะได้เงินก่อนมานะเด๋วค่อยพาไปนะ ก็วีนใส่เราเลยว่า"ไม่มีเงิน ไม่มีเงิน เคยทำอะไรเพื่อเราบ้างรึป่าว" (เหมือนเค้าทำเป็นไม่รู้ว่าเราไม่มีเงิน)เราก็บอกไปค่าใช้จ่ายเราเยอะเด๋วได้เงินมาก่อนเด๋วค่อยไป เค้าก็วกเข้าเรื่องทวงบุญคุณอีกละหาว่าเราไปทวงบุญคุณเค้า..บอกจะส่งรถเองอีกแล้ว เราก็บอกไปว่าเธอส่งไม่ได้หรอกเงินใช้เพียวๆต่อเดือน9000บ.ยังไม่พอเลย ก็ทะเลาะกันใหญ่เลย ......ผมก็เลยกลับมาคิดทบทวนว่าผมไม่เคยทำอะไรให้เค้าเลยหรอ ไม่โทรหาเค้า2วัน แล้วผมก็โทรไปเค้าก็บอกว่าผมผิดไม่สนใจเค้า ชอบทวงบุญคุณ ผมควรต้องปรับปรุงตัวอย่างนั้นอย่างนี้ เค้าก็ขอห่างเราซักเดือนนึง เราก็เศร้านะเพราะรักเค้ามาก เราก็บอกไปว่าตามใจละกันถ้าทำแล้วเธอมีความสุข ........เค้ามาเอ็ดใส่เราว่าเราทำไมไม่มีเงินเงินไปไหนหมด เราก็แค่แจกแจงค่าใช้จ่ายให้ฟัง เราว่ามันไม่ใช่การทวงบุญคุณนะ(ทั้งๆที่ผมให้เค้าเยอะมากไม่หวังสิ่งตอบแทนด้วยขอให้เค้ารักผมรู้สึกดีกับผมก็พอแล้ว) จะเลิกกันเพราะเรื่องอย่างนี้เหนื่อยใจเลย
การอธิบายค่าใช้จ่าย เธอบอกทวงบุญคุณหรอ
มาอยู่วันนึงทะเลาะกันเรื่องมือถือผมแบตเสื่อม มันก็ติดต่อไม่ได้ ทั้งที่วันนั้นไปส่งเค้าทำงานชั้น4 เราก็เอางานไปนั่งทำรอชั้นล่าง ที่โล่งมีต้นไม้นิดหน่อยเดินหาหน่อย20กว่าก้าวก็เจอแล้ว เค้าก็วีนโมโหใหญ่ ว่าทำไมไม่ซื้อโทรศัพท์ใหม่ เราก็ตอบไปว่าเงินไม่มีเด๋วมีค่อยซื้อ เงินไม่มี ไม่มีอยู่นั้นแหละ เอาไปทำอะไรหมด เราก็อธิบายค่าใช้จ่ายเราเยอะ ค่าผ่อนรถ ค่าห้อง ค่าโทรศัพท์ ค่าสหกรณ์ เหลือค่าใช้จ่าย สามพันกว่าบาทเอง แฟนก็ขึ้นเสียงมาเลยว่า "เธอทวงบุณคุณหรอ รถเด๋วผ่อนเองก็ได้" ทะเลาะกันใหญ่หาว่าเราทวงบุญคุณ ก็เคียร์กันไป
พออีกหลายวันต่อมา เห็นเพื่อน คนอื่นเที่ยวกันเยอะ (ก่อนหน้านั้นก็เคยไปเที่ยว2-3ครั้ง)ก็ชวนเราขับรถไปเที่ยว ตจว. ไอ้เราก็การเงินแย่ด้วย ก็บอกไปว่าเด๋วเราจะได้เงินก่อนมานะเด๋วค่อยพาไปนะ ก็วีนใส่เราเลยว่า"ไม่มีเงิน ไม่มีเงิน เคยทำอะไรเพื่อเราบ้างรึป่าว" (เหมือนเค้าทำเป็นไม่รู้ว่าเราไม่มีเงิน)เราก็บอกไปค่าใช้จ่ายเราเยอะเด๋วได้เงินมาก่อนเด๋วค่อยไป เค้าก็วกเข้าเรื่องทวงบุญคุณอีกละหาว่าเราไปทวงบุญคุณเค้า..บอกจะส่งรถเองอีกแล้ว เราก็บอกไปว่าเธอส่งไม่ได้หรอกเงินใช้เพียวๆต่อเดือน9000บ.ยังไม่พอเลย ก็ทะเลาะกันใหญ่เลย ......ผมก็เลยกลับมาคิดทบทวนว่าผมไม่เคยทำอะไรให้เค้าเลยหรอ ไม่โทรหาเค้า2วัน แล้วผมก็โทรไปเค้าก็บอกว่าผมผิดไม่สนใจเค้า ชอบทวงบุญคุณ ผมควรต้องปรับปรุงตัวอย่างนั้นอย่างนี้ เค้าก็ขอห่างเราซักเดือนนึง เราก็เศร้านะเพราะรักเค้ามาก เราก็บอกไปว่าตามใจละกันถ้าทำแล้วเธอมีความสุข ........เค้ามาเอ็ดใส่เราว่าเราทำไมไม่มีเงินเงินไปไหนหมด เราก็แค่แจกแจงค่าใช้จ่ายให้ฟัง เราว่ามันไม่ใช่การทวงบุญคุณนะ(ทั้งๆที่ผมให้เค้าเยอะมากไม่หวังสิ่งตอบแทนด้วยขอให้เค้ารักผมรู้สึกดีกับผมก็พอแล้ว) จะเลิกกันเพราะเรื่องอย่างนี้เหนื่อยใจเลย