สวัสดีค่ะ ห่างหายไปนานมาก วันนี้กลับมากับความน่ารักของลูกๆ
ช่วงที่ผ่านมาก็มีเหตุกาณ์หลายอย่างเกิดขึ้น เอามาเล่าให้ฟังเป็นประสบการณ์นะคะ

เรื่องแรกเลยค่ะ เหี่ยว ชิวาวาตัวน้อย
วันนึงเราตื่นเช้ามาเจอเค้าอ้วกและซึม ลักษณะอ้วกเป็นใสๆเหนียวๆ เหมือนน้ำย่อยค่ะ
แต่เราคิดว่าเค้าท้องเสียธรรมดา เพราะเค้าเคยอ้วกแบบนี้แล้ว เลยรอจนถึงตอนเย็นที่กลัมาเค้ายิ่งซึมกว่าเดิม
เลยตัดสินใจพาไปหาหมอ ปรากฎว่า คุณหมอบอกให้สังเกตที่หูและตาเค้าออกสีเหลืองๆค่ะ
เลยได้เจาะเลือดตรวจ ผลปรากฎว่า เหี่ยว เป็นฉี่หนูค่ะ
ค่าตับค่าไตสูงมาก โดยเชื้อนี้จะฟักตัวสามสี่วันเข้ากระแสเลือด แล้วจะไปอยู่ี่ตับที่ไตเป็นส่วนใหญ่
ซึ่ง ฉี่หนู นี้ คุณหมอบอกว่าถึงฉีดวัคซีนก็ป้องกันไม่ได้ทุกสายพันธุ์
หลังจากนั้นต้องพาเหี่ยวไปให้น้ำเกลือทุกวันเพราะกินข้าวไม่ได้เลย กินแล้วอ้วก
แต่เราก็ยังมีความหวังเพราะเค้าฉี่ได้ค่ะ
ประมาณหนึ่งสัปดาห์ผ่านไป เราไปเฝ้าเค้าทุกวัน เค้าก็ทรุดลงเรื่อยๆ ค่าเม็ดเลือดขาวสูงขึ้นมาก
จนในคืนหนึ่งเรานอนข้างๆเค้า เค้าหายใจหอบเสียงดัง ชัก แล้วก็จากเราไป
ตอนประมาณตี 1 คืนวันที่ 10 กค ค่ะ วันนั้นเราไปนอนบ้านพอดี เลยช่วยกันกับแม่ขุดฝังเหี่ยวไว้ที่บ้าน
โรคนี้ถ้าใครพบอาการผิดปกติเร็ว ไปหาหมอแล้ว ก็จะฆ่าเชื้อได้หมดนะคะ เพราะเชื้อยังไม่เยอะ
สำหรับการทำความสะอาด เราใช้น้ำร้อนราดบริเวณที่เค้าฉี่ หรือ อ้วกค่ะ แล้วก็เช็ดแอลกอฮอล์ แล้วก็เดทตอลไปอีกค่ะ




ที่จริงเรากันไว้ให้แยกนะคะตอนนั้น กลัวติด แต่จ๋าไวมาก เปิดประตูห้องนอนปุ๊บวิ่งมานอนกับเหี่ยวเลย
เราก็เลยปล่อยให้เค้าอยู่ด้วยกันสักพัก คิดถึงทีไรแล้วน้ำตาจะไหลทุกทีเลยค่ะ เฮ้ออ

ตอนนี้ก็หนึ่งเดือนผ่านไปแล้ว ขอให้หนูไปเกิดใหม่ในที่ดีๆนะลูก ถ้ามีโอกาสก็ยังจะทำอะไรตอบแทน
เพราะดูแลหนูไม่ดีพอ ขอโทษนะลูก


หลังจากเหี่ยวเสียไปประมาณ 1 สัปดาห์  จั๊มก็ได้กระโดดลงจากระเบียงหลังห้องเราค่ะ
หลังห้องเราเป็นซี่กรงห่างๆ เราก็เลยเอาฟิวเจอร์บอร์ดมาปิดไว้ครึ่งหนึ่ง ค่อนข้างสูงมาก
แต่จั๊มกระโดดไปถึงและลื่นกระถามต้นไม้ที่มีอยู๋ด้านนอกจนตกลงไปค่ะ
ซึ่งกำแพงข้างล่างเป็นซี่แหลมๆขึ้นมา บุญรักษามากค่ะ ที่เหล็กไม่เสียบแค่ถากๆ
พี่ในหอที่อยู่ชั้นหนึ่ง แกอยู่ระเบียงพอดี เลยไปถึงตัวจั๊มก่อนเรา พอพี่เค้าไปจับมันออก
จั๊กตกใจค่ะ และวิ่งหายไปเลย ตอนนั้นกลางคืนแล้วหลังหอก็รกมาก เราก็เลยตัดใจ
เช้าต่อมาพี่ๆที่อยู่ชั้นหนึ่งกับเราก็จัดการถางหญ้าด้านหลังค่ะ ซึ่งมีพี่เค้าบอกอยู่ว่า
เห็นจั๊มแถวๆนี้แหละ ไม่ไปหรอก คงหลับอยู่ใต้ตึกเพราะ ใต้หอมันจะเป็นช่องว่างอ่ะค่ะ
แต่ช่องเล็กมากคนมุดไม่ได้ เราก็ซื้อทาโร่ปลาทูมา วางๆไว้ก็ยังหาเค้าไม่เจอค่ะ
จนอีกวันต่อมา เราสังหรณ์ใจบางอย่าง เลยไปที่ข้างหลังหออีกครั้ง
แล้วเรียกเค้าค่ะ "จั๊ม จั๊มจ๋า จั๊ม จั๊มเอ๊ยย" ปรากฎว่ามีเสียงตอบรับค่ะ แล้วเค้าก็ค่อยๆคลานออกมา
ตอนนั้นเราแบบบรรยายไม่ถูกค่ะ รีบเอาเค้ามากอดเค้าก็ร้องก็เลียเราไม่หยุดเลย
ปรากฎว่าเค้าได้แผลเปิดมาสามแผลค่ะ เลยจัดการไป รพ เอ็กซเรย์ดูแล้วไม่เป็นอะไรมีแค่แผล
แต่เนื้อตายยังเย็บแผลไม่ได้ ต้องล้างแผลทุกวัน
ตอนนี้เย็บแผลเสร็จจนตัดไหมล่ะค่ะ
เราก็เลยมานั่งคิดว่า เอ๊ะมันเป็นเพราะชื่อที่เราตั้งหรือเปล่า ตั้งชื่อว่า เหี่ยว ก็ตัวเหี่ยวๆแล้วก็จากเราไป
ตั้งชื่อว่า จั๊ม ก็กระโดดหนีเราไป มีแต่ข้าวกล้องที่ไม่เป็นอะไรเลย
เราก็เลยเปลี่ยนชื่อเค้าเป็น จ๊ะจ๋า ค่ะ และก็สัญญากับตัวเองว่าจะไม่ตั้งชื่อหมาแมวตามลักษณะเค้าอีกแล้ว

วันแรกหลังจากไปหาหมอมาค่ะ ได้ล้างแผล ร้องลั่น จนหมอได้ให้ยาซึมเลยค่ะ

ตอนนี้ตัดไหมแล้วค่า

สุดท้ายค่า ยาวไปหน่อย แหะๆ เนื่องจากเราเห็นคนแจกแมว
ซึ่งมันคือแมวที่เราชอบมาก คือ แมวขาวปลอด เป็นเปอร์เซียผสม
เราก็เลยตัดสินใจรับเค้ามาเลี้ยงค่ะ ตั้งชื่อว่า แจ๋วแหวว จะได้คล้องกับจ๊ะจ๋า
เราก็เลยรับมาดูแลค่ะ ปรากฎว่าวันแรกมาก็เหมือนจะดีนะคะ อยู่ไปอยู่มา ขู่กันมากเลยค่ะวันที่สอง
วันนี้วันที่สี่แล้ว ก็นอนด้วยกันได้ค่ะ แต่แจ๋วจะขู่ข้าวกล้องตลอดเลย ทั้งๆที่ข้าวกล้อง ชอบมาเลีย หันตูดส่ายหางเล่นด้วย
พอขู่ข้าวกล้องก็กลัวหางจุกตูดเลย ทั้งๆที่แจ๋วตัวเล็กนิดเดียว
แต่แจ๋วกลัวจ๊ะจ๋าค่ะ แค่เห็นก็จะนั่งหมอบ แล้วก็จ้องกันกันไป
หวังว่า สถานการณ์มันคงจะดีขึ้นในไม่ช้านะคะ ใครมีคำแนะนำอะไรบอกได้เลยนะคะ

มาวันแรกค่ะ เรียบร้อยกันหมด น่ารักจริงๆ

หลังจากนั้นก็ขู่ เขม่นกันอยู่เรื่อยๆ แต่ส่วนใหญ่จะไม่ค่อยสนใจกันนะคะ ว่างๆจ๊ะจ๋าก็จะมานั่งดูว่าแจ๋วทำอะไรอยู่ น่ารักดีค่ะ

ตัวเล็กแต่ขู่เก่งนะคะ



อันนี้รูปเมื่อเช้านี้เลยค่ะ เบียดไปเบียดมาจนเราตื่น ผ้าก็ไม่ได้ห่มหมอนก็ไม่ได้หนุน TT