ขอแชร์ประสบการณ์ในการทำกรรมฐานครับ

ก่อนอื่นต้องขอบอกเลยว่าถึงผมจะปฏิบัติมานานพอสมควรแต่ก็เป็นแบบ ทำๆหยุดๆ เมื่อก่อนเน้นแต่เรื่องทานกับศีลเป็นหลัก แต่ก็ไม่ได้เคร่งครัดมากแล้วแต่อารมณ์และกิเลศ มาปีนี้ผมลาออกจากงานออฟฟิสแล้วกลับมาอยู่บ้านค้าขายเล็กๆน้อย ก็พอมีเวลาของตัวเองเลยเริ่มปฏิบัติกรรมฐานให้จริงจรังมากขึ้น ก็ทำตารางไว้ว่าช่วงเช้าหลังทานข้าวอาบน้ำเสร็จก็จะสวดมนต์ทำกรรมฐาน ช่วงแรกๆ ยอมรับว่านิวรณ์กวนมาก หลังจากสวดมนต์อาราธนาศีล ขอขมาพระรัตนไตรแล้วสมาทานพระกรรมฐาน นั่งทีไรจัดอนาปานับลมหายใจได้พอสบายก็บริกรรม พุทธโธได้สักพักสัปหงกเลยครับ(แต่พอรู้ตัวก็เริ่มจับคำภาวนาใหม่)เป็นแบบนี้อยู่หลายเดือน ลองเปลี่ยนคำบริกรรมแล้วก็ไม่หายครับ มาวันหนึ่งผมได้ฟังเพลง องค์ใดพระสัมพุทธ ของคุณปาน ธนพร ใน youtube ฟังแล้วรู้สึกเกิดปิติตื้นตันใจบอกไม่ถูกเลยใช้วิธีนี้ดู คือ ทานข้าว อาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ ก็เปิดเพลงนี้ฟังก่อน พอจบเพลง อารมณ์ปิติมันเกิดก็สวดมนต์ตามลำดับ รู้สึกว่าใจมันนิ่งดี พอเข้ากรรมฐานก็จับ อานาปา สักพัก ก็นิ่งดีครับ ทีนี้ผมเริ่มไล่พิจารณาละสังโยชน์ 3 ตั้งแต่ สักกายทิฐิ วิจิกิจฉา ศีลพตปรามาส + อุปมานุสติรรมฐาน ตามด้วยพรหมวิหาร 4  แล้วนั่งไล่พิจาราณาบารมี  10 ของตัวเอง พอพิจารณาเรียบร้อยแล้วย้ายมาบริกรรมพร้อมกับจับภาพพระพุทธรูป คราวนี้นิ่งสนิดเลยครับ ไม่มีง่วงเลยก็เลยจัด วิปัสนาญาน 9 ต่อ สักพักจึงถอนออกมาแล้วอุทิศส่วนกุศลกราบพระ  ทำแบบนี้มาสัก 4 วัน นิวรณ์ไม่เข้ามากวนเลย โดยเฉพาะอาการง่วงทั้งๆ ที่บางวันผมนอนไม่ค่อยหลับคิดว่าอาจจะหลับตอนทำกรรมฐานเหมือนครั้งก่อนๆ เอาเป็นว่ามาแชร์ให้ฟังบางท่านอาจบอกเฮ้ย มันจะถูกหลักหรือ แต่สำหรับผมทำแบบนี้รู้สึกมันมีอะไรก้าวหน้าขึ้น เรื่องอารมณ์ที่เข้ามากระทบมันสลายตัวไปเร็วกว่าเมื่อก่อน คิดว่าจะเดินแบบนี้ต่อไปครับ

ปล. ส่วนตัวผมวิเคราะห์ว่าอาจจะเป็นด้วยสาเหตุ
1.เมื่อก่อนผมไม่เคยพิจารณาตัดสังโยชน์ 3 +อุปมานุสติ เจริญพรหมวิหาร 4 +พิจารณาบามี 10 ก่อน มาถึงก็อนาปาแล้วก็ภาวนาไปเลย พูดง่ายคือไม่ได้ Simulation อารมณ์ของพระโสดาบันก่อนปฏิบัติกรรมฐานน่ะครับอาจเป็นเพราะสาเหตุนี้ก็ได้จึงทำให้สมัยก่อนกดนิวรณ์(ชั่วคราว)ไม่ลงเวลาทำกรรมฐาน
2. เพลงนั้นอาจทำให้คนจริตแบบผมเกิดปิติมากเลยเป็นกำลังใจให้สามารถข่มนิวรณ์ลงได้ (ชั่วคราว)