แต่พออาบเสร็จ บอกว่าดึกแล้วหนังไม่ฉายแล้ว ให้ดูทีวีแทน (ใช้มุขนี้บ่อย)
ตอนเด็กแล้วนะครับ แต่ผมก็รู้ทันแล้วว่า ต้องโกหกกันแน่เลย แต่ก็ไปอาบน้ำด้วยดี
อย่างนี้ถือว่าโกหกหรือเปล่าครับ หรือว่า พูดไม่หมด นึกถึงกรณีพระพุทธเจ้า ที่เจอคนไล่ฆ่ากันแล้วคนไล่ถามทางว่าเห็นคนวิ่งมาทางนี้ไหม พระพุทธองค์บอกให้คนที่ตามฆ่าคน ว่าเท่าที่ฉันยืนอยู่ที่นี่ ก็ไม่เห็นใครเดินมาทางนี้นะ
เหมือนอีกหลายกรณีเช่น พระพุทธองค์ท่านพาท่านพาหิยะไปดู นางฟ้าถ้าอยากได้ให้ปฏิบัติฯ แต่แท้จริงแล้ว ก็ต้องการให้ปลงให้ถึงนิพพานต่างหาก พูดจริงแต่พูดไม่หมดตั้งแต่แรกถือว่า โกหกหรือเปล่า หรือว่า หลอก หรือ ใช้อุบาย
ประเด็นที่ต้องการสนทนาก็คือ ท่านพุทธทาสบอกว่าพระพุทธเจ้าโกหกเรื่องสวรรค์ เอออวยเรื่องสวรรค์ แต่ไม่ได้บอกว่าสวรรค์เป็นเรื่องไม่จริง ไม่มี แต่บอกว่า สวรรค์บนฟ้า นรกใต้ดินมันโง่เกินไป(ท่านเติมบนฟ้า กับใต้ดินเข้าไปด้วย) บอกว่ามันใช้ไม่ได้กับสมัยปัจจุบันที่เป็นวิทยาศาสตร์มาก จึงไม่เชื่อ ไม่กลัวกันแล้ว แต่ไม่ได้กล่าวเลยว่าไม่จริงแบบชัดเจนแบบย้ำ
นี่ท่านพูดแบบเว้นช่องไว้เสมอ ก็เพื่อว่าจะได้โปรดคนสมัยใหม่ที่ไม่เชื่อ ไม่งมงาย ที่จะทำให้พลาดจากการเข้าสู่ศาสนาพุทธไป(ที่มีเยอะในปัจจุบัน) หรือเปล่า มองในแง่มุมนี้นะครับ
แต่ส่วนตัวผมก็ไม่เห็นด้วย ที่ท่านพุทธทาสจะพูดแล้วทำให้ผู้ฟังเข้าใจไขว้แขวไปในแนวทางนี้*นะครับ แต่บางยุคสมัยมันก็ช่วยไม่ได้ ซึ่งบางทีก็ช่วยคนได้เยอะเหมือนกัน
(*เหมือนตายแล้วสูญ สิ่งทิพย์เป็นของโกหกหลอกลวงเพื่อให้เกรงกลัว ฯลฯ)
อยาก ถามคนที่เป็นศิษย์หรือเคารพนับถือ ท่านพุทธทาสนะครับ ว่ามีความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่อง ทิพย์ ที่มองไม่เห็นอย่างไรบ้าง เชื่อ หรือ ไม่เชื่อ ว่ามีอยู่ หรือ เหมือนท่านพุทธทาสท่านวางหลักไว้ ว่า"ไม่สำคัญ ต่อการดับทุกข์"
ตอนเด็ก แม่โกหกผม ให้อาบน้ำจะพาไปดูหนัง
ตอนเด็กแล้วนะครับ แต่ผมก็รู้ทันแล้วว่า ต้องโกหกกันแน่เลย แต่ก็ไปอาบน้ำด้วยดี
อย่างนี้ถือว่าโกหกหรือเปล่าครับ หรือว่า พูดไม่หมด นึกถึงกรณีพระพุทธเจ้า ที่เจอคนไล่ฆ่ากันแล้วคนไล่ถามทางว่าเห็นคนวิ่งมาทางนี้ไหม พระพุทธองค์บอกให้คนที่ตามฆ่าคน ว่าเท่าที่ฉันยืนอยู่ที่นี่ ก็ไม่เห็นใครเดินมาทางนี้นะ
เหมือนอีกหลายกรณีเช่น พระพุทธองค์ท่านพาท่านพาหิยะไปดู นางฟ้าถ้าอยากได้ให้ปฏิบัติฯ แต่แท้จริงแล้ว ก็ต้องการให้ปลงให้ถึงนิพพานต่างหาก พูดจริงแต่พูดไม่หมดตั้งแต่แรกถือว่า โกหกหรือเปล่า หรือว่า หลอก หรือ ใช้อุบาย
ประเด็นที่ต้องการสนทนาก็คือ ท่านพุทธทาสบอกว่าพระพุทธเจ้าโกหกเรื่องสวรรค์ เอออวยเรื่องสวรรค์ แต่ไม่ได้บอกว่าสวรรค์เป็นเรื่องไม่จริง ไม่มี แต่บอกว่า สวรรค์บนฟ้า นรกใต้ดินมันโง่เกินไป(ท่านเติมบนฟ้า กับใต้ดินเข้าไปด้วย) บอกว่ามันใช้ไม่ได้กับสมัยปัจจุบันที่เป็นวิทยาศาสตร์มาก จึงไม่เชื่อ ไม่กลัวกันแล้ว แต่ไม่ได้กล่าวเลยว่าไม่จริงแบบชัดเจนแบบย้ำ
นี่ท่านพูดแบบเว้นช่องไว้เสมอ ก็เพื่อว่าจะได้โปรดคนสมัยใหม่ที่ไม่เชื่อ ไม่งมงาย ที่จะทำให้พลาดจากการเข้าสู่ศาสนาพุทธไป(ที่มีเยอะในปัจจุบัน) หรือเปล่า มองในแง่มุมนี้นะครับ
แต่ส่วนตัวผมก็ไม่เห็นด้วย ที่ท่านพุทธทาสจะพูดแล้วทำให้ผู้ฟังเข้าใจไขว้แขวไปในแนวทางนี้*นะครับ แต่บางยุคสมัยมันก็ช่วยไม่ได้ ซึ่งบางทีก็ช่วยคนได้เยอะเหมือนกัน
(*เหมือนตายแล้วสูญ สิ่งทิพย์เป็นของโกหกหลอกลวงเพื่อให้เกรงกลัว ฯลฯ)
อยาก ถามคนที่เป็นศิษย์หรือเคารพนับถือ ท่านพุทธทาสนะครับ ว่ามีความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่อง ทิพย์ ที่มองไม่เห็นอย่างไรบ้าง เชื่อ หรือ ไม่เชื่อ ว่ามีอยู่ หรือ เหมือนท่านพุทธทาสท่านวางหลักไว้ ว่า"ไม่สำคัญ ต่อการดับทุกข์"