**********เตรียมพร้อมกันไว้บ้างรึยัง***********

เดี๋ยวนี้เวลานั่งรถเมล์ อืมมมม...หรือนอนหว่า เอาเป็นว่าเจอบ่อยมากๆครับ
มีสุภาพสตรีการแต่งตัวหน้าตาแบบว่าพาไปเดินพารากอน ไม่อายใคร
คือบางทีขณะกำลังหลับเพลิดเพลินบนรถเมล์สายประจำ ที่เมื่อมันอยากรับเราก็จอดรับ
เมื่อไม่อยากรับ มันก็วิ่งเลนขวาสุด แม้จะวิ่งเสี่ยงตายออกไปโบกมันก็ทำเป็นไม่เห็น
ก็เสียงคุยโทรศัพท์ของเจ้าหล่อนเนี่ย มันทำให้ผมตื่นจากภวังค์ คือเธอไม่ได้ใช้ภาษาไทยแห่งชาติคุยกัน
แต่มันเป็นภาษาเพื่อนบ้านที่ใกล้ชิด บางครั้งต้องหยิกตัวเองว่านั่งรถหลับจนทะลุไปประเทศเพื่อนบ้านรึเปล่า
เนื่องจากด้านหน้าก็คนนึง ด้านหลังก็อีกคนนึง คุยกันเสียงดังโขมงโฉงเฉง ประหนึ่งอยู่ที่บ้านชั้นเอง
ที่คุ้นเคยทั่วไปมักจะเป็นพวกชนชั้นลูกจ้างแรงงาน แต่นี่เริ่มยกระดับเป็นพนักงานบริษัทประมาณนั้น

นี่ขนาดเรายังไม่ได้เปิดประชาคมอาเซี่ยนเลยนะเนี่ย เตรียมซ้อมพูดกันไว้บ้างรึยัง