น้องชายติดยามานานมาก เคยถูกจับเข้าคุกสองหน ติดเกือบปี เมื่อสิบกว่าปีก่อน
พอออกมา ก็เล่นยาเหมือนเดิม พีอแม่เราก็เอือมระอา ขโมยข้าวของไปขายจนจะหมดบ้าน
เมื่ิอสามปีก่อน น้องชายไม่สบาย ลุกไม่ขึ้นจนเราต้องพาไปรพ.ต้นสังกัด ตรวจพบว่าเป็นเอดส์
กิกินยาตลอด จากcd4 เหลือ5 ขึ้นมาเป็น15
แต่ยังคงเล่นยาเหมือนเดิม
มาปีที่แล้ว ด้วยความคะนอง หันไปเสพไอซ์ และลืมกินยา พอลืมบ่อยๆ ก็ชินที่ไม่เป็นอะไร
เสพไอซ์มาตลอดโดยไม่กินยา
เมื่อสามเดือนก่อนโดนจับข้อหาครอบครอง
พ่อแม่ก็กลัวจะเป็นไรในคุก ก็ประกันตัวออกมารอขึ้นศาล
คดีเก่ายังไม่ทันตัดสิน ก็โดนจับอีกข้อหาเดิม
ช่วงนี้ร่างกาย ย่ำแย่ พ่อแม่ยังคงสงสารประกันตัวอีกรอบ
ทีนี น้องชายไม่กล้าเสพ หันไปเล่นยาเมาแทน
และยอมจะไปหาหมอเพื่อรับยาต้านเหมือนเดิม
ประเด็นคือ ช่วงรอไปหาหมอ วันที่คลินิคตะวันใหม่ ซึ่งเกี่ยวกับโรคเอดส์โดยเฉพาะที่รพ.ตากสิน ทีาเคยรักษาจะเปิดแค่วันพฤหัสเท่านั้น ซึ่งตรงกับวันขึ้นศาล
ก็ตัองเลื่อนออกไปอีก
น้องชายก็หาวิธีกินยาเมาหรืออะไร เราไม่รู้กินเพื่อให้ตัวเองเมาและลืมความเจ็บปวด
แต่ช่วงที่เมา จะเพ้อพูดคนเดียว คุยคนเดียว
สร้างความลำคาญให้แม่ ซึ่งไม่ได้หลับได้นอน
แต่ไม่เคยอาละวาดรุนแรง นิสัยไม่เคยเป็น
อย่างมากแค่พูดคนเดียวโวยวายให้แม่ไม่ได้หลับได้นอน
เราจะแจ้งตำรวจให้เอาตัวไป ก็กลัวจะไปตายในคุกเพราะมีคดีเก่าสองคดียังไม่ตัดสิน
จะพาไปโรงพยาบาลประสาท ที่กระทรวงสาธารณะสุข ก็ห่วงเรื่องยังไม่ได้หาหมอ
( มีครั้งนึง น้องเมากาวเดินแก้ผ้า แม่เราไปร้องไห้ที่โรงพัก ตำรวจมาเอาตัวไปส่งรพ.นี้
อยู่3เดือน ออกมาอ้วนขาว ตอนนี้นยังไม่ติดเขื้อ)
เราควรจะทำยังไง ส่งตำรวจหากไปตายด้วยโรคเอดส์เพราะยังไม่ได้ยา เราจะรู้สึกบาปไปตลอดชีวิต
ปล่อยไว้อย่างนี้ ก็สงสารแม่ เพราะเขานอนกับแม่
จะฝากตำรวจขังไว้ก่อน หรือยังไงดี
รอพฤหัส หน้า ไปรพ.
เราคิดไรไม่ออกเลย ใจนึงสงสาร ใจนึงอยากฆ่าให้ตาย
แต่สงสารแม่ หัวอกแม่ ยังไงก็ลูก
เราหาทางออกไม่เจอเลย
ทำอย่างไรกับชีวิตดี
พอออกมา ก็เล่นยาเหมือนเดิม พีอแม่เราก็เอือมระอา ขโมยข้าวของไปขายจนจะหมดบ้าน
เมื่ิอสามปีก่อน น้องชายไม่สบาย ลุกไม่ขึ้นจนเราต้องพาไปรพ.ต้นสังกัด ตรวจพบว่าเป็นเอดส์
กิกินยาตลอด จากcd4 เหลือ5 ขึ้นมาเป็น15
แต่ยังคงเล่นยาเหมือนเดิม
มาปีที่แล้ว ด้วยความคะนอง หันไปเสพไอซ์ และลืมกินยา พอลืมบ่อยๆ ก็ชินที่ไม่เป็นอะไร
เสพไอซ์มาตลอดโดยไม่กินยา
เมื่อสามเดือนก่อนโดนจับข้อหาครอบครอง
พ่อแม่ก็กลัวจะเป็นไรในคุก ก็ประกันตัวออกมารอขึ้นศาล
คดีเก่ายังไม่ทันตัดสิน ก็โดนจับอีกข้อหาเดิม
ช่วงนี้ร่างกาย ย่ำแย่ พ่อแม่ยังคงสงสารประกันตัวอีกรอบ
ทีนี น้องชายไม่กล้าเสพ หันไปเล่นยาเมาแทน
และยอมจะไปหาหมอเพื่อรับยาต้านเหมือนเดิม
ประเด็นคือ ช่วงรอไปหาหมอ วันที่คลินิคตะวันใหม่ ซึ่งเกี่ยวกับโรคเอดส์โดยเฉพาะที่รพ.ตากสิน ทีาเคยรักษาจะเปิดแค่วันพฤหัสเท่านั้น ซึ่งตรงกับวันขึ้นศาล
ก็ตัองเลื่อนออกไปอีก
น้องชายก็หาวิธีกินยาเมาหรืออะไร เราไม่รู้กินเพื่อให้ตัวเองเมาและลืมความเจ็บปวด
แต่ช่วงที่เมา จะเพ้อพูดคนเดียว คุยคนเดียว
สร้างความลำคาญให้แม่ ซึ่งไม่ได้หลับได้นอน
แต่ไม่เคยอาละวาดรุนแรง นิสัยไม่เคยเป็น
อย่างมากแค่พูดคนเดียวโวยวายให้แม่ไม่ได้หลับได้นอน
เราจะแจ้งตำรวจให้เอาตัวไป ก็กลัวจะไปตายในคุกเพราะมีคดีเก่าสองคดียังไม่ตัดสิน
จะพาไปโรงพยาบาลประสาท ที่กระทรวงสาธารณะสุข ก็ห่วงเรื่องยังไม่ได้หาหมอ
( มีครั้งนึง น้องเมากาวเดินแก้ผ้า แม่เราไปร้องไห้ที่โรงพัก ตำรวจมาเอาตัวไปส่งรพ.นี้
อยู่3เดือน ออกมาอ้วนขาว ตอนนี้นยังไม่ติดเขื้อ)
เราควรจะทำยังไง ส่งตำรวจหากไปตายด้วยโรคเอดส์เพราะยังไม่ได้ยา เราจะรู้สึกบาปไปตลอดชีวิต
ปล่อยไว้อย่างนี้ ก็สงสารแม่ เพราะเขานอนกับแม่
จะฝากตำรวจขังไว้ก่อน หรือยังไงดี
รอพฤหัส หน้า ไปรพ.
เราคิดไรไม่ออกเลย ใจนึงสงสาร ใจนึงอยากฆ่าให้ตาย
แต่สงสารแม่ หัวอกแม่ ยังไงก็ลูก
เราหาทางออกไม่เจอเลย